Those people from the guest house h

Those people from the guest house have taken it .They were here a few minutes ago -the door was locked then. Find them. They won't be far away," shouted Blind Pew We heard the men looking in all the rooms of the Admiral Benbow. They went up and down the stairs so many times I thought they might break. My mother and I huddled together under the bridge. After a few minutes, the pirates came out. They're not here,' cried one. everywhere,' said another. "We've looked Then we heard a whistle. It came from high on the hi behind the village. The pirates looked at each other i f The customs men are after us," shouted one of the pirates. Let's run.' You cowards,' cried Pew. "I'm not leaving without that packet. Oh, I wish I wasn't blind. I was the only one wh dared to face Billy Bones. A blind man. And now you won't help me. We've got the money, Pew. And the people from the guest house might have got the packet. We may never find it,' said the pirate. Blind Pew was mad with anger. He raised his stick and beat the men around the back and shoulders. They put their arms up to protect themselves from the blows. Then I heard the sound of horses galloping. It came from the hill. Next came a gunshot when they heard the sound of gunfire, the pirates turned and ran. They left Blind Pew standing outside the guest house, tapping at the road with his stick. 'Don't leave me. Don't leave poor old Pew,' he cried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้คนจากบ้านพักได้นั้น พวกนี่กี่นาทีผ่านมา - ประตูถูกล็อคแล้ว ค้นหาได้ พวกเขาจะไม่ห่างไกล ตะโกนตาบอดพิวเราได้ยินคนพักในห้องพักทั้งหมดของสแอนด์แอด เดินขึ้นลงบันไดหลาย ๆ ครั้งฉันคิดว่า พวกเขาอาจทำลาย แม่ของฉันและฉันต้องกันใต้สะพาน หลังจากไม่กี่นาที โจรสลัดออกมา พวกเขาจะไม่ ร้องหนึ่ง ทุกที่ กล่าวอีก "เราได้ดู แล้วเราได้ยินนกหวีด มาจากที่สูงบนสูง หลังหมู่บ้าน โจรสลัดมองกันฉัน f ชายศุลกากรคือหลังจากเรา ตะโกนหนึ่งของโจรสลัด สงเคราะห์ ' คุณ cowards ร้องพิว "ไม่ออก โดยที่แพคเก็ต โอ้ ฉันต้องการฉันไม่ได้ตาบอด ผมจำเดียวที่กว่าหน้ากระดูกบิลลี่ คนตาบอด และตอนนี้ คุณจะช่วยฉัน เราได้เงิน พิว และผู้คนจากบ้านพักอาจมีแพคเก็ต เราไม่อาจค้นหา ' กล่าวว่า โจรสลัดได้ ตาบอดพิวเป็นบ้า ด้วยความโกรธ เขายกไม้ของเขา และชนะคนรอบหลังและไหล่ พวกเขาวางอาวุธของพวกเขาขึ้นปกป้องตัวเองจากการพัด แล้ว ฉันได้ยินเสียงม้า galloping มาจากเขา มาแท๊กเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงทหารใหม่ถัดไป โจรสลัดเปิด และรัน พวกเขาซ้ายพิวตาบอดยืนนอกเกสท์เฮ้าส์ เคาะที่อยู่กับไม้ของเขา "อย่าทิ้งฉัน อย่าปล่อยจนพิวเก่า เขาก็ร้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนเหล่านั้นจากเกสต์เฮาส์มีการดำเนินการประมาณการมันอยู่ที่นี่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมา -The ประตูถูกล็อคแล้ว พบพวกเขา พวกเขาจะไม่ได้อยู่ห่างไกล "ตะโกนตาบอด Pew เราได้ยินผู้ชายมองหาในห้องพักทุกห้องของพลเรือเอกเบนบาว. พวกเขาเดินขึ้นและลงบันไดหลายครั้งดังนั้นฉันคิดว่าพวกเขาอาจจะทำลาย. แม่ของฉันและฉัน huddled ร่วมกันภายใต้ สะพาน. หลังจากไม่กี่นาทีโจรสลัดออกมา. พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ 'ร้องไห้หนึ่ง. ทุกกล่าวอีก. "เรามองแล้วเราได้ยินเสียงนกหวีด มันมาจากที่สูงในไฮหมู่บ้านที่อยู่เบื้องหลัง โจรสลัดมองหน้ากันถ้าผู้ชายศุลกากรหลังจากที่เรา "ตะโกนหนึ่งของโจรสลัด. ขอเรียกใช้. ขี้ขลาดคุณ 'ร้องไห้ Pew. "ผมไม่ได้โดยไม่ต้องออกจากแพ็คเก็ตที่ โอ้ฉันหวังว่าฉันไม่ได้เป็นคนตาบอด ผมเป็นเพียงคนเดียวนั่นกล้าที่จะเผชิญกับกระดูกบิลลี่ คนตาบอด และตอนนี้คุณจะไม่ได้ช่วยให้ฉัน เรามีเงิน Pew และผู้คนจากเกสต์เฮาส์อาจมีแพ็คเก็ต เราอาจจะไม่เคยพบว่ามันกล่าวว่าโจรสลัด คนตาบอดนั่งบ้าด้วยความโกรธ เขายกติดของเขาและเอาชนะคนที่อยู่รอบ ๆ หลังและไหล่ พวกเขาวางแขนของพวกเขาขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากการพัด จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงม้าควบ มันมาจากเนินเขา ต่อมาก็ถูกยิงเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงปืนโจรสลัดหันและวิ่ง พวกเขาออกจากคนตาบอดนั่งยืนอยู่ข้างนอกบ้านแขกแตะที่ถนนด้วยไม้ของเขา อย่าปล่อยให้ฉัน อย่าปล่อยให้คนยากจนเก่า Pew "เขาร้องไห้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกแขกเรือนได้รับ พวกเขามาที่นี่ไม่กี่นาทีที่แล้ว - ประตูมันล็อคแล้ว หาพวกมัน พวกเขาจะไม่ไปไกล " ตะโกนตาบอดปิ้วเราได้ยินผู้ชายมองห้องพักทั้งหมดของนายพลที่ตั้ง . พวกเขาไปขึ้นและลงบันไดดังนั้นหลายครั้งที่ฉันคิดว่าพวกเขาอาจจะแตก แม่และผม huddled กันใต้สะพาน หลังจากไม่กี่นาที , สลัดออกมามันไม่อยู่ที่นี่ , ' หนึ่ง ทุกที่ ' อีก . เราดูแล้วเราได้ยินเสียงนกหวีด มันมาจากสูงบนไฮหลังหมู่บ้าน โจรสลัดมองที่แต่ละอื่น ๆ ฉัน f ศุลกากรผู้ชายหลังจากที่เรา " ตะโกนหนึ่งในโจรสลัด มาวิ่งกันเถอะ ' เกรงกลัว ' ร้องปิ้ว " . ฉันจะไม่ไปโดยไม่มีแพ็คเก็ตที่ . โอ้ ผมไม่ได้ตาบอด ผมอะเดียวกล้าหน้าบิลลี่กระดูกคนตาบอด และตอนนี้ คุณจะไม่ช่วยฉัน เรามีเงิน ม้านั่งในโบสถ์ และผู้คนจากบ้านแขกจะได้แพ็คเก็ต เราอาจจะไม่เคยเจอ ' โจรสลัด ปิ้ว ตาบอด ก็โกรธ จากความโกรธ เขายกไม้เท้าของเขาและชนะผู้ชายที่บริเวณหลังและไหล่ เขาวางแขนของเขาขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองจากพัด ข้าได้ยินเสียงม้าควบ . มันมาจากเขาต่อไปมายิงเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงปืน โจรสลัดเปิดและรัน พวกเขาซ้ายบอดปิ้วยืนอยู่ข้างนอกบ้านแขก , แตะที่ติดถนน มีเค้า อย่าทิ้งผม อย่าไปโบสถ์เก่ายากจน
' เขาร้องขึ้น