Morris's development of a behaviora

Morris's development of a behavioral theory of signs—i.e., semiotics—is partly due to his desire to unify logical positivism with behavioral empiricism and pragmatism.[3] Morris's union of these three philosophical perspectives eventuated in his claim that symbols have three types of relations:

to objects,
to persons, and
to other symbols.
He later called these relations "semantics", "pragmatics", and "syntactics".[3] Viewing semiotics as a way to bridge philosophical outlooks, Morris grounded his sign theory in Mead's social behaviorism. In fact, Morris's interpretation of an interpretant, a term used in the semiotics of Charles Sanders Peirce, has been understood to be strictly psychological.[4] Morris's system of signs emphasizes the role of stimulus and response in the orientation, manipulation, and consummation phases of action. His mature semiotic theory is traced out in Signs, Language, and Behavior (1946).[5] Morris's semiotic is concerned with explaining the tri-relation between syntactics, semantics, and pragmatics in a dyadic way, which is very different from the semiotics of C. S. Peirce. This caused some to argue that Morris misinterpreted Peirce by converting the interpretant into a logically existent thing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาทฤษฎีพฤติกรรมของ signs—i.e มอร์ริสของ semiotics — บางส่วนเกิดจากความปรารถนาของเขาจะรวม logical positivism กับพฤติกรรม empiricism pragmatism [3] มอร์ริสสหภาพของมุมมองปรัชญาเหล่านี้สาม eventuated ในการเรียกร้องของเขาว่า สัญลักษณ์มีสามชนิดของความสัมพันธ์:วัตถุคน และถึงสัญลักษณ์อื่น ๆเขาในภายหลังเรียกความสัมพันธ์เหล่านี้ "ความหมาย" "วจนปฏิบัติศาสตร์" และ "syntactics" [3] ดู semiotics เป็นวิธีการปรัชญา outlooks มอร์ริสสูตรทฤษฎีเครื่องหมายเขาในทุ่งหญ้าของสังคม behaviorism ในความเป็นจริง การตีความของมอร์ริสของ interpretant การ คำใช้ใน semiotics ของชาร์ลส์แซนเดอร์ส์ Peirce มีการเข้าใจเป็นจิตวิทยาอย่างเคร่งครัด [4] ระบบสัญญาณมอร์ริสเน้นบทบาทของการกระตุ้นและการตอบสนองในการวาง จัดการ และ consummation ขั้นตอนของการดำเนินการ ทฤษฎี semiotic ผู้ใหญ่ของเขาติดตามหาสัญญาณ ภาษา และลักษณะการทำงาน (1946) [5] มอร์ริส semiotic จะเกี่ยวข้องกับการอธิบาย tri-ความสัมพันธ์ระหว่าง syntactics ความหมาย และวจนปฏิบัติศาสตร์ในทาง dyadic ซึ่งแตกต่างอย่างมากจาก semiotics ของ C. S. Peirce นี้เกิดจากบางคนเถียงว่า มอร์ริส misinterpreted Peirce โดยการแปลง interpretant ที่เป็นสิ่งมีเหตุผลอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนามอร์ริสของทฤษฎีพฤติกรรมของสัญญาณ-คือสัญ-เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากความปรารถนาของเขาที่จะรวมกัน positivism ตรรกะที่มีประสบการณ์นิยมพฤติกรรมและการปฏิบัติ. [3] ยูเนี่ยนมอร์ริสของทั้งสามมุมมองปรัชญา eventuated ในการเรียกร้องของเขาว่าสัญลักษณ์มีสามประเภทของความสัมพันธ์ : เพื่อวัตถุให้แก่บุคคลและ. สัญลักษณ์อื่น ๆหลังจากนั้นเขาเรียกว่าความสัมพันธ์เหล่านี้ "ความหมาย", "เน้น" และ "Syntactics" [3] ดูสัญเป็นวิธีที่จะสร้างสะพานเชื่อมแนวโน้มปรัชญามอร์ริสมีเหตุผลทฤษฎีเครื่องหมายของเขาในมี้ด. พฤติกรรมทางสังคม ในความเป็นจริงการตีความมอร์ริสของเข้าใจที่เป็นคำที่ใช้ในการสัญชาร์ลส์แซนเดอเพียรซที่ได้รับความเข้าใจที่จะจิตวิทยาอย่างเคร่งครัด. [4] ระบบมอร์ริสของสัญญาณเน้นบทบาทของการกระตุ้นเศรษฐกิจและการตอบสนองในการวางแนวการจัดการและความสมบูรณ์ ขั้นตอนของการดำเนินการ ทฤษฎีสัญญะวิทยาของเขาเป็นผู้ใหญ่มีการตรวจสอบออกมาในสัญญาณภาษาและพฤติกรรม (1946). [5] semiotic มอร์ริสเป็นกังวลกับการอธิบายไตรความสัมพันธ์ระหว่าง Syntactics ความหมายและเน้นในทาง dyadic ซึ่งจะแตกต่างจากสัญ ซีเพียรซ เรื่องนี้ทำให้เกิดบางอย่างเพื่อยืนยันว่ามอร์ริสตีความเพียรซโดยการแปลงเข้าใจที่เป็นสิ่งที่มีอยู่มีเหตุผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาความสามารถของทฤษฎีพฤติกรรมของ signs-i.e. สัญญะ , เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากความปรารถนาของเขาที่จะรวมตรรกะ Positivism ที่มีประสบการณ์นิยมเชิงพฤติกรรม และปฏิบัตินิยม [ 3 ] มอร์ริสเป็นสหภาพของเหล่านี้สามปรัชญาแนวคิดในการเรียกร้องของเขา eventuated สัญลักษณ์สามประเภทของความสัมพันธ์ :

ในวัตถุ ,

คนและสัญลักษณ์อื่น ๆ .
หลังจากนั้นเขาเรียกความสัมพันธ์เหล่านี้ " ความหมาย "" ภาษา " และ " เกี่ยวกับการสร้างประโยค " . [ 3 ] การดูสัญญะทางปรัชญาหรือสะพานมอร์ริสทฤษฎีเครื่องหมายของเขาในทุ่งหญ้าของสังคมกลุ่มพฤติกรรมนิยม . ในความเป็นจริง การตีความของมอร์ริสเป็น interpretant , ระยะเวลาที่ใช้ในสัญญะของชาร์ลส์แซนเดอร์เพียรซได้รับเข้าใจได้รับทางจิตวิทยา[ 4 ] มอร์ริส ระบบป้าย เน้นบทบาทของสิ่งเร้าและการตอบสนองในการ จัดการ และบริบูรณ์ระยะของการกระทำ ทฤษฎีภาพยนตร์ของเขาเป็นผู้ใหญ่ไปในป้าย ภาษา และพฤติกรรม ( 1946 ) . [ 5 ] มอร์ริสเป็นภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับอธิบายตรีความสัมพันธ์เกี่ยวกับการสร้างประโยค อรรถศาสตร์และวัจนปฏิบัติศาสตร์ ในลักษณะนี้ , ,ซึ่งจะแตกต่างจากสัญญะของซี. เอส. เพียรซ . นี้เกิดจากบางโต้เถียงว่า มอร์ริส ตีความผิด เพิร์ซโดยการแปลง interpretant เป็นสิ่งมีอยู่เหตุผล