Taekwoon awoke to a delighted cry o

Taekwoon awoke to a delighted cry of „Hyuuuuunng!“ that was coming from the living room, eyes still closed, head barely lifted from the covers he was lying in, face down. He sleepily scrunched his nose, trying to pry open his eyes to get any sense of orientation possible. He was barely halfway succeeding when the door to the bedroom flew open, revealing a very excited Hongbin.“Hyung, get up! You have to come see this, get up!”Taekwoon buried his face back down into the pillows, mumbling a tired ‘go away’. But Hongbin would have none of it, and before Taekwoon knew, he was being dragged from the warm, fluffy bed out into the bare living room, barely able to stand on his feet. Hongbin didn’t pay any attention to that though as he gently nudged Taekwoon forward, making him stand in front of the big window, turning to him with a huge smile on his face.Taekwoon blinked, once, twice, thrice, eyes drifting from Hongbin’s dimples to the window and back. Still sleepy, one of his eyebrows lifted in confusion, not being able to register what the fuss was about.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Taekwoon ตื่นขึ้นมาจะร้องไห้ยินดีของ "Hyuuuuunng " ที่ได้มาจากห้องนั่งเล่น ตายัง ปิด หัวแทบยกจากหน้ากากที่เขากำลังนอน คว่ำ เขา sleepily ท้อจมูกของเขา พยายามแงะตารับความรู้สึกใด ๆ ของแนวไป เขานั้นแทบไม่อยู่ตรงกลางแผ่นเมื่อประตูสู่ห้องนอนบินเปิด เปิดเผย Hongbin ตื่นเต้นมาก"Hyung รับค่า คุณได้เห็น ได้รับค่า"Taekwoon ฝังใบหน้าของเขากลับลงในหมอน mumbling การเหนื่อย 'ไป' แต่ Hongbin จะไม่มีของมัน และก่อน Taekwoon รู้ เขาถูกถูกลากจากเตียงอบอุ่น นุ่มออกเป็นเปลือย ห้องแทบไม่สามารถยืนบนเท้าของเขา Hongbin ไม่สนใจใด ๆ ที่ว่าเป็นเขา Taekwoon nudged เบา ๆ ไปข้างหน้า ทำให้เขายืนหน้าใหญ่หน้าต่าง เปิดกับเขา ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาใหญ่Taekwoon คันนั้นกะพริบ หนึ่ง สอง เลย ตาลอยจาก dimples Hongbin ของหน้าต่างและหลัง ยังง่วงนอน คิ้วของเขาหนึ่งยกในสับสน ไม่สามารถลงทะเบียนยุ่งยากที่ไม่เกี่ยวกับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Taekwoon ตื่นขึ้นมาร้องไห้ดีใจของ "Hyuuuuunng!" ที่ได้รับมาจากห้องนั่งเล่นตายังคงปิดหัวแทบจะยกมาจากผ้าห่มที่เขากำลังนอนอยู่ในหน้าลง เขางัวเงีย scrunched จมูกของเขาพยายามที่จะแงะเปิดตาของเขาที่จะได้รับความรู้สึกของการวางแนวทางที่เป็นไปได้ใด ๆ เขาเป็นคนที่แทบจะไม่ประสบความสำเร็จครึ่งหนึ่งเมื่อประตูไปที่ห้องนอนบินเปิดเผยรู้สึกตื่นเต้นมาก Hongbin ". พี่ได้รับการขึ้น! คุณต้องมาเห็นนี้ได้รับการขึ้น! "Taekwoon ฝังใบหน้าของเขากลับลงไปในหมอน, พึมพำเหนื่อย 'หายไป' แต่ Hongbin จะมีไม่มีมันและก่อน Taekwoon รู้ว่าเขากำลังถูกลากจากอบอุ่นเตียงนุ่มออกไปสู่​​ห้องนั่งเล่นเปล่าแทบจะไม่สามารถที่จะยืนบนเท้าของเขา Hongbin ไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ ที่จะคิดว่าในขณะที่เขาค่อย ๆ สะกิด Taekwoon ไปข้างหน้าทำให้เขายืนอยู่ในด้านหน้าของหน้าต่างขนาดใหญ่หันไปให้เขาด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่บน face.Taekwoon ของเขากระพริบตาครั้งสองครั้งสามครั้งตาลอยจาก ลักยิ้ม Hongbin ของหน้าต่างและกลับ ยังคงง่วงนอนซึ่งเป็นหนึ่งในคิ้วของเขายกความสับสนไม่สามารถที่จะลงทะเบียนสิ่งที่เอะอะประมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

taekwoon ตื่นขึ้นมาร้องยินดีของ„ hyuuuuunng ! " ที่ได้มาจากห้องนั่งเล่น ดวงตายังปิด หัวแทบจะยกจากผ้าห่ม เขานอน คว่ำหน้า เขาล่องลอย scrunched จมูก พยายามงัดสายตาของเขาที่จะได้รับความรู้สึกของการใด ๆที่เป็นไปได้ เขาเพิ่งจะครึ่งทางประสบความสำเร็จเมื่อประตูห้องนอนเปิดออกเผยให้เห็น hongbin ตื่นเต้น " พี่ , ตื่นได้แล้ว !คุณต้องมาดูนี่ ทำไมลุกขึ้นมา ! ! ! " taekwoon ฝังใบหน้าของเขากลับลงไปในหมอน บ่นเหนื่อย ' ' แต่ hongbin จะไม่มีมัน และก่อนที่ taekwoon รู้ว่า เขาถูกลากออกมาจากเตียงอุ่นนุ่มเข้าไปในห้องนั่งเล่นเปลือยแทบสามารถที่จะยืนบนเท้าของเขา hongbin ไม่ได้สนใจว่าเขาเบาๆ สะกิด taekwoon ไปข้างหน้าทำให้เขายืนอยู่ในด้านหน้าของหน้าต่างบานใหญ่ เปิดให้เขาด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่บนใบหน้าของเขา taekwoon กระพริบหนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง ดวงตาเลื่อนลอยจาก hongbin เป็นลักยิ้มกับหน้าต่างและกลับมา ยังง่วง หนึ่งของเขา คิ้วยกขึ้นในความสับสน ไม่สามารถลงทะเบียนสิ่งที่เอะอะเกี่ยวกับ