It had been another quiet day; the

It had been another quiet day; the kind of day most would find boring.

No visitors…

No friends…

No children playing…

Not even the usual insurance agents were stopping by; just a quiet, lazy warm spring day ending with a gentle shower.

The cool raindrops against her windows woke Emily from a long afternoon nap. Unlike most, Emily enjoyed the rain. It always made her feel clean, fresh and shiny new. But she hated the winter. With a shiver, Emily remembered the day she first came to St. Christopher’s.

“Now, when was that… last year?” Emily laughed to herself, “Humm… batteries must be failing…” No, it was last November. How could she ever forget the harrowing ride in the cold and blowing snow? Several times the driver had expressed his doubts of whether she’d make it or not. But she had made it, and after an extensive examination Emily was wheeled to a comfortable corner of St. Christopher’s. Here it was warm and quiet and Emily enjoyed her stay.

Emily yawned and turned to find a companion had been brought in while she slept. The female next to her was young, no more than sixteen or so, with an attractive cream color and soft chestnut accents.

“Hi,” Emily said warmly, “my name is Emily.”

“Who asked…?”

Emily brushed the rude reply aside. “That’s a pretty nasty bruise.”

The newcomer stared blankly into space, ignoring the comment. Battered and bandaged, she had a rough sort of beauty about her that could only have come from a hard life on the streets. Emily felt for her. She’d seen mistreatment often and it sickened her. Why were people so thoughtless towards those they cared about? Emily couldn’t understand. She had been lucky. In forty five years Emily had always been treated with love and tenderness and respect.

“I’m sorry; I just thought you might like to talk.”

“Why…?

“I don’t know. You look like someone who could use a friend.”

The sixteen year old laughed sarcastically. “Friend… just what I need… another friend!”

“Why are you so bitter?”

“Why in the hell are you so damn nosey?” the teen snapped back.

Emily retreated a bit. So young, she thought. What could possibly turn someone so young and so pretty so bitter?

Time passed. The two rested in an uneasy silence. Finally the teen spoke. “Look,” she said quietly, blinking back a tear, “I’m sorry, really… It’s just… I’m just not used to having anyone be nice to me.” She forced a smile. “My name is Ginger.”

“That’s a very pretty name… nice to meet you, Ginger. Guess I came on kinda strong. I haven’t had anyone to talk with for a while. It’s been kinda lonely. If you’d like to talk, I’m here.”

For the first time, Ginger looked at her companion. “Thanks. Maybe I would. Have you been here very long?”

“For sometime… after a while you lose track. The days seem to run together.”

“This is my first time. I’m scared. Is it bad… what’s wrong with you I mean? You don’t mind my asking, do you?”

“No, I don’t mind. I guess it depends on who you ask. Some say it’s not too serious, some say I’m terminal.” Emily took a deep breath and sighed. “I don’t think I’ll be leaving here; at least not through the front door, anyway.”

Emily’s candor took the youngster by surprise. “How can you be so casual about it? I mean, you’re still so attractive, you have such a classic beauty.”

“Only on the outside, kid; like they say, ‘beauty’s only skin deep.’ It’s what’s on the inside that counts. This old body of mine may have been well taken care of, but it’s been around the block plenty of times. Some of my parts are just plain worn out.”

“And the thought of never leaving doesn’t bother you?”

“No, not really…” It was nice to have someone to talk with again. Emily began to feel a deep affection for the battered teen. “Actually, I will be leaving,” she added, “in a sense anyway. I’m a donor for transplants, a kind of immortality.”

“Oh, that’s so wonderful.” Ginger’s voice softened. “You know… all I’ve ever had was my body. I’ve never felt anything inside. I’ve never known anyone nice like you. Even when I was born I went unwanted for almost three years. I’ve never had any security. My only memories are of being passed from hand to hand.”

“It must have been very hard for you.”

“Yeah… I guess I’ve been around the block a few times myself. As I grew older I began to realize that all anyone ever wanted me for was my looks. It was as if I didn’t even exist inside.”

Emily’s heart fell. She wanted to reach out and comfort Ginger. She wished she could somehow make things better for the troubled teen. “It’s alright, honey. I promise everything will work out. Why don’t you try and get some sleep?”

“Ok, I’ll try. Thanks for being here, Emily.” For the first time in her life Ginger felt as if she had a friend, someone who cared about her. She made a silent wish that they could always be together. And then she drifted off to sleep.

When she awoke late the next morning Emily was gone. Ginger knew she wouldn’t see her friend again. But she knew that somehow Emily would always b

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นอีกวันที่เงียบ ชนิดของวันส่วนใหญ่จะพบน่าเบื่อไม่มีผู้เข้าชม...ไม่มีเพื่อน...ไม่มีเด็กเล่น...ไม่ได้ตัวแทนประกันภัยปกติถูกหยุด โดย เพียงฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นเงียบ ขี้เกียจวันลงท้าย ด้วยฝักบัวอ่อนโยนหยาดฝนเย็นกับ windows เธอตื่นเอมิลี่จากหลับยาว ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ เอมิลี่เพลิดเพลินไปกับสายฝน เสมอทำให้เธอรู้สึกสะอาด สด และเงางามใหม่ แต่เธอเกลียดฤดูหนาว ด้วยตัวสั่น เอมิลี่จำวันที่เธอมาเพื่อเซนต์คริสโตเฟอร์"ตอนนี้ เมื่อถูกที่...ปี? " เอมิลี่หัวเราะกับตัวเอง, " Humm...แบตเตอรี่ต้องล้มเหลว..." ไม่ มันเป็นเดือนพฤศจิกายน วิธีสามารถเธอลืมนั่งใจเย็น และเป่าหิมะ หลายครั้งที่ควบคุมได้แสดงข้อสงสัยของเขาของไม่ว่าเธอจะทำ หรือไม่ แต่เธอได้ทำ และหลัง จากการตรวจสอบอย่างละเอียดเอมิลี่ถูกล้อไปมุมสบายของเซนต์คริสโตเฟอร์ ที่นี่ก็อบอุ่น และเงียบสงบ และเอมิลี่ชอบอยู่เอมิลี่อ้าปากกว้าง และหันไปหาเพื่อนที่ได้รับมาในขณะที่เธอนอน หญิงข้าง ๆ เธอก็ไม่มี กว่าหก หรือดังนั้น ด้วยสีน่าสนใจและเน้นนุ่มเกาลัด หนุ่ม"สวัสดี เอมิลี่กล่าวอย่างอบอุ่น "ชื่อของฉันคือ เอมิลี่""ที่ถาม..."เอมิลี่แปรงตอบหยาบคายกัน "ที่เป็นรอยช้ำสวยน่ารังเกียจ"ผู้เล่นใหม่จ้อง blankly ลงในช่องว่าง การละเว้นความเห็น ทารุณ และ bandaged เธอมีการเรียงลำดับหยาบความงามเกี่ยวกับเธอที่สามารถเท่านั้นมาจากชีวิตยากบนท้องถนน เอมิลี่รู้สึกว่าสำหรับเธอ เธอได้เห็นจอบ่อย และก็ sickened เธอ ทำไมคนคิดเพื่อไปสู่ผู้ที่พวกเขาดูแลเกี่ยวกับ เอมิลี่ไม่สามารถเข้าใจ เธอได้รับโชคดี ในปีที่สี่สิบห้า เอมิลี่ได้เสมอถูกรักษา ด้วยความรัก และความอ่อนโยน และเคารพ"ขอโทษ ฉันคิดว่า คุณอาจอยากจะคุยด้วย""ทำไม..."ฉันไม่ทราบ คุณดูเหมือนคนที่สามารถใช้เป็นเพื่อน"สิบหกปีเก่าอัพเดต: sarcastically "เพื่อน...อะไรฉันแค่...เพื่อนอีกคนหนึ่ง! ""ทำไมท่านจึงขม"ในวัยรุ่น "ในนรกได้คุณ nosey ดังนั้นไอ้" จัดชิดกลับเอมิลี่สภาพระส่ำบิต ดังนั้น หนุ่มที่เธอคิด อะไรอาจอาจจะปิดคนหนุ่มสาวดังนั้น และดังนั้นขมสวยดังนั้นเวลาที่ผ่านไป ทั้งสองวางในความเงียบความสบายใจ ในที่สุดวัยรุ่นพูด "ดู เธอกล่าวอย่างเงียบ ๆ กะพริบกลับฉีกขาด, " ฉันขอโทษ จริง ๆ... มันเป็นเพียง... ไม่เคยมีใครจะดีกับฉัน" เธอบังคับรอยยิ้ม "ชื่อของฉันคือ ขิง""ที่เป็นชื่อสวยมาก...ยินดีที่ได้พบคุณ ขิง เดามาบนค่อนข้างแข็งแรง ผมยังไม่มีใครคุยกับในขณะ มันได้นะเหงา ถ้าคุณต้องการพูดคุย ฉันนี่"ครั้งแรก ขิงมองที่คู่หูของเธอ "ขอบคุณ บางทีผม คุณได้รับที่นี่นานมาก""สำหรับบางครั้ง...หลังจากที่ในขณะที่คุณสูญเสียการติดตาม วันดูเหมือนวิ่งไปด้วยกัน""เป็นครั้งแรกของฉัน ฉันกลัว อยากเป็น...ค่ะคุณผมหมายถึง คุณไม่ทราบฉันถาม คุณ""ไม่ ฉันไม่ทราบ ผมคิดว่า มันขึ้นอยู่ที่คุณขอให้กับ บางคนบอกว่า มันไม่รุนแรงเกินไป บางคนบอกว่า ฉันเทอร์มินัล" เอมิลี่เอาหายใจลึก ๆ และถอนหายใจ "ผมไม่คิดว่า ฉันจะออกจากที่นี่ ไม่น้อยผ่านประตูด้านหน้า ต่อไปนี้ "ตรงของ Emily เอาการ youngster โดยแปลกใจ "คุณจะสบาย ๆ ดังนั้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมหมายถึง ยังคงน่าสนใจ คุณมีความสวยงามเช่นคลาสสิก""เฉพาะด้านนอก เด็ก เช่นพวกเขากล่าวว่า 'ของความงามเฉพาะผิวลึก' มันเป็นสิ่งนับ ร่างกายนี้เก่าของฉันอาจได้รับความเอาใจ แต่มันได้รอบบล็อกมายครั้ง บางชิ้นส่วนของฉันเป็นเพียงธรรมดาเปลี้ย""และนึกไม่ออกไม่รบกวนคุณ""ไม่มี ไม่ได้จริง ๆ..." ดีจะมีคนคุยด้วยอีกมาก เอมิลี่เริ่มรู้สึกรักที่ลึกสำหรับวัยรุ่นอย่างทารุณ "ที่จริงแล้ว ฉันจะออกจาก เธอเพิ่ม, " ในความรู้สึกต่อไป ผมบริจาคสำหรับปลูก ชนิดของความเป็นอมตะ""โอ้ ที่เป็นยอดเยี่ยมดังนั้น" ขิงของเสียงที่นุ่มนวล "คุณรู้...ทั้งหมดที่ฉันเคยมีคือร่างกายของฉัน ผมไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่ภายใน ผมไม่เคยรู้จักคนดีเช่นคุณ เมื่อผมเกิด ผมไม่ต้องเกือบสามปี ฉันไม่เคยรักษาความปลอดภัยใด ๆ ความทรงจำเท่านั้นที่ของถูกส่งผ่านจากมือถึงมือ""มันต้องได้ยากสำหรับคุณ""ใช่... ผมคิดว่า ผมเคยรอบบล็อกกี่ครั้งเอง ขณะที่ฉันเติบโตเก่า เริ่มตระหนักว่าทุกคนที่เคยต้องฉันสำหรับรูปลักษณ์ของฉัน มันก็เหมือนฉันไม่เคยมีอยู่ภายใน"หัวใจของ Emily ตก เธอต้องเข้าถึง และคอมฟอร์ทขิง เธอปรารถนาเธออาจอย่างใดทำให้สิ่งที่ดีสำหรับวัยรุ่นมีปัญหา "ก็ไม่เป็นไร น้ำผึ้ง ฉันสัญญาว่า ทุกอย่างจะทำงาน ทำไมไม่คุณลอง และได้รับการนอนหลับบาง""ตกลง ฉันจะพยายาม ขอบคุณสำหรับการที่นี่ เอมิลี่" ครั้งแรกในชีวิต ขิงรู้สึกว่าเธอมีเพื่อน คนที่ดูแลเกี่ยวกับเธอ เธอทำใจเงียบพวกเขามักจะร่วมกัน แล้ว เธอลอยออกไปนอนหัดสายรุ่งเอมิลี่ก็หายไป ขิงรู้เธอมองไม่เห็นเพื่อนของเธออีกครั้ง แต่เธอรู้ว่า อย่างใดเอมิลี่จะเสมอ b

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นอีกวันที่เงียบสงบ; ชนิดของวันส่วนใหญ่จะพบที่น่าเบื่อ. ไม่มีผู้เข้าชม ... ไม่มีเพื่อน ... ไม่มีเด็กเล่น ... ไม่ได้เป็นตัวแทนประกันภัยตามปกติถูกหยุดโดย; เพียงเงียบ, ขี้เกียจวันฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นลงท้ายด้วยห้องอาบน้ำฝักบัวอ่อนโยน. สร้างหยดน้ำฝนเย็นกับหน้าต่างของเธอเอมิลี่ตื่นจากการงีบหลับช่วงบ่ายยาว แตกต่างมากที่สุดเอมิลี่มีความสุขฝน มันก็จะทำให้เธอรู้สึกสะอาดสดชื่นและเงางามใหม่ แต่เธอเกลียดฤดูหนาว ด้วยตัวสั่น, เอมิลี่จำวันแรกที่เธอมาถึงเซนต์คริสโตเฟอร์. "ตอนนี้ก็คือว่าเมื่อปีที่ผ่านมา ... ?" เอมิลี่หัวเราะกับตัวเอง " ... Humm แบตเตอรี่จะต้องล้มเหลว ... " ไม่มีก็คือเมื่อเดือนพฤศจิกายน เธอจะลืมวิธีการที่เคยนั่งบาดใจในหิมะที่หนาวเย็นและเป่า? หลายครั้งที่คนขับรถได้แสดงความสงสัยของเขาว่าเธอต้องการให้มันหรือไม่ แต่เธอก็ทำให้มันและหลังจากการตรวจสอบที่กว้างขวางเอมิลี่ถูกเข็นไปยังมุมสบายของเซนต์คริสโตเฟอร์ นี่มันคือความอบอุ่นและเงียบสงบและเอมิลี่มีความสุขที่เธออยู่. เอมิลี่หาวและหันไปหาสหายที่ได้รับมาในขณะที่เธอนอนหลับ ผู้หญิงคนต่อไปที่เธอเป็นเด็กไม่เกินสิบหกหรือเพื่อให้มีสีขาวครีมที่น่าสนใจและสำเนียงเกาลัดนุ่ม. "สวัสดี" เอมิลี่กล่าวอย่างอบอุ่น "ชื่อของฉันคือเอมิลี่." "ใครถาม ... ?" เอมิลี่ปัดหยาบคาย ตอบกัน "นั่นเป็นรอยช้ำที่น่ารังเกียจสวย." ใช้ใหม่จ้อง blankly เข้าไปในพื้นที่โดยไม่สนใจความคิดเห็น ซึ้งและผ้าพันแผลที่เธอได้มีการจัดเรียงที่หยาบกร้านของความงามเกี่ยวกับเธอที่อาจเพียง แต่จะมาจากชีวิตที่ยากบนท้องถนน เอมิลี่รู้สึกสำหรับเธอ เธอต้องการเห็นการกระทำผิดบ่อยครั้งและมันป่วยของเธอ คนที่ว่าทำไมจึงไม่มีความคิดที่มีต่อผู้ที่พวกเขาได้รับการดูแลเกี่ยวกับอะไร? เอมิลี่ไม่เข้าใจ เธอได้รับโชคดี สี่สิบห้าปีเอมิลี่เคยได้รับการปฏิบัติด้วยความรักและความอ่อนโยนและความเคารพ. "ฉันขอโทษ; ฉันคิดว่าคุณอาจต้องการที่จะพูดคุย. " " ทำไม ... ? "ผมไม่ทราบว่า คุณมีลักษณะเหมือนคนที่สามารถใช้เพื่อน. " สิบหกปีเก่าหัวเราะประชด "เพื่อน ... เพียงแค่สิ่งที่ฉันต้องการ ... เพื่อนคนอื่น!" "ทำไมคุณขมเหรอ?" "ทำไมในนรกที่มีคุณเพื่อให้มีจมูกยาวประณาม?" วัยรุ่นตะคอกกลับ. เอมิลี่ถอยนิด ดังนั้นหนุ่มที่เธอคิดว่า สิ่งที่อาจจะเปิดเพื่อให้คนหนุ่มสาวและสวยมากขมเพื่อ? เวลาผ่านไป ทั้งสองวางอยู่ในความเงียบไม่สบายใจ สุดท้ายวัยรุ่นพูด "ดู" เธอกล่าวอย่างเงียบ ๆ กระพริบกลับน้ำตา "ฉันขอโทษจริงๆ ... มันก็แค่ ... ฉันแค่ไม่ได้ใช้จะมีใครที่จะดีกับฉัน." เธอบังคับให้รอยยิ้ม "ชื่อของฉันคือขิง." "นั่นเป็นชื่อที่สวยมาก ... มีความสุขที่ได้พบคุณขิง คิดว่าผมมาแรงครับ ฉันไม่ได้มีทุกคนที่จะพูดคุยกับในขณะที่ จะได้รับเหงาครับ หากคุณต้องการที่จะพูดคุยฉันอยู่ที่นี่. " เป็นครั้งแรกที่ขิงมองที่สหายของเธอ "ขอขอบคุณ บางทีฉันอาจจะ คุณได้รับที่นี่นานมาก? " " สำหรับบางครั้ง ... หลังจากที่ในขณะที่คุณสูญเสียการติดตาม วันดูเหมือนจะทำงานด้วยกัน. " " นี่เป็นครั้งแรกของผม ฉันกลัว. มันเป็นสิ่งที่ไม่ดี ... มีอะไรผิดปกติกับคุณฉันหมายความว่าอย่างไร คุณไม่คิดถามฉันใช่ไหม? " " ไม่ฉันไม่คิด ผมคิดว่ามันขึ้นอยู่กับคนที่คุณถาม บางคนบอกว่ามันไม่ได้รุนแรงเกินไปบางคนบอกว่าฉันขั้ว. "เอมิลี่เอาลมหายใจลึกและถอนหายใจ "ผมไม่คิดว่าผมจะออกจากที่นี่ อย่างน้อยไม่ผ่านประตูหน้าต่อไป. " น้ำใสใจจริงของเอมิลี่เอาเจ้าหนูด้วยความประหลาดใจ "วิธีที่คุณสามารถให้สบาย ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้? ฉันหมายความว่าคุณยังคงน่าสนใจเพื่อให้คุณได้เช่นความงามคลาสสิก ". " เพียงด้านนอกเด็ก; เช่นที่พวกเขาพูดว่า 'เพียงผิวงามลึก. มันคือสิ่งที่อยู่ภายในที่นับ นี้ร่างกายเก่าของฉันอาจจะได้รับการดูแลอย่างดี แต่จะได้รับรอบมากมายบล็อกครั้ง บางส่วนของชิ้นส่วนของฉันเป็นเพียงการสวมใส่ธรรมดาออก. " " และความคิดของไม่ออกไม่รบกวนคุณ? " " ไม่มีไม่ได้จริงๆ ... "มันเป็นเรื่องดีที่จะมีใครสักคนที่จะพูดคุยกับอีกครั้ง เอมิลี่เริ่มรู้สึกรักลึกสำหรับวัยรุ่นซึ้ง "อันที่จริงผมจะออกจาก" เธอกล่าวเสริมว่า "ในความรู้สึกอยู่แล้ว ฉันบริจาคสำหรับการปลูกชนิดของความเป็นอมตะ. " " โอ้ที่ยอดเยี่ยมดังนั้น. "เสียงของขิงอ่อนตัวลง "คุณรู้ว่า ... ทั้งหมดที่ฉันเคยเป็นร่างกายของฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกอะไรอยู่ภายใน ฉันไม่เคยรู้จักทุกคนมีความสุขเช่นเดียวกับคุณ แม้ในขณะที่ผมเกิดมาผมไปที่ไม่พึงประสงค์เป็นเวลาเกือบสามปี ฉันไม่เคยมีความปลอดภัยใด ๆ ความทรงจำของฉันเท่านั้นที่มีความถูกส่งผ่านจากมือถึงมือ. " " มันจะต้องได้รับยากมากสำหรับคุณ. " " ใช่ ... ผมคิดว่าผมได้รับรอบบล็อกไม่กี่ครั้งตัวเอง ขณะที่ผมโตขึ้นผมเริ่มตระหนักว่าทุกคนทุกที่เคยต้องการให้ผมสำหรับรูปลักษณ์ที่เป็นของฉัน มันเป็นเหมือนกับว่าผมไม่ได้อยู่ภายใน. " หัวใจของเอมิลี่ลดลง เธอต้องการที่จะเข้าถึงและสะดวกสบายขิง เธออยากเธอก็สามารถทำให้สิ่งที่ดีกว่าสำหรับวัยรุ่นที่มีปัญหา "มันไม่เป็นไร, น้ำผึ้ง ผมสัญญาว่าทุกอย่างจะทำงานออกมา ทำไมคุณไม่ลองและได้รับการนอนหลับบาง? " " ตกลงฉันจะพยายาม ขอบคุณสำหรับการมาอยู่ที่นี่, เอมิลี่. "เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอขิงรู้สึกราวกับว่าเธอมีเพื่อนบางคนที่ดูแลเกี่ยวกับเธอ เธอทำให้ความปรารถนาเงียบว่าพวกเขาจะสามารถอยู่ด้วยกัน และแล้วเธอก็ลอยออกไปนอน. เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในช่วงปลายเช้าวันรุ่งขึ้นเอมิลี่ก็หายไป ขิงรู้ว่าเธอจะไม่เห็นเพื่อนของเธออีกครั้ง แต่เธอรู้ว่าเอมิลี่อย่างใดมักจะข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมีอีกเงียบวัน เป็น วัน ส่วนใหญ่จะพบว่าน่าเบื่อไม่มีผู้เยี่ยมชม . . . . . . .ไม่มีเพื่อน . . . . . . .ไม่มีเด็กเล่น . . . . . . .แม้ปกติตัวแทนประกันภัยถูกหยุดโดย เพียงเงียบ ขี้เกียจอุ่นฤดูใบไม้ผลิวันสิ้นสุด กับอาบน้ำที่อ่อนโยนเย็นเม็ดฝนกับหน้าต่างปลุกเอมิลี่จากการนอนกลางวันยาว ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ เอมิลี่ชอบฝน มันก็ทำให้เธอรู้สึกสะอาด สดชื่น และเงาใหม่ แต่เธอเกลียดฤดูหนาว กับสั่น เอมิลี่นึกถึงวันที่เธอมาที่ St . Christopher " s" ตอนนี้ . . . . . . . ปีสุดท้าย ? " เอมิลี่ หัวเราะกับตัวเอง " อืม . . . . . . . แบตเตอรี่จะต้องล้มเหลว . . . . . . . " มันคือเมื่อเดือนพฤศจิกายน เธออาจลืมบาดใจนั่งในหิมะ หนาว และพัด หลายๆ ครั้ง ขับได้แสดงว่าเขาสงสัยว่าเธอจะทำมันได้หรือไม่ แต่ที่เธอทำมัน และหลังจากการตรวจสอบอย่างละเอียด เอมิลี่ก็เข็นไปที่มุมสบายของเซนต์คริสโตเฟอร์ . . . ที่นี่มันอบอุ่นและเงียบสงบและเอมิลี่ชอบให้เธออยู่เอมิลี่หาวและหันไปหาเพื่อนได้เอาตอนเธอหลับ ผู้หญิงข้างๆ เธอยังเด็ก ไม่เกินสิบหกหรือดังนั้น , ที่น่าสนใจและเน้นเกาลัด สีครีมอ่อน" หวัดดี " เอมิลี่พูดอย่างอบอุ่น " ฉันชื่อเอมิลี่ " ." ใครถาม . . . . . . . ? "เอมิลี่ ปัดตอบหยาบคายไป " มันเป็นแผลใหญ่นะ "ผู้มาใหม่จ้องอย่างว่างเปล่าในพื้นที่ไม่สนใจแสดงความคิดเห็น ซึ้ง และผ้าพันแผล เธอมีการจัดเรียงคร่าวๆของความงามในตัวเธอ ที่อาจจะมาจากที่ยากของชีวิตบนถนน เอมิลี่รู้สึกกับเธอ เธอเห็นมันป่วยบ่อย และทารุณเธอ ทำไมคนไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลังต่อพวกเขา พวกเขาแคร์ เอมิลี่ก็ไม่สามารถเข้าใจได้ เธอได้รับโชคดี ในสี่สิบห้าปี เอมิลี่ก็ถูกปฏิบัติ ด้วยความรักและความอ่อนโยนและเคารพ" ฉันขอโทษ ฉันแค่คิดว่าเธออาจจะชอบพูด "" ทำไม . . . ?" ไม่รู้สิ คุณเหมือนคนที่จะใช้เพื่อน " .สิบหกปีเก่าหัวเราะแดกดัน " เพื่อน . . . . . . . สิ่งที่ฉันต้องการ . . . . . . . เพื่อนอีก ! "" ทำไมขมจัง ? "" ทำไมคุณถึงดู ? " วัยรุ่นตะคอกกลับเอมิลี่ ถอยหน่อย ดังนั้น ยอง เธอคิด สิ่งที่อาจจะทำให้เจ้าเด็กนี่มาก ขมเวลาผ่านไป ทั้งสองไว้ในความเงียบอึดอัด ในที่สุดวัยรุ่นพูด " มอง " เธอกล่าวเบาๆ กระพริบตากลับฉีก " ผมขอโทษจริงๆ . . . . . . . มันก็แค่ . . . ฉันแค่ไม่เคยมีใครดีกับผม " เธอฝืนยิ้ม " ฉันชื่อ ขิง”" นั่นมันชื่อ . . . . . . . สวยมากยินดีที่ได้รู้จัก ขิง ว่าฉันก็แรงเลย ผมไม่เคยมีใครคุยด้วยสักพัก มันเหมือนจะเหงา ถ้าคุณต้องการที่จะพูด ผมอยู่นี่ครั้งแรก ขิงมองคู่หูของเธอ " ขอบคุณ บางทีฉันอาจจะ คุณอยู่ที่นี่นานไหม "" บางครั้ง . . . . . . . หลังจากที่ในขณะที่คุณสูญเสียการติดตาม วันที่ดูเหมือนจะหนีไปด้วยกัน "" นี่เป็นครั้งแรกของผม ผมกลัว มันแย่ . . . . . . . เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ผมหมายถึงอะไร คุณไม่รังเกียจที่ผมถามคุณ ? "" ไม่ ฉันไม่สนใจ ฉันเดาว่ามันขึ้นอยู่กับคนที่คุณถาม บางคนบอกว่ามันไม่ร้ายแรงเกินไป บางคนบอกว่าผม terminal . " เอมิลี่ถอนหายใจแล้วถอนใจ " ผมไม่คิดว่า ผมจะออกจากที่นี่ อย่างน้อยก็ผ่านประตูด้านหน้าอยู่แล้ว "ความตรงไปตรงมาของเอมิลี่พาเด็กหนุ่มแปลกใจ " วิธีที่คุณสามารถเป็นแบบนั้นได้ล่ะ ฉันหมายถึง เธอยังคงมีเสน่ห์ให้คุณมีความงามคลาสสิก”" เฉพาะภายนอก เด็ก เหมือนพวกเขากล่าวว่า , " ความงามเป็นเพียงผิวลึก " มันเป็นสิ่งที่อยู่ภายในต่างหาก ตัวนี้เก่าของฉันจะได้รับการดูแลอย่างดี แต่มันผ่านมาแถวนี้ตั้งหลายครั้ง บางส่วนของฉันเป็นเพียงแค่ใส่ " ." แล้วไม่ทิ้งไม่กวนใจคุณเหรอ "" ไม่นะ . . . . . . . " มันเป็นที่ดีที่จะมีคนคุยด้วยอีก เอมิลี่เริ่มรู้สึกซึ้งความรักลึกสำหรับวัยรุ่น " จริงๆ แล้ว ฉันไปก่อนนะ " เธอกล่าว " ในความรู้สึกอยู่ดี ฉันเป็นอวัยวะสำหรับปลูกถ่าย เป็นอมตะ "" โอ้ มันวิเศษมาก " เสียงของขิงนิ่ม . " รู้มั้ย . . . . . . . ผมเคยเป็นร่างกายของฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกอะไรอยู่ข้างใน ฉันไม่เคยรู้จักใครที่สวยเหมือนคุณ เมื่อฉันเกิดมาฉันก็ไม่พึงประสงค์มาเกือบสามปี ผมเคยมีความปลอดภัย ความทรงจำเดียวของฉันจะถูกส่งผ่านจากมือถึงมือ "" มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับคุณมาก "" ใช่ . . . ฉันคิดว่าฉันได้รับรอบบล็อกไม่กี่ครั้งเอง เมื่อผมโตขึ้นผมก็เริ่มตระหนักว่า ทุกคนต้องการ ฉันได้ดูฉัน มันเหมือนกับว่าผมไม่มีตัวตนภายใน”หัวใจของเอมิลี่ล้ม เธอต้องการที่จะเข้าถึงและความสะดวกสบาย ขิง เธอหวังว่าเธอจะได้ทำสิ่งที่ดีสำหรับวัยรุ่นมีปัญหา " ไม่เป็นไร ที่รัก ฉันสัญญาว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย ทำไมคุณไม่ลองและได้นอนบ้างไหม "" โอเค ผมจะลอง ขอบคุณที่มานะ เอมิลี่ เป็นครั้งแรก ในชีวิตขิงเธอรู้สึกว่าเธอมีเพื่อน คนที่