Coastal ecosystems are increasingly

Coastal ecosystems are increasingly recognized as essential elements within coastal defence schemes and coastal adaptation. The capacity of coastal ecosystems, like marshes and oyster reefs, to maintain their own habitat and grow with sea-level rise via biophysical feedbacks is seen as an important advantage of such systems compared to man-made hard engineering structures.

Providing a suitable substrate for oysters to settle on offers a kick-start for establishment at places where they were lost or are desirable for coastal protection. Accumulation of shell material, through recruitment and growth, is essential to the maintenance of oyster reefs as it provides substrate for new generations (positive feedback loop), forming a self-sustainable structure. Insight in establishment, survival and growth thresholds and knowledge about the population dynamics are necessary to successfully implement oyster reefs in coastal defence schemes.

The aim of this paper is to investigate whether artificial Pacific oyster reefs develop into self-sustaining oyster reefs that contribute to coastal protection. Reef development was investigated by studying recruitment, survival and growth rates of oysters on artificial oyster reefs in comparison with nearby natural Pacific oyster reefs. The artificial reef structure successfully offered substrate for settlement of oysters and therefore stimulated reef formation. Reef development, however, was hampered by local sedimentation and increasing tidal emersion. Tidal emersion is an important factor that can be used to predict where artificial oyster reefs have the potential to develop into self-sustaining reefs that could contribute to coastal protection, but it is also a limiting factor in using oyster reefs for coastal protection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบนิเวศชายฝั่งทะเลมีการรับรู้มากขึ้นเป็นองค์ประกอบภายในแผนงานป้องกันชายฝั่งและการปรับตัวของชายฝั่งทะเล กำลังการผลิตของระบบนิเวศชายฝั่ง เช่นบึงและแนวปะการังหอยนางรม การรักษาที่อยู่อาศัยของตนเอง และเติบโต ด้วยการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลผ่าน biophysical ตอบจึงเป็นข้อได้เปรียบที่สำคัญของระบบดังกล่าวเมื่อเปรียบเทียบกับโครงสร้างหนักวิศวกรรมที่มนุษย์สร้างขึ้นให้กับพื้นผิวเหมาะสำหรับหอยนางรมอยู่มีประสบการจัดตั้งในสถานที่พวกเขาสูญหายไป หรือต้องการสำหรับการป้องกันชายฝั่งทะเล สะสมของวัสดุเปลือก ผ่านการสรรหาและการเจริญเติบโต เป็นการรักษาแนวปะการังหอยนางรมมีพื้นผิวสำหรับคนรุ่นใหม่ (วนตอบ), ขึ้นรูปโครงสร้างด้วยตนเองอย่างยั่งยืน เข้าใจในเกณฑ์การจัดตั้ง การอยู่รอด และเจริญเติบโตและความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงประชากรจำเป็นต้องใช้แนวปะการังหอยในรูปแบบการป้องกันชายฝั่งทะเลเรียบร้อยแล้วจุดประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบว่า แนวปะการังเทียมหอยนางรมแปซิฟิกพัฒนายั่งยืนหอยปะการังเพื่อป้องกันชายฝั่งที่ การพัฒนาแนวปะการังถูกตรวจสอบ โดยการศึกษาอัตราสรรหาบุคลากร การอยู่รอด และเจริญเติบโตของหอยนางรมบนปะการังหอยเทียมเทียบกับใกล้เคียงแนวปะการังธรรมชาติหอยนางรมแปซิฟิก โครงสร้างปะการังเทียมเรียบร้อยแล้วนำเสนอพื้นผิวของหอยนางรม และถูกกระตุ้นดังนั้น การก่อตัวของแนวปะการัง การพัฒนาแนวปะการัง อย่างไรก็ตาม ถูก hampered โดยเฉพาะตะกอนและน้ำขึ้นน้ำลง emersion เพิ่มขึ้น Emersion น้ำขึ้นน้ำลงเป็นปัจจัยสำคัญที่ใช้ในการทำนายประดิษฐ์แนวปะการังหอยนางรมมีศักยภาพที่จะพัฒนาเป็นแนวปะการังที่ยั่งยืนที่สามารถนำไปสู่การป้องกันชายฝั่ง แต่ก็ยังเป็นปัจจัยจำกัดในการใช้แนวปะการังหอยนางรมสำหรับการป้องกันชายฝั่งทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบนิเวศชายฝั่งได้รับการยอมรับมากขึ้นเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่อยู่ในรูปแบบการป้องกันชายฝั่งและการปรับตัวชายฝั่ง ความจุของระบบนิเวศชายฝั่งเช่นบึงและแนวปะการังหอยนางรมเพื่อรักษาแหล่งที่อยู่อาศัยของตัวเองและเติบโตไปพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลผ่านการตอบชีวฟิสิกส์ถูกมองว่าเป็นข้อได้เปรียบที่สำคัญของระบบดังกล่าวเมื่อเทียบกับที่มนุษย์สร้างโครงสร้างทางวิศวกรรมอย่างหนัก. ให้พื้นผิวที่เหมาะสมสำหรับ หอยนางรมจะตั้งอยู่บนมีเตะเริ่มต้นสำหรับสถานประกอบการในสถานที่ที่พวกเขาถูกกลืนหายไปหรือเป็นที่พึงประสงค์สำหรับการป้องกันชายฝั่งทะเล การสะสมของวัสดุเปลือกผ่านการสรรหาและการเจริญเติบโตเป็นสิ่งจำเป็นต่อการบำรุงรักษาของแนวปะการังหอยนางรมที่จะให้พื้นผิวสำหรับคนรุ่นใหม่ (ห่วงความคิดเห็นในเชิงบวก) กลายเป็นโครงสร้างตัวเองอย่างยั่งยืน ความเข้าใจในการจัดตั้งการอยู่รอดและเกณฑ์การเจริญเติบโตและความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของประชากรมีความจำเป็นที่จะต้องประสบความสำเร็จใช้แนวปะการังหอยนางรมในโครงการป้องกันชายฝั่ง. จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นแนวปะการังเทียมหอยนางรมแปซิฟิกพัฒนาเป็นตนเองอย่างยั่งยืนแนวปะการังหอยนางรมที่นำไปสู่ชายฝั่ง การป้องกัน การพัฒนาแนวปะการังได้รับการตรวจสอบโดยการศึกษาการรับสมัครการอยู่รอดและอัตราการเจริญเติบโตของหอยนางรมหอยนางรมในแนวปะการังเทียมในการเปรียบเทียบกับธรรมชาติที่อยู่ใกล้แนวปะการังหอยนางรมแปซิฟิก โครงสร้างปะการังเทียมที่นำเสนอประสบความสำเร็จในสารตั้งต้นสำหรับการตั้งถิ่นฐานของหอยนางรมและดังนั้นจึงกระตุ้นการสร้างแนวปะการัง การพัฒนาแนวปะการัง แต่ถูกขัดขวางโดยการตกตะกอนในท้องถิ่นและเพิ่ม emersion น้ำขึ้นน้ำลง emersion น้ำขึ้นน้ำลงเป็นปัจจัยสำคัญที่สามารถนำมาใช้ในการทำนายที่แนวปะการังหอยนางรมเทียมมีศักยภาพที่จะพัฒนาไปสู่แนวตนเองอย่างยั่งยืนที่สามารถนำไปสู่การป้องกันชายฝั่งทะเล แต่ก็ยังเป็นปัจจัย จำกัด ในการใช้แนวปะการังหอยนางรมสำหรับการป้องกันชายฝั่งทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบนิเวศชายฝั่งจะได้รับการยอมรับมากขึ้นเป็นองค์ประกอบสําคัญในรูปแบบการป้องกันชายฝั่ง และการปรับตัวของชายฝั่ง ความจุของระบบนิเวศชายฝั่ง เช่น บึงและแนวปะการัง หอย เพื่อรักษาสิ่งแวดล้อมของตนและเติบโตกับระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ทางชีวกายภาพตอบรับ เห็นเป็นสำคัญ ประโยชน์ของ ระบบดังกล่าวเมื่อเทียบกับโครงสร้างวิศวกรรมยากที่มนุษย์สร้างขึ้นให้มีการศึกษาที่เหมาะสมสำหรับหอยนางรมไว้เตะเริ่มต้นสำหรับการจัดตั้ง ณสถานที่ที่พวกเขาได้สูญหายหรือที่พึงประสงค์สำหรับป้องกันชายฝั่ง การสะสมของวัสดุที่เชลล์ ผ่านการสรรหาและการเติบโต เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาแนวปะการังหอยนางรมและมีพื้นผิวสำหรับคนยุคใหม่ ( เป็นบวก ) รูปตนเองที่ยั่งยืนของโครงสร้าง ความเข้าใจในการจัดตั้ง การรอดตาย และการเจริญเติบโตความรู้เกี่ยวกับเกณฑ์และพลวัตประชากรเป็นเรียบร้อยแล้วใช้ปะการังหอยนางรมในแผนการป้องกันชายฝั่งวัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาว่าปะการังหอยนางรมแปซิฟิกประดิษฐ์พัฒนาเป็นแนวปะการังที่สนับสนุนตนเอง หอยนางรมป้องกันชายฝั่ง การพัฒนาแนวปะการังถูกตรวจสอบโดยการศึกษาการสรรหา รอดและอัตราการเติบโตของหอยนางรมหอยนางรมบนแนวปะการัง เทียม ในการเปรียบเทียบกับธรรมชาติใกล้เคียงหอยนางรมแปซิฟิกแนวปะการัง . โครงสร้างปะการังเทียมเรียบร้อยแล้วเสนอพื้นผิวสำหรับการตั้งถิ่นฐานของหอยนางรมและดังนั้นจึงกระตุ้นการสร้างแนวปะการัง แนวการพัฒนา แต่ถูกขัดขวางโดยการตกตะกอนโดยท้องถิ่นและเพิ่มการปรากฏออกมา เกาะกระแสการปรากฏออกมาเป็นปัจจัยสำคัญที่สามารถใช้ทำนายที่แนวปะการัง หอยเทียม มีศักยภาพที่จะพัฒนาตนเองตามแนวปะการังที่อาจนำไปสู่การป้องกันชายฝั่ง แต่ก็เป็นปัจจัยจำกัดการใช้ปะการังหอยนางรมสำหรับป้องกันชายฝั่ง