Yeah, it was his truck. The windows

Yeah, it was his truck.
 
The windows were smashed, the windscreen shattered and the tires punctured. But what really made Andy feel sick to the stomach was the fact that the words ‘’ and ‘leave’ was scratched at the side of the truck.
 
Now he knew that he was indeed the target.
 
“Is this yours?” Dongwan asked him, no doubt noticing the gardening equipment in the back.
 
“Yes, it was mine” Andy said softly, bowed his head.
 
“I see” Dongwan tone was full with concern. “Looks like you might have been the initial target.
 
Andy didn’t need Dongwan to tell him that, he already knew.
 
“Just be safe, we should place you under police guard” Dongwan suddenly said, pulling out his phone, seems ready to make the necessarily phone call.
 
But Andy snapped his head up, looking at Dongwan.
 
“Dongwan-shi, listen –“
 
“There’s no need” Eric suddenly interjected, his tone firm and absolute. “ He’ll stay here, at the hotel”
 
“Huh? What?” Andy uttered as he abruptly turned his attention to Eric who was next to him, looking up at him in complete surprise.
 
“No, you can’t –“ Andy started to protest, but Eric silenced him with a sharp glance, those eyes as piercing as ever.
 
“Yes, I can”
 
Andy shook his head. “ But that would be too much trouble for you, Hyung”
 
“It won’t be” Eric said before he turned to Dongwan, granting him a brisk ‘I’ll talk to you later’ look. He then grabbed Andy by the wrist and proceeded to him from the parking lot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช่มันเป็นรถบรรทุกของเขา. หน้าต่างถูกทุบกระจกแตกและยางเจาะ แต่สิ่งที่ทำจริงๆแอนดี้รู้สึกไม่สบายท้องเป็นความจริงที่ว่าคำพูดของ '' และ 'ลา' ถูกรอยขีดข่วนที่ด้านข้างของรถบรรทุก. ตอนนี้เขารู้ว่าเขาเป็นจริงเป้าหมาย. "เป็นคุณนี้หรือไม่?" ดงวานถามเขา ไม่ต้องสงสัยเลยสังเกตเห็นอุปกรณ์ทำสวนอยู่ด้านหลัง. "ใช่มันเป็นฉัน" แอนดี้พูดเบา ๆ โค้งคำนับศีรษะของเขา. "ผมเห็น" เสียงดงวานก็เต็มไปด้วยความกังวล "ดูเหมือนว่าคุณอยากจะเป็นเป้าหมายแรก. แอนดี้ไม่จำเป็นต้องดงวานที่จะบอกให้เขารู้ว่าเขารู้แล้ว. "เพียงแค่มีความปลอดภัยเราควรจะวางคุณตำรวจภายใต้การรักษาความปลอดภัย" ดงวานก็กล่าวว่าดึงออกมาจากโทรศัพท์ของเขาดูเหมือนว่าพร้อม . ที่จะทำให้โทรศัพท์จำเป็นต้อง. แต่แอนดี้ snapped ขึ้นหัวของเขากำลังมองหาที่ดงวาน"ดงวาน-shi ฟัง -" "ไม่จำเป็นต้องมี" เอริคก็แทรกเป็น บริษัท เสียงของเขาและแน่นอน "เขาจะอยู่ที่นี่ที่โรงแรม" "หือ? อะไร "แอนดี้พูดในขณะที่เขาทันทีหันความสนใจไปที่เอริคเป็นคนถัดไปเขามองขึ้นไปที่เขาในแปลกใจที่สมบูรณ์. "ไม่คุณไม่สามารถ -" แอนดี้เริ่มต้นการประท้วง แต่เอริคเงียบเขาได้อย่างคมชัด ตาที่เป็นเจาะเช่นเคย. "ใช่ฉันสามารถ" แอนดี้ส่ายหัว "แต่ที่จะเป็นปัญหามากเกินไปสำหรับคุณพี่" "มันจะไม่" เอริคกล่าวว่าก่อนที่เขาจะหันไปดงวานให้เขาเร็ว 'ฉันจะพูดคุยกับคุณในภายหลัง' ดู จากนั้นเขาก็คว้าข้อมือโดยแอนดี้และดำเนินการต่อไปเขาจากที่จอดรถ
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช่ มันเป็นรถของเขา . . . . . .

ทำไมหน้าต่างแตก , กระจกแตกและยางรถยนต์เจาะทะลุได้ แต่อะไรที่ทำให้แอนดี้รู้สึกไม่สบายท้องคือความจริงที่ว่าคำ ' ' และ ' ' ทิ้ง ' เป็นรอยที่ด้านข้างของรถบรรทุก รึเปล่า

ตอนนี้เขารู้ว่าเขาถูกเป้าหมาย รึเปล่า

" นี่ของเธอเหรอ ? " ดงวานถามเขาสงสัยสังเกตอุปกรณ์ตกแต่งสวนหลังบ้าน รึเปล่า

" ครับมันเป็นของฉัน " แอนดี้กล่าวเบาๆ ก้มศีรษะคารวะ รึเปล่า

" เห็น " ดองวาน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความห่วงใย " ดูเหมือนคุณจะได้รับเป้าหมายเริ่มต้น .
รึเปล่า
แอนดี้ไม่ต้องการดงวาน บอกเขาว่า เขารู้อยู่แล้ว รึเปล่า

" จะปลอดภัย เราควรจะวางคุณภายใต้ตำรวจคุ้มกัน " ดงวานบอกว่า ดึงเอาโทรศัพท์ของเขา ดูเหมือนว่าพร้อมที่จะทําให้จําเป็นต้องโทร .
รึเปล่า
แต่แอนดี้งับหัวของเขาขึ้นมองดงวาน .

" ทำไมคุณดงวาน ฟังรึเปล่า

) " " ไม่จำเป็น " เอริคก็ interjected น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและแน่นอน " เขาจะอยู่ที่นี่ ที่โรงแรมเหรอ "

" ห๊ะ ? อะไร ? " แอนดี้พูดขณะที่เขาชะงัก หันมาสนใจกับเอริคที่ติดกับเขา เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความประหลาดใจที่สมบูรณ์ รึเปล่า

" ไม่ได้– " แอนดี้เริ่มประท้วง แต่เอริคปิดปากเขาด้วยสายตาอันแหลมคมดวงตาที่เจาะเดิมนั้น รึเปล่า

" ใช่ฉันได้รึเปล่า

" แอนดี้ส่ายหัว . " แต่มันจะยุ่งยากเกินไปสำหรับพี่เหรอ "

" ไม่ใช่ " เอริคพูดก่อนที่เขาจะกลายเป็นดองวานให้เขาอีก ผมจะคุยกับคุณทีหลัง ' ดู จากนั้นเขาก็คว้า แอนดี้ ด้วยข้อมือและก็เขาจากที่จอดรถ