Results The control subjects had a

Results The control subjects had a higher mean income and had completed more years of education compared with the RPL patients. There was no significant difference in the intake of selenium rich foods between the 2 groups. The patients, however, consumed significantly more fruit, cheese, potatoes and chocolate than the controls. The median (range) selenium content was 0.80 ppm (0.19–4.15) and 0.68 ppm (0.43–3.76) in patients and controls respectively (Mann Whitney U test 209.5 p = 0.74).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลเรื่องควบคุมมีรายได้เฉลี่ยสูง และได้เสร็จสมบูรณ์เพิ่มเติมปีการศึกษาที่เปรียบเทียบกับผู้ป่วย RPL ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคอาหารที่อุดมไปด้วยเกลือระหว่าง 2 กลุ่มได้ ผู้ป่วย ไร การบริโภคอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าผลไม้ ชีส มันฝรั่ง และช็อคโกแลตมากกว่าการควบคุม เกลือมัธยฐาน (ช่วง) เนื้อหามีการ 0.80 ppm (0.19-4.15) และ 0.68 ppm (0.43 – 3.76) ในผู้ป่วยและการควบคุมตามลำดับ (U วิทนีย์มานน์ทดสอบ 209.5 p = 0.74)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหาวิชาที่มีการควบคุมที่สูงขึ้นหมายถึงรายได้และเพิ่งเสร็จสิ้นปีที่ผ่านมาของการศึกษาเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ RPL ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคอาหารที่อุดมด้วยซีลีเนียมระหว่าง 2 กลุ่มคือ ผู้ป่วย แต่การบริโภคผลไม้อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นชีสมันฝรั่งและช็อคโกแลตกว่าการควบคุม ค่ามัธยฐาน (ช่วง) เนื้อหาซีลีเนียมเท่ากับ 0.80 พีพีเอ็ม (0.19-4.15) และ 0.68 พีพีเอ็ม (0.43-3.76) ในผู้ป่วยและการควบคุมตามลำดับ (ทดสอบแมนน์วิทนีย์ U 209.5 p = 0.74)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์กลุ่มควบคุมมีรายได้ที่สูง และสมบูรณ์มาก หมายถึงปีของการศึกษาเปรียบเทียบกับผู้ป่วยข้อมูล อย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคอาหารที่อุดมด้วยเซเลเนียม ระหว่าง 2 กลุ่ม ผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม การบริโภคมากขึ้น ผลไม้ ชีส มันฝรั่ง และช็อกโกแลต มากกว่าการควบคุม ค่ามัธยฐาน ( ช่วง ) ซีลีเนียมปริมาณเท่ากับ ppm ( 0.19 ( 4.15 ) และ 068 ppm ( 0.43 ( 3.76 ) ในผู้ป่วยและควบคุมตามลำดับ ( Mann Whitney U test 209.5
p = 0.74 )