Listening competence, however, has

Listening competence, however, has come to be understood as more than behavioral technique. Ridge (1984)
concludes that “competence in listening is acquired by knowing and doing, and is evidenced by appropriate
feedback or response” (p. 4). Rhodes, Watson, and Barker (1990) articulate a similar view of listening
competence: Competent listening cannot be defined as only possession of knowledge; effective, or competent,
listening is a behavioral act, and like other behavioral acts, listening can be improved with practice and
feedback” (p. 64).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถในการฟัง แต่ มาอาศัยเป็นเทคนิคมากกว่าพฤติกรรม ริดจ์ (1984)สรุปว่า "ความสามารถในการฟังรับรู้และทำ และจะเป็นหลักฐานตามที่เหมาะสมความคิดเห็นหรือตอบสนอง" (p. 4) โรดส์ Watson และบาร์คเกอร์ (1990) ออกเสียงคล้ายมองฟังความสามารถ: เชี่ยวชาญฟังจะเป็นเพียงการครอบครองความรู้ มีประสิทธิภาพ หรือเชี่ยว ชาญฟังเป็นกระทำพฤติกรรม และกระทำพฤติกรรมอื่น ๆ เช่นฟังสามารถปรับปรุงการทำแบบฝึกหัด และความคิดเห็น" (p. 64)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถฟัง แต่ได้มาเป็นที่เข้าใจว่าเป็นมากกว่าเทคนิคพฤติกรรม ริดจ์ (1984)
สรุปว่า "ความสามารถในการฟังที่ได้มาโดยรู้และทำและเป็นหลักฐานที่เหมาะสมโดย
ความคิดเห็นหรือการตอบสนอง "(พี. 4) โรดส์วัตสันและบาร์คเกอร์ (1990) ประกบมุมมองที่คล้ายกันในการฟัง
สามารถฟังพนักงานเจ้าหน้าที่ไม่สามารถกำหนดเป็นเพียงความครอบครองของความรู้ ที่มีประสิทธิภาพหรือมีอำนาจ
การฟังคือการกระทำพฤติกรรมและการกระทำเช่นพฤติกรรมอื่น ๆ ที่ฟังได้ดีขึ้นกับการปฏิบัติและ
ข้อเสนอแนะ "(พี. 64)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังเพลงความสามารถ อย่างไรก็ตาม ได้มีความเข้าใจ มากกว่าเทคนิคทางพฤติกรรม ริดจ์ ( 1984 )
สรุปว่า " ความสามารถในการฟังจะได้รับทราบและทำ และเป็นหลักฐานโดยข้อเสนอแนะที่เหมาะสม
หรือการตอบสนอง " ( หน้า 4 ) โรดส์ วัตสัน และ บาร์คเกอร์ ( 1990 ) ออกเสียงคล้ายกันในการฟังดู
ความสามารถ : ความสามารถการฟังไม่สามารถกำหนดเป็นกรรมสิทธิ์ของความรู้ที่มีประสิทธิภาพหรือความสามารถ
ฟัง เป็นการกระทำพฤติกรรม และพฤติกรรมอื่น ๆเช่นการกระทำ การฟัง สามารถปรับปรุงได้ ด้วยการปฏิบัติและ
ความคิดเห็น " ( หน้า 64 )