กระดาษชีวภาพเป็นกระดาษที่สามารถย่อย

กระดาษชีวภาพเป็นกระดาษที่สามารถย่อยสลายได้หลังจากการใช้งาน โดยผลิตจากวัตถุดิบหลักที่สามารถย่อยสลายได้เองในธรรมชาติ เช่น สาหร่าย เชื้อรา อย่างไรก็ตามกระดาษชีวภาพมีข้อจำกัดในการนำมาใช้งานคือ มักมีอายุการเก็บรักษาที่สั้นเพราะมีการเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิวกระดาษ ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีแนวคิดในการพัฒนาสารเคลือบผิวกระดาษชีวภาพจากแป้งมันสำปะหลัง ผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวเพื่อช่วยป้องกันเชื้อราและเก็บรักษากระดาษชีวภาพให้มีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานยิ่งขึ้น ซึ่งทำการพัฒนาสารเคลือบผิวโดยใช้ปริมาณแป้งมันสำปะหลังเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนัก เพื่อทำการทดสอบคุณสมบัติทางกายภาพของกระดาษที่ผ่านการเคลือบผิว จากนั้นทำการเติมน้ำมันหอมระเหยลงในสารเคลือบผิวกระดาษที่ความเข้มข้นเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนัก แล้วนำสารละลายที่ได้เคลือบลงบนกระดาษชีวภาพ (พื้นที่ 50 มม. x 50 มม.) แล้วนำสปอร์ของเชื้อรา Aspergillus niger Aspergillus flavus และ Penicillium chrysogenum (ความเข้มข้น 106 CFU/ml) พ่นลงบนผิวหน้าของกระดาษชีวภาพ แล้วนำมาบ่มไว้เป็นเวลา 7 วันที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส หากความเข้มข้นใดไม่พบการเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าจะรายงานเป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อรา (Minimal Inhibitory Concentration; MIC) และเมื่อนำกระดาษชีวภาพมาวางลงบนอาหารเลี้ยงเชื้อ MEA เพื่อหาค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรา (Minimal Fungicidal Concentration; MFC) ของสารเคลือบกระดาษ จากนั้นจึงทำการเก็บรักษากระดาษชีวภาพที่เคลือบแป้งมันปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวในปริมาณ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักมาเก็บรักษาไว้ที่สภาวะเร่งคือ 25 องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพัทธ์ 100 เปอร์เซ็นต์ เมื่อหาอายุการเก็บรักษา ผลการทดลองพบว่าการใช้แป้งมันสำปะหลังปริมาณ 5 เปอร์เซ็นต์สามารถเพิ่มความแข็งแรงให้แก่กระดาษชีวภาพ อีกทั้งทำให้กระดาษชีวภาพมีค่าการต้านทานการเปียกน้ำที่ดีที่สุด และแป้งมันสำปะหลังที่ผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวที่ความเข้มข้นเท่ากับ 5 และ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนัก เป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อราและค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรา นอกจากนี้ที่ระดับความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยมะนาวเท่ากับ 7.5 เปอร์เซ็นต์สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าที่เก็บไว้ในสภาวะเร่งได้นานกว่า 12 สัปดาห์ จากการทดลองสามารถสรุปได้ว่าสารเคลือบที่พัฒนามาจากแป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวมีประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อราที่สามารถเจริญบนกระดาษชีวภาพได้จึงทำให้กระดาษมีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนาน
คำสำคัญ: น้ำมันหอมระเหยมะนาว, กระดาษต้านเชื้อรา, แป้งมันสำปะหลัง, สารเคลือบกระดาษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษชีวภาพเป็นกระดาษที่สามารถย่อยสลายได้หลังจากการใช้งานโดยผลิตจากวัตถุดิบหลักที่สามารถย่อยสลายได้เองในธรรมชาติเช่นสาหร่ายเชื้อราอย่างไรก็ตามกระดาษชีวภาพมีข้อจำกัดในการนำมาใช้งานคือมักมีอายุการเก็บรักษาที่สั้นเพราะมีการเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิวกระดาษดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีแนวคิดในการพัฒนาสารเคลือบผิวกระดาษชีวภาพจากแป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวเพื่อช่วยป้องกันเชื้อราและเก็บรักษากระดาษชีวภาพให้มีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานยิ่งขึ้นซึ่งทำการพัฒนาสารเคลือบผิวโดยใช้ปริมาณแป้งมันสำปะหลังเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเพื่อทำการทดสอบคุณสมบัติทางกายภาพของกระดาษที่ผ่านการเคลือบผิวจากนั้นทำการเติมน้ำมันหอมระเหยลงในสารเคลือบผิวกระดาษที่ความเข้มข้นเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักแล้วนำสารละลายที่ได้เคลือบลงบนกระดาษชีวภาพ (พื้นที่ 50 มม. x 50 มม.) แล้วนำสปอร์ของเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ Aspergillus flavus และศาสตราจารย์ chrysogenum (ความเข้มข้น 106 CFU/ml) หากความเข้มข้นใดไม่พบการเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าจะรายงานเป็นคองศาเซลเซียสพ่นลงบนผิวหน้าของกระดาษชีวภาพแล้วนำมาบ่มไว้เป็นเวลา 7 วันที่อุณหภูมิ 25่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อรา (ความเข้มข้นยับยั้งที่น้อยที่สุด เพื่อหาค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรา MEA และเมื่อนำกระดาษชีวภาพมาวางลงบนอาหารเลี้ยงเชื้อไมค์) (ความเข้มข้นยาน้อยที่สุด MFC) ของสารเคลือบกระดาษจากนั้นจึงทำการเก็บรักษากระดาษชีวภาพที่เคลือบแป้งมันปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวในปริมาณ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักมาเก็บรักษาไว้ที่สภาวะเร่งคือ 25 องศาเซลเซียสความชื้นสัมพัทธ์ 100 เปอร์เซ็นต์เมื่อหาอายุการเก็บรักษาผลการทดลองพบว่าการใช้แป้งมันสำปะหลังปริมาณ 5 เปอร์เซ็นต์สามารถเพิ่มความแข็งแรงให้แก่กระดาษชีวภาพอีกทั้งทำให้กระดาษชีวภาพมีค่าการต้านทานการเปียกน้ำที่ดีที่สุดและแป้งมันสำปะหลังที่ผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวที่ความเข้มข้นเท่ากับ 5 และ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อราและค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรานอกจากนี้ที่ระดับความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยมะนาวเท่ากับ 7.5 เปอร์เซ็นต์สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าที่เก็บไว้ในสภาวะเร่งได้นานกว่า 12 สัปดาห์จากการทดลองสามารถสรุปได้ว่าสารเคลือบที่พัฒนามาจากแป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวมีประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อราที่สามารถเจริญบนกระดาษชีวภาพได้จึงทำให้กระดาษมีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานคำสำคัญ: น้ำมันหอมระเหยมะนาว กระดาษต้านเชื้อรา แป้งมันสำปะหลัง สารเคลือบกระดาษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษชีวภาพเป็นกระดาษที่สามารถย่อยสลาย ได้หลังจากการใช้งานโดยผลิตจากวัตถุดิบหลักที่สามารถย่อยสลายได้เองในธรรมชาติเช่นสาหร่ายเชื้อราอย่างไรก็ตามกระดาษชีวภาพมีข้อ จำกัด ในการนำมาใช้งานคือมักมีอายุการเก็บรักษาที่สั้นเพราะมี การเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิว กระดาษดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีแนวคิดในการพัฒนาสารเคลือบผิวกระดาษชีวภาพจากแป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวเพื่อช่วยป้องกันเชื้อราและเก็บรักษากระดาษชีวภาพให้มีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานยิ่งขึ้น ซึ่งทำการพัฒนาสารเคลือบผิวโดยใช้ ปริมาณแป้งมันสำปะหลังเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเพื่อทำการทดสอบคุณสมบัติ ทางกายภาพของกระดาษที่ผ่านการเคลือบผิวจากนั้นทำการเติมน้ำมันหอมระเหยลงในสารเคลือบผิวกระดาษที่ความเข้มข้นเท่ากับ 0 -10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักแล้วนำสารละลายที่ ได้เคลือบลงบนกระดาษชีวภาพ (พื้นที่ 50 มม. x 50 มม.) แล้วนำสปอร์ของเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ Aspergillus flavus และ Penicillium chrysogenum (ความเข้มข้น 106 CFU / ml) พ่นลงบนผิวหน้าของกระดาษชีวภาพ แล้วนำมาบ่มไว้เป็นเวลา 7 วันที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสหากความเข้มข้นใดไม่พบ การเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าจะรายงานเป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อรา (ยับยั้งน้อยที่สุด ความเข้มข้น; MIC) และเมื่อนำกระดาษชีวภาพมาวางลง บนอาหารเลี้ยงเชื้อ กฟน. เพื่อหาค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่ สามารถทำลายเชื้อรา (Minimal เชื้อราความเข้มข้น; MFC) ของสารเคลือบกระดาษจากนั้นจึงทำการ เก็บรักษากระดาษชีวภาพที่เคลือบแป้งมันปะหลัง ผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวในปริมาณ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักมาเก็บรักษาไว้ ที่สภาวะเร่งคือ 25 องศาเซลเซียสความชื้นสัมพัทธ์ 100 เปอร์เซ็นต์เมื่อหาอายุการเก็บรักษาผล การทดลองพบว่าการใช้แป้งมันสำปะหลังปริมาณ 5 เปอร์เซ็นต์สามารถเพิ่มความแข็งแรงให้ แก่กระดาษชีวภาพอีกทั้งทำให้กระดาษชีวภาพ มีค่าการต้านทานการเปียกน้ำที่ดีที่สุดและแป้งมันสำปะหลังที่ผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวที่ความเข้มข้นเท่ากับ 5 และ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเป็นค่าความเข้มข้น ต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อราและค่า ความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรา นอกจากนี้ที่ระดับความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยมะนาวเท่ากับ 7.5 เปอร์เซ็นต์สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อราบน ผิวหน้าที่เก็บไว้ในสภาวะเร่งได้นานกว่า 12 สัปดาห์จากการทดลองสามารถสรุปได้ว่า สารเคลือบ มาพัฒนาที่จากเนชั่แป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมตั้งขึ้นจากเนชั่ระเหยมะนาวมีประสิทธิภาพในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การยับยั้งเชื้อราที่เจริญด้านบนกระดาษชีวภาพได้จึงทำให้กระดาษมีอายุหัวเรื่อง: การเก็บรักษาที่ยาวนาน
คำสำคัญ: น้ำมันหอมระเหยมะนาว, กระดาษต้านเชื้อรา, แป้งมันสำปะหลัง , สารเคลือบกระดาษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษชีวภาพเป็นกระดาษที่สามารถย่อยสลายได้หลังจากการใช้งานโดยผลิตจากวัตถุดิบหลักที่สามารถย่อยสลายได้เองในธรรมชาติเช่นสาหร่ายเชื้อราอย่างไรก็ตามกระดาษชีวภาพมีข้อจำกัดในการนำมาใช้งานคือมักมีอายุการเก็บรักษาที่สั้นเพราะมีการเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้ นผิวกระดาษดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีแนวคิดในการพัฒนาสารเคลือบผิวกระดาษชีวภาพจากแป้งมันสำปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวเพื่อช่วยป้องกันเชื้อราและเก็บรักษากระดาษชีวภาพให้มีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนานยิ่งขึ้นซึ่งทำการพัฒนาสารเคลือบผิวโดยใช้ปริมาณแป้งมันสำปะห ลังเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเพื่อทำการทดสอบคุณสมบัติทางกายภาพของกระดาษที่ผ่านการเคลือบผิวจากนั้นทำการเติมน้ำมันหอมระเหยลงในสารเคลือบผิวกระดาษที่ความเข้มข้นเท่ากับ 0-10 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักแล้วนำสารละลายที่ได้เคลือบลงบนกระดาษชีวภาพ ( พื ้นที่ 50 มม . x 50 มม ) แล้วนำสปอร์ของเชื้อรา Aspergillus niger Aspergillus flavus และ Penicillium เก๊กฮวย ( ความเข้มข้น 106 cfu / ml ) พ่นลงบนผิวหน้าของกระดาษชีวภาพแล้วนำมาบ่มไว้เป็นเวลา 7 วันที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสหากความเข้มข้นใดไม่พบการเจริญของเชื้อราบนผิวหน้าจะรายงานเป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อรา ( มิ nimal ยับยั้งความเข้มข้น ; MIC ) และเมื่อนำกระดาษชีวภาพมาวางลงบนอาหารเลี้ยงเชื้อกฟน. เพื่อหาค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถทำลายเชื้อรา ( น้อยที่สุด fungicidal ความเข้มข้น ; MFC ) ของสารเคลือบกระดาษจากนั้นจึงทำการเก็บรักษากระดาษชีวภาพที่เคลือบแป้งมันปะหลังผสมน้ำมันหอมระเหยจากมะนาวในปริมาณ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหน ักต่อน้ำหนักมาเก็บรักษาไว้ที่สภาวะเร่งคือ 25 องศาเซลเซียสความชื้นสัมพัทธ์ 100 เปอร์เซ็นต์เมื่อหาอายุการเก็บรักษาผลการทดลองพบว่าการใช้แป้งมันสำปะหลังปริมาณ 5 เปอร์เซ็นต์สามารถเพิ่มความแข็งแรงให้แก่กระดาษชีวภาพอีกทั้งทำให้กระดาษชีวภาพมีค่าการต้านทานการเปียกน ้ำที่ดีที่สุดและแป้งมันสำปะหลังที่ผสมน้ำมันหอมระเหยมะนาวที่ความเข้มข้นเท่ากับ 5 และ 7.5 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อน้ำหนักเป็นค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อราและ