Bioaccumulation of chemicals via ex

Bioaccumulation of chemicals via exposure to contaminated air
can be characterized by a bioaccumulation factor, which equals the
total internal concentration (Ci) divided by the concentration in air
(CA). In contrast to PBPK-models, the internal chemical concentration
is not estimated at a specific site (i.e. liver, kidney and circulation), but
represents the total internal chemical concentration in the body. The
model objective is to estimate the bioaccumulation potential of VOCs
and to provide insight in differences in magnitude of inhalation rate
constants and exhalation rate constants across species and chemicals.
For this purpose a one-compartment model is considered sufficient. If
exposure occurs only via inhalation of air, this bioaccumulation factor
can be estimated as the inhalation rate constant divided by the total
elimination rate (Eq. (2)). The equations for excretion via urine,
egestion with faeces and growth dilution have been developed by
Hendriks et al. (2001) and are provided in the Supporting Information.
The development of the inhalation and exhalation rate constants
is described in the next section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสะสมทางชีวภาพของสารเคมีผ่านการสัมผัสกับอากาศที่ปนเปื้อนสามารถโดดเด่นโดยปัจจัยการสะสมทางชีวภาพซึ่งเท่ากับความเข้มข้นภายในรวม(Ci) หารด้วยความเข้มข้นในอากาศ(CA) ในทางตรงกันข้ามกับ PBPK-รูปแบบความเข้มข้นของสารเคมีภายในไม่ได้ประมาณไซต์ที่เฉพาะเจาะจง(เช่นตับไตและการไหลเวียน) แต่แสดงให้เห็นถึงความเข้มข้นของสารเคมีภายในรวมในร่างกาย วัตถุประสงค์รูปแบบคือการประเมินศักยภาพการสะสมทางชีวภาพของสารอินทรีย์ระเหยและเพื่อให้เข้าใจในความแตกต่างในความสำคัญของการสูดดมอัตราคงที่และค่าคงที่อัตราการหายใจออกข้ามสายพันธุ์และสารเคมี. เพื่อจุดประสงค์นี้เป็นรูปแบบหนึ่งช่องจะถือว่าเพียงพอ ถ้าการสัมผัสเกิดขึ้นเฉพาะผ่านการสูดดมอากาศเป็นปัจจัยการสะสมทางชีวภาพนี้สามารถประมาณเป็นอัตราคงที่สูดดมหารด้วยจำนวนอัตราการกำจัด(สม. (2)) สมการสำหรับการขับถ่ายผ่านทางปัสสาวะegestion กับอุจจาระและการลดสัดส่วนการเจริญเติบโตได้รับการพัฒนาโดยHendriks et al, (2001) และมีการระบุไว้ในข้อมูลสนับสนุน. การพัฒนาของการสูดดมและค่าคงที่อัตราการหายใจออกจะอธิบายในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสะสมของสารเคมีผ่านแสง

อากาศปนเปื้อนสามารถโดดเด่นด้วยปัจจัยการสะสมซึ่งเท่ากับ
ความเข้มข้นภายในทั้งหมด ( CI ) แบ่งตามความเข้มข้นในอากาศ
( CA ) ในทางตรงกันข้ามกับรูปแบบ pbpk ,
ความเข้มข้นสารเคมีภายในไม่ได้ประมาณที่เว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง ( เช่น ตับ ไต และการไหลเวียน ) แต่
แสดงทั้งหมดภายใน ความเข้มข้นของสารเคมีในร่างกาย
รุ่นมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินศักยภาพในการสะสมของสารอินทรีย์ระเหยง่ายและให้ข้อมูลเชิงลึกใน
ความแตกต่างในขนาดของอัตราการหายใจเข้าและหายใจออก
ค่าคงที่ค่าคงที่อัตราข้ามชนิดและสารเคมี
เพื่อวัตถุประสงค์นี้รูปแบบช่องหนึ่งก็ถือว่าเพียงพอ ถ้า
แสงเกิดขึ้นผ่านการสูดอากาศปัจจัยนี้เป็นสารเคมี
สามารถประมาณอัตราการสูดดมอย่างต่อเนื่องแบ่งตามอัตราการตัดออกทั้งหมด
( อีคิว ( 2 ) สมการสำหรับการขับถ่ายทางปัสสาวะ อุจจาระ และเจือจางด้วย
egestion การเจริญเติบโตได้รับการพัฒนาโดย
เฮนดริกส์ et al . ( 2001 ) และมีไว้ในข้อมูลสนับสนุน .
การพัฒนาและค่าคงที่อัตราการหายใจเข้าหายใจออก
ที่อธิบายไว้ในส่วนถัดไป