Four of the woodcuts in Sounds were

Four of the woodcuts in Sounds were produced in 1907, forty-seven in 1911 and the remaining five in 1912. Over this period they became increasingly abstract, though careful attention allows us to recognise, in most, references to the corporeal world. Nonetheless, what has just been said of the poems applies equally to the prints: narrative and conventional meaning is largely lost as abstracted form dominates. Again, we are denied access to the work on familiar terms, and we are forced, once more, to move into and out from the forms and spaces between them in search of meaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่ woodcuts ในเสียงถูกผลิตในเศษ ๆ 1911 ใน 47 และซาวน่าในห้าที่เหลือ เวลานี้พวกเขาได้กลายเป็นนามธรรมมากขึ้น แต่ล่างได้เราจะรู้ ในการอ้างอิงมากที่สุด โลก corporeal กระนั้น มีเพียงการพูดของบทกวีใช้เท่ากับงานพิมพ์: ความหมายทั่วไป และบรรยายเป็นส่วนใหญ่หายเป็นกุมอำนาจสกัดแบบฟอร์ม อีกครั้ง เราจะเข้าไปทำงานในเงื่อนไขที่คุ้นเคย และเราจะถูก บังคับ อีกครั้ง การย้ายเข้า และออกจากแบบฟอร์มและช่องว่างระหว่างพวกเขาในการค้นหาความหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสี่ของไม้แกะสลักในเสียงที่ได้รับการผลิตในปี 1907 สี่สิบเจ็ดในปี 1911 และที่เหลืออีกห้าในปี 1912 ในช่วงเวลาที่พวกเขากลายเป็นนามธรรมมากขึ้นนี้แม้ว่าความเอาใจใส่และระมัดระวังช่วยให้เราสามารถรับรู้ในส่วนการอ้างอิงถึงโลกรูปธรรม อย่างไรก็ตามสิ่งที่ได้รับเพียงแค่กล่าวว่าบทกวีของใช้อย่างเท่าเทียมกันที่จะพิมพ์: ความหมายและการเล่าเรื่องแบบเดิมจะหายไปส่วนใหญ่เป็นใจลอยครอบงำรูปแบบ อีกครั้งเราถูกปฏิเสธการเข้าถึงการทำงานตามเงื่อนไขที่คุ้นเคยและเรากำลังถูกบังคับอีกครั้งที่จะย้ายเข้าและออกจากรูปแบบและช่องว่างระหว่างพวกเขาในการค้นหาความหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ของภาพพิมพ์แกะไม้ในเสียงที่ถูกผลิตใน 1907 47 ในปี 1911 และที่เหลืออีกห้า ในปี 1912 ช่วงเวลานี้มันเป็นนามธรรมมากขึ้น แต่ระวังจะช่วยให้เราจำ ในที่สุด อ้างอิงถึงโลกมีตัวตน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ได้รับการกล่าวของบทกวีที่ใช้ คือพิมพ์ :การเล่าเรื่องและความหมายปกติคือ ส่วนใหญ่หายเป็นรูปแบบการควบคุม ใจลอย . อีกครั้งที่เราปฏิเสธการเข้าถึงการทำงานบนเงื่อนไขที่คุ้นเคย และเราถูกบังคับอีกครั้งที่จะย้ายเข้า และออก จากรูปทรงและช่องว่างระหว่างพวกเขาในการค้นหาของ
ความหมาย