Whilst the burghers of the Hague we

Whilst the burghers of the Hague were tearing in pieces the bodies of John and Cornelius de Witt, and whilst William of Orange, after having made sure that his two antagonists were really dead, was galloping over the Leyden road, followed by Captain van Deken, whom he found a little too compassionate to honour him any longer with his confidence, Craeke, the faithful servant, mounted on a good horse, and little suspecting what terrible events had taken place since his departure, proceeded along the high road lined with trees, until he was clear of the town and the neighbouring villages.

Being once safe, he left his horse at a livery stable in order not to arouse suspicion, and tranquilly continued his journey on the canal-boats, which conveyed him by easy stages to Dort, pursuing their way under skilful guidance by the shortest possible routes through the windings of the river, which held in its watery embrace so many enchanting little islands, edged with willows and rushes, and abounding in luxurious vegetation, whereon flocks of fat sheep browsed in peaceful sleepiness. Craeke from afar off recognised Dort, the smiling city, at the foot of a hill dotted with windmills. He saw the fine red brick houses, mortared in white lines, standing on the edge of the water, and their balconies, open towards the river, decked out with silk tapestry embroidered with gold flowers, the wonderful manufacture of India and China; and near these brilliant stuffs, large lines set to catch the voracious eels, which are attracted towards the houses by the garbage thrown every day from the kitchens into the river.

Craeke, standing on the deck of the boat, saw, across the moving sails of the windmills, on the slope of the hill, the red and pink house which was the goal of his errand. The outlines of its roof were merging in the yellow foliage of a curtain of poplar trees, the whole habitation having for background a dark grove of gigantic elms. The mansion was situated in such a way that the sun, falling on it as into a funnel, dried up, warmed, and fertilised the mist which the verdant screen could not prevent the river wind from carrying there every morning and evening.

Having disembarked unobserved amid the usual bustle of the city, Craeke at once directed his steps towards the house which we have just described, and which - white, trim, and tidy, even more cleanly scoured and more carefully waxed in the hidden corners than in the places which were exposed to view - enclosed a truly happy mortal.

This happy mortal, rara avis, was Dr. van Baerle, the godson of Cornelius de Witt. He had inhabited the same house ever since his childhood, for it was the house in which his father and grandfather, old established princely merchants of the princely city of Dort, were born.

Mynheer van Baerle the father had amassed in the Indian trade three or four hundred thousand guilders, which Mynheer van Baerle the son, at the death of his dear and worthy parents, found still quite new, although one set of them bore the date of coinage of 1640, and the other that of 1610, a fact which proved that they were guilders of Van Baerle the father and of Van Baerle the grandfather; but we will inform the reader at once that these three or four hundred thousand guilders were only the pocket money, or sort of purse, for Cornelius van Baerle, the hero of this story, as his landed property in the province yielded him an income of about ten thousand guilders a year.

When the worthy citizen, the father of Cornelius, passed from time into eternity, three months after having buried his wife, who seemed to have departed first to smooth for him the path of death as she had smoothed for him the path of life, he said to his son, as he embraced him for the last time, -

"Eat, drink, and spend your money, if you wish to know what life really is, for as to toiling from morn to evening on a wooden stool, or a leathern chair, in a counting-house or a laboratory, that certainly is not living. Your time to die will also come; and if you are not then so fortunate as to have a son, you will let my name grow extinct, and my guilders, which no one has ever fingered but my father, myself, and the coiner, will have the surprise of passing to an unknown master. And least of all, imitate the example of your godfather, Cornelius de Witt, who has plunged into politics, the most ungrateful of all careers, and who will certainly come to an untimely end."

Having given utterance to this paternal advice, the worthy Mynheer van Baerle died, to the intense grief of his son Cornelius, who cared very little for the guilders, and very much for his father.

Cornelius then remained alone in his large house. In vain his godfather offered to him a place in the public service, - in vain did he try to give him a taste for glory, - although Cornelius, to gratify his godfather, did embark with De Ruyter upon "The Seven Provinces," the flagship of a fleet of one hundred and thirty-nine sail, with which the famous admiral set out to contend singlehanded against the combined forces of France and England. When, guided by the pilot Leger, he had come within musket-shot of the "Prince," with the Duke of York (the English king's brother) aboard, upon which De Ruyter, his mentor, made so sharp and well directed an attack that the Duke, perceiving that his vessel would soon have to strike, made the best of his way aboard the "Saint Michael"; when he had seen the "Saint Michael," riddled and shattered by the Dutch broadside, drift out of the line; when he had witnessed the sinking of the "Earl of Sandwich," and the death by fire or drowning of four hundred sailors; when he realized that the result of all this destruction - after twenty ships had been blown to pieces, three thousand men killed and five thousand injured - was that nothing was decided, that both sides claimed the victory, that the fighting would soon begin again, and that just one more name, that of Southwold Bay, had been added to the list of battles; when he had estimated how much time is lost simply in shutting his eyes and ears by a man who likes to use his reflective powers even while his fellow creatures are cannonading one another; - Cornelius bade farewell to De Ruyter, to the Ruart de Pulten, and to glory, kissed the knees of the Grand Pensionary, for whom he entertained the deepest veneration, and retired to his house at Dort, rich in his well-earned repose, his twenty-eight years, an iron constitution and keen perceptions, and his capital of more than four hundred thousands of florins and income of ten thousand, convinced that a man is always endowed by Heaven with too much for his own happiness, and just enough to make him miserable.

Consequently, and to indulge his own idea of happiness, Cornelius began to be interested in the study of plants and insects, collected and classified the Flora of all the Dutch islands, arranged the whole entomology of the province, on which he wrote a treatise, with plates drawn by his own hands; and at last, being at a loss what to do with his time, and especially with his money, which went on accumulating at a most alarming rate, he took it into his head to select for himself, from all the follies of his country and of his age, one of the most elegant and expensive, - he became a tulip-fancier.

It was the time when the Dutch and the Portuguese, rivalling each other in this branch of horticulture, had begun to worship that flower, and to make more of a cult of it than ever naturalists dared to make of the human race for fear of arousing the jealousy of God.

Soon people from Dort to Mons began to talk of Mynheer van Baerle's tulips; and his beds, pits, drying-rooms, and drawers of bulbs were visited, as the galleries and libraries of Alexandria were by illustrious Roman travellers.

Van Baerle began by expending his yearly revenue in laying the groundwork of his collection, after which he broke in upon his new guilders to bring it to perfection. His exertions, indeed, were crowned with a most magnificent result: he produced three new tulips, which he called the "Jane," after his mother; the "Van Baerle," after his father; and the "Cornelius," after his godfather; the other names have escaped us, but the fanciers will be sure to find them in the catalogues of the times.

In the beginning of the year 1672, Cornelius de Witt came to Dort for three months, to live at his old family mansion; for not only was he born in that city, but his family had been resident there for centuries.

Cornelius, at that period, as William of Orange said, began to enjoy the most perfect unpopularity. To his fellow citizens, the good burghers of Dort, however, he did not appear in the light of a criminal who deserved to be hung. It is true, they did not particularly like his somewhat austere republicanism, but they were proud of his valour; and when he made his entrance into their town, the cup of honour was offered to him, readily enough, in the name of the city.

After having thanked his fellow citizens, Cornelius proceeded to his old paternal house, and gave directions for some repairs, which he wished to have executed before the arrival of his wife and children; and thence he wended his way to the house of his godson, who perhaps was the only person in Dort as yet unacquainted with the presence of Cornelius in the town.

In the same degree as Cornelius de Witt had excited the hatred of the people by sowing those evil seeds which are called political passions, Van Baerle had gained the affections of his fellow citizens by completely shunning the pursuit of politics, absorbed as he was in the peaceful pursuit of cultivating tulips.

Van Baerle was truly beloved by his servants and labourers; nor had he any conception that there was in this world a man who wished ill to another.

And yet it must be said, to the disgrace of mankind, that Cornelius van Baerle, without being aware of the fact, had a much more ferocious, fi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Burghers กรุงเฮกได้ฉีกขาดในชิ้นเนื้อของจอห์นและ Cornelius เดอวิต และ ขณะที่ William ส้ม หลังมีทำแน่ใจว่า ตัวที่สองของเขาตาย ถูก galloping ผ่านถนน Leyden ตามกัปตันแวน Deken ซึ่งเขาพบน้อยเกินไปอย่างทันท่วงทีให้เกียรติเขาอีกต่อไปกับเขาความเชื่อมั่น Craekeคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ ติดตั้งบนม้าดี และน้อย suspecting เหตุการณ์อะไรน่ากลัวได้เกิดขึ้นตั้งแต่ระดับของเขา ครอบครัวถนนสูงที่เรียงรายไป ด้วยต้นไม้ จนกระทั่งเมืองแล้วเพื่อนหมู่บ้าน

เมื่อปลอดภัย เขาซ้ายม้าของเขาที่คอกเครื่องในการกระตุ้นความสงสัย และต่อการเดินทางของเขาบนเรือคลองเงียบสงบ, ซึ่งสีหน้าเขา โดย Dort ใฝ่หาทางของพวกเขาภายใต้คำแนะนำที่เชี่ยว โดยเส้นทางสั้นที่สุดได้ผ่านขดลวดของแม่ ซึ่งจัดขึ้นในอ้อมกอดของมันแฉะมากเสน่ห์เกาะเล็กเกาะน้อย ขอบระลึกและที่ดิน และ abounding ในพืชหรูหรา whereon จำนวนเกือบเท่าเดิมแกะไขมันเรียกใน sleepiness สงบ ง่ายขั้น Craeke สดปิด Dort รับการยอมรับ การยิ้มเมือง ที่เท้าของเขาที่แต่งแต้ม ด้วย windmills เขาเห็นบ้านอิฐแดงดี mortared ในบรรทัดสีขาว ยืนอยู่บนขอบของน้ำ และระเบียง เปิดไปทางแม่น้ำ ด้วยไหมพรมแขวนผนังปัก ด้วยดอกไม้ทอง การผลิตยอดเยี่ยมของอินเดียและจีน ใกล้วัตถุดิบเหล่านี้สดใส เส้นใหญ่ตั้งจับปลาไหลละโมบ ซึ่งจะดึงดูดไปทางบ้าน โดยขยะที่เกิดขึ้นทุกวันจากครัวที่เป็นแม่น้ำ

Craeke ยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือ เห็น ข้ามหลาก windmills ทางลาดของบ้านเนินเขา สีแดง และสีชมพูซึ่งเป็นเป้าหมายของภาระของเขาเคลื่อนไหว เค้าร่างของหลังคาถูกผสานในใบเหลืองของม่านต้นปอปลาร์ habitation ทั้งที่มีพื้นหลังโกรฟเข้มของเอมส์ยักษ์ แมนชั่นที่ตั้งในลักษณะที่ดวงอาทิตย์ ล้มมันเข้าไปในปล่อง งวด warmed และ fertilised หมอกซึ่งหน้าจอเขียวขจีสามารถป้องกันลมแม่น้ำแบกมีทุกเช้าและเย็น

มี disembarked unobserved ท่ามกลางความวุ่นวายของเมือง ปกติ ตอนเขาไปทางบ้าน ซึ่งเราได้อธิบาย และที่ - ขาว ตัด และระเบียบ scoured ยิ่งอย่างเรียบร้อย และระมัดระวังมากขึ้น waxed ในมุมซ่อนอยู่มากกว่าในสถานที่ถูกสัมผัสดู - อยู่เป็นความสุขอย่างแท้จริงมนุษย์โดยตรง Craeke ครั้ง

นี้มนุษย์มีความสุข rara avis ถูกดร.แวน Baerle, godson ของ Cornelius เดอวิต เขาได้อาศัยอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่วัยเด็ก บ้านซึ่งบิดาและปู่ พ่อค้า princely สร้างเก่าของเมือง Dort, princely เกิดขณะนั้น

Mynheer van Baerle บิดามีอยู่ไว้ในค้าอินเดียสาม หรือสี่แสน guilders, Mynheer ที่แวน Baerle บุตร ในชีวิตรักของเขา และพ่อแม่ที่คุ้มค่าพบยังค่อนข้างใหม่ ถึงแม้ว่าชุดของพวกเขาเจาะวันประดิษฐ์ 1640 และอื่น ๆ ที่ 1610 ความจริงที่พิสูจน์ว่า พวกเขามี guilders Van Baerle บิดา และแวน Baerle ปู่ แต่เราจะบอกผู้อ่านในครั้งนั้นเหล่านี้สาม หรือสี่แสน guilders ได้เฉพาะเงินกระเป๋า หรือเรียงของใส่ สำหรับ Cornelius van Baerle พระเอกของเรื่องนี้ เป็นคุณสมบัติของที่ดินในจังหวัดหาเขามีรายได้ประมาณหมื่น guilders ปี

เมื่อพลเมืองคุณค่า พ่อของ Cornelius ผ่านจากเวลาเป็นนิรันดร์ สามเดือนหลังจากมีฝังภรรยาของเขา ที่ได้ออกเดินทางก่อนให้เรียบเขาเส้นทางของชีวิตเธอมีโค้งเขาเส้นทางของชีวิตเขาว่า บุตร เป็นเขากอดเขาครั้งสุดท้าย, -

"Eat ดื่ม และใช้จ่ายเงินของคุณ ถ้าคุณต้องการรู้ว่าชีวิตจริง ๆ สำหรับเป็น toiling จากหมอนเย็นบนเก้าอี้ไม้ เก้าอี้ leathern นับบ้านหรือห้องปฏิบัติการ ที่แน่นอนคือไม่ได้อาศัยอยู่ เวลาจะตายยังจะมา และถ้าคุณไม่ได้อยู่แล้วดังนั้นโชคดีว่าได้ลูกชาย คุณจะช่วยให้ชื่อของฉันเติบโตสูญ และ guilders ของฉัน ซึ่งไม่เคยมีมือไว แต่พ่อของฉัน ตัวเอง และบัญญัติ กร จะมีความประหลาดใจของผ่านต้นแบบไม่รู้จัก และน้อยที่สุดของทั้งหมด เลียนแบบตัวอย่างของคุณชอบชวนหาเรื่อง Cornelius เดอวิต ที่ได้ลดลงเป็นเมือง ungrateful ที่สุดของอาชีพทั้งหมด และที่จะมาแน่นอนจะมีกาลเทศะ"

มีให้ utterance เพื่อแนะนำคุณ น่าจะ Mynheer van Baerle ตาย ไปความเศร้าโศกรุนแรงของบุตร Cornelius ผู้ดูแลน้อยมากสำหรับที่ guilders และมากสำหรับพ่อของเขา

Cornelius แล้วอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ของเขา สู้เขาชอบชวนหาเรื่องแก่เขาที่ในบริการสาธารณะ - สู้เขาไม่ได้ลองให้เขาลิ้มรสการเกียรติ, - แม้ว่า Cornelius, gratify เขาชอบชวนหาเรื่อง ได้เริ่มดำเนินกับเด Ruyter เมื่อ "เดอะเจ็ดจังหวัด เรือธงของกองเรือรบของหนึ่งร้อย และสามสิบเก้าเซล ที่พลเรือเอกมีชื่อเสียงตั้งออกสู้รบกับกองกำลังร่วมของฝรั่งเศสและอังกฤษ singlehanded เมื่อ แนะนำ โดย Leger นำร่อง เขามาในปืนคาบศิลายิงของ "เจ้าชาย กับดยุยอร์ก (พี่ชายของพระมหากษัตริย์อังกฤษ) ๐๐๐ ตามที่เดอ Ruyter ที่ปรึกษาของเขา ทำให้คม และดีตรงโจมตีว่า ดุ๊ค perceiving ว่า เรือของเขาจะเร็วได้ ทำส่วนของเขาบนเรือ "เซนต์ Michael" เมื่อเขาได้เห็นการ "เซนต์ Michael," riddled และทำลายอย่างราบคาบ โดย broadside ดัตช์ ดริฟท์จากบรรทัด เมื่อเขาได้เห็นจม "เอิร์ลของแซนด์วิช"และเสียชีวิตจากไฟไหม้หรือการจมของเรือสี่ร้อย เมื่อรู้ว่า ผลของการทำลายนี้ทั้งหมด - หลังจากที่มีการพัดเรือยี่สิบชิ้น สามพันคนเสียชีวิต และบาดเจ็บ - ห้าพันถูกว่า อะไรเป็นการตัดสินใจ ว่า ทั้งสองฝ่ายอ้างชัยชนะ ที่การต่อสู้จะเร็ว ๆ นี้เริ่มอีกครั้ง และเพียงหนึ่งขึ้น ชื่อ ที่อ่าว Southwold มีการเพิ่มรายการต่อสู้ เมื่อเขาได้ประมาณเวลาหายก็ในปิดตาและหูของเขา โดยคนที่ชอบการใช้อำนาจของเขาสะท้อนแสงแม้ในขณะที่สิ่งมีชีวิตเพื่อนของเขามี cannonading กัน -Cornelius คนรองจากเดอ Ruyter การ Ruart de Pulten และการให้เกียรติ รั้งเข่าของแก Pensionary ที่เขาเพลิดเพลิน veneration ชมเชย และถอนบ้านของเขาใน Dort อุดมต่าง ๆ ของเขาได้รับเชิญ ยี่สิบแปดปีของเขา รัฐธรรมนูญเป็นเหล็ก และรับรู้ความกระตือรือร้น และของเขาใหญ่กว่าสี่ร้อยพัน florins และรายได้หมื่น มั่นใจว่า มนุษย์เสมอมา โดยสวรรค์มีมากเกินไปสำหรับความสุขส่วนตัว และเพียงพอที่จะทำให้เขาต้องกลับ

ดังนั้น, และตามความคิดของเขาเองความสุข Cornelius เริ่มให้ความสนใจในการศึกษาพืชและแมลง รวบรวม และลับฟลอร่าดัตช์เกาะ จัดกีฏวิทยาทั้งหมดของจังหวัด ซึ่งเขาเขียนตำรับ มีแผ่นที่วาด ด้วยมือของตัวเอง และในที่สุด ที่สูญเสียจะทำอย่างไรเวลา และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับ เงินของเขา ที่ไปสะสมยอดในอัตราที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด เขาเอาศีรษะเลือกเอง จาก follies ทุกที่ ของประเทศของเขา และ อายุของเขา หนึ่งสวยงามมากที่สุด และมีราคา แพง - จะเป็นทิวลิป-fancier

มันเป็นเวลาเมื่อการดัตช์และโปรตุเกส rivalling แต่ละอื่น ๆ ในพืชสวน สาขานี้เริ่มบูชาดอกไม้นั้น, และต้องการมากกว่าของลัทธินั้นเคยนักธรรมชาติวิทยากล้าการทำของมนุษย์ for fear of ความพระของพระเจ้า

เร็ว ๆ นี้ คนจาก Dort มอนส์เริ่มพูดดอกทิวลิป Mynheer van Baerle และเขาเตียง หลุม ห้องอบแห้ง และลิ้นชักของหลอดไฟได้เข้าชม เป็นแกลเลอรี่และไลบรารีของ Alexandria ได้ โดยเดินทางโรมันนาน

Baerle รถตู้เริ่ม โดย expending ของเขารายได้รายปีในการวางส่วนของคอลเลกชันของเขา ที่เขาฝึกฝนตาม guilders เขาใหม่เพื่อให้ความสมบูรณ์แบบ มือของเขา แน่นอน มีมงกุฎ ด้วยผลที่งดงามมากที่สุด: ถวายดอกทิวลิปใหม่สาม ซึ่งเขาเรียกว่า "เจน" หลังจากแม่ของเขา "แวน Baerle หลังจากที่พ่อของเขา และ "Cornelius หลังจากเขาชอบชวนหาเรื่อง ชื่ออื่น ๆ หนีเรา แต่ fanciers ที่จะต้องค้นหาในแคตตาล็อกของเวลา

ในการเริ่มต้นปี 1672 จน Cornelius เดอวิตมา Dort สามเดือน อาศัยอยู่ที่อพาร์ทเมนท์ของเขาครอบครัวเก่า ไม่เพียงแต่เขาเกิดในเมืองนั้น แต่ครอบครัวของเขาได้มีอยู่มีในศตวรรษ

Cornelius ที่ที่รอบระยะเวลา William ส้มกล่าว เริ่มต้นกับ unpopularity ที่สมบูรณ์แบบที่สุด ให้พลเมืองของเขาเพื่อน burghers ดีของ Dort อย่างไรก็ตาม เขาไม่ปรากฏนี้อาญาที่สมควรจะหยุด มันเป็นความจริง พวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบ republicanism เขาค่อนข้างน่ากลัว แต่พวกเขามีความภาคภูมิใจของเขา valour และเมื่อเขาทำของเขาเข้าไปยังเมืองของพวกเขา ถ้วยเกียรติแนะนำเขา พร้อมพอ ในเมือง

หลังจากมีขอบคุณประชาชนของเขาเพื่อน Cornelius ครอบครัวบ้านปู่ของเขาเก่า และให้คำแนะนำสำหรับการซ่อมแซมบาง ซึ่งเขาปรารถนาจะได้ดำเนินการก่อนการมาถึงของภรรยาของเขาและเด็ก และ thence เขา wended เขาไปยังบ้านของเขา godson ซึ่งอาจเป็นบุคคลเดียวใน Dort เป็น unacquainted ของ Cornelius ในเมือง

ในระดับเดียวกัน เป็น Cornelius เดอวิตมีตื่นเต้นความเกลียดชังของประชาชน โดย sowing เมล็ดผู้ชั่วร้ายที่เรียกว่าหลงใหลเมือง Baerle รถตู้ได้รับ affections ของพลเมืองของเขาเพื่อน โดยสมบูรณ์ shunning การแสวงหาเมือง ดูดซึมเป็นกำลังในการแสวงหาที่เงียบสงบของการเพาะปลูกดอกทิวลิป

Baerle รถตู้รักอย่างแท้จริง โดยข้าราชการและกรรมกร ของเขา หรือเขามีความคิดใด ๆ ที่มีอยู่ในโลกนี้คนที่ปรารถนาป่วยอีก

และ ยังจะต้องสามารถกล่าวว่า จะเสียราศีของมนุษย์ ว่า Cornelius van Baerle โดยการตระหนักถึงความจริง มีสายชายฉกรรจ์มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ burghers ของกรุงเฮก ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ศพของจอห์น และ โครเนลิอัส เดอวิตต์ และขณะที่วิลเลียม สีส้ม หลังจากมั่นใจว่ายาต้านสองเขาตายแล้วจริงๆ ก็ควบไปตามถนน เลย์เดน กัปตันแวน deken ซึ่งเขาพบว่าน้อยเกินไป แผ่เมตตาให้เกียรติเขาอีกต่อไป ด้วยความมั่นใจ เขา craeke , ทาสผู้ซื่อสัตย์ติดตั้งบนม้าดี และสงสัยว่าเหตุการณ์เลวร้ายได้เกิดขึ้นตั้งแต่ออกเดินทางของเขา เดินตามถนนที่เรียงรายไปด้วยต้นไม้ จนกว่าเขาจะล้างของเมืองและหมู่บ้านใกล้เคียง

ถูกเมื่อปลอดภัย เขาทิ้งม้าที่คอกม้าเพื่อไม่ให้สงสัย และเงียบสงบราวต่อไป การเดินทางของเขาในคลองเรือซึ่งถ่ายทอดเขาโดยขั้นตอนง่าย ดอช ติดตามทางของพวกเขาภายใต้การแนะนำเส้นทางที่สั้นที่สุดที่เป็นไปได้ ซึ่งโดยผ่านการหมุนของแม่น้ำ ซึ่งจัดขึ้นในอ้อมกอดของเสน่ห์ชุ่มมากน้อยเกาะขอบกับ Willows และวิ่ง และชุกชุมในพืชที่หรูหรา ซึ่งฝูงแกะตัวอ้วนเรียกดูในความง่วงที่เงียบสงบ craeke ดอชจากแต่ไกลจำ ,ยิ้มเมือง , ที่เท้าของภูเขาที่เรียงรายด้วยกังหันลม เขาเห็นก็ได้ สีแดงอิฐ บ้าน mortared ในเส้นสีขาวยืนอยู่บนขอบของน้ำและระเบียงเปิดสู่แม่น้ำ ประดับด้วยผ้าไหมปักด้วยดอกไม้ทอง , การผลิตที่ยอดเยี่ยมของอินเดียและจีน และวัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ใกล้เส้นใหญ่ชุดจับปลาไหลโลภ ,ซึ่งถูกดึงดูดไปยังบ้านโยนขยะทุกวันจากครัวในแม่น้ำ

craeke ยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือ เห็นข้ามไปเรือของกังหันลมบนความชันของเนินเขา , สีแดงและสีชมพู บ้านซึ่งเป็นเป้าหมายของงานของเขา เค้าร่างของหลังคาถูกรวมในใบสีเหลืองของม่านต้นไม้ต้นไม้ซึ่งทั้งหมดมีพื้นหลังเป็นสีเข้มของเอล์มโกรฟยักษ์ แมนชั่นตั้งอยู่ในลักษณะที่ดวงอาทิตย์ตกนั้นเป็นเป็นช่องทาง , แห้ง , อบอุ่น และการปฏิสนธิหมอกซึ่งจอเขียวขจีไม่สามารถป้องกันลมจากแม่น้ำแบกมันทุกเช้าและเย็น

ไม่อนุญาตให้ลงจากเครื่อง unobserved ท่ามกลางคึกคักปกติของเมืองcraeke ที่เคยกำกับขั้นตอนของเขาที่มีต่อบ้านที่เราได้ระบุไว้ และที่ - ขาว , ตัด , และเป็นระเบียบมากขึ้นครับ และอีกอย่างก็ขัดในมุมที่ซ่อนอยู่มากกว่าในสถานที่ซึ่งมีการเปิดรับวิวล้อมรอบมนุษย์มีความสุขอย่างแท้จริง

มนุษย์ มีความสุข นี่คนหรือสิ่งที่หายาก , ดร. รถตู้ baerle , หลานของโครเนลิอัส เดอวิตต์ .เขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันตั้งแต่วัยเด็กของเขา เพราะมันคือบ้านที่พ่อและปู่ของเจ้าเก่าสร้างพ่อค้าแห่งเมืองของเจ้าของดอร์ทเกิด

mynheer รถตู้ baerle พระบิดาได้ amassed ในอินเดียการค้าสามหรือสี่แสนกิลเดอร์ ซึ่ง mynheer รถตู้ baerle ลูกชาย ที่การตายของพ่อแม่ที่รักและคู่ควรกับเขา พบยังค่อนข้างใหม่แม้ว่าชุดหนึ่งของพวกเขาเจาะวันที่สร้าง 1640 และอื่น ๆ ของแฟน เป็นข้อเท็จจริงที่พิสูจน์แล้วว่า พวกกิลเดอร์รถตู้รถตู้ baerle baerle พ่อและปู่ แต่เราจะแจ้งให้ผู้อ่านได้ทันทีว่าทั้งสามหรือสี่แสนกิลเดอร์เป็นกระเป๋าเงิน หรือ เรียงกระเป๋าสำหรับคอร์นีเลียสแวน baerle พระเอกของเรื่องนี้เป็นทรัพย์สินที่ดินในจังหวัดเมื่อเขามีรายได้ของกิลเดอร์ประมาณหมื่นปี

เมื่อสมควร พลเมือง บิดาของคอร์นีเลียส ผ่านจากเวลาเป็นนิรันดร์ สามเดือนหลังจากที่มีการฝังภรรยาของเขา ที่ดูเหมือนจะได้ออกก่อนให้เรียบให้เขาตายอย่างที่เคยเรียบสำหรับ เส้นทางของชีวิตเขา เขากล่าวกับลูกชายของเขาขณะที่เขาโอบกอดเขาเป็นครั้งสุดท้าย , -

" กินดื่ม และการใช้จ่ายเงินของคุณ ถ้าคุณต้องการที่จะรู้ว่า ชีวิต จริง ๆ สำหรับการทำงานหนักจากยามเช้าเย็นบนแป้นไม้ หรือที่ทำจากหนัง เก้าอี้ ในธนาคารหรือห้องปฏิบัติการที่แน่นอนจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ เวลาของคุณจะตายยังจะมา และถ้าคุณจะไม่โชคดีที่มีลูกชาย คุณจะให้ผมปลูกไปแล้วและ กิลเดอร์ของฉัน ซึ่งไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าของพ่อ แต่พ่อตัวเอง และคอยเนอร์ จะมีเซอร์ไพรส์ ผ่าน เป็นอาจารย์ที่ไม่รู้จัก และอย่างน้อยของทั้งหมด เลียนแบบตัวอย่างของพ่อทูนหัวของคุณโครเนลิอัส เดอวิตต์ ใครมี plunged ในการเมืองเนรคุณที่สุดของทุกอาชีพ และที่แน่นอนจะมาสิ้นสุดก่อนเวลาอันควร . "

มีกำหนดที่จะแนะนำบิดานี้การ mynheer รถตู้ baerle สมควรตาย กับความเศร้าโศก ลูกชายของโครเนลิอัส ผู้สนใจน้อยมาก สำหรับกิลเดอร์ และมาก ที่พ่อ

คอร์นีเลียสแล้วอยู่ตามลำพังในบ้านขนาดใหญ่ของเขา . ในการเรียนของเขาเจ้าพ่อเสนอให้เขาเป็นสถานที่ในการบริการสาธารณะ , - ไร้ผลเขาพยายามให้เขาลิ้มรสชัยชนะ , - แม้ว่าคอร์นีเลียส , gratify พ่อทูนหัวของเขาได้เริ่มดำเนินการกับเดอเรยเตอร์เมื่อ " เจ็ดจังหวัด " เรือธงของฝูงบินของหนึ่งร้อยสามสิบเก้าใบ ซึ่งนายพลที่มีชื่อเสียงออกไปสู้ singlehanded กับกองกำลังผสมของ ฝรั่งเศส และอังกฤษ เมื่อแนวทางของนักบินกองทัพ เขามาภายในปืนคาบศิลายิงของ " เจ้าชาย " กับดยุกแห่งยอร์ก ( ภาษาอังกฤษพระอนุชาซึ่งเดอเรยเตอร์ ) บนเรือ , บน ,ที่ปรึกษาของเขาได้คมชัดมาก และดี กับการโจมตีที่ดยุครับรู้ว่าเรือของเขาจะต้องตี ทำให้ดีที่สุดของทางต่างประเทศ " นักบุญไมเคิล " ; เมื่อเขาได้เห็น " นักบุญไมเคิล " พรุนและสลายด้วยการกล่าวโจมตีดัตช์ , ล่องลอยออกจากบรรทัด เมื่อเขา ได้ร่วมเป็นสักขีพยานการจม " เอิร์ลแห่งแซนด์วิช" และตายด้วยไฟ หรือจมน้ำของสี่ร้อยชาวเรือ ; เมื่อเขาตระหนักว่าผลทั้งหมดนี้ทำลาย - หลังจากยี่สิบเรือได้รับการเป่าไป สามพันคนถูกฆ่าตายและได้รับบาดเจ็บห้าพัน - นั่นไม่มีอะไรตัดสิน ทั้งสองฝ่ายอ้างชัยชนะ ซึ่งการต่อสู้จะเริ่มต้นอีกครั้ง นั่นก็อีกหนึ่งชื่อ อ่าว Southwold ,ได้ถูกเพิ่มเข้าไปในรายการของการต่อสู้ เมื่อเขามีประมาณเท่าใดเวลาจะหายไปเพียงแค่ในการเป็นหูเป็นตา โดยผู้ชายที่ชอบใช้พลังสะท้อนของเขาแม้ในขณะที่สิ่งมีชีวิตเพื่อนของเขา cannonading อีกคนหนึ่ง ; - คอร์เนลิอุสกล่าวอำลาเดอเรยเตอร์ เพื่อ ruart de pulten และสง่าราศี จูบ เข่าของผู้รับเงินบำนาญ แกรนด์ ที่เขาทำให้ความเลื่อมใสที่ลึกที่สุดและเกษียณที่บ้านของเขาที่เขาได้รับในดอร์ท รวยดีอบอุ่น ปี 28 ของเขา รัฐธรรมนูญและการรับรู้ที่เหล็กแหลมและทุนของเขามากกว่าสี่แสนของ florins และรายได้ของสิบพัน ว่ามีชายคนหนึ่งเป็น endowed โดยสวรรค์ที่มีมากเกินไปสำหรับความสุขของเขาเอง และเพียงพอ ทำให้เขาเดือดร้อน

จากนั้นและสนุกสนานกับความคิดของตัวเองของความสุข คอร์นีเลียส เริ่มมีความสนใจในการศึกษาพืชและแมลง การเก็บรวบรวมและจำแนกพืชทั้งหมดดัตช์หมู่เกาะจัด กีฏวิทยา ทั้งหมดของจังหวัด ซึ่งเขาได้เขียนหนังสือที่มีแผ่นวาดด้วยมือของเขาเอง และสุดท้ายที่ขาดทุน จะทำอย่างไรกับเวลาของเขาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเงินของเขาซึ่งไปสะสมในอัตราที่น่าตกใจมาก เขาเอาเข้าไปในหัวของเขาที่จะเลือกสำหรับตัวเอง จากโชว์ของประเทศของเขาและอายุของเขา หนึ่งในที่หรูหราที่สุดและแพงที่สุด เขากลายเป็นทิวลิป ไม่ธรรมดา

มันคือตอนที่ ดัตช์ และโปรตุเกส rivalling แต่ละอื่น ๆ ในสาขาพืชสวน ได้เริ่มนมัสการ ดอกไม้นั่นและเพื่อให้มากขึ้นของศาสนามันยิ่งกว่าสัตว์กล้าทำของมนุษย์สำหรับความกลัวกระตุ้นความอิจฉาของพระเจ้า

อีกไม่นานผู้คนจากดอร์ทกับมอนส์เริ่มที่จะพูดคุยของ mynheer รถตู้ baerle ดอกทิวลิป และของเขาเตียง , หลุม , ห้องอบแห้ง และลิ้นชักของหลอดไฟได้เยี่ยมชมเป็น แกลลอรี่และห้องสมุดแห่งอเล็กซานเดรียโดยมีชื่อเสียงโรมันนักเดินทาง

รถตู้ baerle เริ่มโดย expending รายได้รายปีในการวางรากฐานของคอลเลกชันของเขา หลังจากที่เขาเข้ามาเมื่อกิลเดอร์ใหม่ให้สมบูรณ์ เขาออกแรง แท้ ถูกครองด้วยผลที่งดงามที่สุดที่เขาผลิตสามดอกใหม่ ที่เค้าเรียกว่า " เจน " หลังจากที่แม่ของเขา ; " แวน baerle " หลังจากที่พ่อของเขา และ " คอร์นีเลียส " หลังจากพ่อทูนหัวของเขาชื่ออื่น ๆ ได้หนีเราได้ แต่จินตนาการจะพบพวกเขาในแคตตาล็อกของครั้ง

ในจุดเริ่มต้นของปี 1672 , โครเนลิอัส เดอวิตต์มาดอร์ทได้ 3 เดือน อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเก่าของเขา เพราะไม่เพียงแต่เขาเกิดในเมือง แต่ครอบครัวของเขา มีถิ่นที่อยู่ที่นี่มานานหลายศตวรรษ .

โครเนลิอัส ในช่วงที่เป็นวิลเลียม ส้มว่าเริ่มสนุกกับ unpopularity สมบูรณ์แบบมากที่สุด เพื่อประชาชนของเขา ดี burghers ของดอร์ท อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยปรากฏในแสงของอาชญากรที่สมควรจะถูกแขวน มันเป็นความจริง , พวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบภากรค่อนข้างเคร่งขรึมของเขา แต่พวกเขาก็ภูมิใจในความกล้าหาญของเขา และเมื่อเขาได้กลับคืนสู่เมืองของพวกเขา , ถ้วยเกียรติยศ ถูกเสนอให้กับเขาพร้อมพอในชื่อของเมือง

หลังจากขอบคุณประชาชนของเขา คอร์เนลิอุสก็บ้านบิดาของเขาเก่าและให้คำแนะนำสำหรับการซ่อมแซม ซึ่งเขาก็ปรารถนาที่จะต้องดำเนินการก่อนการมาถึงของภรรยาและลูกของเขา และที่นั่นเขา wended ทางของเขาไปที่บ้านของหลานชายของเขา ที่อาจเป็นเพียง บุคคลในดอร์ทเป็นยัง ซึ่งแปลกหน้า ด้วยการแสดงตนของ Cornelius ในเมือง

ในระดับเดียวกับโครเนลิอัส เดอวิตต์ ได้ตื่นเต้น ความเกลียดชังของคน โดยการหว่านเมล็ดพันธุ์เหล่าร้าย ซึ่งจะเรียกว่าอารมณ์การเมือง , รถตู้ baerle ได้รับความรักของพี่น้องประชาชนของเขาโดยสมบูรณ์ในปี 2544 การแสวงหาการเมือง ดูดซึมเป็นเขาในการแสวงหาที่สงบของการปลูกทิวลิป

รถตู้ baerle จริงๆที่รักโดย บรรดาข้าราชการและผู้ใช้แรงงาน ;หรือมีท่านใดมีความคิดว่าโลกนี้ คนที่คิดไม่ดีกับคนอื่น

แต่ก็ต้องบอกว่า การเสื่อมเสียของมนุษยชาติที่คอร์นีเลียสแวน baerle โดยไม่ทราบข้อเท็จจริง มีมากที่ดุร้ายมากขึ้น ฟี