The use of drawing in design proces

The use of drawing in design processes is well-documented [Do
2002; Bae et al. 2003; Bae and Kijima 2003; Buxton 2007]. In
the early ideation stages of design, sketching is largely an artifact
of visual thinking. Often a designer will generate tens of freehand
sketches per hour, most of which are discarded. Once a conceptual
design has been selected, final production drawings are carefully
constructed for presentation to clients or management, and
then passed on to trained modelers who translate the drawings into
3D models using tools such as Alias Studio [Autodesk Inc. 2009].
Design drawing guidebooks [Ching 1997; Robertson 2003] describe
in detail how drawing systems facilitate the translation of
concept sketches into final drawings. Drawing systems such as
two-point perspective, isometric, and elevation oblique, are sets of
heuristic rules which allow viewers to accurately interpret straight
lines in the drawing. Curves fall outside the rules of drawing systems,
but the ambiguity of a curve can be reduced by indicating
intersection or tangency constraints with lines that are well-defined.
Analytic drawing is a mechanical process for depicting a 3D
form [Ching 1997]. Using a drawing system, the designer first constructs
a scaffold of regulating lines which express 3D relationships
in the drawing (Figure 2). These guidelines act as contextual constraints
for drawing curves, allowing them to be sketched with enhanced
accuracy. [Schmidt et al. 2007] discussed visual scaffolding
in more general artistic contexts, of which analytic drawing scaffolds
can be considered a subset. Figure 2 shows some examples
of analytic drawings with the scaffold still intact. We rarely see
these drawings because it is common practice to finish production
drawings by tracing the feature curves onto another piece of paper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้วาดรูปในกระบวนการออกแบบเป็นห้องเอกสาร [ทำ2002 แบ้ et al. 2003 แบ้และคิจิม่า 2003 Buxton 2007] ในideation ขั้นต้น การออกแบบร่างคือ ส่วนใหญ่เป็นสิ่งประดิษฐ์ความคิดเห็น มักจะเป็นนักออกแบบจะสร้างสิบอิสระร่างต่อชั่วโมง มากที่สุดซึ่งจะถูกทิ้งไป เมื่อมีแนวคิดเลือกออกแบบ วาดผลิตขั้นสุดท้ายอย่างระมัดระวังสร้างงานนำเสนอลูกค้าการจัดการ และผ่านในการโมเดลที่ผ่านการฝึกอบรมที่แปลรูปวาดลงใน3 รุ่นที่ใช้เครื่องมือต่าง ๆ ในสตูดิโอนามแฝง [Autodesk Inc. 2009]ออกแบบวาดภาพหนังสือนำเที่ยว [ชิง 1997 โรเบิร์ตสัน 2003] อธิบายรายละเอียดวิธีการวาดรูประบบอำนวยความสะดวกในการแปลร่างแนวคิดในภาพวาดขั้นสุดท้าย วาดภาพระบบเช่นมุมมองสองจุด วาดสามมิติ และ oblique ยกเป็นชุดแล้วกฎที่อนุญาตให้ผู้ชมได้อย่างถูกต้องแปลตรงเส้นในรูปวาด เส้นโค้งที่อยู่นอกกฎเกณฑ์ของระบบ การวาดภาพแต่สามารถลดความคลุมเครือของเส้นโค้ง โดยการระบุข้อจำกัดสี่แยกหรือ tangency กับบรรทัดที่กำหนดไว้อย่างดีรูปวาดคู่เป็นกระบวนการเครื่องจักรกลสำหรับแสดง 3 มิติแบบฟอร์ม [ชิง 1997] ใช้ระบบวาด แบบแรกสร้างนั่งร้านของควบคุมบรรทัดซึ่งแสดงความสัมพันธ์ของ 3Dในรูปวาด (รูปที่ 2) แนวทางเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นข้อจำกัดของบริบทสำหรับการวาดเส้นโค้ง ทำให้ได้ร่างแผนมีขั้นสูงความถูกต้อง [ชมิดท์ et al. 2007] กล่าวถึงภาพนั่งร้านในเติมบริบทศิลปะ ของ scaffolds วาดคู่ใดสามารถถือว่าย่อย รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างของภาพวาดที่คู่กับนั่งร้านยังคงเหมือนเดิม เราไม่ค่อยเห็นภาพวาดเหล่านี้เนื่องจากเป็นการทั่วไปจะผลิตเสร็จสิ้นภาพวาด โดยการลอกลายเส้นโค้งคุณลักษณะไปยังชิ้นส่วนอื่นของกระดาษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้การวาดภาพในกระบวนการการออกแบบเป็นอย่างดีเอกสาร [ทำ
2002; แบ้และคณะ 2003; แบ้และ Kijima 2003; บักซ์ตัน 2007] ใน
ขั้นตอนความคิดในช่วงต้นของการออกแบบร่างเป็นส่วนใหญ่สิ่งประดิษฐ์
ของความคิดที่มองเห็น บ่อยครั้งที่นักออกแบบจะสร้างนับด้วยมือเปล่า
สเก็ตช์ต่อชั่วโมงซึ่งส่วนใหญ่จะถูกยกเลิก เมื่อแนวคิด
การออกแบบที่ได้รับการคัดเลือกภาพวาดการผลิตขั้นสุดท้ายจะมีการระมัดระวัง
สร้างเพื่อนำเสนอให้กับลูกค้าหรือผู้บริหารและ
จากนั้นส่งต่อไปยังผู้สร้างแบบจำลองการฝึกอบรมที่แปลภาพวาดเป็น
รูปแบบ 3 มิติโดยใช้เครื่องมือเช่นนามแฝงสตูดิโอ [Autodesk Inc. 2009].
ภาพวาดการออกแบบ คู่มือท่องเที่ยว [ชิง 1997; โรเบิร์ต 2003] อธิบาย
ในรายละเอียดวิธีการวาดภาพระบบอำนวยความสะดวกในการแปลของ
ภาพวาดแนวคิดเป็นภาพวาดสุดท้าย ระบบการวาดเช่น
มุมมองของสองจุดมีมิติเท่ากันและระดับความสูงเอียงเป็นชุดของ
กฎแก้ปัญหาซึ่งจะช่วยให้ผู้ชมที่จะต้องตีความตรง
บรรทัดในการวาดภาพ เส้นโค้งตกนอกกฎของระบบการวาดภาพ,
แต่ความคลุมเครือของเส้นโค้งจะลดลงโดยระบุ
ข้อ จำกัด หรือแยกวงกับสายที่มีดีที่กำหนด.
การวาดภาพการวิเคราะห์เป็นกระบวนการที่กลสำหรับภาพวาด 3 มิติ
รูปแบบ [ชิง 1997] การใช้ระบบการวาดภาพ, ออกแบบครั้งแรกที่สร้าง
นั่งร้านของสายการควบคุมซึ่งแสดงความสัมพันธ์ของ 3 มิติ
ในการวาด (รูปที่ 2) แนวทางเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นข้อ จำกัด ตามบริบท
สำหรับวาดเส้นโค้งที่ช่วยให้พวกเขาได้รับการสเก็ตช์ที่มีการปรับปรุง
ความถูกต้อง [ชมิดท์และคณะ 2007] กล่าวถึงนั่งร้านภาพ
ศิลปะในบริบทที่กว้างขึ้นซึ่งโครงการวาดภาพการวิเคราะห์
สามารถพิจารณาย่อย รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างบางส่วน
ของภาพวาดการวิเคราะห์ด้วยนั่งร้านยังคงเหมือนเดิม เราไม่ค่อยเห็น
ภาพวาดเหล่านี้เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเสร็จสิ้นการผลิต
ภาพวาดโดยการติดตามโค้งคุณลักษณะลงบนแผ่นกระดาษอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้วาดในกระบวนการออกแบบเป็นอย่างดีเอกสาร [ ทำ
2002 ; แบ et al . 2003 ; แบคิจิ 2003 และ 2007 ; บัค ] ใน
ช่วงต้น ) ขั้นตอนของการออกแบบร่างแบบ ส่วนใหญ่เป็นสิ่งประดิษฐ์
คิดภาพ มักจะออกแบบจะสร้างนับด้วยมือ
ภาพร่างต่อชั่วโมง ซึ่งส่วนใหญ่จะถูกละทิ้ง เมื่อการออกแบบ
ได้รับเลือกวาดการผลิตสุดท้าย
อย่างระมัดระวังสร้างขึ้นเพื่อนำเสนอให้กับลูกค้าหรือการจัดการและ
แล้วผ่านไปฝึกนางแบบที่แปลแบบเป็น
แบบ 3D โดยใช้เครื่องมือ เช่น นามแฝง Autodesk อิงค์สตูดิโอ [ 2009 ] .
ออกแบบคู่มือ [ ชิง 1997 ; โรเบิร์ต 2003 ] อธิบายในรายละเอียดวิธีการที่ระบบการวาด

ช่วยแปลร่างแนวคิดในรูปสุดท้าย . วาดมุมมองแบบสองระบบ เช่น
,ภาพวาดสามมิติและการเฉียง , มีชุดของกฎที่อนุญาตให้ผู้ชม )

ถูกต้องตีความตรงเส้นในภาพวาด เส้นโค้งที่ตกอยู่นอกกฎของการวาดภาพระบบ
แต่ความคลุมเครือของเส้นโค้งที่สามารถลดลงโดยระบุ
สี่แยกหรือข้อจำกัดการสัมผัสของเส้นรอบวงกับบรรทัดที่กำหนด .
รูปวาดวิเคราะห์เป็นกระบวนการเชิงกลสำหรับภาพวาด 3 มิติ
แบบฟอร์ม [ ชิง 1997 ]ใช้วาดระบบ ออกแบบก่อนสร้าง
นั่งร้านของการควบคุมเส้นซึ่งแสดงความสัมพันธ์ในแบบ 3D
( รูปที่ 2 ) แนวทางเหล่านี้เป็นบริบทเพื่อวาดเส้นโค้ง
ข้อจำกัด การอนุญาตให้พวกเขาสามารถวาด 3
ความถูกต้อง [ ชมิดท์ et al . 2007 ) กล่าวถึงภาพนั่งร้าน
ทั่วไปมากกว่าศิลปะบริบท ซึ่งโครงการวาดภาพเชิงวิเคราะห์
สามารถพิจารณาย่อย . รูปที่ 2 แสดงตัวอย่าง
ภาพวาดวิเคราะห์กับนั่งร้านยังคงเหมือนเดิม เราไม่ค่อยเห็น
ภาพวาดเหล่านี้เพราะมันเป็นวิธีการทั่วไปที่จะจบแบบการผลิต
โดยติดตามคุณลักษณะโค้งลงอีกชิ้นของกระดาษ