British English is a broad term for

British English is a broad term for the English Language as spoken and written in the United Kingdom. It may also be used to refer to the language spoken throughout all the British Isles.[3]

There are slight regional variations in formal written English in the United Kingdom. For example, although the words wee and little are interchangeable in some contexts, wee (as an adjective) is almost exclusively used by some people from some parts of Scotland and Northern Ireland, whereas in England and Wales, little is used predominantly. Nevertheless, there is a meaningful degree of uniformity in written English within the United Kingdom, and this could be described by the term British English. The forms of spoken English, however, vary considerably more than in most other areas of the world where English is spoken,[4][clarification needed] so a uniform concept of British English is more difficult to apply to the spoken language. According to Tom McArthur in the Oxford Guide to World English, "For many people . . . especially in England [British English] is tautologous," and it shares "all the ambiguities and tensions in the word British, and as a result can be used and interpreted in two ways, more broadly or more narrowly, within a range of blurring and ambiguity."[5] The term "British English" is sometimes used as a synonym for "Commonwealth English"; that is, English as spoken and written in the Commonwealth of Nations, with the exception of those Commonwealth countries with their own distinctive dialects such as Australia and Canada.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษเป็นคำกว้างภาษาอังกฤษพูด และเขียนในสหราชอาณาจักร มันยังสามารถใช้เพื่ออ้างอิงถึงภาษาที่พูดทั่วทั้งอังกฤษทั้งหมด[3]มีความแตกต่างภูมิภาคเล็กน้อยในภาษาอังกฤษเขียนอย่างเป็นทางการในสหราชอาณาจักร ตัวอย่าง แม้คำน้อย และวีเปลี่ยนในบริบทบาง วี (เป็นคุณศัพท์) โดยเฉพาะใช้คนบางจากบางส่วนของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือ ในขณะที่ในอังกฤษและเวลส์ น้อยใช้เป็น อย่างไรก็ตาม มีตัวความหมายของความรื่นรมย์ในการเขียนภาษาอังกฤษในสหราชอาณาจักร และนี้อาจจะอธิบาย ด้วยคำภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ รูปแบบการพูดภาษาอังกฤษ แต่ แตกต่างกันมากกว่าในพื้นที่อื่น ๆ ส่วนใหญ่ของโลกที่พูดภาษาอังกฤษ, [4] [ต้องชี้แจง] ดังนั้นแนวคิดเป็นรูปแบบของภาษาอังกฤษแบบอังกฤษจะยากต่อการนำไปใช้กับภาษาพูด ตามอริสต์ลอดจ์ Tom ในคู่มือออกซ์ฟอร์ดอังกฤษโลก "สำหรับหลาย ๆ คน...โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอังกฤษ [บริเตน] เป็น tautologous" และหุ้น "ambiguities และความตึงเครียด ในคำอังกฤษ และ เป็นผลทั้งหมดสามารถใช้ และแปลสองวิธี อย่างกว้างขวางขึ้น หรือมากขึ้น ท่ามกลาง ภายในช่วงอพยพและย่อ"[5] คำว่า "ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ" บางครั้งใช้เป็นคำเหมือน "เครือจักรภพอังกฤษ" นั่นคือ ภาษาอังกฤษพูด และเขียนในจักรภพ ยกเว้นประเทศเครือจักรภพมีสำเนียงตนโดดเด่นเช่นออสเตรเลียและแคนาดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อังกฤษเป็นคำกว้างสำหรับภาษาอังกฤษเป็นภาษาพูดและภาษาเขียนในสหราชอาณาจักร นอกจากนี้ยังอาจถูกนำมาใช้เพื่ออ้างถึงภาษาพูดทั่วเกาะอังกฤษ. [3] มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในภูมิภาคเขียนภาษาอังกฤษอย่างเป็นทางการในสหราชอาณาจักรเป็น ตัวอย่างเช่นแม้ว่าคำพูดที่มีกระจ้อยร่อยและแทนกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ในบางบริบทกระจ้อยร่อย (เป็นคำคุณศัพท์) เกือบจะใช้โดยเฉพาะบางคนที่มาจากบางส่วนของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือขณะที่ในอังกฤษและเวลส์น้อยจะใช้ส่วนใหญ่ แต่มีระดับที่มีความหมายของความสม่ำเสมอในการเขียนภาษาอังกฤษได้ในสหราชอาณาจักรและนี้อาจอธิบายได้ด้วยคำภาษาอังกฤษอังกฤษ รูปแบบของการพูดภาษาอังกฤษ แต่แตกต่างกันมากขึ้นกว่าในส่วนพื้นที่อื่น ๆ ของโลกที่มีการพูดภาษาอังกฤษ [4] [ชี้แจงจำเป็น] ดังนั้นแนวคิดเครื่องแบบของอังกฤษเป็นเรื่องยากมากที่จะนำไปใช้กับภาษาพูด ตามที่ทอม McArthur ในคู่มือการใช้ฟอร์ดสู่โลกภาษาอังกฤษ "สำหรับหลาย ๆ คน... โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอังกฤษ [อังกฤษ] เป็นเต็มไปด้วยความตึงเครียด" และหุ้น "งงงวยทั้งหมดและความตึงเครียดในคำอังกฤษและเป็นผลให้สามารถ . ใช้และตีความในสองวิธีกว้างกว่าหรือมากกว่าแคบอยู่ในช่วงของการเบลอของภาพและความคลุมเครือ "[5] คำว่า" อังกฤษ "บางครั้งใช้เป็นคำพ้องสำหรับ" เครือจักรภพอังกฤษ "; ที่เป็นภาษาอังกฤษเป็นภาษาพูดและภาษาเขียนในเครือจักรภพแห่งชาติมีข้อยกเว้นของบรรดาประเทศในเครือจักรภพอังกฤษกับภาษาที่โดดเด่นของตัวเองเช่นออสเตรเลียและแคนาดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อังกฤษเป็นคำกว้างสำหรับภาษาอังกฤษเป็นภาษาพูดและภาษาเขียนในสหราชอาณาจักร มันอาจจะใช้ในการอ้างถึงภาษาทั่วเกาะอังกฤษ [ 3 ]

มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในทางการเขียนภาษาอังกฤษในสหราชอาณาจักร ตัวอย่างเช่นแม้ว่าถ้อยคำวีน้อยกันในบางบริบทวี ( เป็นคำคุณศัพท์ ) เป็นเกือบเฉพาะใช้โดยบางคนจากบางส่วนของสกอตแลนด์ และไอร์แลนด์เหนือ ส่วนในอังกฤษและเวลส์ เล็กน้อยคือใช้เด่น . อย่างไรก็ตาม มีปริญญามีความหมายของความสม่ำเสมอในการเขียนภาษาอังกฤษภายในสหราชอาณาจักร และนี้ สามารถอธิบายได้ด้วยคำอังกฤษภาษาอังกฤษ รูปแบบของการพูดภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตามแตกต่างกันมาก มากกว่าในพื้นที่อื่น ๆส่วนใหญ่ของโลกที่พูดภาษาอังกฤษ [ 4 ] [ ชี้แจงจำเป็น ] ดังนั้น เครื่องแบบ แนวคิดของภาษาอังกฤษจะยากที่จะใช้ในภาษาพูด ตามทอม McArthur ใน Oxford คู่มือภาษาอังกฤษของโลก " สำหรับหลาย ๆคน . . . . . . . โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอังกฤษ [ อังกฤษ ] tautologous ," และมันหุ้น " ทั้งหมดงงงวยและความตึงเครียดในคำอังกฤษ และผลที่สามารถใช้และตีความได้สองวิธี เพิ่มเติมในวงกว้างหรือแคบ ภายในช่วงเบลอและคลุมเครือ . " [ 5 ] คำว่า " อังกฤษ " บางครั้งใช้เป็นไวพจน์ของ " จักรภพอังกฤษ " นั่นคือ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาพูดและภาษาเขียนในเครือจักรภพแห่งประชาชาติด้วยข้อยกเว้นของบรรดาประเทศในเครือจักรภพด้วยความโดดเด่นของตนเองถิ่น เช่น ออสเตรเลียและแคนาดา