Lion and Jackal"Hawu, hawu, hawu, m

Lion and Jackal
"Hawu, hawu, hawu, my children," Gogo began one evening. "You know, cleverness is a very important thing to own! Why, cleverness has helped Nogwaja out of the cooking pot more than once!"
"The Jackal is also a clever animal, isn't he, Gogo?" asked little Sipho (see' poh), who was quite proud that his nickname was Mpungushe (mpoo-ngoo'-shay = "jackal"). Gogo, in fact, had given him that name because of the loud howl he had made as a baby. Sipho liked to think it was because he was quick and agile as the Jackal.
Gogo laughed and looked at the child at her feet. "Yes, my boy! You are right! Jackal is a very clever animal. Sometimes too clever for his own good!"
"I remember how he helped Jabu the herdboy by tricking Bhubesi back into the snare. Tell us another tale about Jackal, Gogo!" begged Sipho.
"Yes, Gogo," her other grandchildren chorused. "Please tell us...."
"Alright, my children. But listen and learn!" Gogo settled her round self down more comfortably upon the tree stump. "Kwasuka sukela . . ."
One day long ago, Jackal was trotting through a narrow, rocky pass. As he often did, he kept his nose to the ground as he ambled along, to catch the odd scent. "Never know when I'll happen upon my next meal, " he thought to himself, although it was highly unlikely that he would find a rat out in the midday heat. But perhaps he could catch a lizard or two.
Suddenly he was aware of a movement ahead of him in the pass. "Oh, no!" Jackal moaned and stopped dead-still in his tracks. Lion was coming toward him. Realising that he was too near to escape, Jackal was filled with fear. He had played so many tricks on the great Bhubesi in the past, he was sure that lion would take this opportunity to get his revenge. In a flash Jackal thought of a plan.
"Help! Help!" cried Jackal. He cowered down on the cliff path, looking above at the rocks.
Lion stopped short in surprise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิงโตลิ่วล้อ
"hawu, hawu, hawu เด็กของฉัน" Gogo เริ่มเย็นวันหนึ่ง "คุณรู้ความฉลาดเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะเป็นเจ้าของ! ทำไมฉลาดได้ช่วย Nogwaja ออกจากหม้อหุงต้มมากกว่าหนึ่งครั้ง!"
"การลิ่วล้อยังเป็นสัตว์ที่ฉลาดไม่ได้เขา Gogo?" ถาม Sipho เล็ก ๆ น้อย ๆ (ดู 'Poh) ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจที่ค่อนข้างชื่อเล่นของเขาคือ Mpungushe (mpoo-ngoo'-Shay = "ลิ่วล้อ") อะโกโก้ในความเป็นจริงให้เขาชื่อเพราะเห่าหอนเสียงดังเขาได้เป็นทารก Sipho ชอบที่จะคิดว่ามันเป็นเพราะเขาได้อย่างรวดเร็วและคล่องตัวเป็นลิ่วล้อ.
Gogo หัวเราะและมองไปที่เด็กที่เท้าของเธอ "ใช่เด็กของฉันคุณมีสิทธิ์! ลิ่วล้อเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก. บางครั้งฉลาดเกินไปสำหรับการที่ดีของเขาเอง!"
"ผมจำได้ว่าเขาช่วย Jabu herdboy โดยหลอกล่อ Bhubesi กลับเข้าไปในบ่วง. บอกเราเรื่องเกี่ยวกับลิ่วล้ออีก GoGo! " ขอร้อง Sipho.
"ใช่อะโกโก้" หลานอื่น ๆ ของเธอ chorused "ได้โปรดบอกเรา .... "
"เอาล่ะลูก ๆ ของฉัน. แต่รับฟังและเรียนรู้!" Gogo ตัดสินรอบตัวเองของเธอลงได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้นเมื่อตอต้นไม้ "Kwasuka sukela..."
วันหนึ่งนานมาแล้วลิ่วล้อได้รับการวิ่งเหยาะผ่านแคบผ่านหิน ในขณะที่เขามักจะทำเขาเก็บจมูกของเขาลงไปที่พื้นในขณะที่เขา ambled พร้อมที่จะจับกลิ่นแปลก ๆ "ไม่เคยรู้ว่าเมื่อฉันจะเกิดขึ้นเมื่ออาหารมื้อต่อไปของฉัน" เขาคิดกับตัวเองแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ว่าเขาจะได้พบกับหนูในความร้อนจากเที่ยงวัน แต่บางทีเขาอาจจะจับจิ้งจกหรือสอง.
ทันใดนั้นเขาได้ตระหนักถึงการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเขาในการส่งผ่าน "ไม่นะ!" ลิ่วล้อครางและหยุดตายยังคงอยู่ในเพลงของเขา สิงโตมาหาเขา ตระหนักดีว่าเขาเป็นคนที่อยู่ใกล้เกินไปที่จะหลบหนีลิ่วล้อก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาเคยเล่นเทคนิคจำนวนมากดังนั้นใน Bhubesi ที่ยิ่งใหญ่ในอดีตที่ผ่านมาเขาก็แน่ใจว่าสิงโตจะใช้โอกาสที่จะได้รับการแก้แค้นของเขา ในแฟลช Jackal คิดแผน.
"Help! Help!" ลิ่วล้อร้องไห้ เขาหมอบลงบนเส้นทางหน้าผาที่กำลังมองหาที่ด้านบนโขดหิน.
สิงห์หยุดสั้น ๆ ด้วยความประหลาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิงโตและหมาป่า
" hawu hawu hawu , , , เด็กของฉัน " โบเริ่มเย็นหนึ่ง . คุณก็รู้ ความฉลาดเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับตัวเอง ทำไมถึงฉลาดได้ช่วย nogwaja ออกจากหม้อปรุงอาหารมากกว่าหนึ่งครั้ง !
" สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาด ไม่ใช่เขา โบ ? ถามบ้างซิโฟ ( เห็นพี่ป๋อ ) ที่ค่อนข้างภูมิใจที่ชื่อเล่นของเขาคือ mpungushe ( mpoo งู ' - เชย์ = " ลิ่วล้อ " ) โบ ในความเป็นจริงมีเขาชื่อที่เพราะเสียงดังหอน เขาเคยเป็นเด็ก ซิโฟชอบที่จะคิดว่ามันเป็นเพราะ เขารวดเร็วและว่องไวเป็นจิ้งจอก
โบหัวเราะและมองเด็กที่เท้าของเธอ . " ใช่ พ่อหนุ่ม ! คุณมีสิทธิ ! สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก บางทีฉลาดเกินไปสำหรับตัวเองที่ดีของเขา !
" ผมจำได้ว่า เขาช่วย jabu ที่ herdboy โดยหลอก bhubesi กลับเข้าไปในบ่วงบอกเราเรื่องอื่นเกี่ยวกับจิ้งจอก โกโก ! ขอร้องซิโฟ .
" ใช่ โบ " หลานๆของเธอคอรัส " กรุณาบอกเรา . . . . . . . "
" เอาล่ะ เด็กๆ แต่ฟังและเรียนรู้ ! โกโกตัดสินเธอรอบตนเองลงแบบสบายๆ บนตอไม้ " kwasuka sukela . . . . . . . . "
วันหนึ่งนานมาแล้ว จิ้งจอกก็ trotting ผ่านแคบหิน , ผ่าน เขามักจะทำเขาเอาแต่จมูกของเขาไปยังพื้นดินที่เขา ambled พร้อมที่จะจับกลิ่นแปลก ๆ " ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดขึ้นเมื่ออาหารมื้อต่อไปของฉัน " เขาคิดกับตัวเอง แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหาหนูในเที่ยงวันร้อน แต่บางทีเขาอาจจับจิ้งจก หรือ 2 .
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักถึงการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเขาผ่าน . โอ้ ไม่ ! ลิ่วล้อครางและหยุดตายในเพลงของมัน