Historical BackgroundIn 1947, the U

Historical Background
In 1947, the United Nations (UN) passed a resolution that led to partition of Palestine and the creation of Israel as a separate Jewish state (Cole 9). This led to an immediate uprising by the Palestinians and Arab countries (Cole 9). The level of violence resulted in Palestinians exercising their right to protect themselves from violence by fleeing Israel (AbuZayyad 7). In 1948, the UN responded to the massive exodus by passing General Assembly Resolution 194 (hereby referred to as Res. 194) (Lapidoth).
Res. 194 states that, “[Palestinian] refugees wishing to return to their homes and live at peace with their neighbors should be permitted to do so at the earliest practicable date” (Benvenisti 45; Lapidoth). This resolution implies that the conflict in the 1940’s greatly infringed upon the rights of the Palestinians, and that they deserve retribution and to return to their homeland. However, it is important to recall that, as a resolution by the UN, Res. 194 is non-binding (Cole 10). It is not meant to force, but to pressure Israel into action. Regardless of the lack of authority associated with resolutions, Res. 194 is the basis of the assertion that all Palestinians have the ROR (Cole 9). However, their unyielding support of the ROR, especially for all Palestinians, is groundless.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบื้องหลังประวัติศาสตร์ใน สหประชาชาติ (UN) ผ่านการแก้ปัญหาที่นำไปสู่การสร้างของอิสราเอลเป็นรัฐยิวต่างหาก (โคล 9) และพาร์ติชันของปาเลสไตน์ นี้นำไปสู้การทันทีโดยชาวปาเลสไตน์อาหรับประเทศ (โคล 9) ระดับความรุนแรงส่งผลให้ชาวปาเลสไตน์ที่ออกกำลังกายการป้องกันตนเองจากความรุนแรง โดยหลบอิสราเอล (AbuZayyad 7) ในค.ศ. 1948 สหประชาชาติตอบรับอพยพขนาดใหญ่ โดยผ่านสมัชชาความละเอียด 194 (ขออ้างอิงทรัพยากร 194) (Lapidoth)ทรัพยากร 194 ระบุว่า "ผู้ลี้ภัย [ปาเลสไตน์] ต้องกลับบ้าน และอยู่ในความสงบกับบ้านของพวกเขาควรได้รับอนุญาตทำที่วัน practicable เร็วที่สุด" (Benvenisti 45 Lapidoth) ความละเอียดนี้บ่งชี้ว่า ความขัดแย้งในการ ๒๔๘๓ ของ infringed มากเมื่อสิทธิของชาวปาเลสไตน์ที่ และพวกเขาสมควรลงโทษ และกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขา อย่างไรก็ตาม จะต้องเรียกคืน เป็นความละเอียดโดยสหประชาชาติ 194 ทรัพยากรว่าไม่ผูก (โคล 10) ไม่ใช่ การบังคับ แต่ จะกดดันอิสราเอลไปสู่การปฏิบัติ ไม่คำนึงถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับมติ 194 ทรัพยากรเป็นพื้นฐานของยืนยันว่า ชาวปาเลสไตน์ทั้งหมดมีราคาถูก (โคล 9) อย่างไรก็ตาม พวกเขาสนับสนุน unyielding ของถูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวปาเลสไตน์ทั้งหมด เป็น groundless

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา
ในปี 1947 สหประชาชาติ (UN) ได้มีมติที่นำไปสู่ฉากของปาเลสไตน์และการสร้างอิสราเอลเป็นรัฐของชาวยิวที่แยกต่างหาก (โคล 9) นี้นำไปสู่การจลาจลทันทีโดยชาวปาเลสไตน์และประเทศอาหรับ (โคล 9) ระดับของความรุนแรงส่งผลให้ชาวปาเลสไตน์ใช้สิทธิของพวกเขาเพื่อป้องกันตัวเองจากการใช้ความรุนแรงโดยการหนีอิสราเอล (AbuZayyad 7) ในปี 1948 สหประชาชาติตอบสนองต่อการอพยพขนาดใหญ่โดยผ่านมติสมัชชาใหญ่ 194 (ขอเรียกว่า Res. 194) (Lapidoth).
Res 194 ระบุว่า "[ปาเลสไตน์] ผู้ลี้ภัยที่ต้องการที่จะกลับไปบ้านของพวกเขาและมีชีวิตอยู่อย่างสันติกับเพื่อนบ้านของพวกเขาควรจะได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นในวันที่เก่าแก่ที่สุดในทางปฏิบัติ" (Benvenisti 45; Lapidoth) การแก้ปัญหานี้แสดงให้เห็นว่าปัญหาความขัดแย้งในปี 1940 อย่างมากละเมิดสิทธิของชาวปาเลสไตน์และที่พวกเขาสมควรได้รับการลงโทษและกลับไปยังบ้านเกิดของพวกเขา แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะจำได้ว่าเป็นความละเอียดโดยสหประชาชาติ, Res 194 จะไม่ผูกพัน (โคล 10) มันไม่ได้หมายถึงการบังคับ แต่จะกดดันอิสราเอลไปสู่การปฏิบัติ โดยไม่คำนึงถึงการขาดของผู้มีอำนาจที่เกี่ยวข้องกับมติ Res 194 เป็นพื้นฐานของการยืนยันว่าทุกคนมีชาวปาเลสไตน์ ROR (โคล 9) อย่างไรก็ตามการสนับสนุนของพวกเขาไม่ยอมรอโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวปาเลสไตน์ทั้งหมดเป็นโคมลอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาใน 1947 สหประชาชาติ ( ยูเอ็น ) ผ่านมติที่นำไปสู่การสร้างพาร์ทิชันของปาเลสไตน์ และอิสราเอลเป็นรัฐยิว ( โคล แยก 9 ) นี้นำไปสู่การจลาจลทันที โดยชาวปาเลสไตน์และอาหรับประเทศ ( โคล 9 ) ระดับที่รุนแรง ส่งผลให้ชาวปาเลสไตน์ใช้สิทธิของเขาที่จะปกป้องตัวเองจากการใช้ความรุนแรงโดยหนีจากอิสราเอล ( abuzayyad 7 )ในปี 1948 , ยูเอ็นตอบอพยพขนาดใหญ่ โดยผ่านสภานิติบัญญัติมติ 194 ( ขอเรียกเป็นศาสตร์ ( 194 ) lapidoth ) .
res . 194 ระบุว่า " [ ผู้ลี้ภัยปาเลสไตน์ ] ที่ประสงค์จะเดินทางกลับบ้าน และใช้ชีวิตที่สงบสุขกับเพื่อนบ้านของพวกเขาควรจะได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นในวันแรกได้จริง " ( benvenisti 45 ; lapidoth )มตินี้แสดงถึงความขัดแย้งใน 1940 ของอย่างมากที่ละเมิดสิทธิของชาวปาเลสไตน์ และพวกเขาสมควรได้รับการลงโทษและเพื่อกลับไปยังบ้านเกิดของตน อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำว่า เป็นมติของสหประชาชาติมีความละเอียด , ไม่ผูกพัน ( โคล 10 ) มันไม่ได้บังคับ แต่เพื่อกดดันอิสราเอลในปฏิบัติการโดยไม่คำนึงถึงการขาดหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับความละเอียดความละเอียดมันคือพื้นฐานของการยืนยันว่าชาวปาเลสไตน์ต้องรอ ( โคล 9 ) อย่างไรก็ตาม การสนับสนุนหัวแข็งของเพื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับปาเลสไตน์ , เป็นโคมลอย .