Euparkeria (/juːˌpɑːrkəˈriːə/; mean

Euparkeria (/juːˌpɑːrkəˈriːə/; meaning "Parker's good animal", named in honor of W.K. Parker) is an extinct genus of archosauriform from the Middle Triassic of South Africa. It was a small reptile that lived between 245-230 million years ago, and was close to the ancestry of Archosauria, the group that includes dinosaurs, pterosaurs, and modern birds and crocodilians. Euparkeria had hind limbs that were slightly longer than its forelimbs, which has been taken as evidence that it may have been able to rear up on its hind legs as a facultative biped. Although Euparkeria is close to the ancestry of fully bipedal archosaurs such as early dinosaurs, it probably developed bipedalism independently. Euparkeria was not as well adapted to bipedal locomotion as dinosaurs and its normal movement was probably more analogous to a crocodilian high walk.

Palaeobiology
Locomotion
The hind limbs of Euparkeria are somewhat longer than its forelimbs, which has led many researchers to conclude that it could have occasionally walked on its hind legs as a facultative biped. Other possible adaptations to bipedalism in Euparkeria include rows of osteoderms that could have stabilized the back and a long tail that could act as a counterbalance to the rest of the body. Paleontologist Rosalie Ewer suggested in 1965 that Euparkeria may have spent most of its time on four legs but moved on its hind legs while running. However, adaptations to bipedalism in Euparkeria are not as obvious as they are in some other Triassic archosauriforms such as dinosaurs and poposauroids; the forelimbs are still relatively long and the head is so large that the tail may not have effectively counterbalanced its weight. The position of muscle anchorage points on the humerus or thigh bones suggest that Euparkeria could not have held its legs in a fully erect posture beneath its body, but would have held them slightly out to the side as in modern crocodilians and most other quadrupedal Triassic archosauriforms. Euparkeria has a large backward-pointing projection on the calcaneum (an ankle bone) that would have given strong leverage to the ankle during locomotion. A calcaneal projection may have enabled Euparkeria to move with all four limbs in a semi-erect "high walk" similar to the way in which living crocodilians sometimes move about on land.[1]

Nocturnality
Some specimens of Euparkeria preserve bony rings in the eye sockets called sclerotic rings, which in life would have supported the eye. The sclerotic ring of Euparkeria is most similar to those of modern birds and reptiles that are nocturnal, suggesting that Euparkeria may have had a lifestyle adapted to low light conditions. During the Early Triassic the Karoo Basin was at about 65 degrees south latitude, meaning that Euparkeria would have experienced long periods of darkness in winter months.[2]

Classification
The clade euparkeriidae is named after Euparkeria. The family name was first proposed by German paleontologist Friedrich von Huene in 1920; Huene classified euparkeriids as members of Pseudosuchia, a traditional name for crocodilian relatives from the Triassic (Pseudosuchia means "false crocodiles"). Recent phylogenetic analyses place Euparkeriidae as a basal group of Archosauriformes, a position outside Pseudosuchia and close to the ancestry of both crocodile-line archosaurs and bird-line archosaurs (which include dinosaurs and pterosaurs). However, they are probably not direct ancestors of archosaurs.

Other possible euparkeriids include Dorosuchus, Halazhaisuchus, Osmolskina, and Wangisuchus, although few of the shared characteristics in these forms are unique to the group. Therefore, Euparkeriidae is usually considered monotypic, meaning that it includes only Euparkeria.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Euparkeria (juːˌpɑːrkəˈriːə / หมายถึง "ของปาร์คเกอร์ดีสัตว์" ชื่อในเกียรติของปาร์คเกอร์ W.K.) เป็นสกุลความสูญของ archosauriform จากกลาง Triassic ของแอฟริกาใต้ มันเป็นสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็กที่อาศัยอยู่ระหว่าง 245-230 ล้านปีที่ผ่านมา และอยู่ใกล้มืดของ Archosauria กลุ่มที่มีไดโนเสาร์ pterosaurs และนกที่ทันสมัย และ crocodilians Euparkeria มีเดนไฮนด์แขนขาที่เล็กน้อยนานกว่าของ forelimbs ซึ่งได้ถูกนำมาเป็นหลักฐานที่มันอาจมีได้หลังบนของขาหลังเป็น facultative biped แม้ว่า Euparkeria เป็นวงศ์ของ archosaurs เต็ม bipedal เช่นไดโนเสาร์ก่อน มันคงพัฒนา bipedalism อย่างอิสระ Euparkeria ถูกไม่เช่นปรับการ bipedal locomotion เป็นไดโนเสาร์ และความเคลื่อนไหวปกติเดินสูง crocodilian คงคล้ายมากPalaeobiologyLocomotionThe hind limbs of Euparkeria are somewhat longer than its forelimbs, which has led many researchers to conclude that it could have occasionally walked on its hind legs as a facultative biped. Other possible adaptations to bipedalism in Euparkeria include rows of osteoderms that could have stabilized the back and a long tail that could act as a counterbalance to the rest of the body. Paleontologist Rosalie Ewer suggested in 1965 that Euparkeria may have spent most of its time on four legs but moved on its hind legs while running. However, adaptations to bipedalism in Euparkeria are not as obvious as they are in some other Triassic archosauriforms such as dinosaurs and poposauroids; the forelimbs are still relatively long and the head is so large that the tail may not have effectively counterbalanced its weight. The position of muscle anchorage points on the humerus or thigh bones suggest that Euparkeria could not have held its legs in a fully erect posture beneath its body, but would have held them slightly out to the side as in modern crocodilians and most other quadrupedal Triassic archosauriforms. Euparkeria has a large backward-pointing projection on the calcaneum (an ankle bone) that would have given strong leverage to the ankle during locomotion. A calcaneal projection may have enabled Euparkeria to move with all four limbs in a semi-erect "high walk" similar to the way in which living crocodilians sometimes move about on land.[1]NocturnalitySome specimens of Euparkeria preserve bony rings in the eye sockets called sclerotic rings, which in life would have supported the eye. The sclerotic ring of Euparkeria is most similar to those of modern birds and reptiles that are nocturnal, suggesting that Euparkeria may have had a lifestyle adapted to low light conditions. During the Early Triassic the Karoo Basin was at about 65 degrees south latitude, meaning that Euparkeria would have experienced long periods of darkness in winter months.[2]ClassificationThe clade euparkeriidae is named after Euparkeria. The family name was first proposed by German paleontologist Friedrich von Huene in 1920; Huene classified euparkeriids as members of Pseudosuchia, a traditional name for crocodilian relatives from the Triassic (Pseudosuchia means "false crocodiles"). Recent phylogenetic analyses place Euparkeriidae as a basal group of Archosauriformes, a position outside Pseudosuchia and close to the ancestry of both crocodile-line archosaurs and bird-line archosaurs (which include dinosaurs and pterosaurs). However, they are probably not direct ancestors of archosaurs.Other possible euparkeriids include Dorosuchus, Halazhaisuchus, Osmolskina, and Wangisuchus, although few of the shared characteristics in these forms are unique to the group. Therefore, Euparkeriidae is usually considered monotypic, meaning that it includes only Euparkeria.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Euparkeria (/ juːˌpɑːrkəriːə / ความหมาย "สัตว์ที่ดีของปาร์คเกอร์" ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ WK ปาร์กเกอร์) เป็นสูญพันธุ์ประเภท archosauriform จาก Triassic กลางของแอฟริกาใต้ มันเป็นสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็กที่อาศัยอยู่ระหว่าง 245-230000000 ปีที่ผ่านมาและได้ใกล้เคียงกับบรรพบุรุษของ Archosauria กลุ่มที่มีไดโนเสาร์ pterosaurs และนกที่ทันสมัยและ crocodilians Euparkeria มีขาหลังที่มีอีกเล็กน้อยกว่าขาหน้าของมันซึ่งได้รับการถ่ายเป็นหลักฐานว่ามันอาจจะเป็นความสามารถที่จะขึ้นไปบนหลังขาหลังของมันเป็นสัตว์สองเท้าตามอำเภอใจ แม้ว่า Euparkeria อยู่ใกล้กับบรรพบุรุษของ archosaurs เท้าอย่างเต็มที่เช่นไดโนเสาร์ต้นก็อาจพัฒนา bipedalism อิสระ Euparkeria ไม่ได้เป็นปรับดีกับการเคลื่อนไหวเท้าไดโนเสาร์และการเคลื่อนไหวตามปกติอาจจะเป็นคล้ายมากขึ้นในการเดินเท้าสูง crocodilian. บรรพกาลเคลื่อนไหวแขนขาหลังของEuparkeria ค่อนข้างนานกว่าขาหน้าของมันซึ่งได้นำนักวิจัยหลายคนที่จะสรุปว่ามันจะมี บางครั้งเดินบนขาหลังของมันเป็นสัตว์สองเท้าตามอำเภอใจ การปรับตัวที่เป็นไปได้อื่น ๆ ที่จะ bipedalism ใน Euparkeria รวมถึงแถวของ osteoderms ที่อาจมีความเสถียรหลังและหางยาวที่สามารถทำหน้าที่เป็นถ่วงดุลกับส่วนที่เหลือของร่างกาย นักบรรพชีวินวิทยา Rosalie โทในปี 1965 ชี้ให้เห็นว่า Euparkeria อาจจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในวันที่สี่ขา แต่ย้ายที่ขาหลังของมันในขณะที่ทำงาน อย่างไรก็ตามการปรับตัวไปใน bipedalism Euparkeria จะไม่เป็นที่เห็นได้ชัดในขณะที่พวกเขาอยู่ในบาง archosauriforms Triassic อื่น ๆ เช่นไดโนเสาร์และ poposauroids; แจ่มใสยังคงค่อนข้างยาวและหัวมีขนาดใหญ่เพื่อให้หางอาจจะไม่ได้ถ่วงน้ำหนักของมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตำแหน่งของจุดยึดของกล้ามเนื้อในกระดูกต้นแขนหรือต้นขากระดูกชี้ให้เห็นว่า Euparkeria ไม่ได้จัดขึ้นขาในท่าตรงอย่างเต็มที่ภายใต้ร่างของมัน แต่จะมีการจัดขึ้นเล็กน้อยออกไปด้านข้างในขณะที่ crocodilians ที่ทันสมัยและอื่น ๆ ส่วนใหญ่ archosauriforms Triassic สี่เท้า . Euparkeria มีการฉายย้อนกลับชี้ขนาดใหญ่บน calcaneum นี้ (ข้อเท้ากระดูก) ที่จะได้ให้แข็งแกร่งเพื่อยกระดับข้อเท้าในระหว่างการเคลื่อนไหว ฉาย calcaneal อาจจะ Euparkeria เปิดการใช้งานย้ายไปอยู่กับทั้งสี่ขาในกึ่งตั้งตรง "สูงเดิน" คล้ายกับวิธีการที่อาศัยอยู่ crocodilians บางครั้งย้ายเกี่ยวกับบนบก. [1] Nocturnality ตัวอย่างบางส่วนของ Euparkeria รักษาแหวนกระดูกในตา ซ็อกเก็ตที่เรียกว่าแหวน sclerotic ซึ่งในชีวิตจะได้รับการสนับสนุนตา แหวน sclerotic ของ Euparkeria เป็นส่วนใหญ่คล้ายกับของนกในปัจจุบันและสัตว์เลื้อยคลานที่ออกหากินเวลากลางคืนบอกว่า Euparkeria อาจจะมีการดำเนินชีวิตที่ปรับให้เข้ากับสภาพแสงน้อย ในช่วงเช้า Triassic Karoo ลุ่มน้ำอยู่ที่ประมาณ 65 องศาละติจูดใต้หมายความว่า Euparkeria จะมีประสบการณ์เป็นเวลานานของความมืดในช่วงฤดูหนาว. [2] การจัดหมวดหมู่euparkeriidae clade เป็นชื่อหลังจากที่ Euparkeria ชื่อครอบครัวที่ได้รับการเสนอครั้งแรกโดยนักบรรพชีวินวิทยาชาวเยอรมันฟรีดริชฟอน Huene ในปี 1920; Huene จัด euparkeriids ในฐานะสมาชิกของ Pseudosuchia ชื่อดั้งเดิมสำหรับญาติ crocodilian จาก Triassic (Pseudosuchia หมายถึง "จระเข้เท็จ") สายวิวัฒนาการล่าสุดวิเคราะห์สถาน Euparkeriidae เป็นกลุ่มฐาน Archosauriformes ตำแหน่งนอก Pseudosuchia และอยู่ใกล้กับบรรพบุรุษของทั้งสอง archosaurs จระเข้บรรทัดและ archosaurs นกสาย (ซึ่งรวมถึงไดโนเสาร์และ pterosaurs) แต่พวกเขาอาจจะไม่ตรงบรรพบุรุษของ archosaurs. euparkeriids เป็นไปได้อื่น ๆ ได้แก่ Dorosuchus, Halazhaisuchus, Osmolskina และ Wangisuchus แม้ว่าบางส่วนของลักษณะร่วมกันในรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันเหล่านี้เป็นกลุ่ม ดังนั้น Euparkeriidae ถือว่าปกติ monotypic หมายความว่ามันมีเพียง Euparkeria. [3]