There is limited evidence that ther

There is limited evidence that therapies against TNF-α are effective in subjects with severe asthma. However, in addition to promoting airway inflammation and AHR, TNF-α might play a central role in airway remodeling and induce glucocorticoid resistance, myocyte proliferation, vascular remodeling, and stimulation of fibroblast growth and maturation into myofibroblasts by promoting TGF-β expression.84 and 85 Patients with treatment-refractory asthma have an upregulation of their TNF-α axis.86 Initial enthusiasm for TNF-α blockade occurred after a clinical study using 10 weeks of etanercept by Berry et al86 found a decrease in AHR, as well as improved quality of life and lung function.

Unfortunately, a larger, randomized, double-blind, placebo-controlled study87 of golimumab (mAb against TNF-α) tempered these expectations. This phase 2 study randomized 309 subjects with severe and uncontrolled asthma to either placebo or golimumab for 1 year in addition to the usual treatment. No significant differences were observed in lung function or exacerbation rates through 24 weeks of treatment, but the study was prematurely terminated at that time because of an unacceptable risk/benefit profile (increased serious adverse events, including increased serious infections, malignancies, and 1 death).87 Interestingly, Wenzel et al87 found patients with reversible airflow obstruction at enrolment had a significantly improved response to golimumab therapy, as reflected by a decrease in exacerbations, thus suggesting that patients with fixed airway disease represent a phenotype that is less responsive to anti-TNF agents. In the absence of human studies specifically examining airway tissue, there is little evidence that anti-TNF agents affect remodeling in asthmatic subjects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐาน จำกัด ที่การรักษากับ TNF-αมีประสิทธิภาพในอาสาสมัครที่มีโรคหอบหืดอย่างรุนแรง แต่นอกเหนือไปจากการส่งเสริมการอักเสบทางเดินหายใจและ AHR, TNF-αอาจมีบทบาทสำคัญในการปรับปรุงทางเดินหายใจและทำให้เกิดความต้านทาน glucocorticoid ขยาย myocyte, การเปลี่ยนแปลงของหลอดเลือดและการกระตุ้นการเจริญเติบโตของลาสท์และการสุกเข้า myofibroblasts โดยการส่งเสริม TGF-β expression.84 และ 85 ผู้ป่วยที่มีโรคหอบหืดรักษาวัสดุทนไฟมี upregulation ของ TNF-αของพวกเขากระตือรือร้น axis.86 เริ่มต้นสำหรับการปิดล้อม TNF-αเกิดขึ้นหลังจากการศึกษาทางคลินิกโดยใช้เวลา 10 สัปดาห์ของ etanercept โดยแบล็กเบอร์ et al86 พบการลดลงของ AHR เช่นเดียวกับการปรับตัวดีขึ้น คุณภาพชีวิตและการทำงานของปอด. แต่น่าเสียดายที่มีขนาดใหญ่, สุ่ม, double-blind study87 placebo-controlled ของ golimumab (mAb กับ TNF-α) อารมณ์คาดหวังเหล่านี้ ขั้นตอนที่ 2 การศึกษาครั้งนี้สุ่ม 309 อาสาสมัครที่มีโรคหอบหืดอย่างรุนแรงและไม่สามารถควบคุมได้อย่างใดอย่างหนึ่งได้รับยาหลอกหรือ golimumab 1 ปีนอกเหนือไปจากการรักษาตามปกติ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานของปอดหรือมีอัตราการกำเริบผ่าน 24 สัปดาห์ของการรักษา แต่การศึกษาถูกยกเลิกก่อนกำหนดในช่วงเวลานั้นเนื่องจากมีความเสี่ยง / ผลประโยชน์ที่ยอมรับไม่ได้ (เพิ่มขึ้นเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงรวมทั้งการเพิ่มขึ้นของการติดเชื้อร้ายแรงโรคมะเร็งและ 1 ตาย ) 0.87 ที่น่าสนใจเวนเซล et al87 พบผู้ป่วยที่มีการอุดตันการไหลของอากาศย้อนกลับที่ลงทะเบียนมีการตอบสนองที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญต่อการรักษาด้วย golimumab ที่สะท้อนให้เห็นการลดลงของการกำเริบจึงชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยโรคทางเดินหายใจคงเป็นตัวแทนของฟีโนไทป์ที่มีการตอบสนองน้อยที่จะต่อต้าน ตัวแทน -TNF ในกรณีที่ไม่มีการศึกษาของมนุษย์การตรวจสอบเนื้อเยื่อทางเดินหายใจโดยเฉพาะที่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่สารต้าน TNF ส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงในวิชาโรคหืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานว่าการรักษาต่อ TNF - ( αมีประสิทธิภาพในวิชาที่มีโรคหอบหืดรุนแรง อย่างไรก็ตาม นอกจากการส่งเสริมการอักเสบของทางเดินหายใจ และ ยา TNF - , αอาจมีบทบาทหลักในการบิน remodeling และกระตุ้นความต้านทานหลอดเลือด myocyte กลูโคคอร์ติคอยด์ , การเปลี่ยนแปลง ,และกระตุ้นการเจริญเติบโตและการสุกแก่ของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันใน myofibroblasts โดยการส่งเสริม tgf - expression.84 บีตาและ 85 ผู้ป่วยหอบหืดมีระหว่างการทนไฟของ TNF - α axis.86 เริ่มต้นความกระตือรือร้นของ TNF - αปิดล้อมเกิดขึ้นหลังจากการศึกษาทางคลินิกที่ใช้ 10 สัปดาห์ โดย al86 เนอร์เซบต์เบอร์รี่และพบการลดลงของยา ตลอดจนปรับปรุงคุณภาพของ ชีวิตและการทำงานของปอด

แต่น่าเสียดายที่มีขนาดใหญ่ และที่สำคัญ และ study87 ของเรมิเคด ( แอนติบอดีต่อ TNF - α ) อารมณ์ความคาดหวังเหล่านี้ การศึกษาระยะที่ 2 แบบสุ่มและไม่มีการควบคุมโรคหืดรุนแรงแต่วิชาที่มีทั้งยาโกลิมูแม็บ หรือ 1 ปี นอกจากการรักษาปกติไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบในปอดหรืออัตรากำเริบถึง 24 สัปดาห์ของการรักษา แต่การศึกษาก่อนกำหนดสิ้นสุดในครั้งนั้น เนื่องจากมีความเสี่ยง / ประโยชน์รับไม่ได้ ( เพิ่มขึ้นร้ายแรงเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ร้ายแรง รวมทั้งเพิ่มเชื้อ เนื้อร้าย และ 1 ตาย ) แล้วน่าสนใจเวนเซล และ al87 พบผู้ป่วยที่มีการอุดตันในการลงทะเบียนมีการปรับปรุงอย่างมาก การรักษาโรคโครห์นที่สะท้อนโดยลดลงในผู้ป่วย ดังนั้น แนะนำว่า ผู้ป่วยโรคทางเดินหายใจคงที่แสดงฟีโนไทป์ที่อ่อนไหวน้อยกว่าตัวแทน anti TNF . ในการขาดของการศึกษาของมนุษย์โดยเฉพาะการตรวจสอบการบินมีหลักฐานน้อยมากที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในระดับ TNF ตัวแทนป้องกันหอบหืด