people who marry as teenagers have

people who marry as teenagers have higher likelihood of divorce than people who wait until their twenties. teenagers probably cannot choose partners as well as older persons can. in part , they are not mature enough. compared with people in twenties, teenagers may not know what kinds of person they will be as adults and what their needs in a partner will be. even if they do have a good sense of their emerging selves, they will have a more difficult time picking an appropriate partner because it is hard to know what kind of spouse an 18-year-old will prove to be over the long run. moreover, teenage marriages are sometime precipitated by an accidental pregnancy, and it is known that a premarital birth raises the likelihood of divorce. it does so partly because it brings together a couple who might not otherwise have chosen to marry each other. it also may be more difficult, on a practical level, for a couple to make a marriage work if a young child is present from day one. still, earlier marriage cannot be an explanation for the post-1960 rise in divorce because age at marriage increased after 1960.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนที่แต่งงานกับวัยรุ่นมีโอกาสหย่าร้างมากกว่าคนที่รอจนถึงวัยยี่สิบต้น ๆ ของพวกเขา วัยรุ่นอาจจะไม่สามารถเลือกคู่ค้าตลอดจนผู้สูงอายุสามารถ ในส่วน พวกเขาจะไม่เพียงพอ เมื่อเทียบกับคนในวัยยี่สิบต้น ๆ วัยรุ่นอาจไม่ทราบว่าประเภทของบุคคลที่พวกเขาจะเป็นผู้ใหญ่และความต้องการในการเป็นพันธมิตรที่จะ แม้พวกเขามีความรู้สึกดีของตัวเองที่เกิดขึ้นใหม่ของพวกเขา พวกเขาจะมีเวลายากเลือกพันธมิตรเหมาะสมเนื่องจากเป็นการยากที่จะทราบชนิดของคู่สมรส 18 ปีที่จะพิสูจน์ให้เป็นในระยะยาว นอกจากนี้ แต่งงานวัยรุ่นจะตกตะกอน โดยการตั้งครรภ์โดยไม่ตั้งใจบางครั้ง และเป็นที่รู้จักกันว่า การเกิดก่อนการสมรสเพิ่มโอกาสของการหย่าร้าง มันไม่ให้ส่วนหนึ่งเป็น เพราะนำคู่รักที่อาจไม่เป็นอย่างอื่นได้เลือกที่จะแต่งงานกัน มันอาจจะยากขึ้น ในระดับปฏิบัติ สำหรับคู่รักเพื่อทำให้การแต่งงานที่ทำงานหากมีเด็กหนุ่มจากวันหนึ่ง ยังคง แต่งงานก่อนหน้านี้ไม่สามารถเป็นคำอธิบายสำหรับการเพิ่มขึ้นของโพสต์-1960 หย่า เพราะอายุแต่งงานเพิ่มขึ้นหลังจากปี 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่แต่งงานกับวัยรุ่นมีโอกาสสูงของการหย่าร้างกว่าคนที่รอจนกว่ายี่สิบของพวกเขา วัยรุ่นอาจจะไม่สามารถเลือกคู่ค้าเช่นเดียวกับผู้สูงอายุสามารถ ในส่วนของพวกเขาจะไม่เป็นผู้ใหญ่พอ เมื่อเทียบกับคนที่อยู่ในวัยยี่สิบวัยรุ่นอาจไม่ทราบว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่พวกเขาจะเป็นผู้ใหญ่และสิ่งที่ต้องการของพวกเขาในการเป็นพันธมิตรจะ แม้ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกที่ดีของตัวเองที่เกิดขึ้นใหม่ของพวกเขาจะมีช่วงเวลาที่ยากมากขึ้นการเลือกพันธมิตรที่เหมาะสมเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคู่สมรส 18 ปีจะพิสูจน์ให้เป็นในระยะยาว ยิ่งไปกว่านั้นการแต่งงานวัยรุ่นจะตกตะกอนโดยบางครั้งการตั้งครรภ์โดยไม่ตั้งใจและเป็นที่รู้จักกันว่าเกิดก่อนการสมรสยกความน่าจะเป็นของการหย่าร้าง มันไม่ให้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันนำมารวมกันคู่ที่อาจจะไม่ได้เลือกที่จะแต่งงานกับแต่ละอื่น ๆ มันก็อาจจะยากมากขึ้นในระดับการปฏิบัติสำหรับคู่ที่จะทำให้งานแต่งงานถ้าเป็นเด็กหนุ่มที่เป็นปัจจุบันจากวันหนึ่ง ยังคงแต่งงานก่อนหน้านี้ไม่สามารถเป็นคำอธิบายสำหรับการเพิ่มขึ้นหลังปี 1960 ด้วยการหย่าร้างเพราะอายุที่เพิ่มขึ้นหลังจากการแต่งงานปี 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่แต่งเป็นวัยรุ่นมีความน่าจะเป็นของการหย่าร้างที่สูงกว่าผู้รอจนกว่ายี่สิบของพวกเขา วัยรุ่นอาจจะไม่สามารถเลือกพันธมิตรที่เป็นผู้สูงอายุได้ ในส่วนที่พวกเขาจะไม่เป็นผู้ใหญ่พอ เมื่อเทียบกับคนในวัยยี่สิบ วัยรุ่นอาจไม่ทราบชนิดของคนที่พวกเขาจะเป็นผู้ใหญ่และสิ่งที่พวกเขาต้องการในพันธมิตรจะ แม้ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกที่ดีของพวกเขาใหม่ ตัว พวกเขาจะมีเวลายากการเลือกพันธมิตรที่เหมาะสม เพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะทราบชนิดของคู่สมรส อายุ 18 ปี จะพิสูจน์ได้ในระยะยาว นอกจากนี้ การแต่งงานที่วัยรุ่นมีบ้างที่ตกตะกอนจากการตั้งครรภ์โดยไม่ตั้งใจ และเป็นที่ทราบกันว่าเกิดก่อนเพิ่มความน่าจะเป็นของการหย่าร้าง มันไม่ได้เป็นเพราะมันมาด้วยกันเป็นคู่ที่อาจไม่เป็นอย่างอื่นได้เลือกที่จะแต่งงานกับแต่ละอื่น ๆ มันอาจจะยากในทางปฏิบัติ สำหรับคู่ที่จะทำให้การแต่งงานงานว่า เด็กหนุ่มที่เป็นปัจจุบันจากวันหนึ่ง แต่ก่อนหน้านี้การแต่งงานไม่สามารถคำอธิบายสำหรับ post-1960 เพิ่มขึ้นในการหย่าร้าง เพราะอายุที่เพิ่มขึ้นหลังจากการแต่งงาน 1960 .