What is your relationship with God?

What is your relationship with God? What is something you fear in life? These may be great topics for conversations, but we rarely tackle such meaty topics at social gatherings. Instead, our discussions usually centre around summer travel plans, the latest home repair horror story and, of course, the weather.

This is a shame, because research has confirmed what most people know but don't practise: surface level small talk does not build relationships and it is not great for our happiness levels. The obvious question: if it's not that good for us, why does it prevail?

The sad answer is that we actively seek the lowest common denominator. When left to our own devices, we have the freedom to discuss what we want, but we also feel the pressure to pick a topic that will be socially acceptable and easy for anyone to participate in - the uninteresting hallmarks of small talk.

To better understand this problem of social co-ordination and what we can do about it, we arranged a dinner party. Usually dinner parties involve two social co-ordination problems. The first is arrival times: if everyone arrives at different times, the party always seems to be in flux - "getting going" or "dying down". The second is one of conversation topics: no single person will take the social risk of talking about complex personal issues with mere acquaintances. The alternative is surface chat that makes no lasting impression on anyone.

According to a 2010 study by social anthropologist Kate Fox, in Britain, more than nine in ten people admit to having talked about the weather in the last six hours. Around 38 per cent say they've talked about it in the past hour. (And when was the last time you heard someone say, "I wish we had another 45 minutes to get into the weather in more depth"?)

To help combat the problem of co-ordination, we added one simple variable to this dinner party - rules. 1) Show up between 7:30-8pm. If you can't make 8pm, don't come. 2) Absolutely no small talk. Only meaningful conversation is allowed.

These rules eliminated some individual freedoms in favour of better outcomes for everyone. Ninety per cent of invitees RSVPed within the day, many asking for clarification on the rules: "What exactly is small talk? Sports? Travel? My job?"

Not only were they curious about the rules, they liked having them - and nobody wanted to break them.

At 7:30pm, the night of the dinner party, we were sitting and waiting for the guests to arrive. At 7:45pm, we were nervous. No one had arrived. Guests had only 15 more minutes.

At 7:46pm, the doorbell rang. It did not stop until 7:54pm. 25 guests had arrived. The last two guests arrived at 8:05pm and, after some internal debate, we allowed them in. The benefit of having the whole group together from the start amplified the experience for everyone.

Next, the second rule was triggered. To help co-ordinate the conversation, we provided big index cards with examples of meaningful conversation starters. The 27 gender-mixed guests discussed if and how to hold public officials accountable for their actions. We found out who (besides our significant other) would give up a kidney if we needed one. We debated the theory of suicide prevention. We talked about the art of the dominatrix.

Midway, something interesting happened. We hear: "Hey! Is that small talk?" The guests not only abided by the rules, but they also enforced them. Instead of decreasing freedom, people appeared freer to talk about the things they really wanted to talk about.

By establishing a common rule for behaviour we created an environment with a new set of social norms that redefined peoples' best interests. And everyone was happier. As added proof, two dates came out of the evening. Perhaps meaningful conversation also makes us more attractive?

The basic idea is that if every individual is free to act as they please, the combination of these individual behaviours might be sub-optimal for the group. This problem is clear in social gatherings, but it has other applications, such as for email.

Email is turned on 24-7. If we want to email a question on Saturday morning from the coffee shop, we have the freedom to hit send.

Even though our ability to get our question answered quickly benefits us in the short term, it is easy to see how this snowballs into a culture of compulsively checking email. Outside of personal sacrifices made to stay on top of the continuous stream of email, this behaviour is detrimental - it distracts workers from their top priorities and could make the entire workplace move slower, not faster.

So what should we do? We could add co-ordination and create a new set of social norms. What if companies told people that email will only be delivered during just three pre-specified times? This would set the expectations of the senders, and reduce the need of the recipient to continuously monitor their email.

In situations where individuals normally have freedom, social co-ordination in some areas is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์กับพระเจ้าคืออะไร สิ่งที่คุณกลัวในชีวิตคืออะไร เหล่านี้อาจเป็นหัวข้อสนทนาที่ดี แต่เราไม่ค่อยจัดการกับหัวข้อต่าง ๆ เช่นเนื้อที่สังสรรค์ แทน เราสนทนามักจะศูนย์อยู่ที่แผนการเดินทางฤดูร้อน เรื่องสยองขวัญล่าสุดซ่อมแซมบ้านและ แน่นอน สภาพอากาศเพราะนี่คือความอัปยศ วิจัยได้ยืนยันสิ่งที่คนส่วนใหญ่ทราบ แต่ไม่ฝึก: พูดคุยเล็กระดับพื้นผิวสร้างความสัมพันธ์ และไม่ดีสำหรับระดับความสุขของเรา คำถามที่ชัดเจน: ถ้ามันไม่เป็นที่ดีสำหรับเรา ทำไมไม่มันเหนือกว่าคำตอบที่น่าเศร้าคือ ว่า เรากำลังหาตัวหารร่วมต่ำสุด เมื่อซ้ายไปยังอุปกรณ์ของเราเอง เรามีเสรีภาพที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องการ แต่เรายังรู้สึกความดันไปเลือกหัวข้อที่จะยอมรับของสังคม และคุยง่ายสำหรับทุกคนที่เข้าร่วม - จุดไม่น่าทึ่งของขนาดเล็กเพื่อให้ เข้าใจปัญหาร่วมมือกันในสังคมและเราทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราจัดเลี้ยงอาหารค่ำ ปกติปาร์ตี้เกี่ยวข้องกับปัญหาสังคมร่วมมือสอง ครั้งแรกเป็นเวลา: หากทุกคนมาในเวลาที่แตกต่างกัน บุคคลน่าจะ เป็นในฟลักซ์ - "การเดินทางไป" หรือ "กำลังตายลง" เสมอ สองคือหนึ่งในหัวข้อสนทนา: คนเดียวไม่มีจะความเสี่ยงสังคมพูดถึงปัญหาซับซ้อนส่วนบุคคลกับแค่คนรู้จัก แทนที่จะสนทนาพื้นผิวที่ทำให้ไม่ประทับใจกับทุกคนศึกษา 2010 โดยนักมานุษยวิทยาสังคมเคทฟ็อกซ์ ในสหราชอาณาจักร กว่าเก้าในสิบคนยอมรับมีการพูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศในหกชั่วโมง ประมาณ 38 เปอร์เซ็นต์บอกว่า พวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับมันในชั่วโมงผ่านมา (และเมื่อครั้งที่คุณได้ยินคนพูดว่า "ในอดีตมีอีก 45 นาทีในสภาพอากาศในความลึกมากขึ้น)เพื่อช่วยต่อสู้กับปัญหาของการประสานงาน เราเพิ่มตัวแปรง่าย ๆ ไปงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ - กฎ 1) แสดงขึ้นระหว่าง 7:30-20: 00 ถ้าคุณไม่สามารถทำ 8 pm ไม่มา 2) อย่างไม่มีพูดคุยเล็ก บทสนทนาที่มีความหมายเฉพาะได้กฎเหล่านี้ถูกกำจัดเสรีภาพบางละสนับสนุนผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับทุกคน ร้อยละเก้าสิบของผู้เข้าร่วมประชุม RSVPed ภายในวัน หลายขอชี้แจงเกี่ยวกับกฎระเบียบ: แน่นอนคืออะไรพูดคุยเล็ก กีฬา การเดินทาง งานของฉัน"ไม่เพียงแต่พวกเขากำลังอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับกฎ ชอบพวกเขา-- และไม่มีใครอยากทำลายพวกเขาเวลา 19:30 น. คืนแห่งปาร์ตี้มื้อค่ำ นั่ง และรอท่านถึง ที่ 7:45 pm เรามีประสาท ไม่มีใครมาถึง ผู้เข้าพักได้เพียง 15 นาทีที่ 7:46 pm ออดรัง มันก็ไม่ได้หยุดจนถึง 7:54 pm 25 ท่านมาถึง ล่าสุดสองท่านมาถึงที่ 8:05 pm และ หลังจากการอภิปรายภายใน เราอนุญาตให้พวกเขาใน ประโยชน์ของทั้งกลุ่มร่วมกันตั้งแต่เริ่มต้นขยายประสบการณ์สำหรับทุกคนถัดไป กฎสองถูกทริกเกอร์ เพื่อช่วยประสานการสนทนา เราให้บัตรดัชนีใหญ่พร้อมตัวอย่างการสนทนาที่มีความหมาย การผสมเพศผู้กล่าวถึงถ้าและวิธีระงับความรับผิดชอบต่อการปฏิบัติหน้าที่ของ เราพบใคร (นอกจากคของเรา) จะให้ค่าเป็นไตถ้าเราจำเป็นต้อง เราถกเถียงกันทฤษฎีการป้องกันการฆ่าตัวตาย เราพูดคุยเกี่ยวกับศิลปะของการน้อมมิดเวย์ สิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้น เราได้ยิน: "เฮ้ คือที่พูดคุยเล็ก ท่านไม่เพียง abided ตามกฎ แต่พวกเขาบังคับพวกเขา แทนการลดเสรีภาพ ท่านปรากฏอิสระพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับโดยการสร้างกฎทั่วไปสำหรับพฤติกรรมที่ เราสร้างสภาพแวดล้อมกับชุดใหม่ของบรรทัดฐานทางสังคมที่นิยามใหม่ผลประโยชน์ของประชาชน และทุกคนก็มีความสุข เป็นหลักฐานเพิ่ม วันสองวันออกมาจากช่วงเย็น บางทีความหมายสนทนายังทำให้เราน่าสนใจมากขึ้นแนวคิดพื้นฐานว่า หากบุคคลทุกคนมีอิสระที่จะกระทำได้ การรวมกันของพฤติกรรมแต่ละเหล่าอาจเหมาะสำหรับกลุ่มย่อย ปัญหานี้มีความชัดเจนในการสังสรรค์ แต่มันมีโปรแกรมอื่น ๆ เช่นสำหรับอีเมลอีเมลที่เปิดอยู่ 24-7 ถ้าเราต้องการส่งอีเมล์คำถามเมื่อเช้าวันเสาร์จากร้านกาแฟ เรามีเสรีภาพที่จะกดส่งแม้ว่าเราจะได้รับคำถามของเราตอบได้อย่างรวดเร็วสามารถได้รับประโยชน์เราในระยะสั้น มันง่ายที่จะดูวิธีนี้ก้อนหิมะเป็นวัฒนธรรมของคณะตรวจสอบอีเมล์ ภายนอกบุคคลบวงสรวงอยู่ด้านบนของกระแสต่อเนื่องของอีเมล พฤติกรรมนี้เป็นอันตราย - มันสมาธิคนสำคัญที่สุดของพวกเขา และจะทำให้การทำงานทั้งหมดย้ายช้าลง ไม่เร็วดังนั้น สิ่งที่เราควรทำอย่างไร เราสามารถเพิ่มการประสานงาน และสร้างชุดใหม่ของบรรทัดฐานทางสังคม ถ้าบริษัทบอกท่านอีเมลนั้นจะเท่านั้นถูกส่งระหว่างเพียงสามระบุเวลาล่วงหน้า นี้จะตั้งความคาดหวังของผู้ส่ง และลดความจำเป็นของผู้รับการตรวจสอบอีเมล์ของพวกเขาอย่างต่อเนื่องในสถานการณ์ที่บุคคลจะมีเสรีภาพ เป็นสังคมร่วมมือกันในบางพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของคุณกับพระเจ้าคืออะไร? สิ่งที่คุณกลัวในชีวิตคืออะไร? เหล่านี้อาจเป็นหัวข้อที่ดีสำหรับการสนทนา แต่เราไม่ค่อยรับมือกับหัวข้อที่มีเนื้อหาสาระดังกล่าวในการชุมนุมทางสังคม แต่การอภิปรายของเรามักจะศูนย์รอบแผนการเดินทางในช่วงฤดูร้อน, เรื่องสยองขวัญล่าสุดซ่อมแซมบ้านและแน่นอนสภาพอากาศ.

นี้เป็นความอัปยศเพราะมีงานวิจัยที่ยืนยันในสิ่งที่คนส่วนใหญ่รู้จัก แต่ไม่ได้ปฏิบัติ: ระดับพื้นผิวการพูดคุยเล็กไม่ได้ สร้างความสัมพันธ์และมันก็ไม่ดีสำหรับระดับความสุขของเรา คำถามที่ชัดเจน: ถ้ามันไม่ดีสำหรับเราทำไมมันเหนือกว่า

คำตอบที่น่าเศร้าก็คือว่าเรากระตือรือร้นแสวงหาตัวหารร่วมที่ต่ำที่สุด เมื่อปล่อยให้อุปกรณ์ของเราเองเรามีเสรีภาพที่จะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องการ แต่เรายังรู้สึกกดดันในการเลือกหัวข้อที่จะเป็นที่ยอมรับทางสังคมและง่ายสำหรับทุกคนที่จะเข้าร่วมใน - โศกน่าทึ่งของการพูดคุยเล็ก ๆ .

เพื่อทำความเข้าใจ ปัญหาของสังคมการประสานงานและสิ่งที่เราสามารถทำกับมันนี้เราจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำ มักจะเกี่ยวข้องกับการเลี้ยงอาหารค่ำทั้งสองปัญหาสังคมการประสานงาน ครั้งแรกเป็นเวลาที่เดินทางถึง: ถ้าทุกคนมาถึงในช่วงเวลาที่แตกต่างกันของบุคคลที่เสมอน่าจะเป็นในของเหลว - "รับไป" หรือ "ตายลง" ประการที่สองคือหนึ่งในหัวข้อสนทนา: ไม่มีคนเพียงคนเดียวที่จะเกิดความเสี่ยงทางสังคมของการพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาส่วนตัวที่ซับซ้อนที่มีคนรู้จักเพียง ทางเลือกคือการแชทบนพื้นผิวที่ทำให้ไม่ประทับใจกับทุกคน.

ตามการศึกษา 2010 โดยนักมานุษยวิทยาสังคมเคทฟ็อกซ์ในสหราชอาณาจักรมากกว่าเก้าในสิบคนยอมรับว่ามีการพูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศในช่วงหกชั่วโมง บริเวณใกล้เคียงร้อยละ 38 กล่าวว่าพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับมันในชั่วโมงที่ผ่านมา (และเมื่อเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณได้ยินคนพูดว่า "ผมหวังว่าเรามีอีก 45 นาทีจะได้รับในสภาพอากาศในเชิงลึกมากขึ้น"?)

เพื่อช่วยต่อสู้กับปัญหาที่เกิดจากการประสานงานที่เราเพิ่มตัวแปรหนึ่งที่ง่ายในการเลี้ยงอาหารค่ำนี้ - กฎ 1) แสดงขึ้นระหว่างวันที่ 7: 30-8pm ถ้าคุณไม่สามารถทำให้ 20:00 ไม่ได้มา 2) อย่างไม่มีการพูดคุยเล็ก เพียงการสนทนาที่มีความหมายที่ได้รับอนุญาต.

กฎเหล่านี้กำจัดเสรีภาพของแต่ละบุคคลบางคนในความโปรดปรานของผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับทุกคน ร้อยละเก้าสิบของผู้ได้รับเชิญ RSVPed ภายในวันที่หลายขอชี้แจงเกี่ยวกับกฎระเบียบ: "สิ่งที่แน่นอนคือการพูดคุยเล็กเดินทางกีฬางานของฉัน??"

ไม่เพียง แต่พวกเขาอยากรู้เกี่ยวกับกฎที่พวกเขาชอบมีพวกเขา - และไม่มีใครต้องการ เพื่อทำลายพวกเขา.

ที่ 7:30 คืนของงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เรากำลังนั่งอยู่และรอคอยสำหรับผู้เข้าพักที่จะมาถึง ที่ 7:45 เราประสาท ไม่มีใครได้เดินทางมาถึง ผู้เข้าพักมีเพียงไม่กี่นาที 15 more.

ที่ 07:46, กริ่งประตูดัง มันไม่ได้หยุดจนกว่า 07:54 แขก 25 คนได้เดินทางมาถึง ทั้งสองเข้าพักที่ผ่านมาถึงที่ 08:05 และหลังจากที่มีการอภิปรายภายในเราอนุญาตให้พวกเขาใน. ประโยชน์ของการมีทั้งกลุ่มด้วยกันตั้งแต่เริ่มต้นขยายประสบการณ์สำหรับทุกคน.

ถัดไปกฎข้อที่สองถูกเรียก เพื่อช่วยประสานการสนทนาที่เรามีให้บัตรดัชนีขนาดใหญ่ที่มีตัวอย่างของการเริ่มการสนทนาที่มีความหมาย แขกผู้เข้าพัก 27 เพศผสมที่กล่าวว่าและวิธีที่จะถือเจ้าหน้าที่ของรัฐรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา เราพบว่าใคร (นอกเหนือจากของเราที่สำคัญอื่น ๆ ) จะให้ขึ้นไตถ้าเราต้องการอย่างใดอย่างหนึ่ง เราถกเถียงกันทฤษฎีของการป้องกันการฆ่าตัวตาย เราได้พูดคุยเกี่ยวกับศิลปะของ dominatrix ได้.

มิดเวย์สิ่งที่น่าสนใจที่เกิดขึ้น เราได้ยิน: "เฮ้นั่นคือการพูดคุยเล็ก!?" แขกผู้เข้าพักไม่ได้ยึดถือโดยเฉพาะกฎ แต่พวกเขายังบังคับใช้พวกเขา แต่การลดลงของเสรีภาพคนปรากฏอิสระที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับ.

โดยการสร้างกฎทั่วไปสำหรับพฤติกรรมที่เราได้สร้างสภาพแวดล้อมที่มีชุดใหม่ของบรรทัดฐานทางสังคมที่นิยามใหม่สนใจที่ดีที่สุดของประชาชน 'เกิด และทุกคนมีความสุข เป็นหลักฐานเพิ่มวันที่สองวันจากช่วงเย็นมา บางทีการสนทนาที่มีความหมายยังทำให้เรามีเสน่ห์มากขึ้น?

แนวคิดพื้นฐานคือว่าถ้าทุกคนมีอิสระที่จะทำหน้าที่เป็นที่พวกเขาโปรดการรวมกันของพฤติกรรมของแต่ละบุคคลเหล่านี้อาจจะมีการย่อยที่ดีที่สุดสำหรับกลุ่ม ปัญหานี้เป็นที่ชัดเจนในการชุมนุมทางสังคม แต่ก็มีการใช้งานอื่น ๆ เช่นอีเมล.

อีเมล์เปิดอยู่ 24-7 ถ้าเราต้องการที่จะส่งอีเมลคำถามในเช้าวันเสาร์จากร้านกาแฟที่เรามีเสรีภาพที่จะกดส่ง.

แม้ว่าความสามารถของเราที่จะได้รับคำถามของเราตอบได้อย่างรวดเร็วเป็นประโยชน์เราในระยะสั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่าวิธีนี้หิมะเป็น วัฒนธรรมของการตรวจสอบอีเมลจูงใจ ด้านนอกของเครื่องสักการบูชาบุคคลที่ทำจะอยู่ด้านบนของกระแสอย่างต่อเนื่องของอีเมลพฤติกรรมนี้เป็นอันตราย - มันสมาธิแรงงานจากความสำคัญสูงสุดของพวกเขาและจะทำให้สถานที่ทำงานทั้งหมดย้ายช้าไม่ได้เร็วขึ้น.

ดังนั้นสิ่งที่เราควรทำอย่างไร เราสามารถเพิ่มการประสานงานและสร้างชุดใหม่ของบรรทัดฐานทางสังคม เกิดอะไรขึ้นถ้า บริษัท บอกกับประชาชนว่าอีเมลจะถูกส่งเฉพาะในช่วงเวลาเพียงสามครั้งก่อนที่ระบุ? นี้จะตั้งความคาดหวังของผู้ส่งและลดความต้องการของผู้รับการตรวจสอบอีเมลของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง.

ในกรณีที่บุคคลตามปกติมีเสรีภาพทางสังคมการประสานงานในบางพื้นที่คือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับพระเจ้า อะไรคือสิ่งที่คุณกลัวในชีวิต ? เหล่านี้อาจเป็นหัวข้อที่ดีสำหรับการสนทนา แต่เราไม่ค่อยได้เล่นงานเรื่องเจ้าเนื้อเช่นที่การชุมนุมทางสังคม แต่การสนทนาของเรามักจะศูนย์รอบฤดูร้อน แผนการเดินทาง ล่าสุด ซ่อมบ้าน เรื่องราวสยองขวัญ และ , แน่นอน , สภาพอากาศนี้เป็นความอัปยศเพราะการวิจัยยืนยันว่าคนส่วนใหญ่รู้แต่ไม่ฝึกฝน : ระดับพื้นผิวเล็ก ๆพูดไม่สร้างความสัมพันธ์และมันไม่ได้ดีสำหรับระดับความสุขของเรา คำถามที่ชัดเจน : ถ้ามันไม่เหมาะกับเรา ทำไมมันเหนือกว่า ?คำตอบที่เศร้าคือ ว่า เรากระตือรือร้นแสวงหาเหมือนกันที่ถูกที่สุด เมื่อซ้ายไปยังอุปกรณ์ของเราเอง เรามีเสรีภาพที่จะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องการ แต่เราก็รู้สึกกดดันที่ต้องเลือกหัวข้อที่จะให้สังคมยอมรับ และง่ายสำหรับทุกคนที่จะมีส่วนร่วมใน -- hallmarks จืดของการพูดคุยเล็กเพื่อให้เข้าใจปัญหาของความสัมพันธ์ทางสังคม และเราสามารถทำอะไรเกี่ยวกับมัน เรา จัด งานเลี้ยงอาหารค่ำ มักจะเกี่ยวข้องกับงานเลี้ยงทางสังคม 2 ประสานงานปัญหา แรกคือ ครั้งมาถึง : ถ้าทุกคนมาถึงในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน บุคคลที่ดูเหมือนว่าจะเสมอในฟลักซ์ " รับไป " หรือ " ตายซะ " ตัวที่สองเป็นหนึ่งในหัวข้อสนทนา : คนเดียวไม่ต้องเสี่ยงของสังคมพูดเรื่องซับซ้อนปัญหาส่วนตัวที่มีเพียงคนรู้จัก ทางเลือกคือการแชทที่ทำให้ไม่ติดพื้นผิวประทับใจใครตามการศึกษาโดยนักมานุษยวิทยาสังคม 2010 เคท ฟ็อกซ์ ในอังกฤษ กว่าเก้าในสิบคนยอมรับว่ามีคุยเรื่องอากาศในช่วงหกชั่วโมง ประมาณ 38 เปอร์เซ็นต์ กล่าวว่าพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ในเวลาที่ผ่านมา ( และเมื่อเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณได้ยินใครพูดว่า " ผมหวังว่าเราจะมีอีก 45 นาทีเพื่อไปในอากาศมากขึ้นความลึก " ? )เพื่อช่วยในการต่อสู้กับปัญหาของการประสานงาน เราเพิ่มง่ายหนึ่งตัวแปร งานเลี้ยงเย็นนี้ - กฎ 1 ) แสดงขึ้นระหว่าง 7:30-8pm . ถ้าคุณไม่สามารถให้เวลาสองทุ่ม อย่ามา 2 ) ไม่มีการพูดคุยเล็ก มีความหมายมาก การสนทนาจะได้รับอนุญาตกฎเหล่านี้ออกบางละเสรีภาพในความโปรดปรานของผลลัพธ์ที่ดีสำหรับทุกคน เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ได้รับเชิญ rsvped ภายในวันมากมาย ขอชี้แจง เรื่องกฎ : " อะไรพูดแค่นี้ ? กีฬา ? ท่องเที่ยว งานของฉัน "ไม่เพียง แต่ที่พวกเขารู้เกี่ยวกับกฎ พวกเขาชอบที่พวกเขา - และไม่มีใครต้องการที่จะทำลายพวกเขาที่ 7 : 30 , คืนงานเลี้ยง เรานั่งรอแขกที่จะมาถึง ที่ 7:45pm พวกเราตื่นเต้นมาก ไม่มีใครได้เดินทางมาถึง แขกมีเพียง 15 นาทีที่ 7:46pm , เสียงกริ่งก็ดังขึ้น มันไม่ได้หยุด จน 7:54pm . 25 ท่านมาถึงแล้ว ช่วงสองแขกมาถึง 8:05pm และหลังจากการอภิปรายบางอย่างภายใน เราอนุญาตให้ ประโยชน์ของการมีทั้งกลุ่มกันตั้งแต่เริ่มขยายประสบการณ์สำหรับทุกคนต่อไป ข้อที่สอง คือ การกระตุ้น ช่วยประสานงานการสนทนาเราให้บัตรดัชนีใหญ่พร้อมตัวอย่างบทสนทนาเริ่มมีความหมาย เพศ 27 ผสมแขกกล่าวว่าและวิธีการจัดเจ้าหน้าที่รับผิดชอบการกระทำของตนเอง เราพบใคร ( นอกจากที่สําคัญอื่น ๆของเรา ) จะให้ขึ้นเป็นไต ถ้าเราต้องการหนึ่ง เรื่องทฤษฎีของการป้องกันการฆ่าตัวตาย เราได้พูดคุยเกี่ยวกับศิลปะของนักปกครอง .มิดเวย์ บางอย่างที่น่าสนใจเกิดขึ้น เราได้ยิน : " เฮ้ ! คือการพูดคุยเล็ก ? ท่านไม่เพียงทำตามกฎ แต่พวกเขายังบังคับให้พวกเขา แทนที่จะลดเสรีภาพ คนที่ปรากฏจะมีพูดเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆที่จะพูดคุยเกี่ยวกับโดยการสร้างกฎทั่วไปสำหรับพฤติกรรมที่เราสร้างสภาพแวดล้อมที่มีชุดใหม่ทางสังคมที่ประชาชนสนใจ นิยามใหม่ของ และทุกคนก็มีความสุข เป็นเพิ่มหลักฐาน สองวันที่ออกมาจากตอนเย็น บางทีความหมายการสนทนายังทำให้เราน่าสนใจมากขึ้น ?แนวคิดพื้นฐานคือว่าถ้าบุคคลทุกคนมีอิสระที่จะกระทำตามที่พวกเขาโปรด การรวมกันของกลุ่มบุคคลเหล่านี้อาจจะย่อยที่ดีที่สุดสำหรับกลุ่ม ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ชัดเจนในการชุมนุมทางสังคม แต่มันมีโปรแกรมอื่น ๆเช่นอีเมลอีเมล์เปิดอยู่ตลอดเวลา . ถ้าเราต้องการที่จะส่งอีเมลคำถามในเช้าวันเสาร์ จากร้านกาแฟ เรามีเสรีภาพที่จะกดส่งถึงแม้ว่าความสามารถของเราที่จะได้รับคำถามที่เราตอบได้อย่างรวดเร็วเป็นประโยชน์เราในระยะสั้น , มันง่ายที่จะเห็นวิธีการนี้หิมะกลายเป็นวัฒนธรรมของ compulsively ตรวจสอบอีเมล์ นอกการเสียสละส่วนตัวเพื่อให้อยู่ด้านบนของกระแสอย่างต่อเนื่องของอีเมล์ พฤติกรรมนี้จะเป็นอันตราย มันทำให้ คนสําคัญสูงสุดของพวกเขาและสามารถทำให้การทำงานทั้งหมดย้ายช้าและไม่เร็วแล้วเราควรจะทำอย่างไรล่ะ ? เราสามารถเพิ่มการสร้างชุดใหม่ของบรรทัดฐานทางสังคมของ ถ้าบริษัทบอกผู้คนว่า อีเมล์จะถูกส่งระหว่างสามก่อนเวลาที่กำหนด ? นี้จะตั้งค่าความคาดหวังของผู้ส่ง และลดความต้องการของผู้รับ เพื่อดำเนินการตรวจสอบอีเมลของพวกเขาในสถานการณ์ที่บุคคลปกติมีเสรีภาพทางสังคม การประสานงานในบางพื้นที่คือ