According to Dann (1977), there are

According to Dann (1977), there are two basic factors in a decision to travel. Pull factors can be described as destination-specific attributes or outer motivations—the attractiveness of a destination or a particular attraction is “pulling” the tourist towards it. Push factors can be described as person-specific motivations or inner motivation and influence the individual tourist to make a decision to travel. These two factors work together and should not be regarded in isolation. However, push factors are seen as the dominant factors as they can also have directive potential by directing tourists towards certain destinations.The push and pull framework has beenextended by Crompton (1979)whoincludedninespecificmotives:escapefromaperceivedmundaneenvironment, exploration and evaluation of self, relaxation, prestige, regression (to adolescent or childlikebehaviour),enhancementofkinshiprelations,socialinteraction,noveltyandeducation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามแดนน์ (1977), มีสองปัจจัยพื้นฐานในการตัดสินใจในการเดินทาง สามารถอธิบายปัจจัยดึงเป็นแอตทริบิวต์ specific ปลายทางหรือแรงจูงใจภายนอกซึ่งความน่าสนใจของปลายทางหรือสถานที่เฉพาะ "ดึง" นักท่องเที่ยวต่อมัน ปัจจัยผลักดันสามารถอธิบายเป็น specific บุคคลแรงจูงใจ หรือแรงจูงใจภายใน และโน้มน้าวใจกลุ่มนักท่องเที่ยวแต่ละการตัดสินใจในการเดินทาง ปัจจัยทั้งสองนี้ทำงานร่วมกัน และไม่ควรใช้ในการแยก อย่างไรก็ตาม ปัจจัยผลักดันถูกมองว่าเป็นปัจจัยที่โดดเด่นสามารถมีศักยภาพ directive โดยพานักท่องเที่ยวไปสู่จุดหมายปลายทางบางอย่าง ผลักดันและดึงกรอบมี beenextended Crompton (1979) whoincludedninespecificmotives:escapefromaperceivedmundaneenvironment สำรวจ และประเมินตนเอง ผ่อนคลาย เพรสทีจ ถดถอย (ถึงวัยรุ่นหรือ childlikebehaviour), enhancementofkinshiprelations, socialinteraction, noveltyandeducation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Dann (1977) มีสองปัจจัยพื้นฐานในการตัดสินใจในการเดินทาง ปัจจัยดูดสามารถอธิบายเป็นคุณลักษณะ Fi C ปลายทาง speci หรือแรงจูงใจที่ด้านนอกน่าดึงดูดใจของปลายทางหรือสถานที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ "ดึง" การท่องเที่ยวที่มีต่อมัน ปัจจัยผลักดันสามารถอธิบายเป็นคนแรงจูงใจ speci Fi C หรือแรงจูงใจภายในและอิทธิพลท่องเที่ยวของแต่ละบุคคลที่จะตัดสินใจในการเดินทาง ปัจจัยทั้งสองนี้ทำงานร่วมกันและไม่ควรได้รับการยกย่องในการแยก แต่ผลักดันปัจจัยถูกมองว่าเป็นปัจจัยที่โดดเด่นขณะที่พวกเขายังสามารถมีศักยภาพสั่งโดยการกำกับของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการผลักดัน destinations.The บางและดึงกรอบได้ beenextended โดยครอมป์ตัน (1979) whoincludedninespeci Fi cmotives: escapefromaperceivedmundaneenvironment การสำรวจและการประเมินผลของตัวเองผ่อนคลายศักดิ์ศรี การถดถอย (เพื่อวัยรุ่นหรือ childlikebehaviour) enhancementofkinshiprelations, socialinteraction, noveltyandeducation

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม แดนน์ ( 1977 ) , มีพื้นฐาน 2 ปัจจัยในการตัดสินใจเดินทาง ดึงปัจจัยที่สามารถอธิบายเป็นปลายทางประเภท C หรือแรงจูงใจภายนอกลักษณะถ่ายทอดความน่าสนใจของปลายทาง หรือ สถานที่ โดยเฉพาะ " ดึง " นักท่องเที่ยวไปยังมัน ปัจจัยดันสามารถอธิบายเป็นคนประเภท C หรือ แรงจูงใจภายในและแรงจูงใจจึงในfl uence นักท่องเที่ยวแต่ละคนตัดสินใจที่จะเดินทาง ทั้งสองปัจจัยร่วมกัน และไม่ควรถือ ใน แยก อย่างไรก็ตาม ปัจจัยผลัก ถูกมองว่าเป็นปัจจัยเด่นเช่นที่พวกเขายังสามารถมีศักยภาพ โดยนำนักท่องเที่ยวไปยังสถานที่คำสั่งบางอย่าง ผลักและดึงในกรอบ โดยมี beenextended Crompton ( 1979 ) whoincludedninespeci จึง cmotives : escapefromaperceivedmundaneenvironment , การสำรวจและประเมินตนเอง , ผ่อนคลาย , บารมี , การถดถอย ( วัยรุ่น หรือ childlikebehaviour ) enhancementofkinshiprelations ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระ , , noveltyandeducation