This narrowness is also present in

This narrowness is also present in more functional uses (to which Lasswell gave equal footing) of the policy process paradigm. For example, Brewer and deLeon (and, by implication, Lasswell) never proposed that the policy process comprised a theoretic model as ascribed by Sabatier, for they certainly realized that it was not suitable to formal hypothesis testing or prediction with much precision. Rather, they viewed the policy process as a device (a heuristic, as it were) to help dissaggregate an otherwise seamless web of public policy transactions, as was too regularly depicted in political science. They proposed that each segment and transition were distinguished by differentiated actions and purposes. For instance, policy estimation was primarily an analytic activity pursued by (usually) staff analysts within an agency; on the other hand, implementation was performed by an entirely different set of actors, generally acting outside the agency, having to interact with a defined set of external clients, and occasionally having to alter literally the policy purposes as a matter of local necessity (Groggin et al 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แคบนี้ก็อยู่ในงานใช้ (Lasswell ซึ่งเพื่อให้เท่าเทียม) ของกระบวนทัศน์นโยบายกระบวนการ ตัวอย่างเช่น เหล้า และ deLeon (และ โดย Lasswell) เคยเสนอว่า กระบวนการนโยบายประกอบด้วยแบบสดตามที่กำหนด โดย Sabatier สำหรับพวกเขาตระหนักแน่นอนว่า เป็นการไม่เหมาะสมกับการทดสอบสมมติฐานอย่างเป็นทางการหรือการคาดเดา มีความแม่นยำมากขึ้น ค่อนข้าง พวกเขาดูกระบวนการนโยบายเป็นอุปกรณ์ (heuristic เป็น มันถูก) ช่วย dissaggregate เว็บราบรื่นเป็นอย่างอื่นของธุรกรรมนโยบายสาธารณะ เกินไปเป็นประจำถูกถ่ายทอดออกมาในรัฐศาสตร์ พวกเขาเสนอว่า แต่ละเซ็กเมนต์และการเปลี่ยนถูกโดดเด่น ด้วยการดำเนินการที่แตกต่างและวัตถุประสงค์ เช่น การประเมินนโยบายเป็นหลักกิจกรรมวิเคราะห์ติดตาม โดยนักวิเคราะห์ (ปกติ) พนักงานภายในหน่วยงาน บนมืออื่น ๆ ทำงาน โดยการตั้งค่าที่แตกต่างของนักแสดง โดยทั่วไปทำหน้าที่นอกหน่วยงาน มีการโต้ตอบกับชุดที่กำหนดของไคลเอนต์ภายนอก และบางครั้งมีการเปลี่ยนแปลงวัตถุประสงค์นโยบายอย่างแท้จริงเป็นเรื่องของความจำเป็นในท้องถิ่น (Groggin et al 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คับแคบนี้ยังอยู่ในการใช้งานทำงานได้มากขึ้น (ซึ่ง Lasswell ให้เท่าเทียม) กระบวนทัศน์ของกระบวนการนโยบาย ยกตัวอย่างเช่นเหล้าและ DeLeon (และโดยปริยาย Lasswell) ไม่เคยเสนอว่ากระบวนการกำหนดนโยบายประกอบด้วยรูปแบบทฤษฎีเป็นกำหนดโดย Sabatier สำหรับพวกเขาอย่างแน่นอนตระหนักว่ามันก็ไม่เหมาะกับการทดสอบสมมติฐานที่เป็นทางการหรือการคาดการณ์ที่มีความแม่นยำมาก แต่พวกเขามองว่ากระบวนการกำหนดนโยบายเป็นอุปกรณ์ (กแก้ปัญหาตามที่มันเป็น) เพื่อช่วย dissaggregate เว็บอย่างราบรื่นเป็นอย่างอื่นของการทำธุรกรรมนโยบายสาธารณะเช่นเป็นภาพประจำเกินไปรัฐศาสตร์ พวกเขาเสนอว่าแต่ละส่วนและการเปลี่ยนแปลงโดดเด่นด้วยการกระทำที่แตกต่างและวัตถุประสงค์ ยกตัวอย่างเช่นการประมาณค่านโยบายเป็นหลักกิจกรรมการวิเคราะห์ตาม (ปกติ) นักวิเคราะห์พนักงานภายในหน่วยงาน; ในทางกลับกันการดำเนินงานได้ดำเนินการโดยชุดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงของนักแสดงทั่วไปทำหน้าที่นอกหน่วยงานที่มีการโต้ตอบกับชุดที่กำหนดของลูกค้าภายนอกและบางครั้งมีการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริงวัตถุประสงค์นโยบายเป็นเรื่องของความจำเป็นในท้องถิ่น (Groggin et al, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคับแคบนี้ยังเป็นปัจจุบันในการใช้งานมากขึ้น ( ซึ่งลาสเวลล์ให้เท่ากับฐานราก ) ของกระบวนการนโยบายกระบวนทัศน์ . ตัวอย่าง และนำเดเลี่ยน ( และ โดยปริยาย ลาสเวลล์ ) เคยเสนอว่ากระบวนการนโยบาย ประกอบด้วย รูปแบบตามทฤษฎีที่ดี โดย ซาแบเทียร์ สำหรับพวกเขาก็ตระหนักว่ามันไม่เหมาะกับการทดสอบสมมติฐานที่เป็นทางการหรือการทำนายที่แม่นยำมาก แต่พวกเขามองว่านโยบายสาธารณะเป็นอุปกรณ์ ( แบ่งเป็น ) เพื่อช่วย dissaggregate เว็บอื่นไม่มีรอยต่อของการทำธุรกรรมนโยบายสาธารณะ เป็นเหมือนกัน อย่างที่ปรากฎในรัฐศาสตร์ พวกเขาเสนอว่า แต่ละกลุ่มมีความแตกต่าง โดดเด่น ด้วยการกระทำ และวัตถุประสงค์ ตัวอย่าง การประมาณค่า วิเคราะห์กิจกรรมตามนโยบายหลัก ( มักจะ ) เจ้าหน้าที่นักวิเคราะห์ภายในหน่วยงาน ; บนมืออื่น ๆ , การกระทำโดยการตั้งค่าที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงของนักแสดง โดยทั่วไปการแสดงภายนอกหน่วยงาน มีการโต้ตอบกับกำหนดชุดของลูกค้าภายนอก และบางครั้งมีการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริง นโยบายวัตถุประสงค์ เช่น เรื่องของความจำเป็นในท้องถิ่น ( groggin et al 1990 )