Well, you can guess the punch line:

Well, you can guess the punch line: this was more structured, but it, too, had so many things to look for that
it was too unwieldy to be usable. Happily, though, we had reached the point where we were focusing on the right
stuff. That is, all the things we were sure were important were there to be looked at; the problem was that they
were arrayed in a giant mosaic in which the key dimensions, whatever they were, were buried. So I did a classically
mathematical thing, which was to sort them into equivalence classes. For each item, I asked, “What is this an
instance of?” And, suppose we cluster together all the things that are of the same type. Can we identify that cluster
as an important dimension of a lesson?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี คุณสามารถเดาสายหมัด: นี้เป็นโครงสร้างมากขึ้น แต่ เกินไป มีหลายสิ่งให้ค้นหาที่ เทอะทะเกินไปสามารถใช้งานได้ อย่างมีความสุข แม้ว่า เรามาถึงจุดที่เราได้เน้นด้านขวา สิ่งที่ นั่นคือ ทุกสิ่งที่เราไม่แน่ใจว่ามีความสำคัญได้นั้นจะต้องมองที่ แก้ไขปัญหาที่พวกเขา ใส่เสื้อผ้ากระเบื้องโมเสคยักษ์ซึ่งมิติสำคัญ สิ่งที่พวกเขาถูก ฝัง เพื่อผมคลาสสิก คณิตศาสตร์เรื่อง เพื่อเรียงเป็นคลาสที่สมมูลกัน สำหรับแต่ละสินค้า ถาม, "นี่คือการ สแตนซ์ของ" และ สมมติ ว่าเราคลัสเตอร์ร่วมกันสิ่งที่เป็นชนิดเดียวกัน เราสามารถระบุคลัส เป็นมิติสำคัญของบทเรียนหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีที่คุณสามารถคาดเดาสายหมัดนี้เป็นแบบแผนมากขึ้น แต่มันเกินไปมีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะมองหาที่
มันเป็นเทอะทะเกินไปที่จะสามารถใช้งานได้ อย่างมีความสุข แต่เราได้มาถึงจุดที่เรากำลังมุ่งเน้นไปทางด้านขวา
สิ่ง นั่นคือทุกสิ่งที่เรามั่นใจว่ามีความสำคัญไปที่นั่นเพื่อจะมองที่; ปัญหาคือการที่พวกเขา
ได้รับการสวมกระเบื้องโมเสคยักษ์ซึ่งในมิติที่สำคัญสิ่งที่พวกเขาถูกฝังอยู่ ดังนั้นผมจึงได้คลาสสิก
สิ่งที่ทางคณิตศาสตร์ซึ่งจะจัดเรียงพวกเขาเข้าไปในชั้นสมมูล สำหรับแต่ละรายการฉันถาม "นี่คือสิ่งที่
ตัวอย่างของ?" และสมมติว่าเรากลุ่มด้วยกันทุกสิ่งที่เป็นประเภทเดียวกัน เราสามารถระบุคลัสเตอร์นั้น
เป็นมิติสำคัญของบทเรียนหรือไม่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดี , คุณสามารถเดาตอนจบ : นี้เป็นอีกแบบ แต่มันก็มีหลายอย่างที่ต้องดูว่ามันก็ไม่น่าใช้ จะใช้งานได้ อย่างมีความสุข แม้ว่า เราได้มาถึงจุดที่เรามุ่งเน้นไปที่สิทธิสิ่งที่ นั่นคือทุกอย่างที่เราว่าสำคัญ ก็จะมอง ปัญหาคือว่าได้ด้วยโมเสคยักษ์ที่มีขนาดคีย์ อะไรพวกนั้น ถูกฝัง ผมก็เลยคลาสสิกเรื่องทางคณิตศาสตร์ซึ่งจะจัดเรียงไว้ในการเทียบชั้น สำหรับแต่ละรายการที่ผมถามว่า อะไรคือสิ่งที่ นี้ เป็นอินสแตนซ์ของ " และถ้าเรารวมกลุ่มกันทั้งหมด สิ่งที่เป็นประเภทเดียวกัน เราสามารถระบุว่า กลุ่มเป็นมิติที่สำคัญของบทเรียน