Antioxidant activityBased on the ap

Antioxidant activity
Based on the applied CK, the antioxidant potential for individual plant parts during tissue culture and acclimatization were
determined (Table 1). The underground parts had better antioxidant activity among the tissue culture regenerants while aerial
parts yielded better antioxidant activity during acclimatization in
all experimental variants. Duringtissue culture, the ORACwas highestwith mTRtreatment(927 mol g−1 TE)inthe underground parts
while the aerial part of BA-treated cultures had the least activity
(223 mol g−1 TE). On the other hand, CK-free and 2iP treatments
had the highest (433 mol g−1 TE) and lowest (47 mol g−1 TE)
ORAC after acclimatization, respectively.
Generally, there was a significant difference between tissue culture and acclimatized plantlets whensimilarplantparts ofthe same
treatment were compared. In the underground parts, there was
a marked decrease in ORAC, for instance, an 8-fold decrease was
detected in 2iP treatment after acclimatization (stage). In addition,
BA-treated plantlets showed the least decrease (2-fold) in ORAC
while the control plantlets had a 7-fold decline and the topolin
(mT, mTRand MemTTHP) treatments were lower by approximately
5–6-fold. Conversely, the general increase in ORAC in aerial parts
after acclimatization was less pronounced as the highest increase
(approximately 2-fold) was obtained in BA treatment.
Phenolic acid content
Different levels of three hydroxybenzoic derivatives namely
protocatechuic acid, 4-hydroxybenzoic acid and vanillic acid were
quantified (Fig. 1). Protocatechuic and 4-hydroxybenzoic acids
were more abundant in underground part of the tissue cultured
plantlets with the exception of the BA treatment where the aerial
part yielded higher levels. Aerial parts (with the exception of
BA-treated plantlets) generally showed an increase in levels of
protocatechuic acid after the plants were acclimatized (Fig. 1A
and B). Following acclimatization, 2iP-treated plantlets had highest level ofprotocatechuic acid whereas mTR-treated ones had the
least. The highest concentration of 4-hydroxybenzoic acids were
detected in BA regenerants among the aerial parts (Fig. 1C) and
2iP-treated for the underground parts (Fig. 1D). Vanillic acid was
only detected in the underground parts of both tissue culture and
acclimatized plantlets (Fig. 1E). The accumulation of vanillic acid
was significantly enhanced in the presence of BA. For example, in
the underground parts oftissue culture plantlets, there was approximately 57-fold increase in BA-treated plantlets when compared to
the CK-free plants. In addition, among all the phenolic acids quantified in the current study, the quantity ofvanillic acid (24.9 gg−1)
in BA-treated plantlet was the most abundant. Even afteracclimatization, BA-treated plantlets maintained a significantly higher level
of vanillic acid in the underground parts compared to other CK
treatments.
The effect of the CK treatments on the biosynthesis/accumulation of the hydroxycinnamic acid derivatives
(p-coumaric acid, caffeic acid and ferulic acid) was quantified
(Fig. 2). In the aerial part, the plantlets generally accumulated
more p-coumaric acid during tissue culture than at the acclimatization stage (Fig. 2A and B). Furthermore, the topolins (mTR and
MemTTHP) favoured p-coumaric acid accumulation as demonstrated in mTR treatment that was 7-fold more than the control.
For the underground part however, the acclimatized plantlets had
higheramounts ofp-coumaric acid when compared to similarparts
in tissue cultured plantlets. The highest amount of p-coumaric was
detected in plantlets treated with 2iP while mT-treated plantlets
had the lowest level. In terms of the ferulic acid content, mTR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารต้านอนุมูลอิสระจาก CK ใช้ศักยภาพสารต้านอนุมูลอิสระสำหรับชิ้นส่วนของพืชแต่ละช่วงการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและเคยชินกับสภาพที่ถูกกำหนด(ตารางที่ 1) ส่วนใต้ดินมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่ดีขึ้นในหมู่ผู้เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อในขณะที่อากาศส่วนผลฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่ดีขึ้นในช่วงเคยชินกับสภาพในสายพันธุ์ที่ทดลองทั้งหมด วัฒนธรรม Duringtissue ที่ ORACwas highestwith mTRtreatment (927? mol-1 กรัม TE) ส่วนเบี่ยงใต้ดินในขณะที่ส่วนทางอากาศของวัฒนธรรมบริติชแอร์เวย์ได้รับการรักษามีกิจกรรมน้อย(223? mol-1 กรัม TE) ในทางตรงกันข้าม, CK-ฟรีและการรักษา 2iP ได้สูงสุด (433? mol กรัม-1 TE) และต่ำสุด (47? mol กรัม-1 TE) ORAC หลังจากที่เคยชินกับสภาพตามลำดับ. โดยทั่วไปมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ และปรับสภาพต้น whensimilarplantparts ofthe เดียวกันการรักษาถูกนำมาเปรียบเทียบ ในส่วนใต้ดินมีการลดลงของการทำเครื่องหมายใน ORAC เช่นลดลง 8 เท่าได้รับการตรวจพบในการรักษา2iP หลังจากที่เคยชินกับสภาพ (เวที) นอกจากนี้ต้นบริติชแอร์เวย์ได้รับการรักษาพบว่าลดลงน้อย (2 เท่า) ใน ORAC ขณะที่ต้นควบคุมมีการลดลง 7 เท่าและ topolin (MT, mTRand MemTTHP) การรักษาลดลงประมาณ5-6 เท่า ในทางกลับกันการเพิ่มขึ้นใน ORAC ในส่วนทางอากาศหลังจากที่เคยชินกับสภาพเป็นเด่นชัดน้อยลงในขณะที่เพิ่มขึ้นสูงสุด(ประมาณ 2 เท่า) ที่ได้รับในการรักษา BA. ฟีโนลิกกรดในระดับที่แตกต่างกันของสามอนุพันธ์ hydroxybenzoic คือกรดprotocatechuic 4 hydroxybenzoic กรดและ vanillic กรดถูกวัด(รูปที่ 1). protocatechuic และกรด 4 hydroxybenzoic มีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในส่วนใต้ดินของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อต้นด้วยข้อยกเว้นของการรักษา BA ที่ที่อากาศส่วนผลระดับที่สูงขึ้น ส่วนทางอากาศ (ยกเว้นต้นบริติชแอร์เวย์ได้รับการรักษา) โดยทั่วไปแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของระดับของกรด protocatechuic หลังจากพืชที่ถูกปรับสภาพ (รูป. 1A และ B) ต่อไปนี้เคยชินกับสภาพ, ต้น 2iP รับการรักษามีกรด ofprotocatechuic ระดับสูงสุดในขณะที่คนที่ได้รับการรักษา MTR มีน้อย ความเข้มข้นสูงสุดของ 4 hydroxybenzoic กรดถูกตรวจพบในเพาะBA หนึ่งในส่วนทางอากาศ (รูป. 1C) และ2iP รับการรักษาสำหรับชิ้นส่วนใต้ดิน (รูป. 1D) กรด vanillic ถูกตรวจพบได้เฉพาะในส่วนใต้ดินของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและปรับสภาพต้น(รูป. 1E) การสะสมของกรด vanillic ได้รับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในการปรากฏตัวของบริติชแอร์เวย์ ยกตัวอย่างเช่นในส่วนใต้ดิน oftissue ต้นกล้าวัฒนธรรมมีการเพิ่มขึ้นประมาณ 57 เท่าในต้นบริติชแอร์เวย์ได้รับการรักษาเมื่อเปรียบเทียบกับพืชที่CK-ฟรี นอกจากนี้ในทุกกรดฟีนอลปริมาณในการศึกษาในปัจจุบันกรด ofvanillic ปริมาณ (24.9? GG-1) ในต้นบริติชแอร์เวย์ได้รับการรักษาเป็นผู้ที่มีมากที่สุด แม้ afteracclimatization, ต้นปริญญาตรีที่ได้รับการบำรุงรักษาเป็นระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของกรดvanillic ในส่วนใต้ดินเมื่อเทียบกับ CK อื่น ๆการรักษา. ผลของการรักษาที่ CK ในการสังเคราะห์ / การสะสมของอนุพันธ์ของกรด hydroxycinnamic (กรดพี coumaric กรด caffeic และ ferulic กรด) ได้รับการวัด(รูปที่. 2) ในส่วนทางอากาศที่สะสมต้นโดยทั่วไปกรดพี coumaric มากขึ้นในช่วงการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อในขั้นตอนกว่าที่เคยชินกับสภาพ (รูป. 2A และ B) นอกจากนี้ topolins นี้ (MTR และMemTTHP) ที่ชื่นชอบการสะสมกรดพี coumaric ที่แสดงให้เห็นในการรักษา MTR ที่ 7 เท่ามากกว่าการควบคุม. สำหรับส่วนใต้ดิน แต่ปรับสภาพต้นมีhigheramounts OFP-coumaric กรดเมื่อเทียบกับ similarparts ใน เนื้อเยื่อเพาะต้นกล้า จำนวนเงินสูงสุดของพี coumaric ถูกตรวจพบในต้นการรักษาด้วย2iP ในขณะที่ต้น MT-รับการรักษามีระดับต่ำสุด ในแง่ของปริมาณกรด ferulic, MTR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารต้านอนุมูลอิสระตามประยุกต์ CK , สารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชส่วนบุคคล และการกำหนดจำนวน
( ตารางที่ 1 ) ส่วนใต้ดินได้ดีกว่าสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมระหว่างการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ regenerants ในขณะที่ชิ้นส่วนทางอากาศ
ให้ผลดีกว่าในการต้านออกซิเดชันใน
ทั้งหมดทดลองพันธุ์ duringtissue วัฒนธรรม ,การ oracwas highestwith mtrtreatment ( 927  mol G − 1 ที ) ในใต้ดินส่วน
ตอนที่เครื่องบินของ BA รักษาวัฒนธรรม มีกิจกรรมน้อย
( 223  mol G − 1 ที ) บนมืออื่น ๆ , CK และรักษาฟรี 2ip
ได้สูงสุด ( 433  mol − 1 g te ) และต่ำสุด ( 47  mol G − 1 ที )

ORAC หลังจากการ ตามลำดับ โดยทั่วไปมีความแตกต่างระหว่างการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อของต้นอ่อน และปรับสภาพ whensimilarplantparts เหมือนกัน
รักษาถูกเปรียบเทียบ ในส่วนใต้ดิน มีการลดลงของ ORAC เครื่องหมาย เช่น การ 8-fold ลดถูกตรวจพบในการรักษาหลังจากการ 2ip
( เวที ) นอกจากนี้ พบว่าต้น
ถือว่าลดลง ( ถึงน้อยที่สุด ) ORAC
ในขณะที่ต้นควบคุมมีการลดลง 7-fold และ topolin
( MT mtrand memtthp ) การรักษาลดลงโดยประมาณ
5 – 6 เท่าเป็น . โดยทั่วไปเพิ่มในส่วน
หลังจากการ ORAC อากาศน้อย ออกเสียงเป็น
เพิ่มสูงสุด ( ประมาณถึง ) ได้ในบาบัด .

เนื้อหากรดฟีนอลในระดับต่าง ๆ ของอนุพันธ์ 3
hydroxybenzoic ได้แก่โปรโตคาเทคซู ค กรด และปริมาณ 4-hydroxybenzoic vanillic acid เป็น
( รูปที่ 1 ) และกรด protocatechuic 4-hydroxybenzoic
มีดาษดื่นมากขึ้นในส่วนใต้ดินของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
ต้นด้วยข้อยกเว้นของ BA รักษาส่วนที่อากาศ
จากระดับที่สูงขึ้น ส่วนทางอากาศ ( ยกเว้น
ถือว่าต้น ) โดยทั่วไปแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของระดับ
กรด protocatechuic หลังจากพืชปรับสภาพ ( รูปที่ 1A
b ) ต่อไปนี้การรักษาสูงสุดระดับต้นมี 2ip , ofprotocatechuic กรดและ MTR ถือว่าคนที่ได้
น้อย ความเข้มข้นสูงสุดของ 4-hydroxybenzoic กรดถูกตรวจพบในบา regenerants
ในบรรดาชิ้นส่วนทางอากาศ ( ภาพที่ 1c )
2ip รักษาส่วนใต้ดิน ( ภาพดี )
vanillic acid คือเท่านั้นที่ตรวจพบในส่วนใต้ดินของทั้งเนื้อเยื่อและ
ปรับสภาพต้น ( รูปที่ 1e ) การสะสมของ vanillic acid
อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในการปรากฏตัวของบา ตัวอย่างเช่นใน
ใต้ดินส่วน oftissue ต้นกล้าวัฒนธรรม มีประมาณ 57 พับเพิ่ม BA รักษายอดเมื่อเทียบกับ
CK ฟรีพืช นอกจากนี้ในบรรดาฟีโนลิก กรด quantified ในการศึกษาปัจจุบัน ปริมาณกรด ofvanillic ( 24.9  GG − 1 )
นเจริญถือว่าเป็นปริมาณมากที่สุด แม้ afteracclimatization บาถือว่าต้นยังคงสูงกว่าระดับ
ของ vanillic acid ในส่วนใต้ดินเมื่อเทียบกับ CK

การรักษาอื่น ๆผลของการรักษาในระดับ CK / สะสมของอนุพันธ์กรด hydroxycinnamic
( p-coumaric และกรด Caffeic กรด ferulic ) คือปริมาณ
( รูปที่ 2 ) ในส่วนทางอากาศ , ต้นมักสะสม
p-coumaric มากขึ้นกรดในเนื้อเยื่อมากกว่าในการเวที ( รูปที่ 2A และ B ) นอกจากนี้ topolins ( MTR และ
memtthp ) ชอบ p-coumaric กรดสะสมที่แสดงให้เห็นในการรักษาที่ถูก 7-fold mtr มากกว่าการควบคุม .
ส่วนใต้ดิน อย่างไรก็ตาม การปรับสภาพต้นมี
higheramounts p coumaric กรดเมื่อเทียบกับ similarparts
ในเนื้อเยื่อเพาะเลี้ยงได้ดีที่สุด ปริมาณสูงสุดที่ถูกตรวจพบในต้น p-coumaric
ได้รับ 2ip ในขณะที่รักษาต้น
.ได้ระดับต่ำมาก ในแง่ของปริมาณกรดเฟอรูลิก MTR ,