The Green Revolution was launched i

The Green Revolution was launched in the 1960s with the goal of averting famine, reducing rural poverty, and modernizing the agriculture sector of developing Asia and Latin America. The Revolution was successful in promoting widespread use of new, input responsive seeds together with irrigation, fertilizer, and pesticides to increase cereal crop yields and improve food security (Davies 2003; Evenson and Gollin 2003). While the Green Revolution had negative environmental impacts including land degradation and excessive use of water in some areas (Hazell 2009; Meena et al. 2013), the Revolution’s “father,” Norman Borlaug, highlighted that without agricultural intensification, 18–23 million hectares of additional land would have been needed to produce sufficient food to prevent world hunger (Stevenson et al. 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปฏิวัติเขียวถูกเปิดในปี 1960 มีเป้าหมายเรื่องอดอยาก การลดความยากจนชนบท และปรับภาคการเกษตรของเอเชียและอเมริกา การปฏิวัติที่ประสบความสำเร็จในการส่งเสริมการใช้ประโยชน์จากเมล็ดตอบสนองใหม่ อินพุตร่วมกับชลประทาน ปุ๋ย และยาฆ่าแมลงเพื่อเพิ่มผลผลิตธัญพืชพืช และปรับปรุงความปลอดภัยอาหาร (เดวีส์ 2003 Evenson และ Gollin 2003) ขณะที่การปฏิวัติเขียวมีกระทบสิ่งแวดล้อมรวมทั้งที่ดินเสื่อมสภาพและใช้น้ำมากเกินไปในบางพื้นที่ (Hazell 2009 เตรียม et al. 2013), การปฏิวัติ "พ่อ นอร์แมนบอร์ล็อก เน้นที่ไม่ มีแรงทางการเกษตร 18 – 23 ล้านไร่ของที่ดินเพิ่มเติมจะได้ถูกต้องในการผลิตอาหารเพียงพอเพื่อป้องกันโลกหิว (สตีเวนสัน et al. 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิวัติเขียวได้รับการเปิดตัวในปี 1960 โดยมีเป้าหมายที่จะหลีกเลี่ยงการกันดารอาหารลดความยากจนในชนบทและทันสมัยภาคเกษตรของการพัฒนาเอเชียและละตินอเมริกา การปฏิวัติก็ประสบความสำเร็จในการส่งเสริมการใช้อย่างแพร่หลายของใหม่ใส่เมล็ดตอบสนองร่วมกับการให้น้ำปุ๋ยและยาฆ่าแมลงเพื่อเพิ่มผลผลิตพืชธัญพืชและปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยอาหาร (เดวีส์ 2003 Evenson และ Gollin 2003) ในขณะที่การปฏิวัติเขียวมีผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อมรวมถึงความเสื่อมโทรมของที่ดินและการใช้งานที่มากเกินไปของน้ำในบางพื้นที่ (Hazell 2009. นา et al, 2013), "พ่อ" การปฏิวัติของนอร์แมน Borlaug เน้นว่าไม่มีแรงการเกษตร 18-23 ล้านไร่ ที่ดินเพิ่มเติมจะได้รับการที่จำเป็นในการผลิตอาหารเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เกิดความหิวโลก (สตีเวนสัน et al. 2013)