In Crane’s widely anthologized “The

In Crane’s widely anthologized “The Wayfarer,” the speaker narrates a little ditty about a traveler who sets out down the “pathway to truth.” The traveler is immediately “struck with astonishment” that the pathway is overgrown with weeds.

So the traveler remarks that obviously nobody had traveled down this path for quite some time. Then he notices that each weed is actually “a singular knife.” It is at this point that the traveler decides he will also abandon this pathway to truth and look for another road.

Of course, the implication is that like all the others who have tried and then abandoned the way to truth, this traveler will not get to truth either, because he would rather travel an easier path.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในของเครน anthologized อย่างกว้างขวาง "เดอะ Wayfarer ลำโพงที่ narrates ditty น้อยเกี่ยวกับนักท่องเที่ยวที่กำหนดลง"ระดับความจริง" นักท่องเที่ยวได้ทันที "หลงกับ astonishment" ที่ทางเดินเป็นอยู่กลางป่ารกชัฏมีวัชพืชดังนั้น นักท่องเที่ยวที่หมายเหตุที่ แน่นอนไม่มีใครเดินทางลงเส้นทางนี้ค่อนข้างบางเวลา แล้ว เขาสังเกตพบว่า ว่า วัชพืชแต่ละจริง "เป็นเอกพจน์มีด" จุดนี้เป็นที่ที่นักท่องเที่ยวตัดสินใจเขาจะยังละทิ้งทางเดินนี้ความจริง และมองหาถนนอีกแน่นอน เนื่องจากเป็นที่อื่น ๆ ทั้งหมดที่ได้พยายาม และละทิ้งไปความจริงแล้ว เช่นนี้นักท่องเที่ยวจะไม่ได้รับความจริงอย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะเขาค่อนข้างจะเดินทางเส้นทางง่ายขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเครน anthologized อย่างกว้างขวาง "Wayfarer" ลำโพงเล่าเพลงสั้น ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการเดินทางที่ชุดออกลง "ทางเดินไปสู่ความจริง." เดินทางทันที "หลงด้วยความประหลาดใจ" ที่ทางเดินเป็นรกไปด้วยวัชพืชดังนั้นคำพูดของนักเดินทาง ที่เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเคยเดินทางลงเส้นทางนี้สำหรับค่อนข้างบางเวลา จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าแต่ละวัชพืชเป็นจริง "มีดเอกพจน์." มันเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวตัดสินใจว่าเขาจะละทิ้งเส้นทางนี้เพื่อความจริงและมองหาถนนอื่นแน่นอนความหมายก็คือว่าเหมือนคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่มี พยายามแล้วที่ถูกทอดทิ้งวิธีการความจริงเดินทางนี้จะไม่ได้รับความจริงอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะเขาอยากจะไปเที่ยวเส้นทางง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรถเครนอย่างกว้างขวางทำการรวบรวมบทประพันธ์ " Wayfarer " ผู้พูด narrates ดีตตี้เล็ก ๆน้อย ๆเกี่ยวกับนักท่องเที่ยวที่ชุดออกไปตามเส้นทางสู่ความจริง " นักเดินทางทันที " หลงกับความประหลาดใจ " ทางเดินเป็นรกกับวัชพืช

ดังนั้นนักท่องเที่ยว กล่าวว่า เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเคยเดินทางเส้นนี้สำหรับค่อนข้างบาง เวลาแล้วเขาประกาศว่า แต่ละเนื้อเป็น " มีด " . " มันเป็นจุดที่นักเดินทางตัดสินใจ เขาจะทิ้งเส้นทางนี้เพื่อความจริงและมองหาเส้นทางอื่น

แน่นอน นัยว่าเหมือนคนอื่น ๆที่ได้ลองแล้วทอดทิ้งไป ความจริง นักเดินทาง นี้ จะ ไม่ได้มาด้วย เพราะเขายอมเดินทางเส้นทางง่าย