While the above literature document

While the above literature documents what is perceived to be
causally related to the ascendency of French culinary superiority,
Steinberger (2009) chronicles its descent. Where others see excellence,
he contends that French cuisine is on a downward spiral
which is worrisome, not merely because it signals culinary disgrace,
but because it portends the erosion of the French nation itself. To
fall off the world’s culinary pedestal is akin to the socio-cultural
decay of the nation. The finger of blame for this decline is
frequently pointed at the growing ‘invasion’ of fast-food (Fantasia,
1995; Poulain, 2002), which started in the 1980s and continued
throughout the 1990s. The physical and cultural presence of fastfood
symbolizes for many the homogenizing, “‘one-size-fits-all’
approach to food” engendered by globalization (Gordon and
Meunier, 2001, p. 30) and, therefore, stands at odds with what
others perceive to be a cuisine of culinary complexity and regional
diversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่เอกสารวรรณกรรมข้างต้นถือว่าเป็นอะไรcausally กับ ascendency ของปมอาหารฝรั่งเศสSteinberger (2009) พงศาวดารของโคตร ที่ผู้อื่นมองเห็นความเป็นเลิศเขา contends ที่ อาหารฝรั่งเศสอยู่เกลียวลงซึ่งเป็นทางการค้า ไม่เพียง เพราะมันสัญญาณเสียราศีอาหารแต่เนื่อง จากมัน portends พังทลายของประเทศฝรั่งเศสเอง ถึงฤดูใบไม้ร่วงปิดเชิงอาหารโลกเป็นเหมือนกับสังคมวัฒนธรรมการเสื่อมลงของประเทศ นิ้วป้ายความผิดลดลงนี้เป็นมักชี้ไปที่การเติบโต "บุกรุก" ของอาหาร (แฟนตาเซีย1995 Poulain, 2002) ซึ่งเริ่มต้นในทศวรรษ 1980 และอย่างต่อเนื่องตลอดทศวรรษที่ 1990 Fastfood ก็ทางกายภาพ และวัฒนธรรมสัญลักษณ์สำหรับหลายที่ homogenizing "' one-size-fits-all'วิธีการให้อาหาร" engendered โดยโลกาภิวัตน์ (Gordon และMeunier, 2001, p. 30) และ จึง at odds with อะไรผู้สังเกตต้อง อาหารอาหารซับซ้อน และภูมิภาคความหลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เอกสารวรรณกรรมข้างต้นสิ่งที่เห็นว่าเป็นเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับรุ่งเรืองที่เหนือกว่าการทำอาหารฝรั่งเศส
Steinberger (2009) ไว้เชื้อสายของตน ในกรณีที่คนอื่นเห็นความเป็นเลิศที่เขาเชื่อว่าอาหารฝรั่งเศสอยู่บนเกลียวลงซึ่งเป็นที่น่าเป็นห่วงไม่เพียงเพราะมันส่งสัญญาณอับอายการทำอาหารแต่เพราะมัน portends การชะล้างพังทลายของประเทศฝรั่งเศสเอง ที่จะตกออกฐานการทำอาหารของโลกจะคล้ายกับสังคมวัฒนธรรมการสลายตัวของประเทศ นิ้วของโทษการลดลงนี้จะชี้ให้เห็นบ่อยครั้งที่ 'บุก' ที่เพิ่มขึ้นของอาหารจานด่วน (Fantasia, 1995; Poulain, 2002) ซึ่งเริ่มต้นในปี 1980 และต่อเนื่องตลอดปี 1990 การปรากฏตัวทางกายภาพและทางวัฒนธรรมของฟาสต์ฟู้สัญลักษณ์สำหรับหลาย ๆ คนการผสมยาง "หนึ่งขนาดเหมาะกับทุกวิธีการที่อาหาร" ที่พรั่งพรูออกมาจากโลกาภิวัตน์ (กอร์ดอนและMeunier, 2001, น. 30) และดังนั้นจึงอยู่ที่การต่อรองกับสิ่งที่คนอื่น ๆ รับรู้ที่จะเป็นอาหารของความซับซ้อนการทำอาหารและภูมิภาคมีความหลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่เอกสารงานวิจัยข้างต้นสิ่งที่เป็นที่รับรู้จะ
ตามลำพัง ที่เกี่ยวข้องกับ ascendency เหนือกว่าอาหารฝรั่งเศส ,
ตน์เบอร์เกอร์ ( 2009 ) พงศาวดารเชื้อสายของตน . ที่คนอื่นเห็นเป็นเลิศ
เขาเชื่อว่าอาหารฝรั่งเศสกำลังคลายเกลียว
ซึ่งน่าเป็นห่วง ไม่ใช่เพียงเพราะมันเป็นสัญญาณอาหารขายหน้า
แต่เพราะ portends การชะล้างพังทลายของ ฝรั่งเศส ประเทศตัวเอง