Measuring poverty - statistics and

Measuring poverty - statistics and indicators

Figures and statistics have a very important role to play in development. If development is about alleviating or eradicating poverty, every government has to be able to measure whether their policies are making changes to poverty. Every five years the government conducts a census where thousands of officials go from door to door and interview all households about things like age of household members, income, education, access to water and sanitation, number of people in the family etc.

The collection of this kind of data is at the heart of development studies. Every government has to understand its population - this is called demography which is the statistical study of human population.

Government is responsible for spending the money that is collected through taxes on improving the lives and providing basic services to its citizens. Every ministry and government department needs statistics to be able to do this. For example, the minister of finance needs to draw up a budget every year based on projected income and expenditure. To do so s/he needs to know things like: how many people are working and form part of the taxable population, how many people live below the poverty line and how many qualify for social grants such as pensions, child grants, disability grants etc.

The minister of education has to know how many children there are of school-going age and how many of these will stay in school until matric, how many of these children are in rural and urban areas and how many of these children have special education needs. The minister of health has to understand the number of women who are of child bearing age and the average number of children that they have, this will help to plan for the future provision of health care to the population as a whole and will help to plan anti-natal clinics, nutritional services etc.

All ministries must know what percentage of the population live in rural and urban areas so that services such as water, electricity provision, the planning of roads, public works programs and so on can be correctly targeted. The government as a whole needs to put in place certain indicators to measure whether there are any improvements in people's lives. For example some indicators could be:

Income per family;
Type of household people live in;
Access to running water and electricity;
The age at which the average person dies or mortality rate;
The number of children people have.
It is very important that the census uses consistent statistics and indicators so that comparisons can be made and improvements measured. Every census should ask more or less the same questions so that we can compare changes over five-year periods. For example the 2001 census showed very clearly that Gauteng and the Western Cape had a large growth or increase in population as more and more people became urbanised. People left the Eastern Cape to move to the Western Cape and moved from Limpopo and North West to Gauteng.

This population shift has an impact on service delivery and the housing situation in those provinces where there has been a big growth in informal settlements. For example the informal settlements put additional pressure on local municipalities to provide basic services and to develop new housing settlements.

In the next section we will look at some of the most important indicators or measures that are used to understand poverty and underdevelopment and to measure the level of well being and development that people experience.
Poverty measures

Some of the key poverty measures that are used are:

Population growth
Population structure
Fertility
Infant mortality and Life expectancy
Per capita income
In this section we will look at each of these in more detail

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวัดความยากจน - สถิติและตัวชี้วัดตัวเลขและสถิติมีบทบาทสำคัญมากในการพัฒนา ถ้าพัฒนาเกี่ยวกับบรรเทา หรือ eradicating ความยากจน มีทุกรัฐบาลสามารถวัดว่านโยบายจะทำการเปลี่ยนแปลงความยากจน ทุก ๆ 5 ปีรัฐบาลทำบ้านที่เจ้าหน้าที่ไปจากมือ และสัมภาษณ์ครัวเรือนทั้งหมดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นอายุของสมาชิกในครัวเรือน รายได้ การศึกษา การเข้าถึงน้ำ และ สุขาภิบาล คนในครอบครัวเป็นต้นคอลเลกชันของข้อมูลชนิดนี้เป็นหัวใจของการศึกษาพัฒนา ทุกรัฐบาลมีการเข้าใจประชากร - นี้เรียกว่าเฟนฮอว์ซึ่งเป็นการศึกษาทางสถิติของประชากรมนุษย์รัฐบาลรับผิดชอบการใช้จ่ายเงินที่รวบรวมผ่านภาษีปรับปรุงชีวิตความเป็นอยู่ และการให้บริการขั้นพื้นฐานของประชาชน แต่ละกระทรวงและกรมต้องสถิติสามารถทำเช่นนี้ ตัวอย่าง รัฐมนตรีต้องออกงบประมาณทุกปีตามการคาดการณ์รายได้และรายจ่าย จะหล่อจำเป็นต้องทราบสิ่ง: จำนวนคนทำงานและรูปแบบส่วนหนึ่งของประชากรที่ต้องเสียภาษี ผู้อยู่ใต้เส้นความยากจน และรับรองจำนวนสำหรับสังคมให้เช่นชีพ เด็กให้ เงินช่วยเหลือพิการเป็นต้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาได้ทราบว่ามีจำนวนเด็กไปโรงเรียนอายุและจำนวนของเหล่านี้จะอยู่ในโรงเรียนจนกระทั่ง matric มีจำนวนของเด็กในพื้นที่ชนบท และเมือง และจำนวนของเด็กเหล่านี้มีความต้องการการศึกษาพิเศษ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสุขภาพมีจำนวนผู้หญิงที่มีลูกปืนอายุและจำนวนเฉลี่ยของเด็กที่มี นี้จะช่วยให้การวางแผนสำรองในอนาคตของการดูแลสุขภาพกับประชากรทั้งหมด และจะช่วยในการวางแผนเกี่ยวกับการต่อต้านเกิดคลินิก บริการโภชนาการฯลฯทบวงกรมทั้งหมดต้องทราบเปอร์เซ็นต์ของประชากรที่อยู่ในพื้นที่ชนบท และเมืองเพื่อให้บริการน้ำ ไฟฟ้าสำรอง การวางแผนของถนน โปรแกรมโยธาธิการและสามารถมีการกำหนดเป้าหมายอย่างถูกต้อง รัฐบาลเป็นทั้งหมดต้องใส่วางบางตัวบ่งชี้วัดว่ามีการปรับปรุงใด ๆ ในชีวิตของผู้คน ตัวบ่งชี้บางอย่าง:รายได้ต่อครอบครัวชนิดของคนในครัวเรือนที่อาศัยอยู่ในการเข้าถึงการใช้น้ำและไฟฟ้าอายุที่ตายเฉลี่ยคนหรืออัตราการตายจำนวนคนที่เด็กได้จำเป็นอย่างยิ่งที่บ้านจะใช้สถิติที่สอดคล้องกันและตัวบ่งชี้เพื่อให้สามารถทำการเปรียบเทียบ และปรับปรุงวัด ทุกบ้านควรถามน้อยคำถามเพื่อให้เราสามารถเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงช่วงระยะเวลาห้าปี เช่น สำมะโนปี 2001 แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า Gauteng และเคปตะวันตกได้เจริญเติบโตขนาดใหญ่ หรือเป็น urbanised เพิ่มขึ้นของประชากรเป็นคนมาก คนซ้ายเคปตะวันออกเพื่อย้ายไปเคปตะวันตก และย้ายจากลิมโปโปและตะวันตกเฉียงเหนือไป Gautengนี้กะประชากรมีผลกระทบต่อการส่งมอบบริการและสถานการณ์ที่อยู่อาศัยในจังหวัดเหล่านั้นมีการเจริญเติบโตใหญ่ในการจ่ายเงินอย่างไม่เป็นทางการ ตัวอย่าง จ่ายเป็นดันเพิ่มเติมในท้องถิ่นอำเภอให้บริการขั้นพื้นฐาน และพัฒนาใหม่อยู่อาศัยจับคู่ในส่วนถัดไป เราจะดูที่ตัวบ่งชี้หรือมาตรการที่ใช้ เพื่อให้เข้าใจความยากจนและ underdevelopment และวัดระดับของกำลังและพัฒนาที่พบคนดี สำคัญที่สุด วัดความยากจนบางวัดความยากจนที่สำคัญที่ใช้คือ:อัตราการเติบโตโครงสร้างประชากรความอุดมสมบูรณ์ทารกการตายและอายุขัยรายได้ต่อหัวในส่วนนี้ เราจะดูในรายละเอียดแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดความยากจน - สถิติและตัวชี้วัดตัวเลขและสถิติที่มีบทบาทสำคัญมากในการเล่นในการพัฒนา หากการพัฒนาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการบรรเทาหรือขจัดความยากจนของรัฐบาลทุกคนมีที่จะสามารถวัดว่านโยบายของพวกเขาจะทำให้การเปลี่ยนแปลงในความยากจน ทุกห้าปีที่รัฐบาลดำเนินการสำรวจสำมะโนประชากรซึ่งนับพันของเจ้าหน้าที่ไปจากประตูไปที่ประตูและสัมภาษณ์ผู้ประกอบการทั้งหมดที่เกี่ยวกับสิ่งที่ต้องการอายุสมาชิกในครัวเรือนที่มีรายได้, การศึกษา, การเข้าถึงน้ำและสุขาภิบาลจำนวนคนในครอบครัว ฯลฯคอลเลกชันของ ชนิดของข้อมูลนี้เป็นหัวใจสำคัญของการศึกษาการพัฒนา รัฐบาลทุกคนมีที่จะเข้าใจประชากร -. นี้เรียกว่าประชากรซึ่งเป็นผลการศึกษาทางสถิติของประชากรมนุษย์ที่รัฐบาลเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการใช้จ่ายเงินที่รวบรวมได้จากภาษีในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตและการให้บริการขั้นพื้นฐานให้กับประชาชนของตน กรมกระทรวงและรัฐบาลทุกความต้องการสถิติที่จะสามารถที่จะทำเช่นนี้ ยกตัวอย่างเช่นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังต้องการที่จะวาดขึ้นงบประมาณทุกปีขึ้นอยู่กับการคาดการณ์รายได้และค่าใช้จ่าย ต้องการทำเช่นนั้นเขา / เธอต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ชอบว่าหลายคนกำลังทำงานและเป็นส่วนหนึ่งของประชากรที่ต้องเสียภาษีกี่คนที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนและวิธีการหลายมีสิทธิ์ได้รับทุนทางสังคมเช่นเงินบำนาญแก่เด็กทุนพิการ ฯลฯ . รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาได้ทราบจำนวนเด็กที่มีวัยเรียนที่กำลังและวิธีการหลายเหล่านี้จะอยู่ในโรงเรียนจน Matric กี่ของเด็กเหล่านี้อยู่ในเขตเมืองและชนบทและจำนวนของเด็กเหล่านี้มีการศึกษาพิเศษ ความต้องการ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสุขภาพได้เข้าใจจำนวนของผู้หญิงที่อยู่ในวัยแบกเด็กและจำนวนเฉลี่ยของเด็กที่พวกเขาได้นี้จะช่วยในการวางแผนสำหรับการให้อนาคตของการดูแลสุขภาพของประชากรโดยรวมและจะช่วยในการวางแผน คลินิกป้องกันการเกิดบริการทางโภชนาการ ฯลฯกระทรวงทุกคนจะต้องรู้ว่าสิ่งที่อัตราร้อยละของประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทและในเมืองเพื่อให้บริการเช่นน้ำไฟฟ้าการให้การวางแผนของถนนสาธารณะโปรแกรมทำงานและอื่น ๆ สามารถกำหนดเป้าหมายได้อย่างถูกต้อง รัฐบาลในฐานะที่เป็นความต้องการที่จะวางในตำแหน่งที่ตัวชี้วัดบางอย่างที่จะวัดว่ามีการปรับปรุงใด ๆ ในชีวิตของผู้คน ยกตัวอย่างเช่นตัวชี้วัดที่บางคนอาจจะเป็น: รายได้ต่อครอบครัวประเภทของผู้คนในครัวเรือนอาศัยอยู่ใน; การเข้าถึงการใช้น้ำและไฟฟ้าอายุที่คนเฉลี่ยเสียชีวิตหรืออัตราการตาย; จำนวนของเด็กคนมี. มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่ การสำรวจสำมะโนประชากรใช้สถิติและตัวชี้วัดที่สอดคล้องกันเพื่อให้การเปรียบเทียบสามารถทำและการปรับปรุงวัด การสำรวจสำมะโนประชากรทุกคนควรจะถามมากหรือน้อยคำถามเดียวกันเพื่อให้เราสามารถเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาห้าปี ตัวอย่างเช่นการสำรวจสำมะโนประชากร 2001 แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ากัวเต็งและเวสเทิร์นเคปมีการเติบโตขนาดใหญ่หรือการเพิ่มขึ้นของประชากรที่เป็นคนมากขึ้นกลายเป็นลักษณะ คนซ้าย Eastern Cape จะย้ายไปตะวันตกและย้ายจาก Limpopo และนอร์ทเวสต์ Gauteng. กะประชากรนี้มีผลกระทบต่อการส่งมอบบริการและสถานการณ์ที่อยู่อาศัยในจังหวัดเหล่านั้นที่ได้มีการเจริญเติบโตที่ยิ่งใหญ่ในการชำระหนี้นอกระบบ ยกตัวอย่างเช่นการตั้งถิ่นฐานเป็นทางการกดดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับเทศบาลท้องถิ่นเพื่อให้บริการขั้นพื้นฐานและการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานที่อยู่อาศัยใหม่. ในส่วนถัดไปเราจะมาดูที่บางส่วนของตัวชี้วัดที่สำคัญที่สุดหรือมาตรการที่ใช้ในการทำความเข้าใจกับความยากจนและด้อยพัฒนาและการวัด . ระดับของความเป็นอยู่และการพัฒนาที่คนประสบการณ์มาตรการความยากจนบางส่วนของมาตรการแก้ไขปัญหาความยากจนที่สำคัญที่ถูกนำมาใช้คือการเติบโตของประชากรโครงสร้างประชากรเจริญพันธุ์การตายของทารกและอายุขัยรายได้ต่อหัวในส่วนนี้เราจะดูที่แต่ละเหล่านี้ในรายละเอียดมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัดความยากจน - สถิติและตัวชี้วัด

ตัวเลขและสถิติจะมีบทบาทสำคัญในการเล่นในการพัฒนา ถ้าพัฒนาเรื่องการบรรเทาหรือขจัดความยากจน รัฐบาลทุกรัฐบาลจะต้องสามารถวัดว่านโยบายของพวกเขาคือการเปลี่ยนแปลงความยากจนทุกๆ 5 ปี รัฐบาลจัดการสํามะโนประชากรที่มากมายของเจ้าหน้าที่ไปจากประตูไปที่ประตูและสัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องอายุของสมาชิกในครัวเรือน ระดับการศึกษา ระดับรายได้ของครัวเรือน การเข้าถึงน้ำและสุขาภิบาล จำนวนคนในครอบครัว ฯลฯ

คอลเลกชันของชนิดนี้ของข้อมูลที่เป็นหัวใจของการศึกษาการพัฒนาทุกรัฐบาลมีความเข้าใจของประชากรนี้เรียกว่าประชากรศาสตร์ซึ่งการศึกษาทางสถิติของประชากรมนุษย์ รัฐบาล

รับผิดชอบการใช้จ่ายเงินที่ถูกเก็บรวบรวมผ่านทางภาษีในการปรับปรุงชีวิตและการให้บริการพื้นฐานของประชาชน ทุกกระทรวงและหน่วยงานราชการต้องการสถิติที่ได้ทำแบบนี้ ตัวอย่างเช่นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังต้องการที่จะวาดขึ้นงบประมาณทุกปีตามคาดการณ์รายได้และรายจ่าย า s / เขาต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ชอบ : วิธีการหลายคนกำลังทำงานและเป็นส่วนหนึ่งของประชากรที่ต้องเสียภาษี วิธีการหลายคนอาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนและกี่เปทุนทางสังคม เช่น บำนาญ มอบทุนเด็กพิการ ฯลฯ

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ได้ทราบว่ามีเด็กมีโรงเรียนไป อายุและจำนวนของเหล่านี้จะอยู่ในโรงเรียนจน matric วิธีการหลายของเด็กเหล่านี้ในพื้นที่เมืองและชนบทและวิธีการหลายของเด็กเหล่านี้มีความต้องการการศึกษาพิเศษ กระทรวงสุขภาพได้เข้าใจจำนวนของผู้หญิงที่มีอายุเด็ก และค่าเฉลี่ยของจำนวนเด็กที่พวกเขาได้นี้จะช่วยให้คุณวางแผนสำหรับอนาคต การดูแลสุขภาพของประชากรโดยรวม และจะช่วยวางแผนป้องกัน นาตาล คลินิกบริการโภชนาการ ฯลฯ

ทุกกระทรวงต้องรู้ค่าอะไรของประชากรที่อาศัยอยู่ในเมืองและชนบทเพื่อให้บริการต่างๆ เช่น น้ำ ไฟฟ้า การจัดการ การวางแผนของถนนโยธาธิการ โปรแกรมและอื่น ๆสามารถกำหนดเป้าหมายได้อย่างถูกต้องรัฐบาลโดยรวม ต้องวางในสถานที่บางอย่างที่ชี้วัดว่ามีใด ๆในการปรับปรุงชีวิตของผู้คน ตัวอย่างตัวชี้วัดบางอย่างอาจจะ :

รายได้ต่อครอบครัว ;
คนประเภทที่ครัวเรือนอาศัยอยู่ใน ;
เข้าถึงน้ำประปาและไฟฟ้า ;
อายุที่คนเสียชีวิต หรืออัตราการตาย ;

จำนวนเด็กที่มีมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่การใช้สถิติที่สอดคล้องกันและตัวชี้วัดเพื่อให้เปรียบเทียบได้ และปรับปรุงวัด ทุกการสำรวจสำมะโนประชากรควรจะถามมากกว่าหรือน้อยกว่าคำถามเดียวกันเพื่อให้เราสามารถเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลา 5 ปีตัวอย่างเช่น 2001 การสำรวจสำมะโนประชากรแสดงอย่างชัดเจนว่าเมืองและตะวันตกมีการเติบโตเพิ่มขึ้นในประชากรขนาดใหญ่หรือเป็นคนมากขึ้นกลายเป็น urbanised . คนซ้ายแหลมทางทิศตะวันออกไปตะวันตก และย้ายจากทิศเหนือและทิศตะวันตก Limpopo Gauteng .

ประชากรเปลี่ยนแปลงที่มีผลกระทบต่อการให้บริการ และสถานการณ์ที่อยู่อาศัยในจังหวัดเหล่านั้นที่ได้มีการเจริญเติบโตใหญ่ในการชำระหนี้นอกระบบ ตัวอย่างเช่นการชำระหนี้นอกระบบให้ความดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับเทศบาลท้องถิ่นเพื่อให้บริการขั้นพื้นฐานและการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานที่อยู่อาศัยใหม่

ในส่วนถัดไปเราจะดูที่บางส่วนของตัวชี้วัดที่สำคัญที่สุด หรือมาตรการที่ใช้เพื่อเข้าใจความยากจนและการด้อยพัฒนา และวัดระดับของมนุษย์และการพัฒนาที่คน ประสบการณ์


บางวัดความยากจนของคีย์ ความยากจน มาตรการที่ใช้อยู่ : การเติบโตของประชากรโครงสร้างประชากร




และความอุดมสมบูรณ์ของการตายของทารกอายุขัย

รายได้ต่อหัวในส่วนนี้เราจะดูที่แต่ละเหล่านี้ในรายละเอียดเพิ่มเติม