The magnetic era (1945 to 1975)[edi

The magnetic era (1945 to 1975)[edit]
The third wave of development in audio recording began in 1945, when the allied nations gained access to a new German invention - magnetic tape recording. The technology was invented in the 1930s, but remained restricted to Germany (where it was widely used in broadcasting) until the end of World War II. Magnetic tape provided another dramatic leap in audio fidelity — indeed, Allied observers first became aware of the existence of the new technology because they noticed that the audio quality of obviously pre-recorded programs was practically indistinguishable from live broadcasts. From 1950 onwards, magnetic tape quickly became the standard medium of audio master recording in the radio and music industries, and led to the development of the first hi-fi stereo recordings for the domestic market, the development of multi-track tape recording for music, and the demise of the disc as the primary mastering medium for sound. Magnetic tape also brought about a radical reshaping of the recording process — it made possible recordings of far longer duration and much higher fidelity than ever before, and it offered recording engineers the same exceptional plasticity that film gave to cinema editors — sounds captured on tape could now easily be manipulated sonically, edited, and combined in ways that were simply impossible with disc recordings. These experiments reached an early peak in the 1950s with the recordings of Les Paul and Mary Ford, who pioneered the use of tape editing and "multi-tracking" to create large 'virtual' ensembles of voices and instruments, constructed entirely from multiple taped recordings of their own voices and instruments. Magnetic tape fueled a rapid and radical expansion in the sophistication of popular music and other genres, allowing composers, producers, engineers and performers to realize previously unattainable levels of complexity. Other concurrent advances in audio technology led to the introduction of a range of new consumer audio formats and devices, on both disc and tape, including the development full-frequency-range disc reproduction, the change from shellac to polyvinyl plastic for disc manufacture, the invention of the 33rpm, 12-inch long-playing (LP) disc and the 45rpm 7-inch "single", the introduction of domestic and professional portable tape recorders (which enabled high-fidelity recordings of live performances), the popular 4-track cartridge and compact cassette formats, and even the world's first "sampling keyboards" - the pioneering tape-based keyboard instrument the Chamberlin, and its more famous successor, the Mellotron.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุคเหล็ก (1945 ถึง 1975) [แก้]The third wave of development in audio recording began in 1945, when the allied nations gained access to a new German invention - magnetic tape recording. The technology was invented in the 1930s, but remained restricted to Germany (where it was widely used in broadcasting) until the end of World War II. Magnetic tape provided another dramatic leap in audio fidelity — indeed, Allied observers first became aware of the existence of the new technology because they noticed that the audio quality of obviously pre-recorded programs was practically indistinguishable from live broadcasts. From 1950 onwards, magnetic tape quickly became the standard medium of audio master recording in the radio and music industries, and led to the development of the first hi-fi stereo recordings for the domestic market, the development of multi-track tape recording for music, and the demise of the disc as the primary mastering medium for sound. Magnetic tape also brought about a radical reshaping of the recording process — it made possible recordings of far longer duration and much higher fidelity than ever before, and it offered recording engineers the same exceptional plasticity that film gave to cinema editors — sounds captured on tape could now easily be manipulated sonically, edited, and combined in ways that were simply impossible with disc recordings. These experiments reached an early peak in the 1950s with the recordings of Les Paul and Mary Ford, who pioneered the use of tape editing and "multi-tracking" to create large 'virtual' ensembles of voices and instruments, constructed entirely from multiple taped recordings of their own voices and instruments. Magnetic tape fueled a rapid and radical expansion in the sophistication of popular music and other genres, allowing composers, producers, engineers and performers to realize previously unattainable levels of complexity. Other concurrent advances in audio technology led to the introduction of a range of new consumer audio formats and devices, on both disc and tape, including the development full-frequency-range disc reproduction, the change from shellac to polyvinyl plastic for disc manufacture, the invention of the 33rpm, 12-inch long-playing (LP) disc and the 45rpm 7-inch "single", the introduction of domestic and professional portable tape recorders (which enabled high-fidelity recordings of live performances), the popular 4-track cartridge and compact cassette formats, and even the world's first "sampling keyboards" - the pioneering tape-based keyboard instrument the Chamberlin, and its more famous successor, the Mellotron.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุคแม่เหล็ก (1945-1975) [แก้ไข]
คลื่นลูกที่สามของการพัฒนาในการบันทึกเสียงเริ่มต้นขึ้นในปี 1945 เมื่อประเทศพันธมิตรได้รับการเข้าถึงสิ่งประดิษฐ์ใหม่เยอรมัน - บันทึกเทปแม่เหล็ก เทคโนโลยีที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 แต่ยังคงถูก จำกัด ไปยังประเทศเยอรมนี (ที่มันถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในบีบีซี) จนกว่าจะสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สอง เทปแม่เหล็กที่จัดไว้ให้อีกก้าวกระโดดอย่างมากในความจงรักภักดีเสียง - แน่นอนสังเกตการณ์พันธมิตรแรกเริ่มตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเทคโนโลยีใหม่เพราะพวกเขาสังเกตเห็นว่าคุณภาพเสียงที่เห็นได้ชัดของโปรแกรมที่บันทึกไว้ล่วงหน้าแทบแยกไม่ออกจากการถ่ายทอดสด 1950 เป็นต้นไปเทปแม่เหล็กอย่างรวดเร็วกลายเป็นมาตรฐานกลางของการบันทึก Master Audio ในอุตสาหกรรมวิทยุและเพลงและนำไปสู่การพัฒนาครั้งแรกที่บันทึกเสียงสเตอริโอ Hi-Fi สำหรับตลาดในประเทศการพัฒนาแบบมัลติแทร็บันทึกเทปสำหรับการฟังเพลง และการตายของแผ่นดิสก์เป็นสื่อการเรียนรู้หลักสำหรับเสียง เทปแม่เหล็กยังนำเกี่ยวกับการปรับรุนแรงของขั้นตอนการบันทึก - มันทำบันทึกเป็นไปได้ของระยะเวลานานและความจงรักภักดีที่สูงมากขึ้นกว่าเดิมและจะนำเสนอการบันทึกวิศวกรปั้นที่โดดเด่นเช่นเดียวกับที่ภาพยนตร์ให้กับบรรณาธิการภาพยนตร์ - เสียงที่บันทึกในเทปที่จะทำได้ นี้ได้อย่างง่ายดายจัดการ sonically แก้ไขและทำงานร่วมกันในรูปแบบที่เป็นไปไม่ได้เพียงแค่มีการบันทึกแผ่นดิสก์ การทดลองเหล่านี้มาถึงจุดสูงสุดในช่วงต้นปี 1950 ที่มีการบันทึกเลสพอลและแมรี่ฟอร์ดซึ่งเป็นหัวหอกการใช้งานของการแก้ไขเทปและ "หลายติดตาม" เพื่อสร้างขนาดใหญ่ตระการตา 'เสมือนจริง' ของเสียงและเครื่องมือที่สร้างขึ้นทั้งหมดจากการบันทึกเทปหลาย ของเสียงของตัวเองและเครื่องมือ เทปแม่เหล็กผลักดันการขยายตัวที่รวดเร็วและรุนแรงในความซับซ้อนของเพลงที่นิยมและประเภทอื่น ๆ นักประพันธ์เพลงที่ช่วยให้ผู้ผลิต, วิศวกรและนักแสดงที่จะตระหนักถึงระดับที่ไม่สามารถบรรลุได้ก่อนหน้านี้มีความซับซ้อน ความก้าวหน้าอื่น ๆ พร้อมกันในเทคโนโลยีด้านเสียงนำไปสู่การเปิดตัวในช่วงของเสียงรูปแบบใหม่ของผู้บริโภคและอุปกรณ์ที่ได้ทั้งบนแผ่นดิสก์และเทปรวมทั้งการทำสำเนาแผ่นดิสก์พัฒนาเต็มรูปแบบความถี่ช่วงการเปลี่ยนแปลงจากครั่งพลาสติกโพลีไวนิลสำหรับการผลิตแผ่นดิสก์ที่ การประดิษฐ์ของ 33rpm 12 นิ้วยาวเล่น (LP) แผ่นดิสก์และ 45rpm 7 นิ้ว "เดี่ยว" การแนะนำของประเทศและเป็นมืออาชีพบันทึกเทปแบบพกพา (ซึ่งเปิดใช้งานการบันทึกความจงรักภักดีสูงของการแสดงสด) ที่เป็นที่นิยม 4- ตลับหมึกติดตามและรูปแบบอัดเทปและแม้กระทั่งตัวแรกของโลก "คีย์บอร์ดสุ่มตัวอย่าง" - บุกเบิกเทปแป้นพิมพ์ที่ใช้ในการแชมเบอร์และทายาทที่มีชื่อเสียงมากของที่ Mellotron

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุคแม่เหล็ก ( 1945 1975 ) [ แก้ไข ]คลื่นลูกที่สามของการพัฒนาในบันทึกเสียงเริ่มในปี 1945 เมื่อสหประชาชาติได้รับการเข้าถึงสิ่งประดิษฐ์ - เยอรมันใหม่เทปบันทึกแม่เหล็ก เทคโนโลยีที่ถูกคิดค้นขึ้นมาในช่วงทศวรรษที่ 1930 , แต่ยังคง จำกัด การเยอรมนี ( ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในการกระจายเสียง ) จนกว่าจะสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สอง เทปให้อีกก้าวกระโดดอย่างมากในความจงรักภักดีเสียง - แน่นอน พันธมิตรผู้สังเกตการณ์ก่อนตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเทคโนโลยีใหม่เพราะพวกเขาสังเกตเห็นว่าคุณภาพเสียงชัดเจนก่อนอัดรายการแทบจะไม่ต่างอะไรจากการออกอากาศสด จากปี 1950 เป็นต้นมา เทปอย่างรวดเร็วกลายเป็นมาตรฐานสื่อบันทึก Master เสียงในอุตสาหกรรมวิทยุและเพลง และนำไปสู่การพัฒนาครั้งแรกไฮไฟสเตอริโอบันทึกสำหรับตลาดในประเทศ การพัฒนามัลติแทรคบันทึกเพลงและอนิจกรรมของแผ่นเป็นหลัก ต้นขนาดกลาง สำหรับเสียง เทปยังนำเกี่ยวกับการก่อร่างใหม่ของกระบวนการบันทึกทำให้บันทึกที่สุดของระยะเวลาที่ยาวไกลและความจงรักภักดีสูงมากขึ้นกว่าเดิม และเสนอบันทึกวิศวกรเดียวกันพิเศษพลาสติกที่ฟิล์มให้บรรณาธิการภาพยนตร์เสียงบันทึกบนเทปได้ตอนนี้ได้อย่างง่ายดายสามารถจัดการ sonically , แก้ไข , และการรวมกันในวิธีที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ด้วยการบันทึกแผ่นดิสก์ การทดลองเหล่านี้ถึงจุดสูงสุดในช่วงต้นปี 1950 มีบันทึกของ เลส พอล และ แมรี่ ฟอร์ด ที่บุกเบิกการใช้เทป ตัดต่อ และ " หลายติดตาม " ที่จะสร้างขนาดใหญ่ " เสมือน " ตระการตาของเสียงและอุปกรณ์การก่อสร้างทั้งหมดจากหลายเทปบันทึกเสียงของตนเอง และเครื่องดนตรี เทปแม่เหล็กเป็นอย่างรวดเร็ว และรุนแรงเพิ่มขึ้นในความซับซ้อนของดนตรียอดนิยมและประเภทอื่น ๆช่วยให้นักแต่งเพลง , ผู้ผลิต , วิศวกร และนักแสดงที่จะตระหนักถึงก่อนหน้านี้ไม่สามารถบรรลุระดับของความซับซ้อน อื่น ๆสำหรับความก้าวหน้าในเทคโนโลยีเสียงนำไปสู่การแนะนำช่วงใหม่ของผู้บริโภคในรูปแบบเสียงและอุปกรณ์ทั้งดิสก์และเทป รวมถึงการพัฒนาเต็มช่วงความถี่ ดิสก์การเปลี่ยนแปลงจากครั่งเพื่อแผ่นดิสก์ไวนิลพลาสติกสำหรับการผลิต , การประดิษฐ์ของ 33rpm 12 นิ้วยาวเล่น ( LP ) และ 45rpm แผ่นดิสก์ 7 " เดี่ยว " , การแนะนำของประเทศและเครื่องบันทึกเสียงแบบพกพามืออาชีพ ( ซึ่งเปิดใช้งานบันทึกความจงรักภักดีสูงของการแสดงสด ) , นิยม 4-track ตลับและรูปแบบเทปขนาดเล็กและแม้แต่โลกครั้งแรก " ตัวอย่างคีย์บอร์ด " - เทปบุกเบิกคีย์บอร์ดเครื่องดนตรีตามวิชา และมีชื่อผู้สืบทอดเมโลตรอน .