The novel begins on a “dark and sto

The novel begins on a “dark and stormy night” with Meg Murry sitting in her attic bedroom contemplating the events of the day. She is feeling sore because she was dropped to the lowest section in her grade, teased by other girls in her class, and drawn into a fight when another boy made disparaging remarks about her youngest brother. As she sits in the attic she can’t help but think about her missing Father and the “smugly vicious gossip” that surrounds his disappearance. She looks at herself in the mirror, takes in her glasses and braces on her teeth, and feels very alone on the stormy night of the hurricane.

Downstairs, she hears her dog, Fortinbras, barking and worries that its the “tramp” she had heard about that has been roaming the town, stealing from the townspeople. She wanders around the house, suffers a bruise from bumping into a ping-pong table, visits her sleeping twin brothers, Dennys and Sandy, before finding her youngest brother, Charles Wallace sitting at the kitchen table drinking milk and eating jam and bread. Charles Wallace tells her that he had been expecting her and Meg wonders how he could “always know about her” and how he could probe her and her mother’s mind with “frightening accuracy.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นวนิยายเรื่องนี้จะเริ่มต้นใน "คืนที่มืดและมีพายุ" กับ Meg Murry นั่งอยู่ในห้องนอนห้องใต้หลังคาของเธอใคร่ครวญเหตุการณ์ของวันที่ เธอมีความรู้สึกเจ็บเพราะเธอถูกทิ้งในส่วนที่ต่ำที่สุดในชั้นของเธอแกล้งโดยผู้หญิงคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนของเธอและดึงเข้าสู่การต่อสู้เมื่อเด็กผู้ชายอีกคนทำให้คำพูดดูถูกเกี่ยวกับน้องชายคนสุดท้องของเธอ ขณะที่เธอนั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาที่เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับพ่อของเธอหายไปและ "นินทาหินใจแคบ" ที่ล้อมรอบหายตัวไปของเขา เธอมองไปที่ตัวเองในกระจกที่ใช้เวลาในแก้วและวงเล็บของเธอเกี่ยวกับฟันของเธอและรู้สึกมากเพียงอย่างเดียวในคืนที่มีพายุเฮอริเคน. ชั้นล่าง, เธอได้ยินเสียงสุนัขของเธอ Fortinbras เก้งและความกังวลที่ว่า "คนจรจัด" ของเธอได้ ได้ยินเกี่ยวกับที่ได้รับการโรมมิ่งเมืองขโมยจากชาวเมือง เธอเดินไปรอบ ๆ บ้านที่ได้รับความทุกข์ช้ำจากชนโน่นชนโต๊ะปิงปองเยี่ยมของเธอนอนหลับพี่น้องคู่ Dennys และแซนดี้ก่อนที่จะพบน้องชายคนสุดท้องของเธอ, ชาร์ลส์วอลเลซนั่งอยู่ที่โต๊ะในครัวการดื่มนมและกินแยมและขนมปัง ชาร์ลส์วอลเลซบอกว่าเขาได้รับการคาดหวังว่าเธอและ Meg สงสัยว่าเขาจะ "เคยรู้เกี่ยวกับตัวเธอ" และวิธีการที่เขาจะแสดงความคิดเห็นของเธอและจิตใจของแม่ของเธอด้วย "ความถูกต้องน่ากลัว."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นวนิยายเรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อ " มืดและพายุเมื่อคืน " กับเม็กเมอร์รีย์นั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาห้องนอนคิดกิจกรรมของวัน เธอจะรู้สึกเจ็บ เพราะว่าเธอลดลงส่วนค่าเกรด ล้อ โดยผู้หญิงคนอื่น ๆในชั้นเรียนของเธอและประมือเมื่ออีกคนทำเหยียบย่ำข้อสังเกตเกี่ยวกับน้องชายคนเล็กของเธอขณะที่เธออยู่ในห้องใต้หลังคาที่เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับการหายตัวไปของเธอ พ่อ " อย่างไม่คบหาสมาคมร้ายนินทา " ที่ล้อมรอบการหายตัวไปของเขา เธอมองตัวเองในกระจก ที่ใช้ในแว่นตา และฟันของเธอในฟันของเธอและรู้สึกโดดเดี่ยวในคืนพายุของพายุเฮอริเคน .

ข้างล่าง เธอได้ยินเธอฟอร์ตินบราส , สุนัข ,เห่าและความกังวลว่าเป็น " กุ๊ย " เธอได้ยินเรื่องนั้นได้รับการโรมมิ่งเมือง ขโมยจากชาวเมือง เธอเดินรอบบ้าน กับรอยช้ำจากชนโต๊ะปิงปอง เยี่ยมชม เธอนอนคู่พี่น้อง เดนนิสและแซนดี้ ก่อนหาน้องชายคนเล็ก ชาร์ลส์วอลเลซ นั่งอยู่ที่โต๊ะในครัว การดื่มนมและกินแยมกับขนมปังชาร์ลส์วอลเลซ บอกเธอว่าเขาเคยคาดหวังว่า เธอ และ เม็ก สงสัยว่าเขาจะ " รู้ " และวิธีการที่เขาสามารถตรวจสอบของเธอ และแม่ของเธอ จิตใจกับ " ความถูกต้องน่ากลัว

"