Genetic variation has the potential

Genetic variation has the potential to play a key role in selective breeding programs
for shrimp (Lester 1983). So far, mostly protein (allozyme) variability has been
extensively used in penaeid shrimp (Lester 1983; Sunden and Davis 1991), even
though RAPD is known to show higher polymorphism than allozymes (Avise 1994).
RAPD fingerprinting of three populations of M. dobsoni was carried out using five
random primers for 105 individuals (Fig. 1). Various primers revealed varying
degrees of polymorphism, ranging from 20.0% (primer P-04) to 50.0% (primers
P-02 and P-03). DNA fragments ranged from 212 to 1290 bp in size and 1–7 in
number (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผันแปรทางพันธุกรรมที่มีศักยภาพที่จะมีบทบาทสำคัญในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์กุ้ง (Lester 1983) ความแปรปรวนโปรตีน (allozyme) ส่วนใหญ่มีการใช้อย่างกว้างขวางในกุ้ง penaeid (Lester 1983 แม้ Sunden และเดวิส 1991),แม้ว่า อาร์เอพีดีเป็นการแสดงความแตกต่างสูงกว่า allozymes (Avise 1994)RAPD ลายพิมพ์ของประชากรสามของ M. dobsoni ดำเนินการโดยใช้ 5ไพรเมอร์แบบสุ่มสำหรับบุคคล 105 (รูปที่ 1) ไพรเมอร์ต่าง ๆ เผยที่แตกต่างกันองศาของความแตกต่าง ตั้งแต่ร้อยละ 20.0 (รองพื้น P-04)-50.0% (ไพรเมอร์P-02 และ P-03) ชิ้นส่วนดีเอ็นเอจนถึง 212 1290 bp ในขนาดและ 1 – 7 ในหมายเลข (ตาราง 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมมีศักยภาพที่จะมีบทบาทสำคัญในโปรแกรมการคัดเลือกพันธุ์
กุ้ง (เลสเตอร์ 1983) เพื่อให้ห่างไกลส่วนใหญ่โปรตีน (allozyme) ความแปรปรวนได้รับการ
ใช้อย่างกว้างขวางในกุ้ง (เลสเตอร์ 1983 Sunden และเดวิส 1991) แม้
. แม้ว่าอาร์เอพีเป็นที่รู้จักกันเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างสูงกว่า allozymes (Avise 1994)
ดีเอ็นเอลายนิ้วมือในสามของประชากรของเอ็ม dobsoni ถูกดำเนินการโดยใช้ห้า
ไพรเมอร์แบบสุ่มสำหรับ 105 บุคคล (รูปที่ 1). ไพรเมอร์ต่าง ๆ เผยให้เห็นที่แตกต่างกัน
องศาของความแตกต่างตั้งแต่ 20.0% (ไพรเมอร์ P-04) ไป 50.0% (ไพรเมอร์
P-02 และ P-03) ดีเอ็นเออยู่ในช่วง 212-1,290 BP ในขนาดและ 1-7 ใน
จำนวน (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแปรผันทางพันธุกรรมและมีศักยภาพที่จะมีบทบาทสำคัญในโปรแกรมคัดเลือกพันธุ์กุ้ง ( เลสเตอร์ 1983 ) ดังนั้นไกล ส่วนใหญ่เป็นโปรตีน ( allozyme ) ซึ่งได้รับใช้อย่างกว้างขวางในกุ้งฟัก ( เลสเตอร์ 1983 ; ซันเดน เดวิส และ พ.ศ. 2534 ) , แม้แม้ว่าโดยเป็นที่รู้จักกันเพื่อแสดงความหลากหลายสูงกว่า allozymes ( วีเซ่ 1994 )ด้วยลายนิ้วมือ 3 ประชากร ของ ม. dobsoni ได้ดําเนินการโดยใช้ห้าไพรเมอร์แบบสุ่มสำหรับ 105 ราย ( รูปที่ 1 ) ไพรเมอร์ พบการต่าง ๆองศาของความหลากหลายตั้งแต่ร้อยละ 20.0 ( ไพรเมอร์ p-04 ) ร้อยละ 50.0 ( ไพรเมอร์และ p-02 p-03 ) ชิ้นส่วนดีเอ็นเอระหว่าง 212 ถึง 1290 BP ในขนาดและ 1 – 7 ในหมายเลข ( ตารางที่ 1 )