บุคคลสำคัญในชีวิตของฉันจะเป็นใครไม่ได้ก็คือครอบครัวของฉัน แต่เนื่องจากคนเรานั้นมีอะไรที่แตกต่างกันออกไป โดยเฉพาะจิตใจซึ่งไม่แปลกหากเราจะยอมให้ใครสักคนมามีอิทธิพลต่อชีวิตของเรา คนคนนั้นก็คือพ่อของฉันนั้นเองเพราะตั้งแต่ที่ครอบครัวฉันมีปัญหา ก็มีพ่อที่ต้องรับภาระหนักเพื่อเลี้ยงดูตัวฉันเองและน้องสาวและเมือใดที่ฉันมีความทุกข์หรือเรื่องที่ไม่สบายใจพ่อก็จะคอยให้คำปรึกษา บางครั้งพ่อก็เหมือนเป็นเพื่อนคนนึงที่คอยพูดคุย หยอกล้อกับฉัน ซึ่งทำให้ฉันมีความสุขมาก และทุกๆวันฉันจะช่วยพ่อทำงานบ้าน และพ่อจะพร่ำสั่งสอนฉันอยู่เสมอว่า ให้ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีของพ่อแม่และสังคม อย่าทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น