Richard Dobbs, Corinne Sawers 13 De

Richard Dobbs, Corinne Sawers 13 December 2014

Obesity has a similar impact on global GDP as smoking, and around 60% of obese people are in developing countries. This column discusses the seriousness of the problem, and argues that more policy action is warranted – particularly in the form of low-risk, low-cost behavioural interventions.

Obesity is now a critical global issue. More than 2.1 billion people – nearly 30% of the global population – are overweight or obese today (Ng et al. 2014). That’s nearly two and a half times the number of adults and children who are undernourished. Obesity is responsible for about 5% of deaths worldwide. Simon Stevens, chief executive of the National Health Service England, warned in September that “we are sleepwalking into the worst public health emergency for at least three decades.”1

This crisis is not just a pressing social and health issue, but an economic one, too. The global economic impact from obesity is roughly $2.0 trillion, or 2.8% of global GDP – roughly equivalent to the global impact from smoking or armed violence, war, and terrorism, according to new research by the McKinsey Global Institute (MGI 2014) (see Figure 1).

Figure 1. Obesity is one of the top three social burdens generated by human beings


Today, the toll of obesity on health systems alone is between 2% and 7% of all healthcare spending in developed economies. That does not include the large cost of treating associated diseases such a type 2 diabetes and heart disease, which takes the healthcare cost up to 20% by some estimates.

Obesity is a global problem
And the problem is escalating rapidly. Worldwide, if the prevalence of obesity continues on its current upward trajectory, almost half of the world’s adult population will be overweight or obese by 2030.

No country managed to reduce its obesity prevalence between 2000 and 2013. During this period, prevalence grew by 0.5 percentage points or more a year in 130 of the 196 countries for which the OECD documents obesity prevalence data (OECD 2014). This was once a problem of relatively prosperous developed economies but, as incomes rise in the emerging world, the problem is spreading. Today, around 60% of the world’s obese people are in developing countries.


There is growing evidence that, on top of the costs to healthcare systems, the productivity of employees is being undermined by obesity, compromising the competitiveness of companies. MGI assessed the productivity lost to obesity using the standard measurement of disability-adjusted life years, or DALYs, which measure the number of years that are lost or rendered economically unproductive due to disease. The number of DALYs lost to obesity today is three times as high in developed economies as it is in emerging markets. However, that gap is narrowing. The rise in the number of DALYs per 100,000 people lost because of obesity slowed in developed economies between 1990 and 2010 but soared by 90% in emerging economies.

Policies to tackle obesity
So what needs to be done? By reviewing around 500 obesity-reduction research trials around the world, MGI has identified 74 interventions to address obesity in 18 areas. These include subsidised school meals for all, calorie and nutrition labelling, restrictions on advertising of high-calorie food and drinks, and public health campaigns. There were sufficient data on 44 of these to be able to measure potential impact if scaled up to a national level. The systemic nature of the obesity challenge and the highly variable quality of the data that are available mean that this analysis is directional rather than perfect. Indeed, we see our analysis as analogous to a 16th century map that has islands missing and misshapen continents, rather than a perfect 21st century map of the full range of solutions.

If the UK, the country where MGI chose to pilot its initial assessment, were to deploy all 44 interventions that we were able to analyse, it could reverse rising obesity and bring roughly 20% of overweight and obese individuals back into the normal weight category within five to ten years. This would reduce the number of obese and overweight people by roughly the population of Austria.

Cost-effectiveness and the need for coordinated action
A comprehensive set of interventions needs to employ the full set of mechanisms for changing physical activity and nutritional behaviour. Education about the risks of obesity is important; so is taking personal responsibility for one’s health, fitness, and weight. But all the evidence shows that these are not sufficient on their own to offset the body’s desire to eat that has been honed over millennia of evolution. People need help and that means a change in the environment in which they are making choices – change such as reduced standard portion sizes, changing marketing practices, and restructuring cities and educational establishments to make it easier for people to exercise.

Our analysis for the UK suggests that almost all the interventions identified are cost-effective for society – savings on healthcare costs and higher productivity could outweigh the direct investment required to deliver the intervention when assessed over the full lifetime of the target population. An integrated program to reverse rising obesity could save the National Health Service about $1.2 billion a year. It is important to note that not all of the interventions are cost-effective for the specific stakeholder delivering them. Sometimes the return on investment lands elsewhere in the economy, the benefits going to households or to healthcare systems, for instance. This misalignment of economic incentives is one of the major challenges inhibiting concerted coordinated action on obesity.

Figure 2. Cost-effective interventions to reduce obesity in the United Kingdom include controlling portion sizes and reducing the availability of high-calorie foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ริชาร์ด Dobbs, Corinne Sawers 13 2557 ธันวาคมโรคอ้วนมีผลกระทบคล้ายโลก GDP เป็นบุหรี่ และประมาณ 60% ของคนอ้วนในประเทศกำลังพัฒนา คอลัมน์นี้กล่าวถึงความรุนแรงของปัญหา และจนที่ ดำเนินนโยบายเพิ่มเติมเป็น warranted – โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบของการแทรกแซงพฤติกรรมความ เสี่ยงต่ำ โลว์คอสต์โรคอ้วนเป็นปัญหาระดับโลกสำคัญ กว่า 2.1 พันล้านคน –เกือบ 30% ของประชากรโลก – มีน้ำหนักมากกว่าปกติ หรืออ้วนวันนี้ (Ng et al. 2014) นั่นคือเกือบสอง และครึ่งครั้งหมายเลขของผู้ใหญ่และเด็กที่เป็น undernourished โรคอ้วนคือรับผิดชอบประมาณ 5% ของการเสียชีวิตทั่วโลก Simon Stevens ผู้บริหารระดับสูงของอังกฤษบริการสุขภาพแห่งชาติ เตือนในเดือนกันยายนว่า "เราจะเดินละเมอไปสาธารณสุขเลวฉุกเฉินสำหรับน้อยสามทศวรรษที่ผ่านมา" 1วิกฤตนี้ได้เพียงการกดทางสังคม และปัญหาสุขภาพ แต่มี หนึ่งเศรษฐกิจ เกินไป ผลกระทบเศรษฐกิจโลกจากโรคอ้วนคือประมาณ $2.0 ล้านล้าน หรือ 2.8% ของ GDP โลก – ประมาณเท่ากับสากลผลกระทบ จากความรุนแรงการสูบบุหรี่ หรือติดอาวุธ สงคราม การก่อการ ร้าย ตามการวิจัยใหม่โดย สถาบันระดับโลกของ McKinsey (MGI 2014) (ดูรูปที่ 1)รูปที่ 1 โรคอ้วนเป็นหนึ่งในด้านบนสามสังคมภาระสร้างขึ้น โดยมนุษย์วันนี้ โทรของโรคอ้วนในระบบสุขภาพเพียงอย่างเดียวอยู่ระหว่าง 2% ถึง 7% การดูแลสุขภาพทั้งหมดที่ใช้ในการพัฒนาเศรษฐกิจ ที่ไม่รวมต้นทุนขนาดใหญ่ของการรักษาโรคเบาหวานประเภท 2 และโรคหัวใจ ซึ่งใช้เวลาดูแลสุขภาพต้นทุนถึง 20% โดยประมาณการบาง ตัวเช่นโรคที่เกี่ยวข้องโรคอ้วนเป็นปัญหาระดับโลกและปัญหาจะดังอย่างรวดเร็ว ทั่วโลก ถ้าความชุกของโรคอ้วนต่อวิถีขึ้นของปัจจุบัน เกือบครึ่งหนึ่งของประชากรผู้ใหญ่ในโลกจะได้น้ำหนักมากกว่าปกติ หรืออ้วนปี 2030ประเทศไม่ได้ลดความชุกของโรคอ้วนระหว่าง 2000 และ 2013 ในช่วงเวลานี้ ชุกเพิ่มขึ้น 0.5 เปอร์เซ็นต์คะแนนหรือมากกว่าปีใน 130 ประเทศ 196 ที่โอเอกสารข้อมูลชุกโรคอ้วน (OECD 2014) ครั้งนี้เป็นปัญหาของประเทศพัฒนาแล้วค่อนข้างเจริญ แต่ เป็นรายได้เพิ่มขึ้นในโลกเกิดขึ้น ปัญหาการแพร่กระจาย วันนี้ ประมาณ 60% ของคนอ้วนของโลกได้ในประเทศกำลังพัฒนามีหลักฐานเพิ่มขึ้นว่า ด้านต้นทุนให้ระบบสุขภาพ ประสิทธิผลของพนักงานจะถูกละเลย โดยโรคอ้วน การสูญเสียศักยภาพในการแข่งขันของบริษัท MGI ประเมินผลผลิตที่หายไปให้ใช้วัดมาตรฐานของปีพิการปรับชีวิต หรือ DALYs ที่วัดจำนวนปีที่สูญหาย หรือแสดงก่อตัวขึ้นเนื่องจากโรค โรคอ้วน จำนวน DALYs แพ้โรคอ้วนวันนี้เป็นครั้งที่สามสูงในประเทศพัฒนาซึ่งเป็นในตลาดเกิดใหม่ อย่างไรก็ตาม ช่องว่างที่ถูกจำกัดให้แคบลง เพิ่มขึ้นจำนวน DALYs ต่อ 100000 คนสูญหายเนื่องจากโรคอ้วนที่ชะลอตัวในการพัฒนาเศรษฐกิจระหว่างปี 1990 และ 2010 แต่เพิ่มสูงขึ้นจาก 90% ในประเทศเกิดใหม่นโยบายเพื่อภาวะโรคอ้วนดังนั้น ที่ต้องทำ โดยทบทวนทดลองวิจัยโรคอ้วนลดประมาณ 500 ทั่วโลก MGI ได้ระบุมาตรา 74 กับโรคอ้วนที่อยู่ในพื้นที่ 18 ซึ่งรวมถึงโรงเรียน subsidised อาหารทั้งหมด แคลอรี่ และโภชนาการที่ฉลาก ข้อจำกัดในการโฆษณาสูงแคลอรี่อาหาร และเครื่องดื่ม และสาธารณสุขส่งเสริมการขาย มีข้อมูลเพียงพอบน 44 เหล่านี้เพื่อให้สามารถวัดผลกระทบถ้าปรับค่าให้เป็นระดับชาติ ธรรมชาติระบบท้าทายโรคอ้วนและข้อมูลที่มีคุณภาพสูงตัวแปรหมายถึง ว่า นี้วิเคราะห์ทิศทางแทนที่จะสมบูรณ์แบบ แน่นอน เราดูเราวิเคราะห์เป็นคล้ายแผนที่พุทธศตวรรษที่ 16 ที่มีเกาะทวีปที่หายไป และ misshapen มากกว่าแผนที่โกจูช่วงเต็มของโซลูชั่นถ้า UK ประเทศที่นำร่องการประเมินผลขั้นต้น เลือก MGI มาตรา 44 ทั้งหมดที่เรามีความสามารถวิเคราะห์ความต้องการใช้งาน สามารถกลับเพิ่มขึ้นโรคอ้วน และนำประมาณ 20% ของน้ำหนักเกิน และอ้วนบุคคลกลับเป็นน้ำหนักปกติภายใน 5-10 ปี นี้จะช่วยลดจำนวนคนที่อ้วน และภาวะโดยประมาณประชากรของประเทศออสเตรียประหยัดค่าใช้จ่ายและความจำเป็นสำหรับการดำเนินการประสานงานA comprehensive set of interventions needs to employ the full set of mechanisms for changing physical activity and nutritional behaviour. Education about the risks of obesity is important; so is taking personal responsibility for one’s health, fitness, and weight. But all the evidence shows that these are not sufficient on their own to offset the body’s desire to eat that has been honed over millennia of evolution. People need help and that means a change in the environment in which they are making choices – change such as reduced standard portion sizes, changing marketing practices, and restructuring cities and educational establishments to make it easier for people to exercise.Our analysis for the UK suggests that almost all the interventions identified are cost-effective for society – savings on healthcare costs and higher productivity could outweigh the direct investment required to deliver the intervention when assessed over the full lifetime of the target population. An integrated program to reverse rising obesity could save the National Health Service about $1.2 billion a year. It is important to note that not all of the interventions are cost-effective for the specific stakeholder delivering them. Sometimes the return on investment lands elsewhere in the economy, the benefits going to households or to healthcare systems, for instance. This misalignment of economic incentives is one of the major challenges inhibiting concerted coordinated action on obesity.Figure 2. Cost-effective interventions to reduce obesity in the United Kingdom include controlling portion sizes and reducing the availability of high-calorie foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ริชาร์ดด๊อบบ์คอรินน์ Sawers 13 ธันวาคม 2014 โรคอ้วนมีผลกระทบที่คล้ายกันในจีดีพีทั่วโลกเช่นการสูบบุหรี่และประมาณ 60% ของคนที่เป็นโรคอ้วนอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา คอลัมน์นี้จะกล่าวถึงความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นและระบุว่าการดำเนินนโยบายมากขึ้นคือการรับประกัน -. โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบของความเสี่ยงต่ำต้นทุนต่ำแทรกแซงพฤติกรรมโรคอ้วนอยู่ในขณะนี้เป็นปัญหาระดับโลกที่สำคัญ มากกว่า 2100000000 คน - เกือบ 30% ของประชากรทั่วโลก - มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนในวันนี้ (Ng et al, 2014). นั่นเป็นเกือบสองเท่าครึ่งหนึ่งของจำนวนของเด็กและผู้ใหญ่ที่มีความขาด โรคอ้วนเป็นผู้รับผิดชอบประมาณ 5% ของการเสียชีวิตทั่วโลก ไซมอนสตีเวนส์ผู้บริหารระดับสูงของการบริการสุขภาพแห่งชาติอังกฤษเตือนในเดือนกันยายนว่า "เราจะเดินละเมอเข้าฉุกเฉินด้านสาธารณสุขที่เลวร้ายที่สุดอย่างน้อยสามทศวรรษที่ผ่านมา." 1 วิกฤตนี้ไม่ได้เป็นเพียงปัญหาทางสังคมและสุขภาพที่เร่งด่วน แต่อย่างใดอย่างหนึ่งทางเศรษฐกิจ มากเกินไป ผลกระทบของเศรษฐกิจโลกจากโรคอ้วนคือประมาณ $ 2.0 ล้านล้านดอลลาร์หรือ 2.8% ของจีดีพีทั่วโลก - ประมาณเทียบเท่ากับผลกระทบทั่วโลกจากการสูบบุหรี่หรือความรุนแรงอาวุธสงครามและการก่อการร้ายตามการวิจัยใหม่โดยสถาบันทั่วโลก McKinsey (MGI 2014) (ดู รูปที่ 1). รูปที่ 1 โรคอ้วนเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกของภาระทางสังคมที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์วันนี้โทรของโรคอ้วนในระบบสุขภาพเพียงอย่างเดียวระหว่าง 2% และ 7% ของการใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาลทั้งหมดในการพัฒนาเศรษฐกิจ ที่ไม่รวมค่าใช้จ่ายที่มีขนาดใหญ่ของการรักษาโรคที่เกี่ยวข้องเช่นชนิดที่ 2 โรคเบาหวานและโรคหัวใจซึ่งจะมีค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพได้ถึง 20% โดยประมาณการบาง. โรคอ้วนเป็นปัญหาระดับโลกและปัญหาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั่วโลกถ้าความชุกของโรคอ้วนยังคงวิถีขึ้นในปัจจุบันเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรผู้ใหญ่ในโลกจะมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนในปี 2030 ประเทศที่ไม่มีการจัดการเพื่อลดความชุกโรคอ้วนระหว่างปี 2000 และ 2013 ในช่วงเวลานี้ความชุกเพิ่มขึ้น 0.5 คะแนนร้อยละหรือมากกว่าในปีที่ 130 ของ 196 ประเทศที่ OECD เอกสารข้อมูลความชุกโรคอ้วน (OECD 2014) ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นปัญหาของประเทศที่พัฒนาค่อนข้างเจริญรุ่งเรือง แต่เป็นรายได้ที่เพิ่มขึ้นในโลกที่เกิดขึ้นปัญหาคือการแพร่กระจาย วันนี้ประมาณ 60% ของคนที่เป็นโรคอ้วนของโลกอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา. มีหลักฐานการเจริญเติบโตที่ด้านบนของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพกับระบบการผลิตของพนักงานจะถูกทำลายโดยโรคอ้วน, โรคสูญเสียความสามารถในการแข่งขันของ บริษัท MGI การประเมินผลผลิตที่สูญเสียไปกับโรคอ้วนโดยใช้การวัดมาตรฐานของชีวิตความพิการปีปรับหรือ DALYs ซึ่งวัดจำนวนของปีที่มีการสูญหายหรือการแสดงผลที่ไม่ก่อผลทางเศรษฐกิจที่เกิดจากโรค จำนวน DALYs หายไปโรคอ้วนในวันนี้เป็นครั้งที่สามสูงในการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นอยู่ในตลาดเกิดใหม่ แต่ช่องว่างที่แคบลง การเพิ่มขึ้นในจำนวนของ DALYs ต่อ 100,000 คนเสียเนื่องจากการชะลอตัวของโรคอ้วนในการพัฒนาเศรษฐกิจระหว่างปี 1990 และ 2010 แต่เพิ่มสูงขึ้น 90% ในประเทศเกิดใหม่. นโยบายที่จะแก้ไขปัญหาโรคอ้วนดังนั้นสิ่งที่จะต้องทำ? โดยการทบทวนประมาณ 500 การทดลองวิจัยโรคอ้วนลดทั่วโลกที่มีการระบุ MGI 74 การแทรกแซงเพื่อรับมือกับโรคอ้วนใน 18 พื้นที่ เหล่านี้รวมถึงเงินอุดหนุนอาหารโรงเรียนทั้งหมด, แคลอรี่และการติดฉลากโภชนาการข้อ จำกัด ในการโฆษณาของอาหารสูงแคลอรี่และเครื่องดื่มและแคมเปญสุขภาพของประชาชน มีข้อมูลที่เพียงพอใน 44 ของเหล่านี้จะสามารถที่จะประเมินผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นหากปรับขึ้นไปในระดับชาติ ระบบธรรมชาติของความท้าทายของโรคอ้วนและมีคุณภาพสูงตัวแปรของข้อมูลที่มีอยู่หมายความว่าการวิเคราะห์นี้เป็นทิศทางที่สมบูรณ์แบบมากกว่า อันที่จริงเราจะเห็นการวิเคราะห์ของเราเป็นคล้ายกับแผนที่ศตวรรษที่ 16 ที่มีหมู่เกาะที่หายไปและทวีปผิดรูปมากกว่าแผนที่ที่สมบูรณ์แบบศตวรรษที่ 21 ในช่วงที่เต็มรูปแบบของการแก้ปัญหา. ถ้าสหราชอาณาจักรประเทศที่ MGI เลือกที่จะเป็นนักบินประเมินผลกระทบเบื้องต้น มีการปรับใช้ทั้งหมด 44 การแทรกแซงที่เราสามารถที่จะวิเคราะห์ก็อาจเป็นโรคอ้วนเพิ่มขึ้นย้อนกลับและนำมาประมาณ 20% ของบุคคลที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนกลับเข้ามาในน้ำหนักปกติภายใน 5-10 ปี นี้จะช่วยลดจำนวนของคนที่เป็นโรคอ้วนและมีน้ำหนักเกินโดยประมาณประชากรของออสเตรีย. ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพและความจำเป็นในการดำเนินการประสานงานชุดที่ครอบคลุมของการแทรกแซงความต้องการที่จะใช้ชุดเต็มของกลไกสำหรับการเปลี่ยนการออกกำลังกายและพฤติกรรมทางโภชนาการ การศึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงของโรคอ้วนเป็นสิ่งที่สำคัญ; เพื่อให้เป็นความรับผิดชอบส่วนบุคคลเพื่อสุขภาพหนึ่งของการออกกำลังกายและน้ำหนัก แต่หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เพียงพอของตัวเองเพื่อชดเชยความต้องการของร่างกายในการรับประทานอาหารที่ได้รับการฝึกฝนมานานนับพันปีของวิวัฒนาการ คนที่ต้องการความช่วยเหลือและนั่นหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่พวกเขาจะทำให้ตัวเลือก - เปลี่ยนเช่นส่วนขนาดมาตรฐานลดลงเปลี่ยนการตลาดและการปรับโครงสร้างเมืองและสถานศึกษาที่จะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับคนที่จะออกกำลังกาย. การวิเคราะห์ของเราสำหรับสหราชอาณาจักร แสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงเกือบทั้งหมดที่ระบุมีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพสำหรับสังคม - ประหยัดค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพและผลผลิตที่สูงขึ้นจะเกินดุลการลงทุนโดยตรงที่จำเป็นในการส่งมอบการแทรกแซงเมื่อประเมินในช่วงอายุการใช้งานเต็มรูปแบบของกลุ่มเป้าหมาย โปรแกรมแบบบูรณาการไปสู่โรคอ้วนกลับเพิ่มขึ้นจะสามารถประหยัดบริการสุขภาพแห่งชาติเกี่ยวกับ $ 1200000000 ปี มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าไม่ทั้งหมดของการแทรกแซงที่มีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้มีส่วนได้เสียเฉพาะการส่งมอบให้พวกเขา บางครั้งผลตอบแทนจากการลงทุนในดินแดนอื่น ๆ ในระบบเศรษฐกิจผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นให้กับผู้ประกอบการหรือระบบการดูแลสุขภาพเช่น แนวของแรงจูงใจทางเศรษฐกิจนี้เป็นหนึ่งในความท้าทายที่สำคัญการยับยั้งการดำเนินการประสานงานร่วมกันเกี่ยวกับโรคอ้วน. รูปที่ 2 การแทรกแซงค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพในการลดความอ้วนในสหราชอาณาจักรรวมถึงส่วนขนาดการควบคุมและลดความพร้อมของอาหารสูงแคลอรี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ริชาร์ด ดอบส์ ชื่อ sawers 13 ธันวาคม 2014

โรคอ้วนมีผลกระทบที่คล้ายกันในระดับโลก จีดีพี สูบบุหรี่ และประมาณ 60% ของคนอ้วน ในการพัฒนาประเทศ คอลัมน์นี้ได้กล่าวถึงความรุนแรงของปัญหา และระบุว่า นโยบายรับประกันการกระทำมากกว่า ( โดยเฉพาะในรูปแบบของความเสี่ยงต่ำ ต้นทุนต่ำพฤติกรรมแทรกแซง .

อ้วนตอนนี้วิกฤตปัญหาระดับโลก . มากกว่า 21 พันล้านคน และเกือบ 30% ของประชากรทั่วโลกมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ซึ่งวันนี้ ( NG et al . 2014 ) ที่เกือบสองและครึ่งครั้งจำนวนของผู้ใหญ่ และเด็กที่เป็นโรคขาดสารอาหารตายซะก่อน โรคอ้วนเป็นผู้รับผิดชอบประมาณ 5 % ของการเสียชีวิตทั่วโลก ไซมอนสตีเฟนส์ หัวหน้าผู้บริหารของบริการสุขภาพแห่งชาติอังกฤษเตือนในเดือนกันยายน ว่า " เรากำลังเดินละเมออยู่ในภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขที่เลวร้ายที่สุดสำหรับอย่างน้อยสามทศวรรษ " 1

วิกฤตนี้ไม่ได้เป็นเพียงการกดปัญหาทางสังคมและสุขภาพ แต่ทางเศรษฐกิจด้วย เศรษฐกิจโลกผลกระทบจากโรคอ้วนคือประมาณ $ 2.0 ล้านล้านดอลลาร์ หรือ 2.8% ของจีดีพีทั่วโลก และประมาณเทียบเท่ากับโดยผลกระทบจากการสูบบุหรี่ หรือความรุนแรง อาวุธสงคราม และการก่อการร้ายตามการวิจัยใหม่โดยสถาบันทั่วโลก McKinsey ( mgi 2014 ) ( รูปที่ 1 ) .

รูปที่ 1 โรคอ้วนเป็นหนึ่งในด้านบนสามสังคม ภาระที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์


วันนี้ โทรโรคอ้วนในระบบสุขภาพอยู่ระหว่างร้อยละ 2 และ 7 เปอร์เซ็นต์ ของการดูแลสุขภาพในประเทศพัฒนา .ที่ไม่รวมต้นทุนขนาดใหญ่ของการรักษาที่โรคเช่นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และโรคหัวใจ ซึ่งต้องใช้ค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพได้ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ โดยมีประมาณการว่า โรคอ้วนเป็นปัญหา

ทั่วโลกและปัญหาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั่วโลก ถ้าความชุกโรคอ้วนต่อไปในวิถีการสูงขึ้นของปัจจุบันเกือบครึ่งของประชากรผู้ใหญ่ของโลกจะถูกน้ำหนักตัวมากเกินหรือเป็นโรคอ้วนโดย 2030 .

ไม่มีประเทศสามารถลดความชุกของโรคอ้วนกับในปี 2013 ในช่วงเวลานี้ , ความชุกเพิ่มขึ้น 0.5 เปอร์เซ็นต์หรือมากกว่าปีใน 130 ของแต่ประเทศซึ่งเอกสาร OECD ( OECD 2014 ข้อมูลความชุกโรคอ้วน )นี่เคยเป็นปัญหาที่ค่อนข้างเจริญ พัฒนาแต่เศรษฐกิจ ขณะที่รายได้เพิ่มขึ้นในโลกที่เกิดขึ้นใหม่ ปัญหาที่กำลังลุกลาม วันนี้ ประมาณ 60 % ของคนที่เป็นโรคอ้วนของโลกในการพัฒนาประเทศ


มีหลักฐานเพิ่มขึ้นที่ด้านบนของค่าใช้จ่ายของระบบการดูแลสุขภาพ , ประสิทธิภาพการทํางานของพนักงานจะถูกทำลายโดยโรคอ้วนสูญเสียความสามารถในการแข่งขันของบริษัท mgi ประเมินประสิทธิภาพหายไปโรคอ้วนใช้วัดมาตรฐานของพิการ - ปรับชีวิตปี หรือได้ ซึ่งวัดจำนวนปี ที่สูญหาย หรือแสดงผลไม่คอรัปชั่น เนื่องจากโรค จํานวนได้หายไปโรคอ้วนวันนี้สามครั้งเป็นสูงในการพัฒนาเศรษฐกิจที่เป็นตลาดเกิดใหม่ อย่างไรก็ตามช่องว่างที่แคบลงเรื่อยๆ เพิ่มขึ้นในจำนวนของได้ต่อ 100000 คนสูญหายเนื่องจากโรคอ้วนการชะลอตัวในการพัฒนาเศรษฐกิจระหว่างปี 1990 และ 2010 แต่เพิ่มสูงขึ้นโดย 90% ในประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่


ดังนั้นนโยบายที่จะแก้ไขปัญหาโรคอ้วน สิ่งที่ต้องทำ ? โดยการทบทวนประมาณ 500 โรคอ้วนลดทดลองวิจัยทั่วโลก ระบุมีการแทรกแซง mgi 74 ที่อยู่โรคอ้วนใน 18 พื้นที่เหล่านี้รวมถึงเงินอุดหนุนโรงเรียนอาหารทั้งหมด , แคลอรี่และการติดฉลากโภชนาการ , ข้อ จำกัด ในโฆษณาของอาหารและเครื่องดื่มแคลอรี่สูง และส่งเสริมสุขภาพของประชาชน มีข้อมูลเพียงพอที่ 44 ของเหล่านี้จะสามารถวัดถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น ถ้าปรับเป็นระดับประเทศธรรมชาติระบบของโรคอ้วนที่ท้าทายและตัวแปรคุณภาพสูงของข้อมูลที่มีอยู่ หมายถึง การวิเคราะห์นี้เป็นทิศทางมากกว่าที่สมบูรณ์แบบ แน่นอน เราเห็นการวิเคราะห์ของเราคล้ายคลึงกับศตวรรษที่ 16 แผนที่ มีเกาะที่ขาดหายไปและทวีปเสียรูปมากกว่าแผนที่ของศตวรรษที่ 21 ที่สมบูรณ์แบบเต็มรูปแบบของโซลูชั่น

ถ้าสหราชอาณาจักรประเทศที่ mgi เลือกนำร่องประเมินเบื้องต้น ต้องปรับใช้ทั้งหมด 44 การแทรกแซงที่เราสามารถที่จะวิเคราะห์ มันกลับเพิ่มขึ้นมาประมาณ 20% ของโรคอ้วนและอ้วน และอ้วนกลับลงในประเภทที่น้ำหนักปกติภายในห้าถึงสิบปี นี้จะลดจำนวนเด็กอ้วนและอ้วน คนประมาณประชากรของประเทศออสเตรีย .

ต้นทุนประสิทธิผล และต้องประสานงาน
ชุดครอบคลุมของการแทรกแซง ต้องใช้ชุดเต็มของกลไกในการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมทางกายและพฤติกรรมโภชนาการ การศึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงของโรคอ้วนเป็นสำคัญ ดังนั้นจึงมีความรับผิดชอบส่วนบุคคลสำหรับการหนึ่งของสุขภาพ ฟิตเนส และน้ำหนัก