Source odor emission rates are the

Source odor emission rates are the basic data needed for
odor dispersion modeling. However, these emissions change
constantly with changing animal mass and number and with
outside weather conditions. None of the existing setback
models or odor dispersion models considers diurnal and
seasonal variation in odor emission rates. Odor emission
rates have been measured more or less randomly during
specific time periods (Heber et al., 1998; Lim et al., 2001;
Jacobson et al., 2000; Verdoes and Ogink, 1997; Klarenbeek,
1985; Wood et al., 2001; Zhou and Zhang, 2003; Zhang et al.,
2005). Great variations in odor concentrations and emission
rates have been measured in each study and among different
studies (Wood et al., 2001). The means or geometric means
of the limited measured odor emission rates for each type of
odor sources were used as representative values in odor
dispersion and setback modeling without considering the
diurnal and seasonal variations (Zhu et al., 2000a; Jacobson
et al., 2000; Lim et al., 2000). To use appropriate odor
emission rates for odor dispersion modeling and setback
determination, the variation in seasonal and diurnal odor
emission needs to be identified.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการปล่อยก๊าซกลิ่นแหล่งมีข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับกลิ่นกระจายตัวโมเดล อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงของการปล่อยก๊าซเหล่านี้ตลอดเวลา มีการเปลี่ยนแปลงมวลสัตว์และหมายเลข และสภาพภายนอก ไม่มีการพิจารณาอยู่โมเดลหรือแบบจำลองการแพร่กระจายกลิ่น diurnal พิจารณา และความผันแปรตามฤดูกาลในราคาพิเศษมลพิษกลิ่น มลพิษกลิ่นราคามีการวัดน้อยสุ่มระหว่างรอบระยะเวลาเฉพาะ (Heber et al., 1998 ริมและ al., 2001เนื่องและ al., 2000 Verdoes และ Ogink, 1997 Klarenbeekปี 1985 ไม้และ al., 2001 โจวและเตียว 2003 Zhang et al.,2005) การเปลี่ยนแปลงที่ดีในความเข้มข้นของกลิ่นและมลพิษมีการประเมินราคา ในแต่ละการศึกษา และ ผู้อื่นศึกษา (ไม้และ al., 2001) วิธีการหรือวิธีการเรขาคณิตอัตราการปล่อยก๊าซกลิ่นจำกัดวัดสำหรับแต่ละชนิดใช้เป็นตัวแทนค่าในกลิ่นกลิ่นแหล่งกระจายตัวและพิจารณา โดยพิจารณาการสร้างโมเดลการการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล และ diurnal (Zhu et al., 2000a เนื่องและ al., 2000 ริมและ al., 2000) การใช้กลิ่นที่เหมาะสมมลพิษและกลิ่นกระจายตัวโมเดลและพิจารณาราคาพิเศษกำหนด เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล และ diurnal ชูส์ปล่อยก๊าซต้องระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาของกลิ่นอัตราการปล่อยก๊าซมีข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการสร้างแบบจำลองการกระจายกลิ่น อย่างไรก็ตามการปล่อยก๊าซเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องกับการเปลี่ยนแปลงมวลสัตว์และจำนวนและสภาพอากาศภายนอก ไม่มีความล้มเหลวที่มีอยู่ในรูปแบบหรือรูปแบบการกระจายกลิ่นพิจารณารายวันและการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของอัตราการปล่อยกลิ่น การปล่อยกลิ่นอัตราการได้รับการวัดมากขึ้นหรือน้อยแบบสุ่มในระหว่างช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจง(ฮีเบอร์, et al, 1998;. Lim et al, 2001;. Jacobson, et al, 2000;. Verdoes และ Ogink, 1997; Klarenbeek, 1985; et al, ไม้ 2001; โจวเหวย 2003; Zhang et al,. 2005) รูปแบบที่ดีในระดับความเข้มข้นกลิ่นและการปล่อยอัตราการได้รับการวัดในแต่ละการศึกษาที่แตกต่างกันและในหมู่การศึกษา(ไม้ et al., 2001) วิธีหรือวิธีการทางเรขาคณิตของ จำกัด วัดอัตราการปล่อยกลิ่นสำหรับแต่ละประเภทของแหล่งที่มาของกลิ่นถูกนำมาใช้เป็นค่าตัวแทนกลิ่นกระจายตัวและการสร้างแบบจำลองความปราชัยโดยไม่ต้องพิจารณารูปแบบรายวันและตามฤดูกาล(จู้, et al, 2000a. Jacobson, et al, 2000. ; Lim, et al, 2000). ที่จะใช้กลิ่นที่เหมาะสมอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสำหรับการสร้างแบบจำลองการกระจายตัวของกลิ่นและความพ่ายแพ้ความมุ่งมั่นในการเปลี่ยนแปลงกลิ่นตามฤดูกาลและรายวันปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะต้องมีการระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการปล่อยกลิ่น แหล่งมีข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับ
แบบกระจายกลิ่น อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อย่างต่อเนื่องกับการเปลี่ยนแปลงมวลสัตว์

นอกและหมายเลข และสภาพอากาศ ไม่มีของที่มีอยู่เสื่อมถอย
โมเดลหรือกลิ่นการแพร่กระจายตามฤดูกาลและการพิจารณาวัน
กลิ่น อัตรา การ . กลิ่นเล็ดรอด
อัตราวัดได้มากกว่าหรือน้อยกว่าแบบสุ่มในระหว่าง
ช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจง ( เบอร์ et al . , 1998 ; ลิม et al . , 2001 ;
Jacobson et al . , 2000 ; verdoes และ ogink , 1997 ; klarenbeek
, 1985 ; ไม้ et al . , 2001 ; โจว และจาง , 2003 ;
Zhang et al . , 2005 ) การเปลี่ยนแปลงในระดับดีและอัตราการปล่อยกลิ่น
วัดได้ในแต่ละการศึกษาและระหว่างการศึกษาที่แตกต่างกัน
( ไม้ et al . , 2001 ) วิธีการทางเรขาคณิตหมายความว่า
หรือจากวัดอัตรา การจำกัดกลิ่นแต่ละกลิ่นถูกใช้เป็นค่า
แหล่งตัวแทนในการกระจายกลิ่น
เริ่มการจำลองโดยไม่พิจารณา
ตามเวลาและการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล ( Zhu et al . , ประกอบ ; Jacobson
et al . , 2000 ; ลิม et al . , 2000 ) ใช้อัตราการปล่อยที่เหมาะสมสำหรับการจำลองการกระจายกลิ่น

กลิ่นเริ่มมุ่งมั่นการเปลี่ยนแปลงในฤดูกาล และในการปล่อยกลิ่น
ต้องระบุ