A brief history of language teachin

A brief history of language teaching
In the sixteenth century, French, Italian, and English gained in importance as a result of political changes in Europe, and Latin gradually became displaced as a language of spoken and written communication. The study of classical Latin (the Latin in which the classical works of Virgil, Ovid, and Cicero were written) and an analysis of its grammar and rhetoric became the model for foreign language study from the seventeenth to the nineteenth centuries.
Toward the mid-nineteenth century several factors contributed to a questioning and rejection of the Grammar-Translation Method. Linguists too became interested in the controversies that emerged about the best way to teach foreign languages, and ideas were fiercely discussed and defended in books, articles, and pamphlets.
Other reformers toward the end of the century likewise turned their attention to naturalistic principles of language learning, and for this reason they are sometimes referred to as advocates of a "natural" method.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติโดยย่อของการเรียนการสอนภาษา
ในศตวรรษที่สิบหก, ฝรั่งเศส, อิตาลี, อังกฤษและได้รับความสำคัญเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในยุโรปและละตินค่อย ๆ กลายเป็นผู้พลัดถิ่นเป็นภาษาของการสื่อสารการพูดและเขียน การศึกษาภาษาละตินคลาสสิก (ในภาษาละตินซึ่งผลงานคลาสสิกของเฝอ, โอวิดซิเซโรและถูกเขียนขึ้น) และการวิเคราะห์ไวยากรณ์และสำนวนของมันกลายเป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาภาษาต่างประเทศจากที่สิบเจ็ดถึงศตวรรษที่สิบเก้า.
ในช่วงกลาง ศตวรรษที่สิบเก้าปัจจัยหลายส่วนร่วมในการตั้งคำถามและการปฏิเสธของวิธีไวยากรณ์-แปล นักภาษาศาสตร์เกินไปกลายเป็นที่สนใจในการถกเถียงที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการสอนภาษาต่างประเทศและความคิดที่มีการพูดคุยกันอย่างดุเดือดและได้รับการปกป้องในหนังสือบทความและเพม.
ปฏิรูปอื่น ๆ ในช่วงปลายศตวรรษที่เหมือนกันหันมาสนใจที่จะยึดหลักการของภาษา การเรียนรู้และด้วยเหตุนี้พวกเขาจะบางครั้งเรียกว่าผู้สนับสนุนของ "ธรรมชาติ" วิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติความเป็นมาของการสอนภาษา
ในศตวรรษที่สิบหกฝรั่งเศส , อิตาลี และอังกฤษ ได้รับความสำคัญเป็นผลของการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในยุโรปและละตินค่อยๆกลายเป็นผู้พลัดถิ่นเป็นภาษาพูดและเขียนสื่อสาร การศึกษาคลาสสิกภาษาละติน ( ภาษาละตินซึ่งในผลงานคลาสสิกของเวอร์จิล โอปอล ,และ ซิเซโรเขียน ) และการวิเคราะห์ของไวยากรณ์และคำพูดเป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาภาษาต่างประเทศจากสิบเจ็ดถึงสิบเก้าศตวรรษ .
สู่ศตวรรษที่สิบเก้ากลาง มีหลายปัจจัยสนับสนุนการสอบสวนและการปฏิเสธของไวยากรณ์แบบแปลนักภาษาศาสตร์ก็กลายเป็นที่สนใจในการถกเถียงที่ออกมาเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการสอนภาษาต่างประเทศ และความคิดที่ถูกกล่าวถึง และปกป้อง อย่างในหนังสือ บทความ และแผ่นพับ
อื่นๆปฏิรูปในช่วงปลายของศตวรรษที่และหันมาสนใจหลักการทางธรรมชาติของการเรียนรู้ภาษาและด้วยเหตุผลนี้พวกเขาบางครั้งเรียกว่าสนับสนุน " วิธีธรรมชาติ " .