The common name “moonflower” has be

The common name “moonflower” has been applied to a variety of fragrant, vespertine plants that ranged across Europe and North America during the Victorian period. One in particular is Datura inoxia, which evokes the name not only for its ethereal white, night-blooming flowers, but for the deadly madness it produces when ingested.

Like all members its genus, Datura inoxia is a potent deliriant that contains malignant alkaloids chemically similar to those of deadly nightshade. Its effects include acute psychosis, lasting visual and spatial distortion, itching and dryness, disruption of the urinary tract, amnesia, and, all too often, death. In spite of a history of shamanic use, it is notorious, even among psychedelic luminaries, for producing the sort of drug trip that leads to such questions as “How did I get here?” and “What chewed off my fingers?” With its toothed flower and thorny fruit, D. inoxia signals danger to those who would unlock its secrets.


Datura meteloidesD. inoxia was first identified by the English botanist Philip Miller in 1768. It is native to Central and South America, but has since been widely cultivated as an ornamental plant. An account in the Journal of the Washington Academy of Sciences places it in a botanical garden on Sloane Street, London, as early as 1812. For obscure reasons of taxonomic history, D. inoxia was commonly nominated D. meteloides during the Victorian period. By that moniker, it was frequently mentioned in the literature of gardening and floriculture, together with other members of the Datura genus, some of which were also called “moonflowers.”

Another “moonflower” is Ipomoea alba, a night-blooming morning glory native to the tropical and subtropical New World that has likewise been cultivated elsewhere for its ornamental value. It is often referenced in Victorian literature as Ipomoea bona-nox, or the “night-flowering Ipomoea.” It is cited by this name in Mrs. Loudon’s The Ladies’ Flower-Garden of Ornamental Annuals, an 1840 compendium of “the most ornamental flowers in British gardens.”

Sometimes called the “moon vine,” I. alba is a climber, rather than a shrub. This opens up opens up some rather compelling aesthetic possibilities, as suggested by this advertisement from the 1886-87 issue of Popular Gardening and Fruit Growing:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อพบบ่อย "moonflower" มีการใช้กับความหลากหลายของพืชหอม vespertine ที่โจมตีระยะไกลทั่วยุโรปและอเมริกาเหนือช่วงวิกตอเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ Datura inoxia กระตุ้นชื่อไม่เพียงแต่ความขาวที่ไม่มีตัวตน ดอกคืนดอกไม้ แต่สำหรับบ้ามรณะที่มันผลิตเมื่อกินสมาชิกทั้งหมดของสกุล Datura inoxia เป็น deliriant มีศักยภาพที่ประกอบด้วยแอลคาลอยด์มะเร็งทางเคมีคล้ายคลึงกับของราตรีร้ายแรง ผลรวมโรคจิตเฉียบพลัน ทนการบิดเบือนภาพ และเชิงพื้นที่ อาการคัน และ แห้ง ทางเดินปัสสาวะ ภาวะความจำเสื่อม และ ทั้งหมดบ่อยเกินไป ตาย ทั้ง ๆ ที่ มีประวัติของการใช้นิ เป็นฉาวโฉ่ แม้ในหมู่อย่างประสาทหลอน การผลิตเรียงเดินยาเสพติดที่นำไปสู่คำถามดังกล่าวเป็น "ฉันไม่ได้ที่นี่" และ "อะไรเคี้ยวออกนิ้วมือของฉัน" มีฟันดอกไม้และผลไม้หนาม D. inoxia สัญญาณอันตรายให้กับผู้ที่จะปลดล็อคความลับ Datura meteloidesD inoxia พบครั้งแรก โดยนักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ Philip Miller ใน 1768 มันมีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ แต่ได้ปลูกเป็นไม้ประดับกันอย่างกว้างขวาง บัญชีในสมุดรายวันของสถาบันวอชิงตันวิทยาศาสตร์วางไว้ในสวนพฤกษศาสตร์บนถนน Sloane ลอนดอน ก่อนที่เป็น 1812 เหตุผลยาก ๆ ของประวัติศาสตร์อนุกรมวิธาน D. inoxia ทั่วไปเสนอชื่อ D. meteloides ช่วงวิกตอเรีย โดยที่มอนิเกอร์ มักกล่าวถึงในวรรณกรรมของสวนและปลูกดอกไม้ ร่วมกับสมาชิกคนอื่น ๆ ของสกุล Datura ซึ่งถูกเรียกว่า "moonflowers" ชมจันทร์ การเบ่งบานคืนกลางถิ่นกำเนิดในเขตร้อน และกึ่งเขตร้อนโลกใหม่ที่มีทำนองเดียวกันการปลูกอื่น ๆ สำหรับค่าของประดับ อีก "moonflower" ได้ มักมีการอ้างอิงในวรรณคดีวิคตอเรียเป็นนาพัล bona-nox หรือการ "คืนดอกนาพัล" มันอ้างชื่อนี้ในสตรีนาง Loudon-สวนดอกไม้ประดับพืช compendium 1840 เป็น "ดอกไม้ประดับมากที่สุดในอังกฤษ" บางครั้งเรียกว่า "ดวงจันทร์เถา" I. alba เป็นที่เหอ มากกว่าไม้พุ่ม นี้เปิดเปิดโอกาสความงามบางอย่างค่อนข้างน่าสนใจ แนะนำโดยโฆษณานี้จาก 1886-87 ปัญหาทำสวนนิยมและผลไม้เติบโต:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อสามัญ "Moonflower" ได้ถูกนำมาใช้เพื่อความหลากหลายของกลิ่นหอมพืช Vespertine ที่ ranged ทั่วทวีปยุโรปและทวีปอเมริกาในช่วงยุควิกตอเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือมะเขือบ้าดอกขาวซึ่งกระตุ้นชื่อไม่เพียง แต่สำหรับสีขาว, ดอกไม้คืนบานของมันไม่มีตัวตน แต่สำหรับบ้าร้ายแรงจะผลิตเมื่อติดเครื่อง. เช่นเดียวกับสมาชิกทุกประเภทของมะเขือบ้าดอกขาวเป็น deliriant ที่มีศักยภาพที่มีอัลคาลอยมะเร็งทางเคมี คล้ายกับบรรดาของ nightshade ร้ายแรง ผลกระทบของมัน ได้แก่ โรคจิตเฉียบพลันยาวนานภาพและอวกาศบิดเบือนอาการคันและความแห้งกร้าน, การหยุดชะงักของระบบทางเดินปัสสาวะ, ความทรงจำและทั้งหมดก็มักจะตาย ทั้งๆที่มีประวัติในการใช้นิคก็เป็นที่รู้จักแม้แต่ในหมู่ผู้ทรงคุณวุฒิประสาทหลอนสำหรับการผลิตการจัดเรียงของการเดินทางของยาเสพติดที่นำไปสู่คำถามดังกล่าวเป็น "วิธีการไม่ได้รับที่นี่?" และ "อะไรเคี้ยวปิดมือของฉัน?" ด้วยการ ดอกไม้ฟันและผลไม้ที่มีหนาม, D. inoxia สัญญาณอันตรายต่อผู้ที่จะปลดล็อกความลับของมัน. ลำโพง meteloidesD inoxia โดยนักพฤกษศาสตร์ภาษาอังกฤษฟิลิปมิลเลอร์ระบุว่าเป็นครั้งแรกใน 1768 มันเป็นสันดานไปอเมริกากลางและอเมริกาใต้ แต่ได้รับตั้งแต่ปลูกกันอย่างแพร่หลายเป็นไม้ประดับ บัญชีในวารสารของวอชิงตัน Academy of Sciences วางไว้ในสวนพฤกษศาสตร์ใน Sloane Street, ลอนดอนเป็นช่วงต้นปี 1812 สำหรับเหตุผลที่ไม่ชัดเจนของประวัติศาสตร์การจัดหมวดหมู่, D. inoxia ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงทั่วไป D. meteloides ในช่วงยุควิกตอเรีย ชื่อเล่นว่ามันถูกกล่าวถึงบ่อยในวรรณคดีของการทำสวนและปลูกดอกไม้ร่วมกับสมาชิกคนอื่น ๆ ประเภทลำโพงบางส่วนที่ถูกเรียกว่า "moonflowers." อีก "Moonflower" เป็นชมจันทร์, คืนบานผักบุ้งพื้นเมือง ไปยังเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนโลกใหม่ที่ได้รับการปลูกฝังในทำนองเดียวกันที่อื่น ๆ สำหรับมูลค่าของไม้ประดับ มันก็มักจะอ้างถึงในวรรณคดีวิคตอเรียเป็นผักบุ้งทะเล Bona-NOx หรือ "คืนดอกผักบุ้งทะเล." มันเป็นโดยอ้างชื่อนี้ในนางเลาผู้หญิง 'ดอกไม้สวนไม้ดอกไม้ประดับต้นไม้ที่ 1840 บทสรุปของ "ประดับมากที่สุด ดอกไม้ในสวนอังกฤษ. " บางครั้งเรียกว่า" ดวงจันทร์เถา " I. Alba เป็นนักปีนเขามากกว่าไม้พุ่ม นี้เปิดขึ้นเปิดขึ้นไปได้ความงามบางอย่างที่ค่อนข้างน่าสนใจตามข้อเสนอแนะการโฆษณานี้จากปัญหาของ 1886-1887 ที่เป็นที่นิยมและการทำสวนผลไม้ที่เจริญเติบโต:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อสามัญดอกพระจันทร์ " ได้ถูกนำมาใช้เพื่อความหลากหลายของหอม vespertine พืชที่อยู่ทั่วยุโรปและอเมริกาเหนือในช่วงระยะเวลาที่วิคทอเรีย หนึ่งโดยเฉพาะ คือ ลำโพง inoxia ซึ่ง evokes ชื่อไม่เพียง แต่สำหรับความเบาหวิวดอกไม้สีขาวบานกลางคืน แต่มฤตยูบ้ามันผลิตเมื่อกลืนกินเหมือนสมาชิกของสกุล inoxia เป็นลำโพง , ต้า deliriant ที่มีเนื้อร้ายอยด์เคมีคล้ายกับบรรดาของมะแว้งมรณะ ผลของมันรวมถึงโรคจิตเฉียบพลัน ถึงภาพและมิติสัมพันธ์ ความคันและแห้ง , การหยุดชะงักของระบบทางเดินปัสสาวะความจำเสื่อม และทั้งหมดก็มักจะตาย ทั้งๆที่มีประวัติใช้หมอ มันฉาวโฉ่ แม้แต่ในหมู่ประสาทหลอน luminaries , การผลิตการจัดเรียงยาการเดินทางที่นำไปสู่คำถามเช่น " ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ? " และ " สิ่งที่เคี้ยวนิ้วของฉัน " กับดอกไม้ และผลไม้ที่มีฟันแหลมคม ดี inoxia สัญญาณอันตรายของผู้ที่คิดจะปลดล็อกความลับของมันลำโพง meteloidesd . inoxia ระบุครั้งแรกโดยนักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ฟิลิป มิลเลอร์ใน 1768 . มันเป็นชาวอเมริกากลางและใต้ แต่ก็ได้มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายเป็นพืชไม้ประดับ . บัญชีในวารสารของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งวอชิงตันในสวนพฤกษศาสตร์บนถนนสโลน , ลอนดอน , เป็นเร็ว 1 . เหตุผลที่คลุมเครือของประวัติศาสตร์ทางอนุกรมวิธาน , D . inoxia ซึ่งเข้าชิงดี meteloides ในช่วงเวลาแห่งชัยชนะ ที่ชื่อ มันมักกล่าวถึงในวรรณคดีของการจัดสวนและการปลูกดอกไม้ ร่วมกับสมาชิกอื่น ๆของลำโพงสกุล ซึ่งถูกเรียกว่า " moonflowers ”อีก " ดอกพระจันทร์ชมจันทร์ " คือ เป็นบานกลางคืน ผักบุ้งพื้นเมืองในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนโลกใหม่ที่ถูกปลูกที่อื่นได้เหมือนกันค่า ประดับตน มันมักจะมีการอ้างอิงในวรรณคดีวิคตอเรียนเป็นไอโพเมีย " , หรือ " คืนดอกไอโพเมีย มันอ้างชื่อนี้ นางเลาเป็นสุภาพสตรีดอกไม้ประดับสวนของ annuals , 1840 บทสรุปของ " ดอกไม้ประดับสวนมากที่สุดในอังกฤษ "บางครั้งเรียกว่า " ดวงจันทร์เถา " ฉัน Alba เป็นไม้พุ่มเลื้อยมากกว่า . นี้เปิดขึ้นเปิดขึ้นบางค่อนข้างเป็นไปได้ความงามที่น่าสนใจตามที่แนะนำโดยการโฆษณา จาก 1886-87 ปัญหาของการทำสวนผลไม้ปลูก : นิยม และ