Current daily care for COPDThe Prac

Current daily care for COPD
The Practice Guideline COPD of the Dutch College of General Practitioners (NHG standard, 2007) recommends general practitioners (GP’s) advise all patients with COPD to be sufficient physically active [5]. Referral to a physical exercise training programme in a physiotherapy setting is advised only in patients with moderate to severe COPD, who have impairments in physical functioning due to dyspnoea. As of 2010, there is a new development in the primary care organization of patients with chronic disease in the Netherlands, including COPD. Disease management
programmes have regionally been developed by general practitioners in collaboration with other caregivers in primary care. General practitioners and/or the nurse practitioner have a central role. Their COPD care entails lung function testing, prescription of pharmacotherapy and counselling on smoking cessation, inhalation technique and physical activity. There is the possibility to refer patients with mild to moderate COPD to registered physiotherapists, experienced in COPD care. The implementation of this disease management programme for COPD is encouraged by the reimbursement through so-called chained diagnose-treatment combination (DTC) [29]. Although in some regions in the Netherlands these disease management programmes for COPD are already implemented and serve as current daily care, no evidence on the effectiveness of these programmes is available. In addition, no data are available on the added value of a physical exercise training programme compared to advice on increasing daily physical activity in usual care.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนเดอรส์ปัจจุบันดูแลทุกวันแอนเดอรส์แนวปฏิบัติของวิทยาลัยดัตช์ของผู้ทั่วไป (NHG มาตรฐาน 2007) แนะนำทั่วไปผู้ (GP ของ) แนะนำให้ผู้ป่วยทั้งหมดที่ มีแอนเดอรส์ให้เพียงพอร่างกายใช้งาน [5] อ้างอิงกับโปรแกรมการฝึกอบรมกายการกายภาพจะทราบเฉพาะในผู้ป่วยกับปานกลางถึงรุนแรงแอนเดอรส์ ที่ไหวสามารถในการทำงานจริงจาก dyspnoea 2553 มีการพัฒนาใหม่ในองค์กรหลักของผู้ป่วย ด้วยโรคเรื้อรังในประเทศเนเธอร์แลนด์ รวมถึงแอนเดอรส์ การจัดการโรคโปรแกรมได้รับการพัฒนา โดยทั่วไปผู้ร่วมกับเรื้อรังอื่น ๆ ในการดูแลเรื่อง ผู้ทั่วไปหรือผู้ประกอบการพยาบาลมีบทบาทเป็นศูนย์กลาง ดูแลของแอนเดอรส์มีปอดฟังก์ชัน ทดสอบ ยา pharmacotherapy และให้คำปรึกษาในการยุติการสูบบุหรี่ ดมเทคนิค และกิจกรรมทางกายภาพ มีความสามารถในการดูผู้ป่วยไมลด์แอนเดอรส์ปานกลางเพื่อลงทะเบียน physiotherapists มีประสบการณ์ในการดูแลของแอนเดอรส์ การใช้งานของโปรแกรมการบริหารจัดการโรคนี้แอนเดอรส์เป็นได้รับการสนับสนุน โดยคืนผ่านการรวมกันเรียกว่าลูกโซ่วินิจฉัยรักษา (DTC) [29] แม้ว่าในบางภูมิภาคในเนเธอร์แลนด์ โปรแกรมจัดการโรคเหล่านี้สำหรับแอนเดอรส์แล้วนำมาใช้ และเป็นปัจจุบันทุกวันดูแล ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิผลของโปรแกรมเหล่านี้จะพร้อมใช้งาน นอกจากนี้ ไม่มีข้อมูลมีมูลค่าเพิ่มของโปรแกรมการฝึกอบรมกายเมื่อเปรียบเทียบกับคำแนะนำในการเพิ่มกิจกรรมทางกายภาพทุกวันในการดูแลปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูแลประจำวันในปัจจุบันสำหรับปอดอุดกั้นเรื้อรังปอดอุดกั้นเรื้อรังแนวทางการปฏิบัติงานของวิทยาลัยดัตช์ของผู้ประกอบการทั่วไป (NHG มาตรฐาน 2007) แนะนำให้ผู้ปฏิบัติงานทั่วไป (GP) ที่แนะนำให้ผู้ป่วยทั้งหมดที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังจะเพียงพอใช้งานทางร่างกาย [5]
การอ้างอิงไปยังโปรแกรมการฝึกอบรมการออกกำลังกายในการตั้งค่ากายภาพบำบัดจะให้คำแนะนำเฉพาะในผู้ป่วยที่มีระดับปานกลางถึงรุนแรงปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีความบกพร่องในการทำงานทางกายภาพเนื่องจากการหายใจลำบาก ขณะที่ 2010 มีการพัฒนาใหม่ในองค์กรหลักของการดูแลผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรังในประเทศเนเธอร์แลนด์รวมทั้งปอดอุดกั้นเรื้อรัง การจัดการโรคโปรแกรมได้รับการพัฒนาในระดับภูมิภาคโดยผู้ปฏิบัติงานในการทำงานร่วมกันกับผู้ดูแลผู้ป่วยอื่น ๆ ในการดูแลหลัก
ผู้ปฏิบัติงานทั่วไปและ / หรือแพทย์พยาบาลมีบทบาทสำคัญ การดูแลปอดอุดกั้นเรื้อรังของพวกเขาส่งผลการทดสอบการทำงานของปอดของยาตามใบสั่งแพทย์และให้คำปรึกษาในการเลิกสูบบุหรี่, เทคนิคการสูดดมและการออกกำลังกาย มีความเป็นไปได้ที่จะอ้างถึงผู้ป่วยที่มีน้อยถึงปานกลางปอดอุดกั้นเรื้อรังในการลงทะเบียนนักกายภาพบำบัดที่มีประสบการณ์ในการดูแลปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็น การดำเนินงานของโปรแกรมการจัดการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการชำระเงินคืนผ่านที่เรียกว่าถูกล่ามโซ่รวมกันวินิจฉัยการรักษา (DTC) [29] แม้ว่าในบางภูมิภาคในประเทศเนเธอร์แลนด์เหล่านี้โปรแกรมการจัดการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีการดำเนินการแล้วและทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลในชีวิตประจำวันในปัจจุบันหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิผลของโปรแกรมเหล่านี้ไม่สามารถใช้ได้ นอกจากนี้ยังไม่มีข้อมูลที่มีอยู่ในมูลค่าเพิ่มของโปรแกรมการฝึกอบรมการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับคำแนะนำเกี่ยวกับการเพิ่มกิจกรรมทางกายในชีวิตประจำวันในการดูแลตามปกติ