DiscussionThe 1-year rate of suicid

Discussion
The 1-year rate of suicide attempts for patients with schizophrenia
in this study was nearly 2% (n = 32), which is much
lower than the 45% lifetime suicide-attempt rate reported for
Turkish patients with schizophrenia (Evren & Evren 2004) or
the 6-year suicide-attempt rate of 38% reported for US
patients with schizophrenia (Roy & Pompili 2009). Our
lower suicide-attempt rate is likely due to our inventory
assessing only suicide attempts in the previous year. However,
our rate is closer to the lifetime suicide-attempt rate of 7Æ5%
reported for rural patients with schizophrenia in mainland
China (Ran et al. 2003). The much lower lifetime suicideattempt
rate in Ran’s study than in the two western studies
(Evren & Evren 2004, Roy & Pompili 2009) might have been
due to the Chinese cultural stigma associated with suicide and
mental illness (Ma et al. 2010), which might have contributed
to underreporting by Taiwanese people with schizophrenia.
Although our study found a low rate of attempted suicide
in the previous year, suicide attempts were significantly
predicted by four indicators: self-harm incidents, violent
incidents towards others, follow-ups by mental health clinics
and involuntary hospitalisations, all in the previous year.
Overall, the first two and the final predictors are consistent
with the previous reports (Haukka et al. 2008, Robinson
et al. 2010) that these predictors have traits related to violent
behaviours towards self or others (Rogers 2008). This finding
may be explained by the association between patients’
suicidal behaviours and their high impulsivity (Iancua et al.
2010). This explanation is consistent with the correlation
outcomes, which indicate that violent incidents towards
others were significantly related to suicide attempts, selfharm,
involuntary hospitalisations and receiving treatment in
an acute ward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปรายอัตรา 1 ปีของการพยายามฆ่าตัวตายสำหรับผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทในการศึกษานี้เป็นเวลาเกือบ2% (n = 32) ซึ่งเป็นมากต่ำกว่าอายุการใช้อัตราการฆ่าตัวตายพยายามที่45% รายงานผู้ป่วยที่ตุรกีมีอาการจิตเภท(Evren และ Evren 2004 ) หรืออัตราการฆ่าตัวตายพยายามที่6 ปี 38% ของสหรัฐรายงานผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท(รอยและ Pompili 2009) ของเราต่ำกว่าความพยายามฆ่าตัวตายอัตราน่าจะเกิดจากสินค้าคงคลังของเราประเมินพยายามฆ่าตัวตายเพียงแต่ในปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามอัตราของเราคืออายุการใช้งานที่ใกล้ชิดกับอัตราการฆ่าตัวตายพยายามของ7Æ5% รายงานสำหรับผู้ป่วยในชนบทมีอาการจิตเภทในแผ่นดินใหญ่จีน (Ran et al. 2003) suicideattempt อายุการใช้งานที่ต่ำกว่ามากอัตราวิ่งของการศึกษากว่าในการศึกษาทั้งสองตะวันตก(Evren และ Evren 2004 รอยและ Pompili 2009) อาจได้รับเนื่องจากการถูกตีตราวัฒนธรรมจีนที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตายและการเจ็บป่วยทางจิต(Ma et al. 2010) ซึ่ง อาจจะมีส่วนร่วม. เพื่อ underreporting โดยคนไต้หวันที่เป็นโรคจิตเภทแม้ว่าการศึกษาของเราพบว่ามีอัตราที่ต่ำของการพยายามฆ่าตัวตายในปีที่ผ่านมาพยายามฆ่าตัวตายอย่างมีนัยสำคัญตามคำทำนายของสี่ตัวชี้วัด: เหตุการณ์การทำร้ายตัวเองรุนแรงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อผู้อื่น, การติดตามโดยจิต คลินิกสุขภาพและการรักษาในโรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจทั้งหมดในปีที่ผ่านมา. โดยรวมแล้วสองครั้งแรกและพยากรณ์สุดท้ายมีความสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้า (Haukka et al. 2008 โรบินสัน et al. 2010) ที่พยากรณ์เหล่านี้มีลักษณะที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงพฤติกรรมต่อตัวเองหรือคนอื่น ๆ (โรเจอร์ส 2008) การค้นพบนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยพฤติกรรมการฆ่าตัวตายและimpulsivity สูงของพวกเขา (Iancua et al. 2010) คำอธิบายนี้มีความสอดคล้องกับความสัมพันธ์ผลซึ่งแสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์ความรุนแรงที่มีต่อคนอื่นๆ ที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่จะพยายามฆ่าตัวตาย, selfharm, โรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจและได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยเฉียบพลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
1 อัตราการพยายามฆ่าตัวตายสำหรับผู้ป่วยจิตเภท
ในการศึกษานี้เกือบ 2 % ( n = 32 ) ซึ่งมีมากต่ำกว่า 45 % ตลอดชีพ

พยายามฆ่าตัวตายคะแนนรายงานผู้ป่วยจิตเภท ( ตุรกี evren & evren 2004 ) หรือพยายามฆ่าตัวตาย
6 อัตรา 38% รายงานเรา
ผู้ป่วยจิตเภท ( รอย& pompili 2009 ) ของเรา
ลดอัตราการพยายามฆ่าตัวตายอาจเนื่องจากสินค้าคงคลังของเรา
การประเมินความพยายามเพียงฆ่าตัวตายในปีก่อนหน้า อย่างไรก็ตาม
ของเราอัตราเข้าใกล้ชีวิตฆ่าตัวตายอัตรา 5 %
7 กู้รายงานผู้ป่วยจิตเภทในแผ่นดินใหญ่จีนชนบท
( วิ่ง et al . 2003 ) ลดมากอายุการใช้งาน suicideattempt
อัตราในรันเรียนมากกว่าสองในตะวันตกการศึกษา
( evren & evren 2004รอย& pompili 2009 ) อาจได้รับเนื่องจากการวัฒนธรรมจีน

การเจ็บป่วยทางจิตและจุดเชื่อมโยงกับการฆ่าตัวตาย ( ma et al . 2010 ) ซึ่งอาจมีส่วน
เพื่อ underreporting คนไต้หวันกับโรคจิตเภท .
ถึงแม้ว่าการศึกษาของเราพบว่ามีอัตราต่ำ การพยายามฆ่าตัวตาย
ในปีก่อนหน้านี้ พยายามฆ่าตัวตายอย่างมีนัยสำคัญ
ทำนายโดย 4 ตัวชี้วัด : เหตุการณ์ทำร้ายตนเองรุนแรง
เหตุการณ์ต่อผู้อื่นตาม UPS โดย
คลินิกสุขภาพจิตและโดยไม่สมัครใจ เข้ารับการรักษาทั้งหมดในปีก่อนหน้า .
โดยรวมสองตัวแรกและตัวสุดท้ายที่สอดคล้องกัน
กับรายงานก่อนหน้านี้ ( haukka et al . 2008 , โรบินสัน
et al . 2010 ) ซึ่งตัวแปรเหล่านี้มีลักษณะที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมต่อตนเองหรือผู้อื่นรุนแรง
( โรเจอร์ ปี 2551 ) นี้การค้นหา
อาจจะอธิบายได้โดยความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยและพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย
หุนหันพลันแล่นสูง ( iancua et al .
2010 ) คำอธิบายนี้สอดคล้องกับความสัมพันธ์
ผลลัพธ์ ซึ่งระบุว่า เหตุการณ์ความรุนแรงต่อผู้อื่น มีความสัมพันธ์กับความพยายาม

selfharm , ฆ่าตัวตาย , เข้ารับการรักษาที่ไม่ตั้งใจ และได้รับการรักษาในหอผู้ป่วย
แบบเฉียบพลัน