ConclusionsIn this work, the effect

Conclusions
In this work, the effects of temperature and photoperiod on
dissolved nitrogen and phosphate removal, microalgal growth and
productivity were studied. A clear understanding of the abiotic and
biotic mechanisms involved is required in order to improve HRAP
performances in terms of biomass productivity and wastewater
treatment. An increase in temperature from 15 to 25
C led to a
slightly higher apparent specific growth rate, an increase in the
microalgae concentration and the biomass productivity. Neither
growth, nor metabolic activity was detected for cultures at 5
C.
The apparent specific growth rate was mainly influenced by
temperature and not by photoperiod duration.
High nitrogen depletion levels (between 72 and 83%) were
measured in our study. The majority (72–81%) of the nitrogen in
the wastewater was found in the form of ammonium. The highest
ammonium removal rate was determined at 25
C. The biomass
nitrogen content obtained under different conditions (temperature
and photoperiod) was similar, suggesting identical nitrogen
assimilation abilities. Nitrogen assimilation by the biomass
contributed to nitrogen removal from the wastewater (50

2%
of the total nitrogen). Ammonia stripping seems one of the
mechanisms responsible of nitrogen elimination, contributing to at
least 17% of N-removal. Nitrification was also a pathway for
ammonium transformation in our experimental system.
All phosphate ions were removed from the wastewater after
approximately 100–150 h. The highest rate of phosphate removal
was measured in cultures at 25
C and 12 h photoperiod together
with 15
C and 18 h photoperiod. The phosphate concentration
profile suggests a peculiar trend: a theoretical adsorption of
phosphate on the cell surface, followed by consumption associated
with microalgal growth and
finally chemical precipitation due to
the high pH values.
Under our conditions the nitrogen and phosphate depletion
rates were high and that the system did not seem to require organic
carbon supply for this process. This could be attractive for the
treatment of secondary effluents where there is little organic
carbon available. Nevertheless, further work must be carried out to
confirm these preliminary results. Studies should assess the effect
of daily and seasonal temperature and light intensity changes on
nutrient removal and microalgal growth. The use of continuous
HRAP and
finally an LCA (Life Cycle Assessment) and cost analysis
must be performed to fully confirm this system’s applicability at
wastewater treatment with an indigenous microalgae-bacteria
consortium. Moreover, mechanisms of adsorption of phosphate on
the cell surface and its assimilation by microalgae should be
further studied. In order to improve the understanding of this
complex microbial system, research is required to characterize the
microbial consortium in batch systems.
As a conclusion, microalgal treatment of wastewater, through
biological and physico-chemical mechanisms, could represent an
attractive addition to existing biological treatments used to purify
wastewaters. The advantages of using microalgae for this purpose
are: an in situ production of oxygen by microalgae for bacterial use
and the possibility of recycling assimilated nitrogen and phosphorus
as a fertilizer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปในงานนี้ ผลกระทบของอุณหภูมิและช่วงแสงบนละลายการกำจัดไนโตรเจนและฟอสเฟต microalgal เจริญเติบโต และผลผลิตที่มีศึกษา ความเข้าใจที่ชัดเจนของการ abiotic และจำเป็นต้องมีการกำเนิดสิ่งมีชีวิตกลไกที่เกี่ยวข้องเพื่อปรับปรุง HRAPแสดงในแง่ของผลผลิตชีวมวลและน้ำเสียการรักษา การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 15 ถึง 25 C นำไปสู่การอัตราการเติบโตเฉพาะที่ชัดเจนสูงเล็กน้อย การเพิ่มขึ้นของการความเข้มข้นของสาหร่ายและการผลิตชีวมวล ไม่เจริญเติบโต ไม่เผาผลาญกิจกรรมพบวัฒนธรรมที่ 5 cอัตราการเติบโตเฉพาะที่ชัดเจนส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลโดยอุณหภูมิและช่วงแสงยาวโดยไม่มีระดับการสูญเสียไนโตรเจนสูง (ระหว่าง 72 และ 83%)วัดในการศึกษาของเรา ส่วนใหญ่ (72-81%) ของไนโตรเจนในพบน้ำเสียในรูปของแอมโมเนีย สูงที่สุดกำหนดอัตราการกำจัดแอมโมเนียที่ 25 c ชีวมวลปริมาณไนโตรเจนที่ได้รับภายใต้เงื่อนไข (อุณหภูมิและช่วงแสง) ก็แนะนำไนโตรเจนเหมือนกัน คล้ายคลึงกันความสามารถในการดูดซึม การดูดซึมไนโตรเจน โดยชีวมวลส่วนการกำจัดไนโตรเจนจากน้ำเสีย (502%ปริมาณไนโตรเจน) แอมโมเนียการลอกดูเหมือนหนึ่งการกลไกที่รับผิดชอบของการกำจัดไนโตรเจน เอื้อต่อการที่อย่างน้อย 17% การกำจัด N การอนาม็อกซ์ก็ทางเดินสำหรับการเปลี่ยนแปลงแอมโมเนียในระบบทดลองของเราไอออนฟอสเฟตทั้งหมดถูกลบออกจากน้ำเสียจากประมาณ 100-150 ชม อัตราสูงสุดของการกำจัดฟอสเฟตซึ่งวัดได้ในวัฒนธรรมที่ 25 C และ 12 h ช่วงแสงร่วมกันกับช่วงแสง 15 C และ 18 h ความเข้มข้นของฟอสเฟตโพรไฟล์แนะนำแปลกแนวโน้ม: การดูดซับทางทฤษฎีของฟอสเฟตบนผิวเซลล์ ตาม ด้วยการบริโภคที่เกี่ยวข้องมีการเติบโตของ microalgal และในที่สุดสารเคมีฝนเนื่องจากค่า pH สูงภายใต้เงื่อนไขของเราการสูญเสียไนโตรเจนและฟอสเฟตมีราคาสูงและการที่ระบบไม่ต้องอินทรีย์จัดหาคาร์บอนสำหรับกระบวนการนี้ นี้อาจจะน่าสนใจสำหรับการรักษารองน้ำทิ้งมีอินทรีย์น้อยคาร์บอนมี อย่างไรก็ตาม ทำงานเพิ่มเติมต้องดำเนินการยืนยันผลลัพธ์เบื้องต้นเหล่านี้ ศึกษาควรประเมินผลของวัน และฤดูกาลอุณหภูมิและความเข้มของแสงเปลี่ยนแปลงการกำจัดธาตุอาหารและเจริญเติบโต microalgal การใช้อย่างต่อเนื่องHRAP และสุดท้ายมาตรการ LCA (การประเมินวัฏจักรชีวิต) และการวิเคราะห์ต้นทุนต้องดำเนินการเพื่อยืนยันความเกี่ยวข้องของระบบนี้ที่เต็มบำบัดน้ำเสีย ด้วยแบคทีเรียสาหร่ายเป็นชนพื้นเมืองกิจการร่วมค้า นอกจากนี้ กลไกการดูดซับของฟอสเฟตบนเซลล์ผิวและการดูดซึม โดยสาหร่ายควรศึกษาเพิ่มเติม เพื่อความเข้าใจนี้ระบบจุลินทรีย์ที่ซับซ้อน วิจัยจะต้องกำหนดคุณลักษณะของการconsortium จุลินทรีย์ในระบบชุดเป็นข้อสรุป บำบัดน้ำเสีย microalgal ผ่านกลไกทางชีวภาพ และดิออร์ สามารถเป็นตัวแทนการน่าสนใจนอกเหนือจากการบำบัดทางชีวภาพที่มีอยู่ใช้ให้บริสุทธิ์wastewaters ข้อดีของการใช้สาหร่ายเพื่อการนี้คือ: การผลิตในรูปทรงของออกซิเจนโดยใช้เชื้อแบคทีเรียสาหร่ายและเป็นไปได้ของการรีไซเคิลหลอมรวมธาตุไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเป็นปุ๋ย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการวิจัย
ในงานนี้ผลกระทบของอุณหภูมิและแสงใน
ไนโตรเจนที่ละลายในน้ำและการกำจัดฟอสเฟตการเจริญเติบโตของสาหร่ายและ
ผลผลิตการศึกษา ความเข้าใจที่ชัดเจนของ abiotic และ
กลไกทางชีววิทยาที่เกี่ยวข้องจำเป็นต้องมีเพื่อที่จะปรับปรุง HRAP
แสดงในแง่ของการผลิตพลังงานชีวมวลและน้ำเสีย
รักษา การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 15-25 องศาเซลเซียสนำไปสู่
อัตราการเติบโตที่สูงขึ้นเล็กน้อยที่เห็นได้ชัดเฉพาะการเพิ่มขึ้นของ
ความเข้มข้นของสาหร่ายและการผลิตชีวมวล ทั้ง
การเจริญเติบโตหรือกิจกรรมการเผาผลาญได้รับการตรวจพบวัฒนธรรมที่ 5 องศาเซลเซียส.
อัตราการเจริญเติบโตที่ชัดเจนเฉพาะเจาะจงได้รับอิทธิพลส่วนใหญ่โดย
อุณหภูมิและไม่ได้ตามระยะเวลาช่วงแสง.
ระดับไนโตรเจนสูงพร่อง (ระหว่าง 72 และ 83%) เป็น
วัดในการศึกษาของเรา ส่วนใหญ่ (72-81%) ของไนโตรเจนใน
น้ำเสียที่พบในรูปแบบของแอมโมเนียม สูงสุด
อัตราการกำจัดแอมโมเนียมถูกกำหนดอยู่ที่ 25 องศาเซลเซียส ชีวมวล
ปริมาณไนโตรเจนที่ได้รับภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกัน (อุณหภูมิ
และแสง) เป็นที่คล้ายกันบอกไนโตรเจนเหมือน
ความสามารถในการดูดซึม การดูดซึมไนโตรเจนโดยชีวมวล
ส่วนร่วมในการกำจัดไนโตรเจนจากน้ำเสีย (50
?
2%
ของไนโตรเจนทั้งหมด) แอมโมเนียดูเหมือนว่าหนึ่งใน
กลไกความรับผิดชอบของการกำจัดไนโตรเจนที่เอื้อต่อการที่
อย่างน้อย 17% ของ N-กำจัด ไนตริฟิเคก็ยังเป็นทางเดินสำหรับ
การเปลี่ยนแปลงแอมโมเนียในระบบการทดลองของเรา.
ฟอสเฟตไอออนทั้งหมดถูกลบออกจากน้ำเสียหลังจากที่
ประมาณ 100-150 ชั่วโมง อัตราสูงสุดของการกำจัดฟอสเฟต
วัดในวัฒนธรรมที่ 25 องศาเซลเซียสและ 12 ชั่วโมงต่อช่วงแสงร่วมกัน
กับ 15 องศาเซลเซียสและ 18 ชั่วโมงต่อช่วงแสง ความเข้มข้นของฟอสเฟต
รายละเอียดแสดงให้เห็นแนวโน้มที่แปลกประหลาด: ดูดซับทางทฤษฎีของ
ฟอสเฟตบนผิวเซลล์ตามด้วยการบริโภคที่เกี่ยวข้อง
กับการเจริญเติบโตสาหร่ายและ
การตกตะกอนของสารเคมีในที่สุดเนื่องจาก
ค่าพีเอชสูง.
ภายใต้เงื่อนไขของเราไนโตรเจนและฟอสเฟตพร่อง
อัตราอยู่ในระดับสูงและ ระบบไม่ได้ดูเหมือนจะต้องมีอินทรีย์
อุปทานคาร์บอนสำหรับกระบวนการนี้ ซึ่งอาจเป็นที่น่าสนใจสำหรับ
การรักษาสิ่งปฏิกูลรองที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ อินทรีย์
คาร์บอนที่มีอยู่ อย่างไรก็ตามการทำงานต่อไปจะต้องดำเนินการเพื่อ
ยืนยันผลการศึกษาเบื้องต้นเหล่านี้ การศึกษาควรจะประเมินผลกระทบ
ของทุกวันและอุณหภูมิตามฤดูกาลและการเปลี่ยนแปลงความเข้มของแสงใน
การกำจัดสารอาหารและการเจริญเติบโตสาหร่าย การใช้อย่างต่อเนื่อง
HRAP และ
ในที่สุด (การประเมินวงจรชีวิต) LCA และการวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายที่
จะต้องดำเนินการอย่างเต็มที่เพื่อยืนยันการบังคับใช้ระบบนี้ใน
การบำบัดน้ำเสียที่มีชนพื้นเมืองแบคทีเรียสาหร่าย-
สมาคม นอกจากนี้กลไกของการดูดซับของฟอสเฟตบน
ผิวเซลล์และการดูดซึมของตนโดยสาหร่ายควรได้รับการ
ศึกษาต่อไป เพื่อที่จะปรับปรุงความเข้าใจในการนี้
ระบบจุลินทรีย์ที่ซับซ้อนการวิจัยจะต้องลักษณะ
หุ้นส่วนของจุลินทรีย์ในระบบชุด.
ในฐานะที่เป็นข้อสรุปการรักษาสาหร่ายน้ำเสียผ่าน
ทางชีวภาพและกายภาพและทางเคมีกลไกสามารถเป็นตัวแทน
นอกจากนี้ที่น่าสนใจกับการรักษาทางชีวภาพที่มีอยู่ ที่ใช้ในการชำระล้าง
น้ำเสีย ข้อดีของการใช้สาหร่ายเพื่อการนี้
คือแหล่งกำเนิดในการผลิตออกซิเจนจากสาหร่ายทะเลขนาดเล็กสำหรับการใช้แบคทีเรีย
และความเป็นไปได้ของการรีไซเคิลหลอมรวมไนโตรเจนและฟอสฟอรัส
เป็นปุ๋ย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปในงานนี้ โดยศึกษาผลของอุณหภูมิและช่วงแสงในการกำจัดไนโตรเจนและละลายฟอสเฟต , การเจริญเติบโตของสาหร่ายและผลผลิตที่แตกต่างกัน ความเข้าใจที่ชัดเจนของสิ่งมีชีวิต และกลไกทางชีววิทยาที่เกี่ยวข้องเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อปรับปรุง hrapแสดงในแง่ของผลผลิตมวลชีวภาพ และน้ำเสียการรักษา การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 15 ถึง 25 องศาเซลเซียส ทำให้เป็นสูงขึ้นเล็กน้อยปรากฏเฉพาะอัตราการเติบโต เพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของสาหร่ายขนาดเล็กและปริมาณผลผลิต เหมือนกันการเจริญเติบโตและการเผาผลาญกิจกรรมที่ตรวจพบในวัฒนธรรมที่ 5 Cส่วนอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากไม่ไวต่อช่วงแสงอุณหภูมิและระยะเวลา .ระดับของไนโตรเจนสูง ( ระหว่าง 72 และ 83% ) คือวัดในการศึกษาของเรา ส่วนใหญ่ ( 72 - 81 เปอร์เซ็นต์ของไนโตรเจนในน้ำถูกพบในรูปของแอมโมเนีย สูงสุดอัตราการกำจัดแอมโมเนียถูกกำหนดที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส ชีวมวลปริมาณไนโตรเจนที่ได้รับภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกัน ( อุณหภูมิและ แสง ) คือที่คล้ายกัน แนะนำไนโตรเจนเหมือนกันความสามารถดูดซึม . ไนโตรเจนสูงจากชีวมวลส่วนการกำจัดไนโตรเจนจากน้ำเสีย ( 502 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณทั้งหมดของไนโตรเจน ) การไล่แอมโมเนีย ดูเหมือนว่าหนึ่งในกลไกที่รับผิดชอบการกำจัดไนโตรเจน เกิดที่อย่างน้อย 17% ของ n-removal . ันยังเป็นเส้นทางสำหรับแอมโมเนียเปลี่ยนแปลงในระบบทดลองของเราฟอสเฟตไอออนทั้งหมดถูกลบออกจากน้ำหลังประมาณ 100 – 150 ชั่วโมง อัตราการกำจัดฟอสเฟตวัดในวัฒนธรรมที่ 25 องศาเซลเซียส และไม่ไวต่อช่วงแสง 12 ชั่วโมงด้วยกันกับ 15 C 18 ชั่วโมงต่อ . ฟอสเฟตความเข้มข้นข้อมูลแนะนำเทรนด์แปลก : ทฤษฎีการดูดซับของฟอสเฟตต่อเซลล์ผิว ตามด้วยการเกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตของสาหร่ายและในที่สุดเนื่องจากการตกตะกอนทางเคมีความเป็นกรดสูง ค่าภายใต้เงื่อนไขของเรา ค่าไนโตรเจนและฟอสเฟตราคาสูงและระบบที่ไม่ได้ดูเหมือนจะต้องมีอินทรีย์แหล่งคาร์บอนสำหรับกระบวนการนี้ นี้อาจจะน่าสนใจสำหรับการรักษาระดับของบริการที่มีอินทรีย์คาร์บอน พร้อมใช้งาน อย่างไรก็ตาม งานต้องทำออกมายืนยันผลเบื้องต้น ควรมีการศึกษาประเมินผลกระทบของทุกวันและตามฤดูกาล การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิและความเข้มแสงในการกำจัดธาตุอาหารและการเจริญเติบโตของสาหร่าย . การใช้อย่างต่อเนื่องhrap และในที่สุดการประเมินวัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ และการวิเคราะห์ต้นทุนต้องปฏิบัติอย่างเต็มที่ ยืนยัน การใช้ระบบนี้อยู่บำบัดน้ำเสียด้วยพื้นเมืองสาหร่าย แบคทีเรียผู้ร่วมหุ้น นอกจากนี้ กลไกของการดูดซับฟอสเฟตในเซลล์ผิวและการดูดซึม โดยคาดว่าน่าจะเพิ่มเติม ) เพื่อที่จะปรับปรุงความเข้าใจของนี้ระบบจุลินทรีย์ที่ซับซ้อน งานวิจัยจะต้องอธิบายกลุ่มจุลินทรีย์ในระบบแบทช์โดยสรุปการรักษาสาหร่ายน้ำ ผ่านกลไกทางชีววิทยาและทางกายภาพและทางเคมี สามารถเป็นตัวแทนนอกจากการใช้ชีวภาพที่มีอยู่ให้น่าสนใจน้ำทิ้ง . ข้อดีของการใช้สาหร่ายขนาดเล็กเพื่อจุดประสงค์นี้: หนึ่งในการผลิตชนิดของสาหร่ายขนาดเล็กสำหรับใช้ออกซิเจนโดยแบคทีเรียและความเป็นไปได้ ของการรีไซเคิลและดูดซึมสารอาหารไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเป็นปุ๋ยที่