I couldn’t recall how I came to be

I couldn’t recall how I came to be in this place but I instinctively understood its horrifying purpose, brutal agonizing torturous death.
At the center of the chamber stood two tall wooden posts, linked by a raised steel rod from which hung a set of ominous looking wrist restraints. I felt my heart quicken as I stared at those waiting restraints. How many people had spent the final agonizing moments of their lives locked within the unyielding steel embrace of those restraints? It was almost as if I could hear the terrified screams of all the countless victims who’d died within this ancient torture chamber. I could even smell the faint acidic scent of copper in the cool dungeon air, the distinctive lingering scent of spilled bl**d.
And yet, how did I come to be here? And what happened to my clothes?

I’d spent the day working at the museum warehouse cataloging ancient artifacts for an upcoming exhibit of early Sumerian and Babylonian religious practices. The last thing I remembered I’d come home, taken a shower and was lying on the bed reading the latest news from a new archeological dig in modern day Mesopotamia. Using the latest in satellite thermal imaging a team of archeologists discovered a vast network of ancient underground temples in the mountains of northern Iraq, temples built in honor of the ancient goddess of death.
It seemed was so unfair, here I was with a fresh doctorate in archeology, stuck working in a dusty museum warehouse while out in the world there was so many archeological discovery’s to be made. Who knew what groundbreaking discovery’s they’d find as they explored those ancient temples? Perhaps these were the temples of the long rumored death cult of the early worshipers of Lady Jenova. They might even prove the rumors of the ancient human sacrifice to be true.
I was just thinking what I’d give to uncover the truth concerning the darkly hinted rumors of human sacrifice to the death goddess Lady Jenova when a sudden wave of dizziness swept over me and then I felt myself falling into darkness.
I’m not sure just how long I stood there, almost as if spellbound, just staring up at those ominously waiting restraints, the sight of them terrifying, and yet somewhere deep down in my subconscious I desperately longed to feel their cold steel presence locked tightly around my wrists.
Without fully realizing I was doing it, I stepped closer to those diabolically compelling restraints in order to get a closer look and felt my heart go cold with terror. The restraints hanging before me could never fit a man’s wrists they were far too small, these were made only to restrain a woman.
It was then that I suddenly saw him. He appeared out of nowhere, he didn’t simply step out of the shadows he materialized before my very eyes.
As he walked toward me our eyes met for the first time and a sudden unexpected sensation of pure burning lust overwhelmed my senses. It was as if I was in the presence of one of the ancient gods, he was so incredibly masculine, so virile, so powerful, so domineering. In that single moment I knew that I’d gladly do anything asked of me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันก็จำไม่ได้ว่าฉันมาอยู่ในสถานที่นี้ แต่สัญชาตญาณเข้าใจจุดประสงค์ที่น่ากลัวของมันโหดร้าย เจ็บปวดทรมาน ตาย
ที่ศูนย์กลางของห้อง ยืนสองเสาไม้ สูง เชื่อมโยง โดยยกเหล็กที่แขวนชุดลางร้ายมองข้อมือผูกยึด ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเร่งผมจ้องผู้ที่รอคอยใดๆฉันก็จำไม่ได้ว่าฉันมาอยู่ในสถานที่นี้ แต่สัญชาตญาณเข้าใจจุดประสงค์ที่น่ากลัวของมันโหดร้าย เจ็บปวดทรมาน ตาย
ที่ศูนย์กลางของห้อง ยืนสองเสาไม้ สูง เชื่อมโยง โดยยกเหล็กที่แขวนชุดลางร้ายมองข้อมือผูกยึด ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเร่งผมจ้องผู้ที่รอคอยใดๆฉันก็จำไม่ได้ว่าฉันมาอยู่ในสถานที่นี้ แต่สัญชาตญาณเข้าใจจุดประสงค์ที่น่ากลัวของมันโหดร้าย เจ็บปวดทรมาน ตาย
ที่ศูนย์กลางของห้อง ยืนสองเสาไม้ สูง เชื่อมโยง โดยยกเหล็กที่แขวนชุดลางร้ายมองข้อมือผูกยึด ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเร่งผมจ้องผู้ที่รอคอยใดๆวิธีการหลายคนได้ใช้เวลาทนทุกข์ทรมานช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตอยู่ภายในอ้อมกอดของพันธนาการเหล่านั้นไม่ยอมเหล็ก ? มันเกือบจะเป็นถ้าฉันได้ยินเสียงกรีดร้องของกลัวนับไม่ถ้วน เหยื่อที่ตายภายในนี้โบราณห้องทรมาน . ฉันสามารถกลิ่นกลิ่นเปรี้ยวจางๆ ทองแดงในอากาศดันเจี้ยนเท่ห์ โดดเด่นของกลิ่นของหก BL * * d .
การใช้ภาพดาวเทียมล่าสุดทางทีมนักโบราณคดีค้นพบเครือข่ายที่กว้างขวางของวิหารใต้ดินโบราณในภูเขาทางเหนือของอิรัก วัดที่สร้างขึ้นในเกียรติของเทพเจ้าโบราณของความตาย
มันเหมือนมันไม่ยุติธรรมเลย ฉันกับเอกสดในโบราณคดีแต่ ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ ? และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเสื้อของฉัน

ผมก็ใช้เวลาทั้งวันในการทำงานที่พิพิธภัณฑ์คลังสินค้าจัดเก็บวัตถุโบราณเพื่อมาถึงแสดงก่อนมัยบาบิโลเนียทางศาสนาและการปฏิบัติ สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้ ฉันก็กลับบ้าน อาบน้ำ และนอนบนเตียงอ่านข่าวล่าสุดจากการขุดทางโบราณคดีในวันที่ทันสมัยยุคเมโสโปเตเมียติดทำงานในโกดัง ฝุ่น ในขณะที่พิพิธภัณฑ์ในโลกมีจำนวนมากดังนั้นการค้นพบทางโบราณคดีที่ต้องทำ ใครรู้อะไร รวมถึงการค้นพบพวกเขาจะตามหาพวกเขาสำรวจนั้นเป็นวัดโบราณ ? บางทีเหล่านี้เป็นวัดของยาวฉาวความตายศาสนาของนมัสการแรกของเลดี้ เจโนวา พวกเขาอาจจะพิสูจน์ข่าวลือของการเสียสละของมนุษย์โบราณ เป็น จริง
และยังที่ลึกลงไปในจิตใต้สำนึกของผม ผมจึงปรารถนาที่จะรู้สึกของเหล็กเย็นตัวล็อคแน่นรอบข้อมือของฉัน
อย่างเต็มที่โดยไม่รู้ตัว ฉันทำมัน ฉันก้าวเข้าไปใกล้คนที่น่าสนใจ diabolically เสพเพื่อดูใกล้ๆ และรู้สึกว่าหัวใจของฉันเย็นชากับความหวาดกลัว พันธนาการห้อยก่อนผมไม่เคยกับผู้ชายข้อมือเขาอยู่ห่างไกลเกินไปเล็กน้อยผมแค่คิดว่าสิ่งที่ฉันต้องการให้เปิดเผยความจริงด้านมืด ๆบ่งบอกว่าข่าวลือของมนุษย์ให้เทพธิดาความตายสตรีเจโนวาเมื่อคลื่นฉับพลันของอาการวิงเวียนศีรษะกวาดมากกว่าฉันแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในความมืด .
ผมไม่แน่ใจว่า นานแค่ไหนที่ฉันยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับหลงใหล เพียงแค่มองขึ้น ที่อย่างเป็นลางรอเสพ สายตาของพวกเขาน่ากลัว ,เขาช่างเป็นชาย ดังนั้นกำลังวังชา ดังนั้นที่มีประสิทธิภาพเพื่อการครอบงำ . ในชั่วขณะที่ฉันได้รู้ว่า ฉันยินดีทำทุกอย่าง ขอเหล่านี้เป็นเพียงยับยั้ง เป็นผู้หญิง
แล้วฉันก็เห็นเขา เขาโผล่มาจากไหนไม่รู้ เขาไม่เพียงแค่ก้าวออกมาจากเงามืด เขาปรากฏต่อหน้าต่อตา
เมื่อเขาเดินต่อดวงตาของเรามาเจอกันครั้งแรก และความรู้สึกที่ไม่คาดคิดฉับพลันของบริสุทธิ์เผากิเลสครอบงำสติของฉัน มันเป็นถ้าฉันได้ในการแสดงตนของพระโบราณ