The Blind Concubine knitted his bro

The Blind Concubine knitted his brows, “Why?”

“This….” The Palace’s servant hesitated for a while, “The Emperor had ordered, Xiao Bao to be moved to serve at another palace. When will he come back, your humble subject doesn’t know.”

The Blind Concubine staggeringly stood up, then anxiously said: “Xiao Bao has been with me from the very start.”

The Palace’s servant said: “But this is His Majesty’s order…..”

“I want Xiao Bao to come back. He has been with me. If he had to follow other people, it would put him in a great inconvenience. I… I want him back…..”

The announcing loud voice from outside notified: “The Emperor has arrived---”

The Blind Concubine once hearing that, hurriedly went towards the door. Stretched his hands to grope wildly, he touched the front robe of the Emperor. Immediately he seized it in his palm and pulled it, “Where is Xiao Bao? Where did you send Xiao Bao to?”

The Emperor helped to support him, told him: “Xiao Bao is serving in another palace.”

“I don’t believe it!” The Blind Concubine’s pair of eyes tightly closed, shook his head with all his might, “Why did you send him away? It because you have ruthlessly punished him, isn’t it? Tell me!!”

The Emperor frowned, “Why did you say it like that?”

“I just want Xiao Bao back!!” The Blind Concubine loosened his grip on the Emperor’s front robe then suddenly fell, knelt down, bumped on the brick: “I beg you… let him come back. Don’t kill him...” His voice hoarsened very much.

The Emperor angrily said: “You get up first! The floor is cold. Your body has recuperated for several days.”

The Blind Concubine shook his head, his eyes had become very red, “Please let Xiao Bao come back. He has always been with me. Please don’t harm him, let him come back. I beg you……”

He said that with sobs, his face color was red. He had started to cough violently.

The Emperor couldn’t stand it and yielded: “You stand up first, I will let Xiao Bao come back, alright?!” Both of his hands carried The Blind Concubine in a bridal embrace, bringing him back to the bed. That body was very cold. His palm was covered with nothing but sweat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนตาบอดเมียน้อยถักคิ้วของเขา "ทำไม?" "นี่ ... ." คนรับใช้ของพระราชวังลังเลในขณะที่ "สมเด็จพระจักรพรรดิได้สั่งเสี่ยวเปาที่จะย้ายไปให้บริการที่พระราชวังอื่น . เมื่อเขาจะกลับมาเรื่องที่อ่อนน้อมถ่อมตนของคุณไม่ทราบ " คนตาบอดเมียน้อยโงนเงนลุกขึ้นยืนแล้วใจจดใจจ่อกล่าวว่า:" เสี่ยวเปาได้อยู่กับเราตั้งแต่เริ่มต้นมาก ". ผู้รับใช้ของพาเลซกล่าวว่า" แต่นี้เป็นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อ ... .. " " ผมอยากเสี่ยวเปาที่จะกลับมา เขาได้รับกับฉัน ถ้าเขาจะทำตามคนอื่น ๆ ก็จะทำให้เขาอยู่ในความไม่สะดวกที่ดี ฉัน ... ฉันต้องการให้เขากลับมา ... .. " ประกาศเสียงดังจากการแจ้งเตือนด้านนอก:" สมเด็จพระจักรพรรดิได้มาถึง --- " คนตาบอดเมียน้อยครั้งหนึ่งเคยได้ยินว่ารีบเดินไปที่ประตู เหยียดมือของเขาที่จะควานลำพองเขาแตะเสื้อคลุมด้านหน้าของจักรพรรดิ ทันใดนั้นเขาก็คว้ามันไว้ในฝ่ามือของเขาและดึงมัน, "เสี่ยวเบ้าอยู่ที่ไหน ? คุณไม่ส่งเสี่ยวเปาที่ไหน " จักรพรรดิจะช่วยสนับสนุนเขาบอกเขาว่า:" เสี่ยวเปาคือการให้บริการในพระราชวังอื่น ". " ผมไม่เชื่อว่ามัน! "คู่คนตาบอดนางสนมของตาปิดแน่นส่ายหัว มีทั้งหมดอาจของเขา "คุณไม่ส่งเขาทำไมไป? เพราะคุณได้ลงโทษเขาโหดเหี้ยมไม่ได้หรือไม่ บอกฉัน !! " จักรพรรดิขมวดคิ้ว" ทำไมคุณไม่บอกว่ามันเป็นเช่นนั้น? " " ผมแค่อยากเสี่ยวเปากลับ !! "คนตาบอดเมียน้อยคลายจับของเขาในเสื้อคลุมด้านหน้าของจักรพรรดิแล้วก็ลดลงคุกเข่าลงชนบน อิฐ: "ผมขอให้คุณ ... ให้เขากลับมา อย่าฆ่าเขา ... . "เสียงของเขา hoarsened มากจักรพรรดิโกรธกล่าวว่า" คุณได้รับการขึ้นเป็นครั้งแรก! ชั้นที่มีอากาศหนาวเย็น ร่างกายของคุณมีกอบกู้เป็นเวลาหลายวัน. " คนตาบอดเมียน้อยส่ายหัวตาของเขาได้กลายเป็นสีแดงมาก" กรุณาแจ้งให้เสี่ยวเปากลับมา เขาได้รับการเสมอกับฉัน กรุณาอย่าเป็นอันตรายต่อเขาให้เขากลับมา ผมขอให้คุณ ...... " เขากล่าวว่ามีสะอื้นสีใบหน้าของเขาเป็นสีแดง เขาได้เริ่มต้นที่จะมีอาการไออย่างรุนแรง. จักรพรรดิไม่สามารถยืนได้และให้ผล: "คุณยืนขึ้นครั้งแรกที่ผมจะให้เสี่ยวเปากลับมาไม่เป็นไร ?!" ทั้งจากมือของเขาดำเนินการตาบอดนางสนมในอ้อมกอดเจ้าสาวนำเขา กลับไปที่เตียง ของร่างกายที่หนาวมาก ปาล์มของเขาถูกปกคลุมไปด้วยอะไร แต่เหงื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนตาบอดเมียน้อยถักคิ้วของเขา " ทำไม ? "" . . . . . . . " คนรับใช้ในวังลังเลสักพัก " พระราชาสั่ง เสี่ยวเปา เพื่อจะย้ายไปรับใช้ในพระราชวังอีก เมื่อเขากลับมา ไม่ก็เรื่องของคุณก็รู้ " .นางสนมตาบอดโซเซลุกขึ้นยืนแล้วอย่างใจจดใจจ่อ กล่าวว่า " เสี่ยวเปาได้รับกับผมตั้งแต่แรก "คนรับใช้ในวัง กล่าวว่า " แต่นี้เป็นคำสั่งของฝ่าบาท . . . . "" ผมต้องการเสี่ยวเปา กลับมา เขาอยู่กับผม ถ้าเขาต้องทำตามคนอื่น มันจะทำให้เขาในความไม่สะดวกที่ยอดเยี่ยม ฉัน . . . ฉันต้องการให้เขากลับมา . . . . "การประกาศแจ้งเสียงดังจากภายนอก " พระราชาเสด็จ . . . "คนตาบอด สนม เมื่อได้ยินแบบนั้น ก็รีบเดินไปที่ประตู ยืดมือไปคลำอย่างบ้าคลั่ง เขาจับเสื้อด้านหน้าของจักรพรรดิ ทันทีที่เขายึดมันในฝ่ามือของเขาและดึงมัน " ที่เสี่ยวเปา ? ที่คุณส่งเสี่ยวเปา ? "จักรพรรดิช่วยสนับสนุนเขา บอกเขาว่า : " เสี่ยวเปา รับใช้ในพระราชวังอีก "" ฉันไม่เชื่อ ! " คนตาบอดนางสนมของคู่ของตาแน่นปิดส่ายหัวอย่างสุดกำลัง " ทำไมคุณถึงส่งเขาไป เพราะคุณต้องโหดเหี้ยมลงโทษเขา ใช่ไหม ? บอกมา ! ! ! ! "จักรพรรดิขมวดคิ้ว " ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นล่ะ "" ฉันแค่อยากเสี่ยวเปากลับ ! ! " นางสนมตาบอดหลวมเขาจับบนเสื้อคลุมของจักรพรรดิหน้าอยู่ดีๆ ก้มคุกเข่าลงกระแทกกับอิฐ " ผมขอร้อง . . . ให้เขากลับมา อย่าฆ่าเขา . . . . . . . " เสียงของเขา hoarsened มากจักรพรรดิด้วยความโกรธว่า " นายตื่นก่อน พื้นมันเย็น ร่างกายได้พักฟื้นหลายวัน "นางสนมตาบอดส่ายหน้า ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงมาก " กรุณาปล่อยเสี่ยวเปากลับมา เขาได้รับเสมอกับฉัน ได้โปรดอย่าทำร้ายเขา ให้เขากลับมา ผมขอร้องคุณ . . . . . . . "เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น ใบหน้าสีคือสีแดง เขาเริ่มไออย่างรุนแรงจักรพรรดิทนไม่ได้ และจาก " เธอยืนขึ้นก่อนจะปล่อยให้เสี่ยวเปากลับมา โอเค ? ! " ทั้งสองมืออุ้มสนม ตาบอดในอ้อมกอดของห้อง พาเขากลับไปที่เตียง ร่างกายที่เย็นมาก ฝ่ามือของเขาถูกปกคลุมด้วยอะไร แต่เหงื่อ