The fisherman goes out at dawn When

The fisherman goes out at dawn When every one's abed, And from the bottom of the sea draws up his daily bread.
His life is strange ; half on the shore And half upon the sea -- Not quite a fish, and yet not quite The same as you and me.
The fisherman has curious eyes ; They make you feel so queer, As if they had seen many things Of wonder and of fear.
They're like the sea on foggy days, -- Not gray, nor yet quite blue ; They 're like the wondrous tales he tells Not quite -- yet maybe -- true. He knows so much of boats and tides, Of winds and clouds and sky ! But when I tell of city things, He sniffs and shuts one eye !

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวประมงจะทำในตอนรุ่งอรุณที่เมื่อทุกคนของ abed และด้านล่างของทะเลวาดค่าอาหารประจำวันของเขา ชีวิตของเขาคือแปลก ครึ่งบนชายฝั่งและเมื่อทะเล - ไม่ปลา และยังไม่เหมือนกับความรัก ชาวประมงมีสายตาอยากรู้อยากเห็น พวกเขาทำให้คุณรู้สึกแปลก ๆ ดังนั้น ถ้าพวกเขาได้เห็นหลายสิ่งที่สงสัย และความกลัว พวกเขากำลังเช่นทะเลในวันที่หมอก, - สีเทาไม่ หรือยังค่อนข้างสี น้ำเงิน พวกเขากำลังเช่นนิทานอันตระการตาที่เขาบอกไม่มาก - แต่บางทีไป - true เขารู้มาก ของเรือและน้ำ ลม และเมฆ และท้องฟ้า แต่เมื่อฉันบอกว่า สิ่งที่ซิตี้ sniffs และปิดตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวประมงออกไปในยามเช้าเมื่อ abed หนึ่งทุกคนและจากด้านล่างของทะเลดึงขึ้นขนมปังประจำวันของเขา.
ชีวิตของเขาเป็นที่แปลก; . ครึ่งบนฝั่งและครึ่งบนทะเล -
ไม่มากปลาและยังไม่มากเช่นเดียวกับคุณและฉันชาวประมงที่มีสายตาอยากรู้อยากเห็น; พวกเขาทำให้คุณรู้สึกประหลาดเช่นนั้นเช่นถ้าพวกเขาได้เห็นหลายสิ่งที่น่าแปลกใจของความกลัวและ.
พวกเขากำลังเช่นทะเลหมอกในวันที่ - ไม่สีเทาหรือสีฟ้ายังค่อนข้าง; พวกเขากำลังเหมือนนิทานมหัศจรรย์ที่เขาบอกไม่มาก - ยังอาจ - จริง เขารู้มากของเรือและกระแสน้ำของลมและเมฆและท้องฟ้า! แต่เมื่อผมบอกในสิ่งที่เมืองเขา sniffs และปิดตาข้างหนึ่ง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวประมงออกไปตอนรุ่งสาง เมื่อทุกคนเป็นเฟรชชี่และจากด้านล่างของทะเลดึงขึ้นอาหารประจำวันของเขา
ชีวิตของเขาแปลก ; ครึ่งบนและครึ่งบนชายฝั่งทะเล - ไม่ใช่ปลา แต่ไม่มากเหมือนคุณและฉัน
ชาวประมงมีสายตาอยากรู้อยากเห็น พวกเขาทำให้คุณรู้สึกประหลาด ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นสิ่งต่าง ๆ ของความสงสัยและความกลัว
เหมือนทะเลหมอกวัน. . . ไม่ใช่สีเทา หรือสีฟ้า แต่ค่อนข้าง พวกเขาเป็นเหมือนเช่นมหัศจรรย์นิทานเค้าบอกไม่ได้ -- แต่อาจจะ . . . จริง เขารู้ขนาดของเรือและกระแสของลมและเมฆและท้องฟ้า ! แต่เมื่อฉันบอกเมืองของ เขา . . และปิดตาข้างหนึ่ง !