As a little girl, I loved to play w

As a little girl, I loved to play with all kinds of toys: cars, toy blocks, Barbies, stuff like that. But my favorite toy to play with was a puppet I named Boi. Boi was always so fun to play with! He had black button eyes, a pink button nose, a stitched-in smile, orange yarn hair, a green and yellow striped shirt, bright blue jeans, and red tennis shoes. He was always so kind to me. When I was sad, he would comfort me. When I was angry, he'd calm me down by telling me funny jokes.
I have told mama time and time again that he could talk, but she dismissed it as something a kid would say. She never believed me.

When I started Kindergarten, I took Boi with me on the first day. The teacher paid no attention and the other kids thought it was cool-looking. One kid asked if he could hold Boi. I told him no, because Boi was all mine. Even Boi disagreed. The kid got angry and took Boi by the arm and tugged on him. Boi's arm was ripped right off. I started screaming and I tackled the kid and bashed his head repeatedly against the floor, crimson color going everywhere. The teacher separated us and told me to go to the principle's office. I picked Boi and his arm up.

"Are you OK, Boi?" I asked. He sighed and nodded.

"I'm fine. We just need to sew it back on and get more revenge on that kid."

"How?" I asked, turning my head to the side. Boi's mouth opened and revealed a creepy grin. "I'll tell you how, OK?"

I nodded and went to the principal. He suspended me for two weeks and called mama to come pick me up.

Mama was mad and silent the entire car ride. When we got home, she sent me to my room and said she'd fix Boi later. I went to my room and sat in the corner, talking with Boi.

"OK, Marionette. Here's what I want you to do," Boi whispered, "I'm going to go inside your body and we'll find the boy and we'll get payback."

I smiled and nodded.

"Now, open your mouth, Mary," Boi instructed. "Mary, no matter what, you must not make a sound. Understood?"

I nodded. Boi closed my eyes with his one arm and I opened my mouth. He crawled inside and it burned inside. It felt like fire was burning me from the inside out. I dared not make a sound, though tears were going down my face from the pain. Finally I felt my heart stop and my blood stop moving. I opened my eyes and fainted.

I woke up in my room later, but it was dark. I couldn't see anything.

"Boi?" I called out.

'Marionette. I am inside you now. OK? We will get our revenge now,' Boi said from inside my head. I stood up and opened the window, falling three stories down. I walked to the kid's house and picked the lock. I opened the front door and went down the hall and opened the first door I saw. The kid laid in his bed sound asleep. I shook him awake and he looked at me.

"What are you doing here?" the kid sneered. I said nothing and the kid sat up in bed. I raised my hand, making the kid raise his as well. I made him move his hand to his left arm. "What are you—?" I shut the kid's mouth and only muffled screams came from him.

I made his right hand grasp his left arm and made him start pulling. Tears went down his face as his arm was completely ripped from its socket.

I got close to his face.

"Payback," I whispered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสาวน้อย ฉันรักการเล่นกับของเล่นทุกชนิด: รถยนต์ ของเล่นบล็อก Barbies สิ่งที่ต้องการ แต่ของเล่นของฉันชื่นชอบการเล่นกับ หุ่นกระบอกที่ผมมีชื่อว่าบีโอไอ บีโอไออยู่เสมอสนุกเพื่อเล่นกับ เขามีตาปุ่มดำ จมูกปุ่มสีชมพู เย็บในรอยยิ้ม ผมเส้นด้ายสีส้ม สีเขียว และสีเหลืองเสื้อลาย กางเกงยีนส์สีฟ้าสดใส และรองเท้าเทนนิสสีแดง เขาได้เสมอสิ่งฉัน เมื่อเศร้า เขาจะสบายเรา เมื่อผมโกรธ เขาจะสงบฉันว่าฉันตลกตลกบอกมาม่าอีกครั้งที่เขาสามารถพูดคุย แต่เธอไล่เป็นเด็กจะพูด เธอไม่เชื่อฉันเมื่อผมเริ่มอนุบาล ฉันเอาบีโอไอกับฉันในวันแรก ครูได้รับค่าจ้างไม่ให้ความสนใจ และให้เด็กคิดว่า มันเป็นเย็นมอง เด็กหนึ่งถามถ้า เขาสามารถเก็บบีโอไอ ผมบอกไม่ เพราะ Boi เหมืองทั้งหมด แม้บี disagreed เด็กมีโกรธ และเอาบีโอไอที่แขน และ tugged บนเขา แขนของ Boi ริพมาขวาปิด ผมเริ่มกรีดร้อง และฉันสำหรับเด็ก และ bashed ศีรษะซ้ำกับชั้น สีแดงไปเลย ครูแยกเรา และบอกให้ผมไปที่สำนักงานเป็นหลัก ผมเลือก Boi และแขนของเขาขึ้น"คุณใจตกลง บีโอไอหรือไม่" ถาม เขาถอนหายใจ แล้วพยักหน้า"ฉันดี เราก็ต้องเย็บกลับมา และได้รับการแก้แค้นที่เพิ่มมากขึ้นในเด็กที่""อย่างไร" ถาม เปิดศีรษะไปด้านข้าง ปากของบีโอไอเปิด และเปิดเผยรอบ ๆ ไร้น่าขนลุก "ฉันจะบอกคุณ ตกลงไหม"ฉันพยักหน้า แล้วไปหลัก เขาหยุดฉันสำหรับสองสัปดาห์ และเรียกมาม่ามารับฉันนั้นมาม่าเป็นบ้า และนั่งเงียบรถทั้งหมด เมื่อเรามีหน้าแรก เธอฉันไปห้องของฉัน และกล่าวว่า เธอจะแก้บีโอไอในภายหลัง ไปที่ห้องของฉัน และเสาร์ในมุม พูดคุยกับบีโอไอ"OK มาริโอเน็ตต์ นี่คือสิ่งที่ฉันต้องคุณทำ บีกระซิบ "ฉันจะไปภายในร่างกายของคุณ และเราจะพบเด็ก และเราจะได้รับคืนทุน"ผมยิ้ม แล้วพยักหน้า"ตอนนี้ เปิดปากของคุณ แมรี่ บีโอไอรับคำแนะนำ "แมรี่ ว่าอะไร คุณต้องไม่ทำให้เสียง เข้าใจ"ผมพยักหน้า บีโอไอปิดตากับแขนข้างหนึ่งของเขา และเปิดปากของฉัน เขาตระเวนอยู่ภายใน และจะเขียนภายใน มันรู้สึกเหมือนไฟกำลังไหม้ผมจากภายในออก ฉันไม่กล้าทำเสียง แม้น้ำตาจะลงใบหน้าของฉันจากความเจ็บปวด สุดท้าย ผมรู้สึกหยุดหัวใจของฉันและของฉันหยุดเลือดที่ย้าย เปิดตา และดิฉันฉันตื่นนอนในห้องของฉันในภายหลัง แต่มันเป็นสีเข้ม ฉันไม่เห็นอะไร"บีโอไอหรือไม่" ผมเรียกมา' มาริโอเน็ตต์ ผม/ดิฉันภายในคุณ ตกลง, ได้ เราจะได้แก้แค้นของเราตอนนี้ บีโอไอกล่าวว่า จากภายในหัวของฉัน ฉันลุกขึ้นยืน และเปิดหน้าต่าง ตกชั้นสามลง ผมเดินไปที่บ้านของเด็ก และเลือกล็อค ฉันเปิดประตูด้านหน้า และไปลงศาลา และเปิดประตูแรกที่เห็น เด็กวางในเสียงของเขานอนหลับ ฉันจับเขาตื่นตัว และเขามองฉัน"จะทำอะไรที่นี่" เด็ก sneered ผมพูดอะไรและเสาร์ค่าเตียงเด็ก ฉันยกมือ ทำเด็กยกของเขาด้วย ผมได้เขาไปมือแขนซ้ายของเขา "คุณเป็นตัว? " ฉันปิดปากเด็ก และเฉพาะ muffled screams มาจากเขาทำมือขวาคว้าแขนซ้ายของเขา และทำให้เขาเริ่มต้นการดึง น้ำตาไปลงหน้า ตามแขนของเขาถูกคัดลอกจากซ็อกเก็ตของทั้งหมดผมอยู่ใกล้กับใบหน้าของเขา"คืนทุน ผมกระซิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสาวน้อยผมรักที่จะเล่นกับทุกชนิดของของเล่น: รถยนต์, บล็อกของเล่น Barbies, สิ่งที่ชอบ แต่ของเล่นที่ชื่นชอบที่จะเล่นกับเป็นหุ่นเชิดของฉันชื่อบีโอไอ บีโอไอก็มักจะสนุกมากที่จะเล่นกับ! เขามีดวงตาปุ่มสีดำจมูกปุ่มสีชมพูเย็บรอยยิ้มในผมไหมพรมสีส้ม, เสื้อเชิ้ตลายสีเขียวและสีเหลืองกางเกงยีนส์สีฟ้าสดใสและรองเท้าเทนนิสสีแดง เขาเป็นเสมอชนิดเพื่อให้ฉัน เมื่อฉันเป็นเรื่องน่าเศร้าเขาจะสะดวกสบายฉัน เมื่อฉันก็โกรธเขาจะสงบลงโดยบอกฉันตลกตลก.
ผมได้บอกกับแม่เวลาและเวลาอีกครั้งที่เขาจะได้พูดคุย แต่เธอไม่สนใจว่ามันเป็นสิ่งที่เด็กจะบอกว่า เธอไม่เคยเชื่อฉัน. เมื่อผมเริ่มอนุบาลผมเอาบีโอไอกับฉันในวันแรก ครูให้ความสนใจและเด็กคนอื่น ๆ คิดว่ามันเป็นเย็นกำลังมองหา เด็กคนหนึ่งถามว่าเขาจะถือบีโอไอ ผมบอกเขาว่าไม่เพราะบีโอไอเป็นของเราทั้งหมด แม้ไม่เห็นด้วยบีโอไอ เด็กโกรธและเอาบีโอไอโดยแขนและดึงบนเขา แขนของบีโอไอก็ถูกฉีกออกขวา ผมเริ่มกรีดร้องและฉัน tackled เด็กและทุบศีรษะของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกกับพื้นสีแดงเข้มไปทุกที่ ครูแยกเราและบอกให้ผมไปที่สำนักงานของหลักการ ฉันเลือก Boi และแขนของเขาขึ้น. "คุณตกลง Boi?" ฉันถาม เขาถอนหายใจและพยักหน้า. "ผมสบายดี. เราก็ต้องเดินกลับไปและได้รับการแก้แค้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับเด็กที่." "อย่างไร" ฉันถามหันหัวของฉันไปด้านข้าง ปากของบีโอไอเปิดออกและเผยให้เห็นรอยยิ้มที่น่าขนลุก "ฉันจะบอกคุณว่า, OK?" ผมพยักหน้าและเดินไปที่หลัก เขาถูกระงับฉันเป็นเวลาสองสัปดาห์และเรียกแม่ที่จะมารับฉันขึ้น. แม่ก็บ้าและเงียบนั่งรถทั้งหมด เมื่อเรากลับมาถึงบ้านเธอส่งฉันไปห้องของฉันและกล่าวว่าเธอต้องการแก้ไขต่อมาบีโอไอ ผมไปที่ห้องของฉันและนั่งอยู่ในมุมที่พูดคุยกับบีโอไอ. "ตกลง Marionette. นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการให้คุณทำ" บีโอไอกระซิบ "ฉันจะไปภายในร่างกายของคุณและเราจะได้พบกับเด็กและ เราจะได้รับการคืนทุน. " ฉันยิ้มและพยักหน้า. "ตอนนี้เปิดปากของคุณแมรี่" บีโอไอได้รับคำสั่ง "แมรี่ไม่ว่าสิ่งที่คุณจะต้องไม่ทำให้เสียง. เข้าใจ?" ผมพยักหน้า บีโอไอปิดตาของฉันกับแขนข้างหนึ่งของเขาและผมเปิดปากของฉัน เขาคลานเข้าไปและมันเผาไหม้ภายใน มันให้ความรู้สึกเหมือนไฟไหม้ผมจากภายในออก ผมไม่กล้าที่จะทำให้เสียง แต่น้ำตากำลังจะลงใบหน้าของฉันจากความเจ็บปวด ในที่สุดผมก็รู้สึกว่าหัวใจของฉันหยุดและหยุดเลือดของฉันย้าย ฉันเปิดตาของฉันและลม. ฉันตื่นขึ้นมาในห้องของฉันต่อมา แต่มันก็มืด ผมมองไม่เห็นอะไร. "บีโอไอ" ฉันเรียกว่าออกมา. 'หุ่นเชิด ผมภายในคุณในขณะนี้ ตกลง? เราจะได้รับการแก้แค้นของเราตอนนี้ 'บีโอไอกล่าวว่าจากภายในหัวของฉัน ผมยืนขึ้นและเปิดหน้าต่างล้มลงสามเรื่อง ผมเดินไปที่บ้านของเด็กและหยิบล็อค ผมเปิดประตูด้านหน้าและลงไปที่ห้องโถงและเปิดประตูแรกที่ฉันเห็น เด็กวางอยู่บนเตียงของเขานอนหลับเสียง ผมสั่นเขาตื่นขึ้นมาและเขามองมาที่ฉัน. "คุณกำลังทำอะไรที่นี่?" เด็กยิ้มเยาะ ผมพูดว่าอะไรและเด็กลุกขึ้นนั่งบนเตียง ผมยกมือของฉันทำให้เด็กยกของเขาเช่นกัน ฉันทำให้เขาย้ายมือของเขาไปที่แขนซ้ายของเขา "คุณเป็นอะไร-?" ฉันปิดปากเด็กและมีเพียงเสียงกรีดร้องอู้อี้มาจากเขา. ฉันทำมือขวาของเขาจับแขนซ้ายของเขาและทำให้เขาเริ่มต้นการดึง น้ำตาลงไปที่ใบหน้าของเขาเป็นแขนของเขาก็ถูกฉีกออกจากซ็อกเก็ต. ผมได้ใกล้กับใบหน้าของเขา. "คืนทุน" ผมกระซิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อตอนเป็นเด็ก ฉันชอบที่จะเล่นกับทุกประเภทของของเล่น : รถของเล่น , บล็อก , บาร์บี้ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ แต่ของเล่นที่ชื่นชอบที่จะเล่นกับหุ่นฉันชื่อ BOI บีโอไออยู่เสมอสนุกเพื่อที่จะเล่นกับ ! เขามีตาปุ่มสีดำ จมูกปุ่มสีชมพู เย็บในรอยยิ้มผมไหมพรมสีส้ม สีเขียว และสีเหลือง เสื้อเชิ้ตลาย กางเกงยีนส์สีฟ้าสดใส และเทนนิส รองเท้าสีแดง เขาก็มักจะใจดีกับผมเมื่อฉันเศร้า เขาจะปลอบฉัน เมื่อผมโกรธ เขาฉันใจเย็นลง โดยบอกว่า ตลก .
ผมบอกเวลาและเวลาอีกครั้งที่แม่เขาพูด แต่เธอไม่สนใจ มันเป็นสิ่งที่เด็กพูด เธอไม่เคยเชื่อเลย

เมื่อฉันเริ่มเรียนชั้นอนุบาล ผมเอาบีโอไอกับฉันในวันแรก ครูไม่ได้จ่ายความสนใจและเด็กอื่น ๆคิดว่ามันเย็นมองหามีเด็กคนนึงถามว่า เค้าจะจับมือบีโอไอ ฉันบอกว่าไม่ เพราะบีโอไอคือทั้งหมดของฉัน แม้บีโอไอไม่เห็นด้วย เด็กโกรธและเอาบีโอไอด้วยแขนและดึงเขา บีโอไอ แขนถูกกระชากออกไป ฉันเริ่มกรีดร้องและฉันจับเด็กหัวแตก ซ้ำกับพื้นสีแดงไปทุกที่ ครูจับเราแยกจากกัน และบอกให้ไปที่สำนักงานเป็นหลักฉันเลือกบีโอไอและแขนของเขาขึ้น

" คุณโอเค บีโอไอ " ? ฉันถาม เขาถอนหายใจและพยักหน้า

" ผมสบายดี เราแค่ต้องเย็บมันกลับ และแก้แค้นมากกว่า เด็กหนุ่มคนนั้น "

" ยังไง " ฉันถาม หันหัวไปด้านข้าง บีโอไอเปิดปาก และเผยรอยยิ้มที่น่าขนลุก . ผมจะบอกคุณว่า โอเค ?

ผมพยักหน้าและเดินไป ครูใหญ่ เขาถูกระงับเป็นเวลาสองสัปดาห์ และเรียกคุณแม่มารับหนู

แม่โกรธและเงียบขี่รถทั้งหมด เมื่อเรากลับถึงบ้าน เธอส่งฉันไปที่ห้องฉัน และบอกว่าจะแก้ไขบีโอไอในภายหลัง ฉันไปที่ห้องและนั่งในมุม คุยกับบีโอไอ .

" โอเค หุ่นกระบอก นี่คือสิ่งที่ฉันอยากให้คุณทำ " บีโอไอ พูดว่า " ผมกำลังจะเข้าไปในร่างกายของคุณ และเราจะพบเด็ก และเราจะได้แก้แค้น "

ฉันยิ้มและพยักหน้า

" ตอนนี้ เปิดปาก แมรี่ " บีโอไอสั่ง " แมรี่ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องไม่ทำเสียง เข้าใจมั้ย ? "

ผมพยักหน้า บีโอไอ หลับตาด้วยแขนข้างหนึ่งของเขาและฉันเปิดปากของฉัน เขาคลานเข้าไป มันไหม้อยู่ภายใน มันรู้สึกเหมือนไฟกำลังไหม้จากข้างในออกมา ผมไม่กล้าส่งเสียง แม้ว่าน้ำตาจะลงหน้าฉันจากความเจ็บปวด ในที่สุดฉันก็หยุดหัวใจและเลือดของฉันหยุดเคลื่อนที่ ฉันเปิดตาของฉันและเป็นลม

ฉันตื่นขึ้นมาในห้องทีหลัง แต่มันมืด ฉันไม่เห็นอะไรเลย

" บีโอไอ " ? ผมโทรออก

'marionette . ฉันอยู่ในตัวนายแล้ว โอเค ? เราจะแก้แค้นของเราตอนนี้ ' บีโอไอ กล่าวว่า จาก ภายในหัวของฉัน ผมลุกขึ้นมาเปิดหน้าต่าง ตก 3 ชั้นลงไป ฉันเดินไปที่บ้านของเด็กและเลือกล็อค ฉันเปิดประตูหน้าและลงไปที่ห้องโถงและเปิดประตูแรกที่ผมเห็นเด็กนอนในเตียงของเขาหลับสนิท ฉันเขย่าตัวเขาตื่น เขามองดูฉัน

" คุณมาทำอะไรที่นี่ ? เด็ก sneered . ฉันบอกว่าไม่มีอะไร เด็กก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียง ฉันยกมือขึ้น ทำให้เด็กที่เลี้ยงดูเขาเป็นอย่างดี ฉันทำให้เขาขยับมือกับแขนซ้ายของเขา " คุณเป็นอะไร ? ฉันปิดปากของเด็กและมีเพียงเสียงกรีดร้องมาจากเขา

ฉันทำให้มือขวาจับแขนซ้ายของเขา และทำให้เขาเริ่มดึง น้ำตาลงไป ใบหน้าของเขาเป็นแขนของเขามันฉีกจาก socket .

ฉันเข้าใกล้ใบหน้าของเขา . . . . . .

" เอาคืน " ผมกระซิบ .