2.3. Data collectionBody weight (in

2.3. Data collection
Body weight (in kg) was measured without shoes. Socio-demographic
characteristics and food frequencies were documented using interviewer
administered questionnaires, which were available in Inuktitut, English
and French. The food frequency questionnaire (FFQ) documented the
frequency of consumption during the year prior to the survey for
69 food items and beverages. Foods were divided into 2 major groups.
The “country foods” group refers to 25 items derived from fishing,
hunting and harvesting, and were recorded for each of the 4 seasons of
the year prior to the interview. This group included country fish, marine
mammal, seafood, land mammal and wildfowl species found and most
consumed in Nunavik, the different parts and organs of animal possibly
eaten by Inuit, and the most common traditional food preparations
(listed in Supplemental Table S4). Country meats are usually eaten raw,
but also frozen or cooked. Inuit also traditionally prepare and eat airdried
meat made of beluga and caribou (known as nikku), dried fish
(also known as pitsik), and aged meat (fermented) made of flesh, liver,
intestines and blubber of walrus and/or seal (also known as igunak). Pitsik
is commonly made from Arctic char, brook trout or lake whitefish. Beluga
mattaaq, an Inuit delicacy, is composed of beluga skin and raw blubber.
The proportion skin-to-blubber of mattaaq is quite variable depending
on individual taste, but usually beluga blubber represents at least one-
fifth of one mattaaq piece. Beluga mattaaq is often consumed raw, slightly
aged or boiled. The blubber (fat) of beluga and seal is commonly consumed
aged (i.e. fermented to liquify) as a dip and then known as misirak,
but also consumed raw or included in other traditional recipes. The
“market foods” group refers to most store-bought foods imported from
southern regions and consumed during the month prior to the survey
(44 items, listed in Rochette and Blanchet, 2007). The FFQ specified the usual serving size. To do so, pre-defined serving sizes were weighted
(in grams) and a corresponding food model was shown to the respondents.
Analysis of the FFQ data provided estimates of consumption
frequency of the different food items per day on an annual basis
(average of the four seasons for the country food items) and the
usual intake in grams. The daily food intakes on an annual basis were
calculated by multiplying the food frequency by the usual intake for
each food (in g), and expressed as g/day on an annual basis. Energy
intake (in kilocalories) from country and market foods was estimated
using the method described in Rochette and Blanchet (2007).
The FFQ developed for the present study took into account the
methodological problems identified in the 1992 Santé-Québec survey
in Nunavik (Santé Québec, 1995). Consultations and a field test with a
consortium of Inuit representatives, experts in nutrition, translators,
and researchers were also conducted in 2004 prior to the study to verify
the accuracy of food items included in the FFQ and the absence of incongruity
in results, to apply corrections when needed, and to verify and
validate the language translations and consistency (Rochette and
Blanchet, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 รวบรวมข้อมูลน้ำหนักตัว (เป็นกิโลกรัม) ถูกวัด โดยรองเท้า สังคมประชากรลักษณะและความถี่ของอาหารถูกบันทึกโดยใช้ทีมงานจัดการแบบสอบถาม ซึ่งมีใน Inuktitut ภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส อาหารความถี่ของแบบสอบถาม (FFQ) เอกสารการความถี่ของปริมาณการใช้ในระหว่างปีก่อนการสำรวจสำหรับ69 รายการอาหารและเครื่องดื่ม อาหารถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มหลักกลุ่ม "ประเทศอาหาร" ถึง 25 รายการที่มาตกปลาล่าสัตว์ และเก็บเกี่ยว และถูกบันทึกในแต่ละซีซั่นที่ 4 ของปีก่อนการสัมภาษณ์ นี้รวมกลุ่มประเทศปลา ทะเลเท้า อาหารทะเล ที่ดินเท้าและ wildfowl พบชนิดและส่วนใหญ่ใช้ Nunavik ชิ้นส่วนต่าง ๆ และอวัยวะของสัตว์อาจกิน โดย Inuit และเตรียมอาหารทั่ว(แสดงใน S4 ตารางเพิ่มเติม) เนื้อสัตว์ในประเทศมักจะกินดิบแต่ยังแช่แข็ง หรือสุก Inuit ซึ่งยังเตรียม และรับประทาน airdriedเนื้อทำจากปลาสเตอร์เจียนขาวและ caribou (เรียกว่า nikku), ปลา(หรือที่เรียกว่า pitsik), และอายุเนื้อ (หมัก) ทำจากเนื้อ ตับลำไส้และ blubber วอลรัสและ/หรือตราประทับ (หรือที่เรียกว่า igunak) Pitsikโดยทั่วไปทำจากอักขระอาร์กติก บรู๊คราท์ หรือเล whitefish ปลาสเตอร์เจียนขาวmattaaq อาหารที่ Inuit ประกอบด้วยปลาสเตอร์เจียนขาวผิวและ blubber ดิบในสัดส่วนผิวการ-blubber ของ mattaaq จะค่อนข้างขึ้นอยู่กับตัวแปรในแต่ละรสชาติ แต่มักเบลู blubber แทนน้อยหนึ่ง-ห้าชิ้น mattaaq หนึ่ง ปลาสเตอร์เจียนขาว mattaaq มักใช้วัตถุดิบ เล็กน้อยอายุ หรือต้ม โดยทั่วไปใช้ blubber (ไขมัน) เบลูและตราอายุ (เช่นหมักกับ liquify) จุ่มและเป็นที่รู้จักแล้วเป็น misirakแต่ยัง ใช้วัตถุดิบ หรือรวมอยู่ในสูตรอื่น ๆ แบบดั้งเดิม ที่กลุ่ม "ตลาดอาหาร" หมายถึงอาหารที่นำเข้าจาก store-bought สุดภาคใต้ และใช้ในช่วงเดือนก่อนการสำรวจ(44 รายการ Rochette และ Blanchet, 2007) FFQ ที่ระบุขนาดปกติที่ให้บริการ การทำ ให้บริการที่กำหนดไว้ล่วงหน้าขนาดถูกถ่วงน้ำหนัก(ในหน่วยกรัม) และรูปแบบอาหารที่สอดคล้องกันที่แสดงให้ผู้ตอบการวิเคราะห์ข้อมูล FFQ ให้ประเมินปริมาณการใช้ความถี่ของรายการอาหารต่าง ๆ ต่อวันเป็นประจำ(ค่าเฉลี่ยของโฟร์ซีซั่นสำหรับสินค้าอาหารของประเทศ) และบริโภคตามปกติในหน่วยกรัม ภาคอาหารทุกวันเป็นประจำได้คำนวณ โดยการคูณความถี่อาหารบริโภคปกติสำหรับร้านอาหาร (ใน g), และแสดงเป็น g/วัน เป็นประจำ พลังงานบริโภค (ใน kilocalories) จากประเทศและตลาดอาหารได้ประมาณใช้วิธีการอธิบายไว้ใน Rochette และ Blanchet (2007)FFQ การพัฒนาสำหรับการศึกษานำเอาเข้าบัญชีปัญหาที่ระบุในแบบสำรวจ Santé Québec 1992 methodologicalใน Nunavik (Santé Québec, 1995) พิจารณาและเขตทดสอบด้วยการกิจการร่วมค้า Inuit พนักงาน ผู้เชี่ยวชาญในโภชนาการ นักแปลและนักวิจัยได้ดำเนินการในปี 2004 ก่อนที่จะศึกษาการตรวจสอบยังความถูกต้องของรายการอาหารที่รวมอยู่ในการ FFQ และการขาดงานของ incongruityในผลลัพธ์ ใช้เมื่อต้องการแก้ไข การตรวจสอบ และตรวจสอบการแปลภาษาและความสอดคล้อง (Rochette และBlanchet, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การเก็บรวบรวมข้อมูล
น้ำหนักตัว (กก) วัดโดยไม่สวมรองเท้า ทางสังคมและประชากร
ลักษณะและอาหารความถี่ได้รับการบันทึกโดยใช้การสัมภาษณ์
แบบสอบถามซึ่งมีอยู่ในเอสกิโม, อังกฤษ
และฝรั่งเศส แบบสอบถามความถี่อาหาร (FFQ) เอกสาร
ความถี่ของการบริโภคในช่วงปีก่อนการสำรวจสำหรับ
69 รายการอาหารและเครื่องดื่ม อาหารถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่.
"อาหารของประเทศ" หมายถึงกลุ่ม 25 รายการที่ได้มาจากการตกปลา
ล่าสัตว์และการเก็บเกี่ยวและถูกบันทึกไว้สำหรับแต่ละ 4 ฤดูกาลของ
ปีก่อนที่จะให้สัมภาษณ์ กลุ่มนี้รวมถึงปลาประเทศทางทะเล
เลี้ยงลูกด้วยนม, อาหารทะเล, เลี้ยงลูกด้วยนมที่ดินและสายพันธุ์ Wildfowl พบและส่วนใหญ่
บริโภคใน Nunavik, ชิ้นส่วนที่แตกต่างกันและอวัยวะของสัตว์ที่อาจจะ
กินโดยเอสกิโมและที่พบมากที่สุดการเตรียมอาหารแบบดั้งเดิม
(ระบุไว้ในตารางเสริม S4) เนื้อสัตว์ประเทศมักจะกินดิบ
แต่ยังแช่แข็งหรือปรุงสุก เอสกิโมยังเป็นประเพณีที่จัดทำและกิน airdried
เนื้อสัตว์ที่ทำจากเบลูและกวางคาริบู (ที่รู้จักกัน nikku) ปลาแห้ง
(หรือเรียกว่า pitsik) และเนื้อสัตว์ที่มีอายุ (หมัก) ที่ทำจากเนื้อตับ
ลำไส้และร้องไห้สะอึกสะอื้นของวอลรัสและ / หรือตราประทับ ( ยังเป็นที่รู้จัก igunak) Pitsik
จะทำจากถ่านอาร์กติกปลาเทราท์ลำธารหรือสัดทะเลสาบ Beluga
mattaaq, อาหารอันโอชะเอสกิโมประกอบด้วยผิว Beluga และร้องไห้สะอึกสะอื้นดิบ.
สัดส่วนผิวให้สะอึกสะอื้นของ mattaaq ค่อนข้างตัวแปรขึ้นอยู่
กับรสนิยมของแต่ละบุคคล แต่เบลูมักจะร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นตัวแทนอย่างน้อยหนึ่ง
ในห้าของชิ้น mattaaq หนึ่ง Beluga mattaaq มีการบริโภคมักจะดิบเล็กน้อย
อายุหรือต้ม สะอึกสะอื้น (ไขมัน) ของเบลูและตราประทับมีการบริโภคกันทั่วไป
อายุ (เช่นหมักเพื่อ liquify) ตามที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาและเป็นที่รู้จักแล้วเป็น misirak,
แต่ยังบริโภคดิบหรือรวมอยู่ในสูตรดั้งเดิมอื่น ๆ
"ตลาดอาหารกลุ่ม" หมายถึงส่วนใหญ่อาหารที่เก็บซื้อนำเข้ามาจาก
ภาคใต้และบริโภคในช่วงเดือนก่อนการสำรวจ
(44 รายการที่ระบุไว้ใน Rochette และ Blanchet 2007) FFQ ระบุขนาดที่ให้บริการตามปกติ ต้องการทำเช่นนั้นที่กำหนดไว้ล่วงหน้าขนาดที่ให้บริการได้ถ่วงน้ำหนัก
(กรัม) และรูปแบบอาหารที่เกี่ยวข้องได้รับการแสดงให้เห็นว่าผู้ตอบแบบสอบถาม.
การวิเคราะห์ข้อมูล FFQ ให้ประมาณการของการบริโภค
ความถี่ของรายการอาหารที่แตกต่างกันต่อวันเป็นประจำทุกปี
(ค่าเฉลี่ยของ โฟร์ซีซั่สำหรับรายการอาหารที่ประเทศ) และ
การบริโภคตามปกติในกรัม การบริโภคอาหารประจำวันเป็นประจำทุกปีถูก
คำนวณจากความถี่อาหารโดยปกติสำหรับการบริโภค
อาหารแต่ละ (ในกรัม) และแสดงเป็นกรัม / วันเป็นประจำทุกปี พลังงาน
ไอดี (ในกิโลแคลอรี) จากประเทศและอาหารในตลาดเป็นที่คาดกัน
โดยใช้วิธีการที่อธิบายไว้ใน Rochette และ Blanchet (2007).
FFQ พัฒนาสำหรับการศึกษาครั้งนี้เอาเข้าบัญชี
วิธีการแก้ปัญหาที่ระบุไว้ในปี 1992 การสำรวจSanté-ควิเบก
ใน Nunavik (Santé ควิเบก, 1995) ให้คำปรึกษาและการทดสอบภาคสนามกับ
กลุ่มผู้แทนเอสกิโมผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการ, นักแปล,
และนักวิจัยยังได้ดำเนินการในปี 2004 ก่อนที่จะมีการศึกษาเพื่อตรวจสอบ
ความถูกต้องของรายการอาหารที่รวมอยู่ใน FFQ และการขาดความไม่ลงรอยกัน
ในผลที่จะใช้ การแก้ไขเมื่อมีความจำเป็นและเพื่อการตรวจสอบและ
การตรวจสอบการแปลภาษาและความสอดคล้อง (Rochette และ
Blanchet 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 เก็บข้อมูล
น้ำหนัก ( กก. ) วัดโดยไม่มีรองเท้า ลักษณะสังคมประชากร
และความถี่อาหาร ได้แก่ การใช้แบบสอบถามสัมภาษณ์
เป็นเอกสาร ซึ่งมีอยู่ในอักษรอินุกติตุต ภาษาอังกฤษ
และฝรั่งเศส และแบบสอบถามความถี่อาหาร ( ffq ) เอกสาร
ความถี่ของการบริโภคในช่วงปีก่อนการสำรวจสำหรับ
69 สินค้าอาหารและเครื่องดื่มอาหารแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มหลัก .
" ประเทศกลุ่มอาหาร " หมายถึง 25 รายการที่ได้จากการตกปลา
ล่าสัตว์และเก็บเกี่ยว และได้ถูกบันทึกไว้ในแต่ละฤดูกาลที่ 4 ของ
ปีก่อนการสัมภาษณ์ กลุ่มนี้รวมประเทศปลาทะเล
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม , อาหารทะเล , เลี้ยงลูกด้วยนมที่ดินและชนิดที่พบมากที่สุด
นอกจากนี้ประกอบไปด้วยหมู่บ้านและบริโภคใน nunavik , ส่วนต่าง ๆและอวัยวะของสัตว์อาจ
กินโดยชาวเอสกิโม และการเตรียมอาหารแบบดั้งเดิมที่พบบ่อยที่สุด
( รายการเสริมโต๊ะ S4 ) เนื้อสัตว์ต่าง ๆประเทศมักจะรับประทานดิบ ,
แต่ยังแช่แข็งหรือสุก เอสกิโมก็ผ้าเตรียมและกินเนื้อและ airdried
าเจียนคาริบู ( ที่รู้จักกันเป็น nikku )
ปลาแห้ง ( ยังเป็นที่รู้จัก pitsik ) และอายุเนื้อ ( หมัก ) ทำจากเนื้อ , ตับ ,
ลำไส้และร้องไห้ฟูมฟายของวอลรัส และ / หรือ ซีล ( ยังเป็นที่รู้จัก igunak ) pitsik
มักทำจากอาร์กติกถ่าน , ปลาเทราท์ลำธารหรือทะเลสาบสสัด . เบลูก้า
mattaaq ชาวอินูอิต , อาหารอันโอชะ , ประกอบด้วยผิวเบลูก้าและดิบเขา .
สัดส่วนผิวเขาของ mattaaq ค่อนข้างตัวแปรขึ้นอยู่กับ
ในแต่ละรสชาติ แต่มักจะเบลูก้าเขาแทนอย่างน้อยหนึ่ง -
5 mattaaq หนึ่งชิ้นเบลูก้า mattaaq มักบริโภคดิบเล็กน้อย
อายุหรือต้ม ที่ร้องไห้ฟูมฟาย ( ไขมัน ) ของเบลูก้าและประทับตราเป็นที่นิยมบริโภค
อายุ ( เช่นหมักเพื่อ liquify ) เป็นจุ่มแล้วเรียกว่า misirak
, แต่ยังบริโภคดิบ หรือรวมอยู่ในสูตรแบบดั้งเดิมอื่น ๆ
" อาหาร " ตลาดกลุ่ม หมายถึง ร้านส่วนใหญ่ซื้ออาหารที่นำเข้าจาก
ภาคใต้ และบริโภคในช่วงเดือนก่อนการสำรวจ
( 44 รายการ อยู่ในท์ โรเชสเต้ และ blanchet , 2007 ) การ ffq ระบุปกติที่ให้บริการขนาด แล้ว ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าขนาดแสดงเป็นหนัก
( กรัม ) และรูปแบบอาหารที่เป็นผู้ตอบแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ffq

ให้ประเมินความถี่ของการบริโภคอาหารแตกต่างกันรายการต่อวันบน
พื้นฐานประจำปี( เฉลี่ย 4 ฤดูกาลในประเทศสินค้าอาหาร ) และ
ปกติ บริโภคในกรัม ทุกวันและอาหาร ในแต่ละปีมี
คำนวณคูณความถี่อาหารโดยการบริโภคปกติ
อาหารแต่ละ ( G ) และแสดงเป็นกรัม / วัน ในแต่ละปีมี การบริโภคพลังงาน
( กิโลแคลอรี่ ) จากอาหารประเทศและตลาดประมาณ
โดยใช้วิธีการที่อธิบายไว้ในท์ โรเชสเต้ และ blanchet ( 2550 ) .
ffq พัฒนาการศึกษาเอาเข้าบัญชี
วิธีการปัญหาที่ระบุไว้ใน 1992 ซาน ) - คู จากการสำรวจใน nunavik บีอีซี
( ซาน ) ค้นหาจาก BEC , 1995 ) ให้คำปรึกษาและทดสอบสนามด้วย
กลุ่มตัวแทนชาวเอสกิโม , ผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการ , นักแปล ,
และนักวิจัยยังได้ดำเนินการในปี 2004 ก่อนที่จะศึกษาเพื่อตรวจสอบความถูกต้องของรายการ
อาหารรวมอยู่ใน ffq และการขาดของความไม่สอดคล้องกัน
ในผลลัพธ์ เพื่อใช้แก้ไขเมื่อจำเป็น และเพื่อตรวจสอบและตรวจสอบภาษาแปลและความสอดคล้อง
( ท์ โรเชสเต้และ
blanchet , 2007 )