Ethnic Minorities and Armed Conflic

Ethnic Minorities and Armed Conflict
Non-international armed conflict between ethnic minority armed opposition groups in the
border areas and the central Bamar-dominated Government broke out shortly after
independence in 1948.327 Bitter and protracted conflict has continued ever since. A
nationwide peace process is currently ongoing, with involvement of the Government and
16 ethnic armed groups. A nationwide ceasefire accord is under negotiation, with the aim
of signing the accord by August 2014; however, this timeframe may not be met. The next
step of the process will be a structured political dialogue involving not only ethnic armed
groups, but other national stakeholders.
In its decades-long counter-insurgency campaigns against various ethnic minority armed
opposition groups, the Myanmar army has committed a wide range of violations of
international human rights and humanitarian law. As troops entered ethnic minority
villages, they seized foodstuffs, destroyed villages, used civilians for forced labour,
particularly portering, killed and tortured civilians, and forcibly displaced them. Armed
ethnic minority opposition groups have also committed abuses, although to a lesser
degree.328
Ethnic grievances have centred on these abuses; the lack of self-governance and
resource sharing with the central Government; discrimination and marginalisation; religion;
and lack of education in ethnic minority languages. Many ethnic minority leaders believe
that the Burman-dominated central government instituted a policy of “Burmanisation”,
which has resulted in suppression of ethnic minority cultures, languages and religions and
ethnic people being treated as “second-class citizens”.3 Conflict has greatly inhibited economic development in the ethnic border areas, and
poverty rates in these areas are high. For example 73% of the population in Chin State
lives below the poverty line, 44% in Rakhine State (though the World Bank’s
reinterpretation of the data suggests a rate of 77.9%) and 33% in Shan State; the national
poverty rate is 26% (the World Bank’s reinterpretation of the data reveals a 37.5% rate –
see Part 4.2 on Communities).330 At the same time ethnic minority states are rich in
natural resources, including minerals and gems, hardwoods, and hydropower; there are
also natural gas deposits off-shore from these states that are national assets, though the
residents of these areas do not necessarily see it that way. Significant natural gas
deposits are present in Myanmar territorial waters off the coasts of Rakhine and Mon
States and Tanintharyi and Ayeyarwady Regions.
Ceasefires have made land more available to commercial interests, some of which are
linked to the central Government and the military. Ethnic minority armed groups also have
business interests in their territories. At the same time these areas are highly militarised,
including Myanmar army troops and allied militias,331 ethnic minority armed groups, and
armed criminal elements. This has resulted in very poor land governance, with a
heightened risk of land grabs, instability and a climate of fear.
332 Future demining
operations that make land more accessible and commercially valuable will likely
exacerbate these risks (see further Part 4.3 on Land).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนกลุ่มน้อยและอาวุธนานาชาติไม่ใช่การสู้รบระหว่างชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่มฝ่ายค้านในการแดนและกลางรัฐบาลครอบงำ Bamar ร้องไห้หลังจากเอกราชในขม 1948.327 และความขัดแย้งที่ยืดเยื้อได้อย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่การ Aกระบวนการสันติภาพทั่วประเทศมีอยู่อย่างต่อเนื่อง โดยมีส่วนร่วมของรัฐบาล และกลุ่มชนกลุ่มน้อยติดอาวุธ 16 แอคคอร์ดเป็นหยิงทั่วประเทศอยู่ภายใต้การเจรจาต่อรอง มีจุดมุ่งหมายรับรองสอดคล้องโดย 2014 สิงหาคม อย่างไรก็ตาม กรอบเวลานี้อาจไม่สอดคล้องกัน ถัดไปขั้นตอนของกระบวนการจะเจรจาทางการเมืองมีโครงสร้างที่เกี่ยวข้องไม่เฉพาะชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่ม ได้เสียชาติในการปราบปรามของทศวรรษที่ผ่านมายาวนานการก่อกบฏ อาวุธเสริมกับชนกลุ่มน้อยต่าง ๆฝ่ายค้านกลุ่ม กองทัพพม่าได้กำหนดช่วงกว้างของการละเมิดสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศและกฎหมายด้านมนุษยธรรม ทหารป้อนชนกหมู่บ้าน พวกเขายึดทำลายหมู่บ้าน ของกิน พลเรือนใช้สำหรับบังคับแรงงานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง portering ฆ่า และทรมานพลเรือน และบังคับให้พลัดถิ่นเหล่านั้น กองกำลังติดอาวุธชนกลุ่มน้อยกลุ่มฝ่ายค้านมีตั้งใจละเมิด แม้ว่ามีน้อยกว่าdegree.328รักษาชาติพันธุ์มีศูนย์กลางในการละเมิดสิทธิมนุษยชนเหล่านี้ ขาดการกำกับดูแลตนเอง และทรัพยากรที่ใช้ร่วมกันกับรัฐบาลกลาง แบ่งแยกและ marginalisation ศาสนาและขาดการศึกษาภาษาชนกลุ่มน้อย เชื่อว่าผู้นำชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติต่าง ๆที่รัฐบาลกลางพม่าครอบงำโลกมีนโยบาย "Burmanisation"ซึ่งมีผลในการปราบปรามชนกลุ่มน้อยวัฒนธรรม ภาษา และศาสนา และคนชนเผ่าที่ถูกถือเป็น "second-class พลเมือง" .3 ความขัดแย้งมีมากห้ามพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่ชายแดนชนกลุ่มน้อย และอัตราความยากจนในพื้นที่เหล่านี้มีสูง ตัวอย่าง 73% ของประชากรในรัฐชินอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน 44% ในรัฐยะไข่ (แม้ว่าธนาคารโลกสถาปัตยกรรมข้อมูลแนะนำอัตรา 77.9%) และ 33% ในรัฐฉาน แห่งชาติมีอัตราความยากจน (ธนาคารโลกสถาปัตยกรรมของข้อมูลเผยอัตรา 37.5%-26%ดูส่วนที่ 4.2 ในชุมชน) .330 ขณะเดียวกันรัฐชนกลุ่มน้อยจะอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ แร่ธาตุ และอัญมณี ล้วน ๆ และ ไฟฟ้า มีนอกจากนี้ ก๊าซธรรมชาติฝากฝั่งจากรัฐเหล่านี้เป็นสินทรัพย์ชาติ แม้ว่าการอาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยวิธีการ ก๊าซธรรมชาติที่สำคัญเงินฝากอยู่ในน่านน้ำในพม่าปิดชายมอญและยะไข่อเมริกา และตะนาวศรี และภาคอิระวดีCeasefires ได้ทำการที่ดินมีผลประโยชน์เชิงพาณิชย์ ซึ่งมีเชื่อมโยงกับรัฐบาลกลางและทหาร กลุ่มติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยยัง มีสนใจธุรกิจในเขตแดนของตน ขณะเดียวกัน พื้นที่เหล่านี้มีสูง militarisedรวมถึงกองทัพพม่าและหนุนพันธมิตร 331 ชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่ม และอาวุธองค์ประกอบอาชญากรรม นี้มีผลในการกำกับดูแลที่ดินยาก มีการความเสี่ยงที่สูงของที่ดิน grabs ความไม่มีเสถียรภาพ และสภาพของความกลัวอนาคต demining 332การดำเนินการที่ทำให้แผ่นดินเข้าถึงได้ และมีคุณค่าในเชิงพาณิชย์จะมีแนวโน้มทำให้ความเสี่ยงเหล่านี้ (ดูเพิ่มเติม 4.3 ส่วนบนบก) รุนแรงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนกลุ่มน้อยติดอาวุธความขัดแย้งและความขัดแย้งที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศระหว่างกลุ่มต่อต้านติดอาวุธชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติในพื้นที่ชายแดนและรัฐบาลกลางที่โดดเด่นBamar โพล่งออกมาไม่นานหลังจากที่เป็นอิสระในการ1948.327 ขมและความขัดแย้งที่ยืดเยื้อได้อย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ กระบวนการสันติภาพทั่วประเทศอยู่ในขณะนี้อย่างต่อเนื่อง, การมีส่วนร่วมของรัฐบาลและ16 กลุ่มติดอาวุธชนกลุ่มน้อย ข้อตกลงหยุดยิงทั่วประเทศอยู่ระหว่างการเจรจาโดยมีจุดประสงค์ของการลงนามข้อตกลงในเดือนสิงหาคมปี 2014; แต่ระยะเวลานี้อาจจะไม่ได้พบกัน ถัดไปขั้นตอนของกระบวนการจะมีการเจรจาทางการเมืองที่มีโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับการไม่เพียงแต่ติดอาวุธชนกลุ่มน้อยกลุ่มแต่ผู้มีส่วนได้เสียชาติอื่น ๆ . ในทศวรรษที่ยาวแคมเปญต่อต้านการก่อความไม่สงบต่อต้านชนกลุ่มน้อยต่างๆติดอาวุธกลุ่มต่อต้านกองทัพพม่ามีความมุ่งมั่นที่หลากหลายของการละเมิดสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศและกฎหมายมนุษยธรรม ในฐานะที่เป็นกองกำลังชนกลุ่มน้อยเข้ามาในหมู่บ้านที่พวกเขาคว้าอาหารทำลายหมู่บ้านพลเรือนที่ใช้สำหรับการบังคับใช้แรงงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งportering ฆ่าและทรมานพลเรือนและบังคับให้พวกเขาย้าย อาวุธที่กลุ่มต่อต้านชนกลุ่มน้อยที่มีความมุ่งมั่นที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้วยถึงแม้จะน้อยไปdegree.328 ร้องทุกข์ชาติพันธุ์มีศูนย์กลางในการละเมิดสิทธิมนุษยชนเหล่านี้ ขาดการกำกับดูแลตนเองและการใช้ทรัพยากรร่วมกันกับรัฐบาลกลาง เลือกปฏิบัติและชายขอบ; ศาสนาและการขาดการศึกษาในภาษาชนกลุ่มน้อย หลายผู้นำชนกลุ่มน้อยเชื่อว่ารัฐบาลกลางพม่าที่โดดเด่นก่อตั้งนโยบายของ "Burmanisation" ซึ่งมีผลในการปราบปรามของวัฒนธรรมชนกลุ่มน้อยภาษาและศาสนาและชนกลุ่มถูกถือว่าเป็น "พลเมืองชั้นสอง" 0.3 มีความขัดแย้งอย่างมาก ยับยั้งการพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่ชายแดนชาติพันธุ์และอัตราความยากจนในพื้นที่เหล่านี้จะสูง ยกตัวอย่างเช่น 73% ของประชากรในรัฐชินอาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน44% ในรัฐยะไข่ (แม้ว่าธนาคารโลกตีความของข้อมูลที่แสดงให้เห็นอัตรา77.9%) และ 33% ในรัฐฉาน; ชาติอัตราความยากจนคือ 26% (ของธนาคารโลกตีความของข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าอัตรา% 37.5 - ดูบทที่ 4.2 ในชุมชน) 0.330 ในขณะเดียวกันรัฐชนกลุ่มน้อยที่อุดมไปด้วยทรัพยากรทางธรรมชาติรวมทั้งแร่ธาตุและอัญมณี, ไม้เนื้อแข็งและ ไฟฟ้าพลังน้ำ; มียังมีเงินฝากก๊าซธรรมชาตินอกชายฝั่งจากรัฐเหล่านี้ที่เป็นทรัพย์สินของชาติแต่ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเห็นมันเป็นอย่างนั้น ที่สําคัญก๊าซธรรมชาติเงินฝากที่มีอยู่ในดินแดนพม่าน่านน้ำนอกชายฝั่งของยะไข่และจันทร์สหรัฐอเมริกาและTanintharyi และอิระวดีภูมิภาค. ceasefires ได้ทำให้ที่ดินที่มีมากขึ้นเพื่อผลประโยชน์ทางการค้าบางแห่งที่มีการเชื่อมโยงกับรัฐบาลกลางและการทหาร กลุ่มติดอาวุธชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติยังมีผลประโยชน์ทางธุรกิจในอาณาเขตของตน ในขณะเดียวกันพื้นที่เหล่านี้เป็นทหารอย่างมากรวมทั้งกองทัพพม่าและกองกำลังพันธมิตร 331 กลุ่มติดอาวุธชนกลุ่มน้อยและอาวุธองค์ประกอบความผิดทางอาญา นี้มีผลในการกำกับดูแลที่ดินที่น่าสงสารมากที่มีความเสี่ยงสูงของการคว้าที่ดินเสถียรภาพและสภาพภูมิอากาศของความกลัว. 332 เก็บกู้ทุ่นระเบิดในอนาคตการดำเนินงานที่ทำให้ที่ดินเข้าถึงได้มากขึ้นและมีคุณค่าในเชิงพาณิชย์มีแนวโน้มที่จะรุนแรงมากขึ้นความเสี่ยงเหล่านี้(ดูบทที่ 4.3 ต่อที่ดิน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยและไม่ใช่ความขัดแย้ง
อาวุธระหว่างประเทศความขัดแย้งระหว่างชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่มฝ่ายค้านในพื้นที่ชายแดน
กลางและบามาร์ครอบงำรัฐบาลโพล่งออกมาหลังจาก
ความเป็นอิสระใน 1948.327 ขมและความขัดแย้งที่ยืดเยื้อต่อเนื่องมาตั้งแต่ a
กระบวนการสันติภาพทั่วประเทศขณะนี้อย่างต่อเนื่อง ด้วยการมีส่วนร่วมของรัฐบาลและชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่ม
16 .ข้อตกลงหยุดยิงทั่วประเทศ ภายใต้การเจรจา กับเป้าหมายของการลงนามข้อตกลง
สิงหาคม 2014 อย่างไรก็ตาม ระยะเวลานี้อาจจะได้เจอกัน ขั้นตอนต่อไป
ของกระบวนการจะเป็นบทสนทนาที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางการเมืองไม่เพียงชนกลุ่มน้อยติดอาวุธ
กลุ่ม แต่เสียชาติอื่น ๆ ในทศวรรษที่ผ่านมานานนับ
แคมเปญต่อต้านกลุ่มต่อต้านการจลาจลชนกลุ่มน้อยติดอาวุธ
ต่าง ๆกองทัพพม่าได้ทำที่หลากหลายของการละเมิดสิทธิมนุษยชนและกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ
. ขณะที่ทหารเข้าหมู่บ้านชนกลุ่มน้อย
ชาติพันธุ์ พวกเขาจับของกิน ทำลายหมู่บ้าน พลเรือน เพื่อบังคับใช้แรงงาน portering
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การฆ่า และทรมานพลเรือนพลัดถิ่น และบังคับให้พวกเขา อาวุธ
ชนกลุ่มน้อยกลุ่มฝ่ายค้านยังได้ล่วงละเมิดแม้ว่าในระดับน้อย
.
ชาติพันธุ์มีศูนย์กลางอยู่ที่ 328 ร้องเรียนการละเมิดเหล่านี้ ขาดการกำกับตนเองและการใช้ทรัพยากรร่วมกันกับรัฐบาลกลาง
; การเลือกปฏิบัติและการทำให้ไม่มีความสำคัญ ; ศาสนา ;
และขาดการศึกษาในภาษาชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติ ผู้นำชนกลุ่มน้อยจำนวนมากเชื่อว่า
ที่ครอบงำรัฐบาลพม่าจัดตั้งนโยบายของ " burmanisation
"ซึ่งมีผลในการปราบปรามชนกลุ่มน้อย วัฒนธรรม ภาษา และศาสนาและ
คนชาติพันธุ์ที่ถูกถือว่าเป็น " พลเมืองชั้นสอง " 3 ความขัดแย้งยังช่วยยับยั้งการพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่ชายแดน และอัตราความยากจนชาติ ,
ในพื้นที่เหล่านี้จะสูง ตัวอย่างเช่น 73 % ของประชากรในรัฐฉิน
อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน 44 % ในรัฐยะไข่ ( แม้ว่าธนาคารโลก
โชว์ฉบับตีความใหม่ของข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าอัตรา 77.9% ) และ 33% ในรัฐฉาน ; อัตราความยากจนแห่งชาติ
เป็น 26% ( ธนาคารของโลกโชว์ฉบับตีความใหม่ของข้อมูลที่แสดงอัตรา 37.5 % –
เห็นส่วน 4.2 ในชุมชน ) 330 ในเวลาเดียวกันชนกลุ่มน้อยรัฐอุดมไปด้วย
ทรัพยากรธรรมชาติ รวมทั้งแร่ธาตุและอัญมณี ไม้เนื้อแข็ง และการผลิตไฟฟ้า มี
นอกจากนี้ ก๊าซธรรมชาติเงินฝากนอกชายฝั่งจากสหรัฐอเมริกาที่เป็นทรัพย์สินของชาติ แม้ว่า
ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านี้ ไม่ต้องมองแบบนั้น เงินฝากก๊าซธรรมชาติที่สำคัญที่มีอยู่ในพม่า
น่านน้ำปิดชายฝั่งรัฐยะไข่ และรัฐมอญ และตะนาวศรี และเขตอิระวดี

ceasefires ภูมิภาค ทำให้ที่ดินมีเพื่อผลประโยชน์ทางการค้า ซึ่งมี
เชื่อมโยงไปยังรัฐบาลและทหาร ชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่มชาติพันธุ์มี
ผลประโยชน์ทางธุรกิจในดินแดนของพวกเขา ในขณะเดียวกัน พื้นที่เหล่านี้จะสูง militarised
รวมทั้งทหาร , กองทัพพม่าและพันธมิตร militias 331 ชนกลุ่มน้อยติดอาวุธกลุ่ม
องค์ประกอบความผิดทางอาญาและอาวุธ นี้มีผลมาก ที่ดินจัดการกับความเสี่ยงของ
คว้าที่ดินความไม่แน่นอนและบรรยากาศแห่งความกลัว .

ผมในอนาคตการทำที่ดินที่กํเข้าถึงได้มากขึ้นและมีคุณค่าในเชิงพาณิชย์อาจจะ
เพิ่มความเสี่ยงเหล่านี้ ( ดูเพิ่มเติมในส่วนที่ดินที่ 4.3 )