Principal results: The results show

Principal results: The results showed that 12% of participants reporting feeling lonely often or always,
whereas 40% reporting never feeling lonely. The remaining 48% self-reported they felt lonely seldom or
sometimes. Additionally, results show that, when taken together, variables such as marital status, type of
housing, residence settings, health conditions, social satisfaction, social isolation, lack of interest,
transportation, and age were predictors of loneliness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์หลัก: ผลลัพธ์พบว่า 12% ของผู้เข้าร่วมรายงานความรู้สึกเหงาบ่อย หรือตลอด เวลาในขณะที่ 40% รายงานไม่รู้สึกโดดเดี่ยว 48% ที่เหลือได้รายงานจะรู้สึกโดดเดี่ยวแทบด้วยตนเอง หรือบางที นอกจากนี้ ผลลัพธ์แสดงว่า เมื่อนำมารวมกัน ตัวแปรเช่นสถานภาพการสมรส ชนิดของอยู่อาศัย ค่าเรสซิเดนซ์ สุขภาพ ความพึงพอใจทางสังคม สังคม แยก ไม่สนใจขนส่ง และอายุได้ predictors ของความเหงา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลเงินต้น: ผลการศึกษาพบว่า 12% ของผู้เข้าร่วมการรายงานมักจะรู้สึกเหงาหรือเสมอ
ในขณะที่รายงาน 40% ไม่เคยรู้สึกเหงา ส่วนที่เหลืออีก 48% ตนเองรายงานพวกเขารู้สึกเหงาไม่ค่อยหรือ
บางครั้ง นอกจากนี้ผลการแสดงให้เห็นว่าเมื่อนำมารวมกันตัวแปรเช่นสถานภาพสมรสประเภทของ
ที่อยู่อาศัย, การตั้งค่าที่อยู่อาศัย, สุขภาพ, ความพึงพอใจของสังคมการแยกทางสังคมขาดความสนใจ,
การขนส่งและการทำนายอายุของความเหงา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์หลักพบว่า 12% ของผู้เข้าร่วมการรายงานความรู้สึกเหงาบ่อยๆ หรือเสมอ
ส่วน 40% รายงานไม่เคยรู้สึกเหงา เหลือ 48 % self-reported พวกเขารู้สึกเหงาบ่อยหรือ
บางครั้ง ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า เมื่อถ่ายด้วยกันตัวแปร เช่น สถานภาพสมรส ประเภทของ
ที่อยู่อาศัย , การตั้งค่า , เงื่อนไขของสังคม สุขภาพ ที่อยู่อาศัยการแยกทางสังคม การขาดความสนใจ
การขนส่ง และอายุตัวของความเหงา