He stared silently at the boat, and

He stared silently at the boat, and then cupped his hands and bowed in respect.

Even as he bowed, he heard the twittering laughter of a young girl echoing out across the lake bottom. The laughter circled around, making it impossible to determine its origin. Meng Hao narrowed his eyes, looking down at the floor of the lake.

As the laughter rang out, he saw arms emerging from the silver sand at the bottom of the lake. The hands were all as white as jade. Along with the arms appeared corpses. They were the corpses of young women, floating up from the silver sand.

Black hair swept across the faces of the dozens of them as they floated up from the depths of the lake. Their eyes were closed, their faces pale white but beautiful. Amidst the rippling lake water, Meng Hao watched on, an expression of astonishment on his face as he realized that all of the women… looked exactly the same!

At that same moment, a small girl appeared, standing there in the dilapidated boat. She gave Meng Hao a bashful smile. She seemed to be filled with childlike innocence, but as Meng Hao looked at her, his mind began to spin, and he felt a roaring inside his head.

He had just noticed that the faces of the corpses strongly resembled this girl’s face, as if they were her after she had grown up!

“Big brother, will you stay with me here forever?” said the little girl with a light laugh. Her voice was young, and when she spoke, the dozens of corpses floating around her stopped moving, and despite their eyes being closed, it seemed as if all of them were looking straight at Meng Hao.

Meng Hao mind spun, and the roaring sound seemed to consume his thoughts. Everything in front of started to grow dim, and then to shatter.

He suddenly opened his eyes. He was still floating in the lake water, some distance away from the lake floor, further away than he had been just now. Had it all been a dream? There was no boat, no corpses, and no laughing little girl.

Meng Hao gaped in shock. After a moment, he realized that his body had been healed. He gave a silent nod to the distant lake floor, even though he couldn’t see anything down there.

He knew that everything he had just seen had not been an illusion. It was real!

He raised his hands and bowed deeply with clasped hands.

“Meng Hao will always remember your two great kindnesses. I speculate that you wish to become a sea, and that this is what is most important to you. I, Meng, of the junior generation, promise that one day, when my Cultivation base soars to the heavens, that I shall come to your aid. If there is any other way that I can aid you, please tell me.” Meng Hao bowed again, holding the bow for the space of ten breaths. Everything was quiet. He straightened up. He looked down one last time, then shot up towards the surface of the lake.

At the exact moment that he began to move toward the surface, his two wooden swords, which had sunk into the water, began to shake. Then, they shot toward Meng Hao.

One of the swords had just been tracked down by Ding Xin. His eyes gleamed as he reached out to pick up the sword. But then it began to move. Ripples spread out from it, and then, in the blink of an eye, it shot off into the distance.

When Ding Xin saw this, a look of surprise appeared in his eyes. Without hesitation, he raced in pursuit.

“This treasure is sentient!” thought Ding Xin. His heart began to thump wildly as he eagerly sped even faster to intercept the wooden sword.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาจ้องไปที่เรือ เงียบแล้วคิดกันมือของเขา และโค้งคำนับในความเคารพแม้ในขณะที่เขาโค้งคำนับ เขาได้ยินเสียงหัวเราะ twittering ของแถบด้านล่างเล เสียงหัวเราะวงกลมรอบ ทำให้ไม่สามารถตรวจสอบแหล่งที่มาของ เมงเฮา narrowed ตา มองลงพื้นของทะเลสาบเป็นเสียงหัวเราะรังออก เขาเห็นแขนจากทรายสีเงินที่ด้านล่างของทะเลสาบ มือทั้งหมดเป็นสีขาวเป็นเจด พร้อมกับแขนปรากฏศพ พวกเขาเป็นศพของหญิงสาว ลอยขึ้นจากทรายเงินผมสีดำกวาดทั่วใบหน้าของหลายสิบของพวกเขาเป็นพวกเขาลอยขึ้นจากลึกของทะเลสาบ ปิดตา ใบหน้าซีดขาวแต่สวยงาม ท่ามกลางน้ำทะเลกำลัง เมงเฮาดูบน นิพจน์เมือบนใบหน้าของเขา ตามที่เขาตระหนักว่าทั้งหมดของผู้หญิง...เหมือนเดิมอย่างแน่นอนในขณะเดียวกัน สาวเล็กปรากฏ ยืนมีในเรือศัทธา เธอให้เฮาเมงยิ้ม bashful เธอดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยความไร้เดียงสาเหมือนเด็ก แต่เป็นเมงเฮามองเธอ ใจเขาเริ่มปั่น และเขารู้สึกคำรามที่ภายในหัวของเขาเขาได้สังเกตเห็นว่า ใบหน้าของศพอย่างยิ่งคล้ายใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ ก็เธอหลังจาก เธอเติบโตขึ้นเพียง"พี่ใหญ่ จะคุณอยู่กับฉันที่นี่ตลอดไป" กล่าวว่า สาวน้อยพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เสียงของเธอเป็นหนุ่ม และเมื่อเธอพูด หลายสิบศพที่ลอยรอบเธอหยุดการเคลื่อนไหว และแม้จะถูกปิดตา เหมือนว่า พวกเขากำลังมองตรงที่เฮาเมงใจเฮาเมงปั่น และเสียงคำรามที่ดูเหมือนจะ ใช้ความคิดของเขา ทุกอย่างด้านหน้าเริ่มเติบโตติ่มซำ และจากนั้นจะสลายเขาก็เปิดตาของเขา เขายังคงลอยในน้ำทะเลสาบ พื้นทะเลสาบ เพิ่มเติมบางห่างออกไปกว่าเขาได้เพียงแค่ตอนนี้ ทั้งหมดได้รับความฝัน เรือไม่มี ไม่มีศพ และสาวน้อยหัวเราะไม่ได้เมงเฮาดำในช็อต หลังจากครู่ เขาตระหนักว่า ร่างกายของเขาก็ได้หาย เขาให้พยักหน้าเงียบชั้นเลไกล แม้ว่าเขาไม่เห็นอะไรลงไปที่นั่นเขารู้ว่า ทุกสิ่งที่เขาได้เห็นได้รับภาพลวงตา มันเป็นจริงเขายกมือของเขา และโค้งคำนับอย่างล้ำลึก ด้วยมือ clasped"เฮา เมงจะจดจำคุณ kindnesses ดีสอง ผมคาดว่า คุณต้องการกลายเป็น ทะเล และนี่คือสิ่งสำคัญสุดเพื่อคุณ ฉัน เมง รุ่นจูเนียร์ สัญญาที่วันหนึ่ง เมื่อฉันปลูกฐานบินสวรรค์ ที่ฉันจะมาช่วยเหลือของคุณ ถ้ามีวิธีอื่น ๆ ที่สามารถช่วยคุณ กรุณาบอกฉัน" เมงเฮาลงอีก ถือธนูสำหรับพื้นที่ของสิบหายใจ ทุกอย่างก็เงียบสงบ เขายืดให้ตรงขึ้น เขามองลงหนึ่งครั้ง จาก นั้นยิงขึ้นสู่พื้นผิวของทะเลสาบในขณะที่เขาเริ่มที่จะย้ายไปสู่พื้นผิว เขาสองไม้ดาบ ซึ่งได้จมลงในน้ำ เริ่มสั่น แล้ว พวกเขายิงไปทางเมงเฮาหนึ่งดาบที่มีเพียงการติดตามลงดิงซิ ตาของเขา gleamed เขาเอื้อมไปหยิบดาบ แต่แล้ว มันเริ่มต้นย้าย ระลอกที่แพร่กระจายออกจากมัน แล้ว ในพริบตา มันยิงเป็นระยะทางเมื่อดิงซิเห็นนี้ ดูน่าตกใจปรากฏในดวงตาของเขา โดยไม่ลังเล เขาวิ่งไปในแสวงหา"สมบัตินี้รู้สึก" คิดว่า ดิงซิ หัวใจของเขาเริ่มขมุบอย่างดุเดือดเป็นเขากระหายเร่งได้เร็วขึ้นเพื่อดักจับดาบไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาจ้องมองอย่างเงียบ ๆ ที่เรือแล้วป้องมือของเขาและโค้งคำนับในแง่. แม้ในขณะที่เขาจมลงเขาได้ยินเสียงหัวเราะสั่นด้วยความตื่นเต้นของเด็กสาวสะท้อนออกไปทั่วก้นทะเลสาบ เสียงหัวเราะวงกลมรอบทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบที่มาของมัน เม้งเฮาหรี่ตาของเขามองลงมาที่พื้นของทะเลสาบ. ในฐานะที่เป็นเสียงหัวเราะดังออกมาเขาเห็นแขนโผล่ออกมาจากทรายสีเงินที่ด้านล่างของทะเลสาบ มือเขาทั้งหมดเป็นสีขาวเป็นหยก พร้อมกับแขนที่ปรากฏศพ พวกเขาเป็นศพของหญิงสาวลอยขึ้นมาจากทรายเงิน. ผมสีดำกวาดไปทั่วใบหน้าของหลายสิบของพวกเขาขณะที่พวกเขาลอยขึ้นมาจากส่วนลึกของทะเลสาบ สายตาของพวกเขาถูกปิดใบหน้าของพวกเขาซีดขาว แต่สวยงาม ท่ามกลางน้ำในทะเลสาบ rippling เม้งเฮาดูในการแสดงออกของความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาตระหนักว่าผู้หญิงทุก ... มองตรงเดียวกัน! ในขณะเดียวกันกับที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ปรากฏยืนอยู่ในเรือที่ชำรุดทรุดโทรม เธอให้เม้งเฮารอยยิ้มขี้อาย เธอดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่เป็นเม้งเฮามองที่เธอคิดของเขาเริ่มที่จะหมุนและเขารู้สึกคำรามอยู่ในหัวของเขา. เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าใบหน้าของศพอย่างยิ่งคล้ายกับใบหน้าของผู้หญิงคนนี้เป็นถ้า พวกเขาเป็นของเธอหลังจากที่เธอได้เติบโตขึ้น! "พี่ใหญ่คุณจะอยู่กับฉันตลอดไปที่นี่?" กล่าวว่าสาวน้อยพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เสียงของเธอยังเป็นเด็กและเมื่อเธอพูดหลายสิบศพลอยรอบเธอหยุดเคลื่อนไหวและแม้จะมีสายตาของพวกเขาถูกปิดมันดูราวกับว่าทั้งหมดของพวกเขากำลังมองตรงไปที่เม้งเฮา. เม้งเฮาใจปั่นและเสียงคำราม ดูเหมือนจะใช้ความคิดของเขา ทุกอย่างในด้านหน้าของเริ่มที่จะเติบโตสลัวและจากนั้นจะสลาย. ทันใดนั้นเขาก็เปิดตาของเขา เขายังคงลอยอยู่ในน้ำในทะเลสาบที่อยู่ห่างออกไปจากพื้นทะเลสาบที่อยู่ไกลออกไปกว่าที่เขาเคยเป็นเพียงแค่ตอนนี้ ได้รับมันทั้งหมดความฝัน? มีเรือไม่มีศพและไม่มีสาวน้อยหัวเราะเป็น. เม้งเฮาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ หลังจากนั้นสักครู่เขาก็ตระหนักว่าร่างกายของเขาได้รับการเยียวยา เขาให้พยักหน้าเงียบกับพื้นทะเลสาบห่างไกลแม้เขาจะไม่เห็นอะไรลงไปที่นั่น. เขารู้ว่าทุกสิ่งที่เขาได้เห็นเพียงแค่ไม่ได้รับภาพลวงตา มันเป็นจริง! เขายกมือของเขาและโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งกับพนมมือ. "เม้งเฮามักจะจำสองน้ำใจดีของคุณ ฉันคิดว่าคุณต้องการที่จะกลายเป็นทะเลและที่นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดเพื่อคุณ ผมเม้งของคนรุ่นจูเนียร์สัญญาว่าวันหนึ่งเมื่อฐานการเพาะปลูกของฉันบินไปบนสวรรค์ที่เราจะมาช่วยคุณ ถ้ามีวิธีอื่น ๆ ที่ผมสามารถช่วยคุณได้โปรดบอกฉัน. "เม้งเฮาโค้งคำนับอีกครั้งถือคันธนูสำหรับพื้นที่สิบลมหายใจ ทุกอย่างก็สงบเงียบ เขายืดตัวขึ้น เขามองลงไปเป็นครั้งสุดท้ายแล้วยิงขึ้นไปบนพื้นผิวของทะเลสาบ. ในขณะที่แน่นอนว่าเขาเริ่มที่จะย้ายไปยังพื้นผิวที่สองดาบไม้ของเขาซึ่งได้จมลงไปในน้ำที่เริ่มสั่น จากนั้นพวกเขายิงไปยังเม้งเฮา. หนึ่งดาบเพิ่งได้รับการติดตามลงโดย Ding ซิน ดวงตาของเขา gleamed ในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปรับดาบ แต่แล้วมันเริ่มที่จะย้าย ระลอกคลื่นกระจายออกจากมันและจากนั้นในพริบตาก็ยิงออกไปไกล. เมื่อ Ding Xin เห็นนี้รูปลักษณ์ของความประหลาดใจที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา โดยไม่ลังเลเขาวิ่งในการแสวงหา. "สมบัตินี้เป็นชีวิต!" คิด Ding ซิน หัวใจของเขาเริ่มที่จะกระหน่ำอย่างดุเดือดในขณะที่เขากระหายเร่งได้เร็วยิ่งขึ้นเพื่อสกัดกั้นดาบไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นเงียบ ๆอยู่ในเรือ แล้วบรรจุในถ้วยในมือของเขาและน้อมเคารพแม้ในขณะที่เขาจมลง เขาได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กสาวสั่นด้วยความตื่นเต้นของกึกก้องออกไปทั่วก้นทะเลสาบ เสียงหัวเราะที่วนเวียนอยู่ ทำให้ไม่สามารถหาที่มาของมัน เมิ่งเฮ่ากัดตา มองไปที่พื้นของทะเลสาบและเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น เขาเห็นแขนที่โผล่ออกมาจากทรายเงินที่ด้านล่างของทะเลสาบ มือก็ขาวราวกับหยก พร้อมกับแขนที่ปรากฏศพ พวกเขาเป็นศพหญิงสาวลอยขึ้นจากทรายเงินผมสีดำกวาดผ่านใบหน้าของหลายสิบของพวกเขาเป็นพวกเขาลอยขึ้นมาจากความลึกของทะเลสาบ ตาปิด ใบหน้าซีดขาว แต่สวยมาก ท่ามกลางทะเลสาบ rippling น้ำ เมิ่งฮ่าวดูที่การแสดงออกของความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาตระหนักว่าผู้หญิงทั้งหมด . . . . . . . มองตรงเดียวกัน !และในขณะเดียวกันนั้น ผู้หญิงตัวเล็กๆ ปรากฏ ยืนอยู่ในเรือทรุดโทรม เธอให้ เมิ่งฮ่าวยิ้มเขินอาย . ดูเหมือนเธอจะเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่เมิ่งฮ่าวมองเธอ จิตใจของเขาเริ่มหมุน และเขารู้สึกเหมือนในหัวของเขาเขาเพิ่งสังเกตว่าใบหน้าของศพขอคล้ายกับใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ ถ้าพวกเธอหลังจากเธอได้เติบโตขึ้น !" พี่จะอยู่กับฉันที่นี่ตลอดไป " เด็กน้อยพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะเบาๆ เสียงของเธอยังเด็ก และเมื่อเธอพูด หลายสิบศพที่ลอยอยู่รอบตัวเธอ หยุดเคลื่อนไหว และแม้ดวงตาจะปิด มันดูเหมือนเป็นถ้าพวกเขาทั้งหมดกำลังตรงไปที่เมิ่งเฮ่าเมิ่งเฮ่าจิตใจปั่น และเสียงคำรามเหมือนใช้ความคิด ทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าเริ่มมืดมัว แล้วแตกจู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นมา เขายังคงลอยอยู่ในทะเลสาบน้ำ ระยะทางห่างจากพื้น ทะเลสาบ ห่างกว่าเขาตอนนี้ เคยมีความฝัน ? ไม่มีเรือ ไม่มีศพ ไม่มีหัวเราะ สาวน้อยเมิ่งเฮ่า gaped ช็อก หลังจากนั้น เขาก็พบว่าร่างกายของเขาถูกรักษาแล้ว เขาพยักหน้าเงียบกับพื้นทะเลสาบไกล ถึงแม้เขาจะไม่เห็นอะไรข้างล่างนั่นเขารู้ว่าสิ่งที่เขาเพิ่งเห็นมีภาพลวงตา มันเป็นความจริง !เขายกมือ และจมลงลึกกับมือที่กุม ." เมิงเฮาจะจดจำไม่ใหญ่สองของคุณ ผมเดาว่าคุณต้องการที่จะกลายเป็นทะเล และ ที่ นี้ เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดเพื่อคุณ ผมเมิง ของรุ่นน้อง สัญญาว่า วันนึง เมื่อฐานการเพาะปลูกของฉันบินไปสวรรค์ ข้าจะมาช่วยคุณ ถ้ามีวิธีอื่นที่ฉันสามารถช่วยให้คุณกรุณาช่วยบอกฉัน " เมิ่งฮ่าวคำนับอีกครั้ง ถือคันธนูสำหรับพื้นที่ของเป็นสิบๆ ทุกอย่างก็เงียบ เขาลุกขึ้นได้ เขาก้มลงมองเป็นครั้งสุดท้าย แล้วยิงขึ้นสู่พื้นผิวของทะเลสาบช่วงเวลาที่เขาเริ่มที่จะย้ายไปยังพื้นผิวสองดาบไม้ของเขาซึ่งได้จมลงไปในน้ำ เริ่มสั่น จากนั้นเขาก็ยิงต่อ เมิ่งฮ่าวหนึ่งดาบที่เพิ่งถูกตามล่าโดย Ding ซิน ชอบดวงตาในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปรับดาบ แต่แล้วมันก็เริ่มขยับ ระลอกคลื่นที่แผ่ออกมาจากมัน จากนั้น ในชั่วพริบตา มันยิงออกไปเมื่อเตงซินเห็นนี้ดูแปลกที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา โดยไม่ลังเล เขาวิ่งตามไป" สมบัตินี้เป็นสัตว์ ! " คิดว่าเตงซิน หัวใจของเขาเริ่มเต้นอย่างบ้าคลั่ง เขาตั้งหน้าตั้งตาวิ่งเร็วไปสกัดดาบไม้