Caring for Your ChildBeing told tha

Caring for Your Child
Being told that your child has cancer can be a terrifying and overwhelming experience, and treatment of neuroblastoma can take a tremendous toll on your child and family. At times, you might feel helpless.

But you play a vital role in your child's treatment. During this difficult time, it's important to learn as much as you can about neuroblastoma and its treatment. Being knowledgeable will help you make informed decisions and better help your child cope with the tests and treatments. Don't be afraid to ask the doctors questions.

Although you might feel like it at times, you're not alone. It might be helpful to find a support group for parents whose kids are coping with cancer (there are groups specifically for parents of children with neuroblastoma).

Parents often struggle with how much to tell a child who's diagnosed with cancer. While there's no one-size-fits-all answer, experts do agree that it's best to be honest — but to tailor the details to your child's degree of understanding and emotional maturity. Give as much information as your child needs, but not more.

And when explaining treatment, try to break it down into steps. Addressing each part as it comes — visiting various doctors, having a special machine take pictures of the body, needing an operation — can make the big picture less overwhelming. Be sure to explain to your child that the disease is not the result of anything that he or she did.

Also remember that it's common for siblings to feel neglected, jealous, and angry when a child is seriously ill. Explain as much as they can understand, and enlist family members, teachers, and friends to help keep some sense of normalcy for them.

And finally, as hard as it may be, try to take care of yourself. Parents who get the support they need are better able to support their children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การดูแลเด็กจะบอกว่า ลูกของคุณมีโรคมะเร็งสามารถเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัว และครอบงำ และรักษา neuroblastoma จะโทรมากในเด็กและครอบครัวของคุณ ตลอดเวลา คุณอาจรู้สึกกำพร้าแต่คุณมีบทบาทสำคัญในการรักษากับเด็ก ในช่วงเวลานี้ยาก จึงเป็นสิ่งสำคัญในการเรียนมากเท่าที่คุณสามารถเกี่ยวกับ neuroblastoma และรักษาความ มีความรู้จะช่วยคุณตัดสินใจ และช่วยรับมือกับการทดสอบและการบำบัดเด็กดี ไม่กลัวที่จะถามแพทย์ถามแม้ว่าคุณอาจรู้สึกเช่นนั้นครั้ง คุณไม่เพียงอย่างเดียว มันอาจจะเป็นประโยชน์ในการค้นหาการสนับสนุนกลุ่มผู้ปกครองเด็กจะเผชิญกับโรคมะเร็ง (มีกลุ่มเฉพาะสำหรับผู้ปกครองของเด็ก neuroblastoma)ผู้ปกครองมักจะต่อสู้ ด้วยจำนวนเพื่อบอกเด็กที่ถูกวินิจฉัยกับโรคมะเร็ง ขณะมีไม่ตอบ one-size-fits-all ผู้เชี่ยวชาญเห็นว่า ดีที่สุดคือซื่อสัตย์ — แต่ การปรับแต่งรายละเอียดของเด็กระดับความเข้าใจ และกำหนดอารมณ์ ให้ข้อมูลมากที่สุดเป็นลูกของคุณความต้องการ แต่ไม่และเมื่ออธิบายการรักษา พยายามที่จะแยกเป็นขั้นตอน แก้ปัญหาแต่ละส่วน ตามมา — ชมแพทย์ต่าง ๆ มีเครื่องจักรพิเศษถ่ายภาพของร่างกาย ต้องการดำเนินการ — สามารถทำภาพใหญ่น้อยมากมาย ตรวจสอบให้แน่ใจว่าจะอธิบายให้เด็กว่า โรคไม่ใช่ผลลัพธ์ของสิ่งที่เขาหรือเธอได้อย่า ลืมว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพี่น้องรู้สึกที่ถูกละเลย อิจฉา และโกรธเมื่อเด็กป่วยอย่างจริงจัง อธิบายเท่าที่สามารถทำความเข้าใจ และสมัครสมาชิกในครอบครัว ครู และเพื่อนจะช่วยให้ความรู้สึกบางอย่างของภาวะปกติสำหรับพวกเขาและในที่สุด เป็นยากมันอาจจะ พยายามดูแลตัวเอง ผู้ปกครองที่ได้รับการสนับสนุนจะต้องสนับสนุนเด็กดีขึ้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูแลเด็กของคุณได้รับการบอกว่าลูกของคุณเป็นมะเร็งอาจจะเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวและครอบงำและการรักษา neuroblastoma สามารถใช้โทรอย่างมากต่อเด็กและครอบครัวของคุณ
ในบางครั้งคุณอาจรู้สึกหมดหนทาง. แต่คุณมีบทบาทสำคัญในการรักษาของเด็ก ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะเรียนรู้มากที่สุดเท่าที่คุณสามารถเกี่ยวกับ neuroblastoma และการรักษา มีความรู้จะช่วยให้คุณตัดสินใจได้ดีขึ้นและช่วยให้บุตรหลานของคุณรับมือกับการทดสอบและการรักษา อย่ากลัวที่จะถามคำถามแพทย์. แม้ว่าคุณอาจจะรู้สึกเช่นนั้นในเวลาที่คุณไม่ได้คนเดียว มันอาจจะเป็นประโยชน์ที่จะหากลุ่มสนับสนุนสำหรับผู้ปกครองที่มีเด็กจะรับมือกับโรคมะเร็ง (มีกลุ่มเฉพาะสำหรับพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กที่มี neuroblastoma). ผู้ปกครองมักจะต่อสู้กับวิธีการมากที่จะบอกเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยโรคมะเร็ง ในขณะที่ไม่มีหนึ่งขนาดเหมาะกับทุกคำตอบของผู้เชี่ยวชาญจะเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะซื่อสัตย์ - แต่ที่จะปรับแต่งรายละเอียดในระดับของเด็กที่มีความเข้าใจและวุฒิภาวะทางอารมณ์ ให้ข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เด็กของคุณต้องการ แต่ไม่. และเมื่ออธิบายการรักษาพยายามที่จะทำลายมันลงไปในขั้นตอน ที่อยู่แต่ละส่วนตามที่มา - การเข้าชมแพทย์ต่าง ๆ มีเครื่องพิเศษถ่ายภาพของร่างกายที่ต้องดำเนินการ - สามารถทำให้ภาพใหญ่ที่ครอบงำน้อย ให้แน่ใจว่าจะอธิบายให้บุตรหลานของคุณว่าโรคไม่ได้เป็นผลมาจากสิ่งที่เขาหรือเธอทำ. ยังจำได้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพี่น้องที่จะรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งหึงและโกรธเมื่อเด็กป่วยอย่างจริงจัง อธิบายมากที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถเข้าใจและขอความช่วยเหลือสมาชิกในครอบครัวครูอาจารย์และเพื่อน ๆ ที่จะช่วยให้ความรู้สึกของสภาวะปกติบางอย่างสำหรับพวกเขา. และในที่สุดก็เป็นเรื่องยากที่มันอาจจะพยายามที่จะดูแลตัวเอง ผู้ปกครองที่ได้รับการสนับสนุนที่พวกเขาต้องการจะดีขึ้นสามารถที่จะสนับสนุนเด็กของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดูแลเด็ก
ที่บอกว่า มีเด็กมะเร็งสามารถที่น่ากลัวและประสบการณ์ที่ยุ่งยาก และการรักษาของนิวโรบลาสโทมาสามารถใช้โทรอย่างมากต่อเด็กและครอบครัว ในบางครั้ง คุณอาจจะรู้สึกหมดหนทาง . .

แต่คุณมีบทบาทสำคัญในการรักษาของเด็ก ในช่วงเวลาที่ยากนี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเรียนรู้ได้มากเท่าที่คุณสามารถเกี่ยวกับนิวโรบลาสโทมาและการรักษามีความรู้จะช่วยให้คุณตัดสินใจดีขึ้น และช่วยให้เด็กรับมือกับการทดสอบและการรักษา อย่ากลัวที่จะถามหมอถาม

แม้ว่าคุณอาจจะรู้สึกชอบเวลาที่คุณไม่ได้อยู่คนเดียว มันอาจเป็นประโยชน์ในการค้นหากลุ่มสนับสนุนสำหรับพ่อแม่ ที่มีลูกกำลังเผชิญกับมะเร็ง ( มีกลุ่มเฉพาะสำหรับผู้ปกครองของเด็กด้วย

นิวโรบลาสโทมา )ผู้ปกครองมักจะดิ้นรนกับวิธีการที่จะบอกเด็กที่เป็นมะเร็งมาก ในขณะที่ไม่มีหนึ่งขนาดพอดีทั้งหมดตอบ ผู้เชี่ยวชาญยอมรับว่า มันซื่อสัตย์ที่สุด แต่อยากให้ปรับแต่งรายละเอียดของเด็กระดับของความเข้าใจและวุฒิภาวะทางอารมณ์ ให้ข้อมูลเท่าที่ความต้องการของเด็กของคุณ แต่ไม่มาก

และเมื่ออธิบายการรักษา พยายามที่จะทำลายมันลงไปในขั้นตอนที่อยู่ในแต่ละส่วน เมื่อมันมาถึง - เยี่ยมชมแพทย์ต่างๆ มีเครื่องพิเศษถ่ายภาพของร่างกาย ต้องผ่าตัด - สามารถให้ภาพใหญ่ยุ่งยากน้อยลง ให้แน่ใจว่าได้อธิบายกับเด็กที่เป็นโรคไม่ผลอะไรที่เขาหรือเธอ

จำได้ว่ามันเป็นเรื่องปกติสำหรับพี่น้องที่จะรู้สึกถูกทอดทิ้ง อิจฉาและโกรธเมื่อลูกป่วยหนัก