คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะ

คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา
สร้างฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาส ลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี

และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนพรากเราเช่นกัน
ให้เวลาเพียงแค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวัง จะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย
จะทำยังไงก็คงไม่มีหนทาง

หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทน ก็คงไม่มีกำลัง
ไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ

แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ
แค่นึกก็ทำให้เพ้อ หวั่นและไหวในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ

หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทน ก็คงไม่มีกำลัง
ไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ

แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ
แค่นึกก็ทำให้เพ้อ หวั่นและไหวในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ

เสียใจจนตาย

...อ้างอิง http://sz4m.com/t3580

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน
ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาสลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกัน จะเป็นยังไงชีวิตคงไร้ความหมายและไร้พลังเหมือนร่างกายที่เคยอดทน มองไปไม่เจอเธอแค่นึกก็ทำให้เพ้อหวั่นและไหวในใจถ้าเราจะต้องจากกัน จะเป็นยังไงชีวิตคงไร้ความหมายและไร้พลังเหมือนร่างกายที่เคยอดทน มองไปไม่เจอเธอแค่นึกก็ทำให้เพ้อหวั่นและไหวในใจถ้าเราจะต้องจากกัน http://sz4m.com/t3580

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบนเป็นคนขีดโชคชะตา

สร้างฉันและเธอให้มาให้ได้พบเจอกันให้ฉันได้มีโอกาสลิ้มรสในความชื่นบานให้เรามีกันมีวันเวลาที่ดี



และเป็นที่ฟ้าเบื้องบนเป็นคนพรากเราเช่นกันให้เวลาเพียงแค่นั้นกลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวังจะทำยังไงก็คงไม่มีหนทางจะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย




หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไปจะเป็นยังไงชีวิตคงไร้ความหมายและเหมือนไร้พลังร่างกายที่เคยอดทนไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจก็คงไม่มีกำลัง


แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมามองไปไม่เจอเธอหวั่นและไหวในใจถ้าเราจะต้องจากกันไม่ว่าด้วยเหตุผลใด


แค่นึกก็ทำให้เพ้อคงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ

หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไปจะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมายและเหมือนไร้พลัง



ร่างกายที่เคยอดทนก็คงไม่มีกำลังไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจแค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมามองไปไม่เจอเธอ

แค่นึกก็ทำให้เพ้อหวั่นและไหวในใจถ้าเราจะต้องจากกันไม่ว่าด้วยเหตุผลใดคงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจเสียใจจนตาย




. . . . . . . อ้างอิง http://sz4m.com/t3580