Due to the fact that various plants

Due to the fact that various plants can exhibit differential susceptibility to a given Agrobacterium strain, several different strains for generating peanut hairy root lines were tested. Of the two A. rhizogenes strains tested (R1000 and ATCC 15834), the agropine type strain, ATCC 15834, was successful in providing the most consistent hairy root responses. A. tumefaciens EHA105 containing the pRYG plasmid harboring therol genes ( Komarnytsky et al., 2004) was successful in the initiation of hairy roots; however, these roots did not provide sustained proliferation in liquid cultures. Based on these observations, the ATCC 15834 strain was used in all successive experiments. Improvement in overall infection events and recovery of sustainable hairy root tissues were obtained with the use of younger explants (15-day old seedlings). Isolated cotyledonary node tissue was more reliable for hairy root production than stem, petiole or hypocotyl explants and consistently responded with larger more prolific roots at the inoculation site ( Table 1). Isolation of independent hairy root lines on B5 medium containing cefotaxime was performed to eliminate excess Agrobacteria associated with the tissues. Hairy root lines were tested for vigor and those lines failing to sustain vigorous growth were discarded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ให้พืชต่าง ๆ สามารถแสดงส่วนที่แตกต่างง่ายต้องใช้อโกรแบคทีเรียมกำหนด มีทดสอบหลายสายพันธุ์ที่แตกต่างกันสำหรับการสร้างขนรากถั่วลิสงบรรทัด สายพันธุ์ชนิด agropine, ATCC 15834 ไม่ประสบความสำเร็จในการให้การตอบสนองที่สอดคล้องกันมากที่สุดรากขนของสอง A. rhizogenes สายพันธุ์ทดสอบ (R1000 และ ATCC 15834), A. tumefaciens EHA105 ประกอบด้วย plasmid pRYG harboring therol ยีน (Komarnytsky et al., 2004) ได้ประสบความสำเร็จในการเริ่มต้นของรากขน อย่างไรก็ตาม รากเหล่านี้ไม่มีการงอก sustained ในวัฒนธรรมของเหลว สายพันธุ์ ATCC 15834 ตามสังเกตเหล่านี้ ถูกใช้ในการทดลองต่อ ๆ มาทั้งหมด ปรับปรุงในเหตุการณ์ติดเชื้อและการฟื้นตัวของเนื้อเยื่อรากผมอย่างยั่งยืนโดยรวมได้รับมาใช้ explants อายุ (15 - วันเก่ากล้าไม้) โหน cotyledonary แยกเนื้อเยื่อเชื่อถือได้มากรากผมผลิตก้าน petiole หรือ hypocotyl explants และตอบสนองอย่างสม่ำเสมอ มีรากใหญ่มากลูกไซต์ inoculation (ตาราง 1) แยกบรรทัดกลาง B5 ประกอบด้วยเซฟโฟแทกซิมรากผมอิสระที่ดำเนินการเพื่อกำจัดส่วนเกิน Agrobacteria ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อ ได้ทดสอบบรรทัดรากขนแข็ง และบรรทัดเหล่านั้นล้มเหลวเพื่อให้เจริญเติบโตคึกคักถูกละทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าพืชต่างๆสามารถแสดงความไวต่อความแตกต่างที่จะได้รับความเครียด Agrobacterium สายพันธุ์ที่แตกต่างกันสำหรับการสร้างเส้นขนรากถั่วลิสงได้รับการทดสอบ สายพันธุ์ทั้งสอง A. rhizogenes ทดสอบ (R1000 และ ATCC 15834) สายพันธุ์ชนิด agropine, ATCC 15834, ประสบความสำเร็จในการให้บริการขนสอดคล้องกันมากที่สุดตอบสนองราก A. tumefaciens EHA105 มีพลาสมิด pRYG เก็บงำยีน Therol ประสบความสำเร็จในการเริ่มต้นของรากขน (Komarnytsky et al, 2004.); แต่รากเหล่านี้ไม่ให้แพร่กระจายอย่างต่อเนื่องในวัฒนธรรมของเหลว ตามข้อสังเกตเหล่านี้ ATCC 15834 สายพันธุ์ที่ใช้ในการทดลองต่อเนื่องทั้งหมด การปรับปรุงในเหตุการณ์ที่เกิดการติดเชื้อโดยรวมและการฟื้นตัวของเนื้อเยื่อรากขนอย่างยั่งยืนที่ได้รับกับการใช้งานของชิ้นส่วนที่อายุน้อยกว่า (15 วันต้นกล้าเก่า) เนื้อเยื่อโหนด cotyledonary แยกเป็นน่าเชื่อถือมากขึ้นสำหรับการผลิตรากลำต้นมีขนดกกว่าก้านใบหรือ hypocotyl ชิ้นและตอบสนองอย่างต่อเนื่องที่มีรากขนาดใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้นที่เว็บไซต์ของการฉีดวัคซีน (ตารางที่ 1) การแยกสายรากขนอิสระในสื่อที่มี B5 cefotaxime ได้ดำเนินการเพื่อขจัดอะโกส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อ สายรากขนได้รับการตรวจความแข็งแรงและเส้นที่ล้มเหลวในการรักษาอัตราการเติบโตแข็งแรงถูกโยนทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากความจริงที่ว่าพืชต่าง ๆ สามารถแสดงความแตกต่างให้เกิดอโกรแบคทีเรียมสายพันธุ์หลายสายพันธุ์ที่แตกต่างกันสำหรับการสร้างเส้นขนรากถั่วผสมอยู่ A . rhizogenes สายพันธุ์ทดสอบของทั้งสอง ( และ r1000 ATCC 15834 ) , ประเภท agropine สายพันธุ์ ATCC 15834 ประสบความสำเร็จในการให้สอดคล้องกันมากที่สุดขนราก การตอบสนอง A .ซีถ่ายยีนพบในสายพันธุ์ EHA105 ที่มีพลาสมิดที่ pryg therol ยีน ( komarnytsky et al . , 2004 ) ประสบความสำเร็จในการเริ่มต้นของรากขน แต่รากเหล่านี้ไม่ได้ให้ยั่งยืนที่สุดในวัฒนธรรมของของเหลว จากการสังเกตเหล่านี้ สายพันธุ์ ATCC 15834 ถูกใช้ในการทดลองต่อเนื่องทั้งหมดการปรับปรุงในเหตุการณ์การติดเชื้อโดยรวม และการฟื้นตัวอย่างยั่งยืน ขนรากเนื้อเยื่อได้ ด้วยการใช้อาหารของน้อง ( 15 วัน ต้นกล้าเก่า ) แยก cotyledonary เนื้อเยื่อโหนดเป็นที่เชื่อถือได้สำหรับการผลิตกว่าขนราก ลำต้น ก้านใบ หรือระบบอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์มากขึ้นและตอบสนองที่มีรากในการเว็บไซต์ ( ตารางที่ 1 )แยกอิสระ ขนรากเส้นบนอาหารเลี้ยงเชื้อที่มีโฟ B5 ได้ขจัดเรียกส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อ สายรากขน ทดสอบความแข็งแรงและเส้นเหล่านี้ล้มเหลวในการรักษาระดับการเติบโต แข็งแรง ถูกทิ้ง